اڄوکے دور دا ݙوہڑا تے لوک ادب

سرائیکی لوک ادب وِچ ݙوہڑا ہِک اِہجی وَنکی ہِے جین٘دے وِچ ہجر، وصال، عشق، عشق دے رنگ تے عشق دیاں ڳالھیں، جتنیاں تِرِیمت / زنانیاں کُوں ٹھان٘دین، اُتنیاں شئیت مرد کُوں نئیں ٹھان٘دیاں۔ اِیں سانگھے ݙوہڑا تِریمت مزاج / زنان پُݨاں مزاج ہِے۔ ݙوہڑے اِچ عشق تے عشق دے جذبات دا اظہار زیادہ تر اساکوں تِریمت دی طرفُوں نظردے۔ ݙوہڑے وِچ گُزرے ویلے یاد کرݨ، من پرچاوݨ، یاداں کُوں ڳل لا رووݨ، کہیں یاد تے جُھمَّر پاوݨ، تے کہیں یاد تے شرماوݨ، جہیں موضوعات تُوں گِھن کے معاشرے دے ہر موضوع تے لکھیا وین٘دا پئے۔ اِیکُوں گادھی تے ٻیٹھے بندے تُوں گِھن تے چاندݨی رات اِچ اُٹھیں تے سفر کرین٘دے پندھیڑو تے جتوالاں خوب ڳائے تے رَڄ ٹھہائے۔ اِیکُوں چھیڑو مُرلی تاں ڳاء کے دِل تے تار چھیڑن، تے کتھائیں کہیں ویلھے شام کُوں ولدے چھیڑو ڳاء تے ساری شام کُوں مُونجھا کر، ݙین٘دِن۔

اڄوکے دور اِچ ہندوستان اِچ سرائیکی شاعری تھین٘دی پئی ہِے۔ مُہندر پرتاپ چاند، یو بی ہنس، تے پرم ویر ڈھینگڑاں۔۔۔ سرائیکی ݙوہڑے دے مہان٘درے ناں ہِن۔ یو بی ہنس تاں ہِک ریاست دے راج کوی (ملکُ الشعراء) وِی ہِن۔

سرائیکی اصنافِ شاعری اِچ سرائیکی ݙوہڑے ٻہوں ساری ترقّی کِیتی ہِے۔ اِین٘دی بنیادی وجہ اے ہِے جو سرائیکی شاعری در اصل سرائیکی مشاعرے نال ڳنڈھی کھڑی ہِے۔ اِتّھاں اُوں شاعر کُوں مشہور تے وݙّا شاعر سمجھیا وین٘دے، جیڑھا مشاعر لُٹ گِھن٘دے اَتے مشاعرے کُوں ٻدّھݨ تے مشاعر لُٹّݨ سانگھے ݙوہڑا ہِک مؤثر وَنکی ہِے۔ گو کہ فکری لحاظ نال جتنی سرائیکی لوک نظم یا سرائیکی لوک کافی ترقّی کِیتی ہِے اُتنی ݙوہڑے نئیں کِیتی۔ وَت وی ݙوہڑا اِیں ڳالھوں مؤثر ہِے جو اے شاعر دی شہرت دی بنیاد بݨدا پئے۔ ݙوہڑے کُوں جئیں ویلھے، گلوکار، ڳاہن٘دے تاں شاعر دا تعارف وی، لوک گِیت دے نال نال پن٘دھ کرین٘دا پِیا ہون٘دے۔

اڄوکے دور اِچ ݙوہڑے دے شعراء اِچُوں احمد خان طارق، شاکر مہروی، عبدالرشید اُشتر، امان اللہ ارشد، مشتاق سبقت، شاکر شجاع آباد، مصطفیٰ خادم، جمشید اقبال ناشاد، سیف اللہ آصف، اقبال سوکڑی، دِلنور نور پوری، سیفل، آزاد شاہ، ڈاکٹر گل عباس اعواݨ تے ٻہوں سارے ٻئے شُعراء دے ݙوہڑیاں نے ٻہوں سارا زمینی سفر کِیتے۔ انٹرنیٹ نے سرائیکی ݙوہڑے کُوں اپݨے مُلک دیاں سرحداں توں وی ٻاہر پُچا ݙِتّے۔ ہُݨ لوک فیس بُک تے ون٘ڄ تے اپݨا کلام لین٘دِن (Paste/ Publish)۔ تے اُنّھاں دا کلام اڳلے لمحے قارئین کول پُڄ وین٘دے۔ اِیں طرح دوست اُوکُوں ٻیاں کن پُڄا (Share) ݙین٘دِن۔ ^[١]