راجن پُور

سرائیکی خِطّہ ہِک ٻہوں قدیم اَتے لوک تہذیب تے لوک ثقافت دا ڳڑھ ہِے۔ اِیں سانڳے اِتّھوں دے انجو انج شہراں وِچ انجو انج مزاج دے لوک رہن٘دے ہِن۔ اِتُّھوں دے لوک ادب دا تذکرہ وی ٻہوں وسیع اَتے پھیلاء آلا ہِے جیکُوں ہِک جاء تے کٹّھا کرݨ ٻہوں اوکھا کَم ہِے تہوں اِیکُوں اساں انجو انج شہراں دے ناں دے نال اُنّھاں دے لوک ادب (Folklore) دے حساب نال ونݙین٘دے ہِسے۔

راجن پُور (ضلع)

راجن پُور جس کی بُنیاد مخدوم شیخ راجن نے 1145ھ (1732-33ء) میں رکھی۔ راجن پور 1862ء  تئیں ہِک چھوٹا جیہا گائوں ہَا، راجن پور ، دریائے سندھ دے سَڄّے پاسے تے اَٹھ یا نَو مِیل دے فاصلے تے ہِے، ڈیرہ اِسماعیل خان دے وِچکار براستہ ڈیرہ غازیخان جیکب آباد ونجݨ والی سڑک تے واقع ہِے۔

راجن پُور دا لوک ادب

علم و لوک ادب دے حوالے نال شبیر حسن اختر ــ’’فرید شناسی،  غیر آریائی زبانوں کی تقابلی لُغت،  ملوھیا سدا سہاگن، اَتے مُلتان اُردو دِی جنم بھومی‘‘ دِیاں تصانیف ہِن۔ ہمہ جہت شخصیت دے مالک عبداللطیف بھٹی ’’سرائیکی قاعدہ،  چھند پتری (علمِ عروض)،  ٻیڑی دا جگ سارا پُور (سرائیکی لوک شاعری)،  ساکھ (کہاݨیاں)‘‘ چھپ چُکیاں ہن۔

حاجی پُور (قصبہ)

جُغرافیہ

حاجی پُور، ضلع راجن پُور دا قصبہ ہِے۔ فاضل پور توں 15 کلو میٹر دے فاصلے تے ہِے۔

لوک ادب

اَللہ بخش عارض، حضرت خواجہ غلام فریدؒ دے ہم عصر شاہر ہن اُنہاں دا تعلق اِیں شہر نال ہِے۔

مہرے والا (قصبہ)

جُغرافیہ

ضلع راجن پُور دا قصبہ ہِے تے سرائیکی علمی ، اَدبی، ثقافتی سرگرمیاں دا مرکز ہِے۔

لوک ادب

ضلع راجن پُور دا قصبہ ہِے تے سرائیکی علمی ، اَدبی، ثقافتی سرگرمیاں دا مرکز ہِے۔ اِتھ ہر سال سرائیکی ثقافتی میلہ منعقد تھیندے جِیندے اَگواݨ سَئیں عاشق بُزدار ہُوندِن، جِنہاں دِی شاعری دِی کتاب ’’قیدی تخت لہور دے‘‘ کُوں ٻہُوں پذیرائی مِلی ہِے۔

ٻِیا ݙیکھو

• سرائیکی وسیب

• ملتان دا لوک ادب

حوالہ جات

۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔