لوݨ دا جیوݨ گھر (ناول)

رفعت عباس دا ناول ’’لوݨ دا جیوݨ گھر‘‘ اشاعت ۲۰۰۲ء دستک پبلی کیشنز، ملتان دی طرفوں شائع کیتا ڳئے۔ ایہ ناول ہݨ تک سرائیکی زبان وچ چھپیل ناولاں وچوں سب توں وکھرا تے کھلے گھیر دے موضوع کوں نشابر کریندے۔ ایہ لوݨی شہر دی کہاݨی ہے۔ لوݨکا ایں ناول دا ہک خاص کردار ہے جیڑھا گم تھی ویندے۔ ایندی تلاش قاری دی جستجو کوں ودھا ݙیندی ہے۔ چھڑا ایہا حیرت والی ڳالھ نھیں۔ ایں ناول وچ حیرتاں دا ہک جہان آباد ہے۔ ناول وچ کہاݨی بیان کرݨ دی جو ٹیکنیک ورتی ڳئی ہے۔ او داستان، خواب، تاریخ، ناٹک راہیں ناول نگار چیزاں ڈھلیندے تے کھلیندے۔ ناول وچ سرائیکی زبان دا ورتارا خوب تر ہے نثر دا ہک نواں اسلوب دریافت تھئے۔ ناول وچ مقامی کردار لوݨکا، سنارنگ، شوبھا، درشے، اتڑی، نِسرا، سادھا، جاگی، سگرایا، دادرا، دھارا، نارنگی، جاٹل، ابنا، چندر ڄایا، چندر ڄائی، ایں وسوں وچوں ڄائے ہن۔ ناول نگار نے کامیاب تکنیکی مہارت دے نال ناول کوں کئی زمانیاں اُتے پھیلا ݙتے۔ ایہ ناول ناٹک، آہٹ دے توسط نال جنگ کوں روکݨ دی رمز گھن کے قوماں، تہذیباں دے درمیان امن دا پیغام ہے۔

اِیں سرائیکی ناول دیاں فنی خصوصیات وچ پلاٹ نگاری، کردار نگاری، منظر نگاری، مکالمہ نگاری، زمان تے مکان دی مطابقت، زبان و بیان دی اہمیت، دلچسپی، تجسّس تے مقصدیت شامل ہن۔ اِیں ناول وِچ، انسانی حیاتی دے حالات، واقعات کوں انوکھے تے دلکش انداز وچ سامݨے گھن آیا ڳے۔ ناول نگار سئیں رفعت عباس نے آپݨے ناول کوں دلچسپ بݨاوݨ کیتے ناول دے حصے یا پلاٹ کوں ترتیب چنڳا ݙِتّے، منظر نگاری کریندِن۔ کرداراں دے ذریعے مکالمے نال ڳالھ کوں اڳاں ٹریندن تے مکالمیاں وچ زور دا بیان شامل کِیتا ہِنیں۔^[١]