مُرشد روشن ضمیر
اساں تھوڑا جیہاں وی اپݨی اَکھ دا زاویہ بدلوں تاں چیزاں ساکوں ٻئی طرح لڳݨ لڳ پوندین۔ او چیزاں جیڑھیاں تہاکوں عام طور تے بُریاں لڳدن،چنگیاں لڳدن تے جیڑھیاں سوہݨیاں ہوندن،کوڑھیاں لڳدین،پر کئی چیزاں پر زاویے توں چنگیاں لڳدین۔ ایندا مطلب ایہ اساں تھوڑا جے اَکھ کوں بدل ݙیوں تاں چیزاں دا مطلب اِی بدل ویندے۔ اصل ڳالھ اے ہے جو اساں چیزاں کوں ݙہدے کینویں ہیں،اساں چیزاں کوں اینویں ݙہدے ہئیں جیویں ساکوں ݙیکھݨ اِچ اَسانی رہے۔ لہٰذا ساکوں کوڑھیاں تے گندیاں چیزاں وی ݙیکھݨیاں پئے ویندین۔ اِتھائیں آکے تے ہک عام بندے تے معین الدین اجمیری اِچ نکھیڑا تھی ویندے ناتاں انسان تاں او ہکو جھئیں ہِن کیوں جو اَکھ دا زاویہ بدلݨ جے ایݙا اَسان ہوندا تاں ہر بندہ معین الدین اجمیری ہوندا۔ معین الدین اَکھ دے تمام زاویے کوں یار دو جوڑا ہویئے تاں اونکوں کوئی چیز جے او یار دے زاویے تے ونڄے تاں او کوڑھی کینویں رہوے۔ اینویں تاں ہک مُرشِد کامل اے نہیں آکھیا۔ دید آں باشد کہ دید دوست است
اوندے کیتے تاں غلام شمس تبریز تھیوݨا پوندے۔ اے پتھر کوں ساہ پاوݨ کنوں تھوڑی ڳالھ نہیں،اَکھ دا زاویہ تاں کوئی مُرشِد روشن ضمیر ای بدل سڳدے۔ اَکھ دا زاویہ بدلیئے بغیر مولانا روم کوئی نہیں تھی سڳدا۔ مثنوی مولانا روم اُوں اَکھ دے جلوے ہِن جتھاں ہر سے یار دا روپ بݨ ڳئی ہے۔
قونیہ اِچ ہک بندہ مجمسے وچوں اُٹھی کھڑدے۔
الہ الدین توں آہدیں میں ٻہتر فرقیں کوں منینداں"
جی منینداں!
توں منافق ایں،کمینہ شخص ایں!
"جی میں اینکوں وی منینداں
ٻیا ݙیکھو[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
- لوک قصّے دا منڈھ۔ ۔ ۔ ۔ ۔ ۔