نصیر الدین نصیر

حضرت الشیخ پیر سید نصیر الدین نصیر جیلانی رحمتہ اللہ تعالی علیہ گولڑہ شریف

ڄم پل

۱٤ نومبر ۱۹٤۹ء کوں سر زمین گولڑہ شریف ،راولپنڈی ،پاکستان وچ پیدا تھئے

اولاد

١٩٧٥ء وچ چاچے سید شاہ عبدالحق گیلانی دی دھی نال تھئی۔ ترائے پتر تے ہک دھی ڄمی۔

وفات

١٣ فروری ٢٠٠٩ء کوں وصال تھیا۔

کتاباں

• آغوشِ حیرت(رباعیات فارسی)

• پیمانِ شب (غزلیات اردو)
• دیں ہمہ اوست (عربی، فارسی، اردو، پنجابی نعوت )
• امام ابوحنیفہ اور ان کا طرزِ استدلال (اردو مقالہ)
• نام و نسب(در باره سیادت پیران پیر )
• فیضِ نسبت (عربی، فارسی، اردو، پنجابی مناقب)
• رنگِ نظام ( رباعیات اردو )
• عرشِ ناز (کلام در زبانهائ فارسی و اردو و پوربی و پنجابی و سرائیکی )
• دستِ نظر ( غزلیات اردو)
• راہ و رسمِ منزل ہا (تصوف و مسائل عصری)
• تضمینات بر کلام حضرت رضا بریلوی
• قرآنِ مجید کے آدابِ تلاوت
• لفظ اللہ کی تحقیق
• اسلام میں شاعری کی حیثیت
• مسلمانوں کے عروج و زوال کے اسباب
• پاکستان میں زلزلے کی تباہ کاریاں، اسباب اور تجاویز
• فتوی نویسی کے آداب
• موازنہ علم و کرامت
• کیا ابلیس عالم تھا؟

نمونہ کلام

آ پُنلا باغ بہاراں وے

آ پُنلا باغ بہاراں وے

میں گھول گھَتی لکھ واراں وے

رِم جِھم بونداں برسن ، دید تری نُوں اکھیاں ترسن

میں روواں تے آہیں ماراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے

میں گھول گھَتی لکھ واراں وے

اوہ پُرکیف ترانے بُھل گئے ، مے خانے ' پیمانے بُھل گئے

سب وِسرم مینگھ ملہاراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے

میں گھول گھَتی لکھ واراں وے

ترے باہجھ بہار نہ کوئی ، غم بُہتے غم خوار نہ کوئی

ہتھ جوڑ میں عرض گزاراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے

میں گھول گھَتی لکھ واراں وے

گلشن ، باغ ، ویرانے مینوں ، اپنے وی بیگانے مینوں

بِن تیرے میں کس کاراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے

میں گھول گھَتی لکھ واراں وے

دِلڑی غرق غماں وچ ہوئی ، راہ نصیر نُوں دس جا کوئی

ہک جندڑی تے درد ہزاراں وے ، آ پُنلا باغ بہاراں وے

میں گھول گھَتی لکھ واراں وے

کلام حضرت الشیخ پیر سید نصیر الدین نصیر جیلانی رحمتہ اللہ تعالی علیہ گولڑہ شریف

مدینے دے نظارے بھال دا اے

مدینے دے نظارے بھال دا اے

مرا دل وی مرے ہی نال دا اے

میں پَلاّ پھڑ لیا اے اُس سخی دا

جیہڑا در تُوں نہ خالی ٹال دا اے

جے نہیں زندہ ولی قبراں دے اندر

زمانہ ایویں دیوے بال دا اے

کَھلو جاناں واں طوفان دے اگے

مینوں تکیہ مرے لجپال دا اے

اوہ حاضر وی اَ تے ناظر وی ساڈا

نبیؐ جانڑوں اَساڈے حال دا اے

مُکا دیندی اے گستاخی نبیؐ دی

اے زنگ اندر ہی اندر گال دا اے

جو اَلکاسب حبیبُ اللہ ہے پڑھ دا

اوہ آپے سیکدا تے بال دا اے

نصؔیر اوہ چِت نہیں شاہاں تے دھردا

جیہڑا سائل نبیؐ دی آل دا اے

سید نصیر الدین نصیر جیلانی رحمتہ اللہ علیہ

ݙوہڑہ

عید آئی پر یار نہ آیا خوشیاں غم نئیں کهڑیا هُو

دسو منیوں دارُو کوئی ناگ ہجر دا لڑیا هُو

تانگ نصیر نہ یار دی مُکدی ساہ اَکھیاں وِچ اَڑیا ھُو

چن اسمانی میں کی ویکھاں اجے چن میرا نئیں چڑیا ھُو

سیّد نصیر الدین نصیرؔ

ݙوہڑہ

بے قدراں کُج قدر نہ جانی، کیتی خوب تسلی ہُو

دُنیا دار پجاری زر دے جیویں کُتیاں دے گَل ٹلی ہُو

بُک بُک اتھرُو روسن اکھیاں ویکھ حویلی کلی ہُو

کوچ نصیرؔ اساں جد کیتا، پے جاسی تھرتھلی ہُو

سید نصیر الدین نصیرؔ