شاکر مہروی

شاکر مہروی سرائیکی زبان دا ٻہوں وݙا شاعر ہے

ناں

اصل ناں محمد رمضان ہے۔

ڄم پل

جمݨاں 1966ء سناواں کوٹ ادو مظفر گڑھ

کتاباں

• میں یاد آساں
• ٻس توں
• شاکرمہروی دے ڈوھڑے
• طارق دے ڈوھڑے کلام(شاکرمہروی+احمد خان طارق)

نمونہ کلام

نعت

طلب دے مارے بے حال عاشق ہو ادے رستے بھلیندے پئے ہن

کݙاں اے پیغام آ کے مل سی مدینے والے سݙیندے پئے ہن

اساکوں شاہی توں ودھ کے شاکر غلامی سئیں دی ہے شان بخشی

وݙا فخر ہے غلام نعتاں لکھیندے پئے ہن سݨیندے پئے ہن

ݙوہڑے

توں نکهڑ کے وی نئیں نکهڑ سگیا کل شیشہ چاۓ میکوں توں نظریں.

میکوں اپݨی کهل اچ توں نظریں اکھ نیر وہائے میکوں توں نظریں.

کہیں جهݨک ݙتی تاں توں ہانویں کہیں کهل الواۓ میکوں توں نظریں.

تیݙی "شاکر " مونجھ معراج کراۓ کوئ نظر جو آۓ میکوں توں نظریں.

شاعر:- سئیں شاکر مہروی صاحب

ݙوہڑہ

تیڈی مونجھ ولھیٹ کے سم پۓ ھیں ، سر پا کے_لیرا لاریں دا

اکھ ہنج کو کر آزاد چھوڑیۓ ، ھس کرنڑا مُہت جگاریں دا

پوہ رات ءچ پگھرو پانڑی ھیں ، تن سیک نی سہندا تاریں دا

تیڈیاں یاداں شاکرگھٹ تاں نئیں ، ھے روح کوں لیپ انگاریں دا

‏سئیں شاکر مہروی صاحب)

ݙوہڑہ

تئیں ڈھول رُوائے میں رُو پئی ہاں ہِک رات تے بھانویں سال رُنی

میں آپ رُنی رُخسار رُنے میڈی ھر ڈُسکی میڈے نال رُنی

میں اولے گِھن گِھن روندی رہی میں مُنہ تیں سَٹ سٹ وال رُنی

پُچھ شاکر حال اے چُنری تُوں جِرھی بنڑ میڈی بھائیوال رُنی

شاکر مہروی

ݙوہڑہ

توں یاد رکھیں سُکھ سفریں وچ کُئی شے پئی کُھٹ میں یاد آساں

کہیں ثابت شے کوں کہیں ویلے لگا کہیں جاہ ٻُٹ میں یاد آساں

یا شام کوں ولدے پکھیاں دا ݙٹھو کہیں جاہ جُٹ میں یاد آساں

تیݙٖے ہتھ دا شاکرؔ شیشہ ہاں جݙاں ویساں تُرٹ میں یاد آساں

ݙوہڑہ

جے حال تیں ترس طبیب تِھیوے نہ زخم ݙُکھا ہتھ چا گِھن.

میکوں مرض نئیں کہیں دی غرض ہے بس تو چھوڑ دوا ہتھ چا گِھن..

ہن چھیکڑی ساہ ہر ہِݙکی دے نا ڈھیر ستا ہتھ چا گِھن.

تیݙا ہتھ شاکر کوئی خان دا نئیں میکوں ہتھ نا لا ہتھ چا گِھن.

مرحوم سئیں شاکر مہروی

ݙوہڑہ

میکوں اوچھا ݙیکھ کے تھل ماریۓ ، ٹری آئی ء ریت زبان توݨیں

دھاں دھوڑ دھدڑ وے ہاب تھئ ، کوئی آہ نئیں گئ اسمان توݨیں

اونویں ملکہ ھم جاگیر میݙی ، بھنبھور کنوں مکران توݨیں

میݙے راج دا "شاکر" انت نہ ھا ، جے پج ویندی میں خان توݨیں

‏(سئیں شاکر مہروی صاحب)

ݙوہڑہ

جیویں لارے لا وندلا ٹر گئے انویں ہن وندلاوے ݙیکھ ونجے.

اگیں لائیں ہویں ساریں منتیں تے بیاں منتاں لاوے ݙیکھ ونجے. 

چپ چاپ جدائی دی مورت کوں توڑے نہ الاوے ݙیکھ ونجے.

کیویں شام گذردی اے شاکر دی ہک وار تاں آوے ݙیکھ ونجے.

سئیں شاکر مہروی مرحوم

ݙوہڑہ

توں نہ رس تیݙے روسے دا کائینات نئیں مل توں کیوں رسدئیں

جݙاں جیاݨدا ہئیں تیݙی مسک بنا نئیں کھلدے پھل توں کیوں رسدئیں

رل ویسی تن دے صحرا وچ میݙی روح بلبل توں کیوں رسدئیں

انویں آکھ چا شاکر رل ونج توں میں وینداں رل توں کیوں رسدئیں

ݙوہڑہ

توں مالک پاک ہئیں سوچیں توں ، ساکوں کئ _وسواس زمین اتے

کیوں بھیجی پنجرا ہڈیاں دا ، سٹیو ویہڑ کے ماس زمین اتے

رکھ مادہ پاک محبت دا ، ڈتو دل نمراس زمین اتے

ساکوں فلک تے "شاکر" سدھ نہ ہئ ، اج تھۓ احساس زمین اتے

 زندگی

ہک ساہ اکھڑے تاں سدھ پئی ءِ چوطرف اندھارے زندگی دے

یک لخت عقل تسلیم کیتے ساہ مانگویں سارے زندگی دے

اج ایں چاکر کل اوں تھیسی ہن کوڑے لارے زندگی دے

ہن بک بک رونو ناں پئے گئے سے کر یاد اشارے زندگی دے

ناہی سوچا تو ڑ دی سنگتی نئیں ساہ آپ ادھارے زندگی دے

اچھا خیر ءِ واریاں وٹ گئی ءِ ہن جے تئیں وارے زندگی دے

چلو من گئے ہیں مجبوریاں ہن بن کون گذارے زندگی دے

اج سوچ پئی تاں یاد آ گئے ہا سوچنا بارے زندگی دے

نظم اعتراف 

ول آپ ݙسا اے ٹھنہدی ہے انسان توں ونج انسان پِنے

ہر صورت پِݨاں پِݨاں ہے بھانویں شہر یا تیں در آن پِنے

تیݙا نائب تھی تیݙے ہوندیں ہوئیں چا کاسے تھی گردان پِنے

کݙی نعتاں پڑھ پڑھ پندا ہے کݙی پڑھ پڑھ کے قرآن پِنے

تیکوں پِننٹیں بھاندن حکم چلا آوے بھوئیں کولوں آسمان پِنے

تیکوں ݙکھ نی تھیندا روٹی کوں تیݙا آدم بن حیوان پِنے

قسماں چا کے ول نہی آیا...!!!

شاکر مہروی صاحب دی بڑی خوبصورت نظم

ڈیکھاں جوگی ھتھ رُل موئی دا

سائیں سڈوا کے ول نہی آیا

ایجھا ناھا خیر پئی ھووس قسماں چا کے ول نہی آیا

گھلے گُھپ اندھیرے کھاندن

موسم مست نظارے کھاندن

کالے بدلے کاوڑ کر کے

سر تے کر کڑکارے کھاندن

یاداں کھاندین کارے کھاندن

بھانڑے بھانڑ تے سُنج سالی

مہیں دے رنگ ڈکھارے کھاندن

میڈے ھڈکے میڈی جاہ تے

بال ھڈا کے ول نہی آیا

ایجھا ناھا خیر پئی ھووس

قسماں چا کے ول نہی آیا

بے صبری دل رووے رڑے

سک دا سیک سکیندی سڑے

بے شعلی تھی مارے دڑے

دڑکا دیوو اُلٹا لڑے

ضدل دل اے الله معافی

شالا نہ کہیں گال تے اڑے

میں آکھیا ھا پیار کرے ونج

میں آکھیا ھا پھاسی چڑے

ھُنڑ سر آیا وقت نبھاوے

ھُنڑ نہ باکے ول نہی آیا

ڈیکھاں جوگی ھتھ رُل موئی دا

سائیں سڈوا کے ول نہی آیا

ایجھا ناھا خیر پئی ھووس

قسماں چا کے ول نہی آیا

حال سنڑاواں خواب ڈٹھا می

ھتھ اچ پھُل گلاب ڈٹھا می

یار عدن دے پھلدے باغ اچ

نال تالاب جناب ڈٹھا می

سُکھ دی سیج ھا صحن اچ شور ھا

کہیں دا شوخ شباب ڈٹھا می

جیویں آھدن خواب ھا خواب ھا

نیندروں جاگ عذاب ڈٹھا می

اے تاں خواب ھا مندری کتھاں

مندری پا کے ول نہی آیا

شاکر شُکر اے نال سوال اے

آونڑ آلا کے جیہا سال اے

اتواری تاں مندڑا حال اے

کیہڑیاں جھوکاں کیندیاں جھوکاں

کونڑ اے چھیڑو کیندا مال اے

سورج چڑھدے ڈھلدے لاھندے

میکوں ھکو ھک سوال اے

پُکھا جِت کے دل دا رانجھا

دل وٹوا کے ول نہی آیا

ڈیکھاں جوگی ھتھ رُل موئی دا

سائیں سڈوا کے ول نہی آیا

ایجھا ناھا خیر پئی ھووس

قسماں چا کے ول نہی آیا...!!!

نظم

میڈا سئیں آ جمب جلال نہ کر

اج کول کُراڑ کوں سہنڑا ہے

لنگھی مدت مدام خیال دے وچ

اج لوظ بنڑیں لب ہانڑاں ہے

تیکوں اپنڑی کل تخلیق اچو

ہکو صرف انسان کیوں بھانڑاں ہے ؟

ایں دی روح دا رازق ساہ ایندا

تونڑیں ساہ ساہ آپ کمانڑاں ہے

اے زندگی ویڑھ کے سمھ ویندے

ایندی پل پل موت سرانڑاں ہے

کوئی لوظ فرشتے لکھسن نہ

تیں نال اج نائب الانڑاں ہے

ہک سڈ دیاں ولدیاں ڈاہ ڈیساں

کر یاد قرآن اچ آکھیا ہئی

ہک پل وی انج نہ تھیساں میں

ہوساں نال جہان اچ آکھیا ہئی

ول آپ ڈسا بھلا ٹھہندی ہے؟

انسان تو ونج انسان پنے

ھر صورت پنڑاں پنڑاں ہے

بھاویں شہر یا تیں در آن پنے

تیڈا نائب تھی تیڈے ہوندیں ہویں

چا کاسے تھی گردان پھرے

کڈھیں نعتاں پڑھ پڑھ پندا ہے

کڈھیں پڑھ پڑھ کے قرآن پنے

تیکوں ڈکھ نئیں تھیندا روٹی کوں

تیڈا آدم بنڑ حیوان پنے

تیکوں پنڑے بھاندن حکم چلا

آوے بھوئیں کولوں اسمان پنے

ودا پندے تیں توں انج تاں نئیں

ایندی شاہ رگ دے نزدیک ہئیں توں

ایں روپ سروپ اچ آپ ہوویں

بیا کیا آکھاں بس ٹھیک ہائیں توں

میکوں ڈس انسان دی قسمت تے

کھڑ کھلسن تارے کیہہ تونڑیں ؟

ایندی قسمت سمھسی کیہہ تونڑیں

ایندے لیکھ جگارے کیہہ تونڑیں

اے دھی رانڑی کہیں بابل دی

رو رینڑ گزارے کیہہ تونڑیں ؟

پیو پیٹ پالے یا ڈاج بنڑائے

ڈس آپ کوں مارے کیہہ تونڑیں

دھی دھی تاں ہے بھانویں کہیں دی ہے

ڈھوئے سلہاں گارے کیہہ تونڑیں ؟

تیڈی دھی ہوندی میں پچھ گھندا

ڈیندو کوڑ دے لاہرے کیہہ تونڑیں؟

ڈس حوا جائی تیڈی دنیا تے

بنڑ ناچی کیہہ تئیں نچڑاں ہے ؟

بنڑ مہندی حرص حوس دی ایں

اجاں چوکھے پیریں رچنڑاں ہے ؟

سئیں شاکر مہروی

وفات

26فروری2010 12 ربیع الاول بروز جمعتہ المبارک کوں فوت تھئے۔

حوالے