لوک شاعری وِچ کشمیر دے حالات ویروا

کشمیر ہُݨ بارود دے ڈھیر اُتے ہے۔ بھارت آپݨی پوری قوت دے نال کشمیریاں دی جدوجہد کوں کُچلݨ دی کوشش کریندا پئے تے کشمیری مکمل قوتِ ایمانی دے نال ہر ظلم دا مقابلہ کریندے پئین۔ انہاں حالات دی عکاسی سرائیکی لوک شاعری وِچ سید سعید احمد شاہ دے انہاں شعراں وچ نظر آندی ہے۔

توݨیں سر تیں تنڑن اے پانبھڑ شدادی

میکوں قسم حیدر اوں شیر خدا دی

محض گھن نی سڳدے، ہے کشمیر اساݙی

ہے غالب کراڑاں تے تقدیر اساݙی^[١]

ترجمہ: ایہ شداد دے چیلے ، بھانویں جتنا وی زور لا گھِنن، میکوں شیر خدا حیدر کرار دی قسم ہے تیݙے اُتے قبضہ نہ کر سڳسِن تے ہندواں تے ہمیشہ ساݙی تقدیر غالب راہسی۔ قابض فوجی ، ماوں دے غیرت مند پُتراں دیاں ہݙیاں توڑیندے پئے ہن۔ گھراں دے دروازیاں تے ظلم دیاں سنگینیاں تاݨی کھڑن۔ گھراں وچ فاقے ہِن۔ ٻال، ٻُڈھے، بُکھ توں نڈھال ہن، بیمار ، لاچار ہن، پورا کشمیر میدان ِ کربلا دا منظر پیش کریندا پئے تے دیواراں تے لڳے ہوئے رَت دے قطرے، کشمیر دی آزادی دا پیغام ݙیندے پئے ہن۔ کیوں جو قوماں جان دی قربانی توں دریغ نیں کریندیاں۔ اُنہاں دی فتح یابی دا رستہ کوئی ظالم نیں روک سڳدا۔

کشمیر دی موجودہ صورتحال دا نقشہ سئیں شوق اچوی سرائیکی لوک نظم وِچ ایں طرحاں نال چھکیندن:

آوو تساں، ݙیکھو سہی، ہر گھر دے وچ، ہر موڑتے

ظالم ودانچدے میݙے پتریں دیا ں پسلیاں تروڑتے

آج کربلا دا ول میکوں نقشہ نظر دے ہو بہو

دیواریں دا پوچا ہے میݙے نو نہالیں دا لہو^[٢]

ترجمہ: آئو کشمیر دے ہر گھر ڳلی کوں غور نال ݙیکھو۔ تہاکوں اِتھ ظالم تے غاصب (ہندوستانی فوجی) دندناندے نظر آسِن۔ جنہاں میݙے ٻالاں (کشمیر نوجواناں) دیاں پسلیاں تک تروڑ ݙتیاں ہِن۔ میکوں کشمیر اَڄ ہو بہو میدانِ کربلا دا منظر نظر آندا پئے تے کشمیر دیاں دیواراں میݙے نو نہالاں دے خون نال رتوݨ ہِن۔ اے باری تعالیٰ، نبی اکرمؐ دے وسیلے نال میکوں کشمیر عطا کر ݙے۔ کشمیر میݙی (پاکستان) غیرت نال جُڑیاں ہویا ہے۔ اے ربِ ذوالجلال میکوں غیرت دی جاگیر بخش چا۔

کشمیر او خطۂ ارض ہے۔ جتھاں کݙاہیں صاف شفاف تے ٹھڈے پاݨی دیاں ندیاں واہندیاں ہن۔ ایہ وادیاں سرسبز تے شاداب ہَن ۔ ہواواں معطر ہن تے پکھی پرندے درختاں دیاں اچیاں ٹہنیاں تے ٻہہ کرانہیں کشمیر دے گرم لہو دیاں ندیاں واہندیاں پئیاں ہن۔^[٣]

سرسبز میدان خون و خون ہِن۔ بھارتی افواج دے ناپاک قدماں دی وجہ نال کشمیر دیاں ہواواں تے فضاواں بدبودار تھی چُکین۔ پکھی پرندیاں دیاں خوبصورت آوازاں، درد تے کوک وچ ڈھل ڳئیاں ہن۔ کشمیر بارے سرائیکی شاعراں دے کلام دے جائزے توں ایہ ڳالھ کریندے ہوئے، کشمیر دے نال آپݨی والہانہ محبت تے ہمدردی دا حق ادا کریندا پئے۔ جیڑھی قوم دا شاعر، محب وطن تے قوم دا حُب دار ہووے۔ اوں قوم کوں وݙے توں وݙا دشمن وی شکست نیں ݙے سڳدا۔^[٤]