شاکر شجاع آبادی لوک شاعر

شاکر شجاع آبادی صحیح معنیاں اِچ عوامی لوک شاعر ہِے۔ اڄوکے دور اِچ، عوام اِچ اوندی مقبولیت عروج تے ہِے۔ اُوندی ہِک وجہ اُوندے سرائیکی ݙوہڑے دا عوامی اتے لوک مزاج ہِے۔ اُوں اپݨی شاعری اِچ عوامی مزاج دی ڳالھ اِی نئیں کِیتی بلکہ اُوں عوامی مشاہدے دیاں ڳالھیں، شاعرانہ انداز تے لہجے اِچ کر کے عوام دے دِل اِچ اپݨی جاہ بݨائی ہِے۔ نمونہ ݙیکھو:

جݙاں نکھڑے ہاڑ دا موسم، جݙاں گاہ گہندے، میݙا ہاں لہندے

اُونویں وقت ݙوپہراں ٹالھی تے آ کاں ٻہندے، میݙا ہاں لہندے

جیویں واہندا پگھر، پُچھین٘دا ہا، اُونویں ہُݨ واہندے، میݙا ہاں لہندے

میݙا شاکر چُلھ تے نئیں ݙسدا، جݙاں ݙینہ لہندے، میݙا ہاں لہندے

شاکر شجاع آبادی دے ݙوہڑے دی ہِک خوبی اے وی ہِے جو اُنّھاں اپݨے ذاتی ݙُکھ کُوں اِیں طرح پیش کِیتے جو اُنّھاں دا ذاتی غم، جڳ دا غم بݨ تے سامھݨے آئے۔ لوکاں اُنّھاں دے غم کُوں اپݨے غم رِیت محسوس کِیتے۔ سئیں دا ہِک ݙوہڑا ملاحظہ کرو:

رَبّا ݙیواں ٻیٹھاں تُر تُر کے، تیݙی دُنیا تے، جو تِھین٘دا پئے

کُئی ٻُلّھے شاہ، کُئی مہر علی، باہو سلطان سݙین٘دا پئے

کوئی کوٹ مٹھݨ دا شہزادہ، وِچ جڳ دے ݙیکھ چُمِین٘دا پئے

ہِک شاکر ہے تیݙی دُنیا تے جیڑھا مویاں وانگوں جِین٘دا پئے

شاکر شجاع آبادی دے ݙوہڑے دا مرکزی نکتہ وارداتِ قلبی ہِے۔ اُوہ اپݨے ݙوہڑے اِچ اِیں مضمون تُوں ٻہوں سارے رنگاں اِچ رنڳین٘دِن۔ ایویں لڳدے جو عِشق اُنّھاں کوں ٻہوں سارے "آداب" تُوں واقف کر چھوڑے۔ عِشق ہمیشہ توں عاشق کُوں عاجزی، انکساری تے مہر و مروّت دا درس ݙین٘دا آندے۔ شاکر شُجاع آبادی وی اِے سارے ڳُݨ عِشق تُوں سِکھن۔ آپ آکھدِن:

ٻہوں ݙُکھ ݙین٘دیں، رَب سُکھ ݙیوی، ہَتھ چا کھڑداں، مجبور جو ہاں

تیݙے رستے ݙو، چن ہر ویلھے، اَکھ لا کھڑداں، مجبور جو ہاں

سُݨ چنڳا، مَندا ٻول تیݙا، نیویں پا کھڑداں، مجبور جو ہاں

ݙے دِھکّے شاکر ٹور ݙین٘دیں، وَت آ کھڑداں، مجبور جو ہاں                                   

ٻیا ݙیکھو

• سرائیکی ݙوہڑے دے سوہݨپ، ݙو شاکر۔

• سرائیکی لوک ادب وِچ ݙوہڑا۔

• اڄوکے دور دا ݙوہڑا تے لوک ادب۔

ٻاہرے رابطے

• سئیں ابنِ کلیم احسن نظامی دی لائبریری ݙیکھو۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔