Jump to content

رشوت لوک نظم

وکیپیڈیا توں

سئیں ابن کلیم احسن نظامی شاعر ادیب و صحافی دی سرائیکی وسیب دے رشوت دے مسئلے کُوں بیان کرین٘دی ہوئی ہِک سرائیکی لوک نظم: [١]۔

دَوز خِیال دِی فوج تیارے

رشوت دا ڄو گرم بزارے

بد عملاں کُوں فِکر نہ غم اِے

ڄُوٹھ فریب دا یکّا کم اِے

رشوت گھِمّݨ ݙیوݨ آلے،

حرام دِی کھٹِی کو لُوں بچّو!

اِیں حکم تے عمل کریسن او

ڄیڑھے دین نبی تے جیسن سیئں

کوثر دَا پاݨی پِیسن سَیئں

ڄیڑھے چنگے قدراں بھُلدے ہن

وِچ دُنیا محشر رُلدے ہِن

ڄیڑھا سر تے لوبھ مُارے

دَوز خیاں دی فوج تِیارے

رشوت دا ڄو گرم بَزارے

اِیں جگ تے گندے لوکاں نےِ

مخلوقِ خُدا کوں مارِیا تھاں ہے

رشوت دی کھٹی کھاندے ڄو

"ذلِیل کمینہ" اُوندا ناں ہِے

حشر ݙیہاڑے ڄو کُجھ تھِیسی

ݙِٹھّا ویسِی،ݙِٹھّا ویسی

آسِن قبراں پوسِن خبراں

اُتھّاں بھَانویں دَوزخ ساڑے

اِتھ تاٻ پُوریاں تھِیوِن سَدھراں

اُچیاں ماڑیاں سب رَہ ویسِن

لمبیاں گاݙیاں اَتے پَجارےِ

دَوزخیاں دی فوج تیارے

رِشوت دا ڄو گرم بزارے

ہِک مُشبہّ شکل والا بندہ

پنج وَقتی نماز دا عادِی ہا

وڄ گج کے رشوت گِھندا ہا

لوکاں نے ٻہُوں حیرانی ءِچ

اُوں کو لُوں ہِک ݙینہہ پُچھیا چا

نمازاں وِی تاں پڑھدے ہو

محراب وِی مَتھّے اُتّے ہِے

سوہݨی ݙاڑھی لمبی مُنہ تے ہے

ہک پاسے رشوت گھِندے ہو

ٻئے پاسے رَب تُوں پندے ہو

اِیں وِی بھلا کوئی ٹھاندی اِے

لڳدا اِے ڄو عقل دِی مارے

دوزخیاں دی فوج تیارے

رشوت دَا ڄو گرم بَزارے،

اُوں رشوت خور جَواب ݙتا

بَندہ بشر تاں میں وِی ہاں

خطا دَا پُتلا وِی آکھوِینداں

میں ڄیکر رشوت گھِندا ہاں

وَت توناں وِی تاں منگدا ہاں

نیکی تے ندی دے ݙو پلڑے

اِیں طرحَاں برابر رکھدا ہاں

اِے سُݨ تے لوک حَیران تھئے

کئی لوک تاں نیکیاں بَدیاں دے

معنے وِی وَکھ کریندے ہِن

خباثت دَا کوئی اَنت شمارے

دوزخیاں دِی فوج تیارے

رِشوت دا ڄو گرم بَزارے

اللہ سَئیں دے حُکمیں دَا،

اَساں مَذاق اُݙیندے ہَیں

کیڑھا مُنہ وت گھِن کے سئیں

سوہݨے دے دَر تےِ ویندے ہیں

حرام دِی کھَٹّی کھَاوَݨ آلے

بے حیَا سَڈ وِیندے ہِن

رشوت گھِنّݨ ݙیوݨ آلے

یکّے جہنمّی تھِیندے ہِن

نیکیاں دَا ڄے کروں وَپارے

توباں کروں نصُوحِے والی

بخشݨ وَالا رَب غفّارے

دوزخیاں دِی فوج تیارے

رشوت دا ڄو گرم بَزارے

  1. از: کتاب: "ہٻڑاس" (سرائیکی وِچ موضوعاتی تے مزاحمتی نظماں)۔ شاعر: ابن کلیم احسن نظامی۔ چَھپَّݨ دا سال: جنوری ١٩٩٦ء۔ نشر کرݨ آلے: گُلِ رعنا ادب سوسائٹی ملتان۔