محمد جاوید سرائیکی شاعر

محمد جاوید سرائیکی شاعر

محمد جاوید نوجوان سرائیکی شاعر محمد اسماعیل دے گھر دری پیر عادل ضلع ڈیرہ غازیخان اچ جمئن. گریجویشن تک تعلیم اپڑا تے ہنڑ سرکاری ملازم ہن. 2014 کنوں شعر آہدن, سرائیکی شاعری دی ہر صنف اچ شعر آہدن. استاد الشعراء امجد بلوچ انہیں دی شاعری دے استاد ہن.

غزل

زلف رخ تو جڈاں ہٹیندا ہے

اے نظارہ تاں ہاں کڈھیندا ہے

میڈے اتیں خمار چھا ویندے

جام اکھ دا جڈاں پلیندا ہے

کیوں خفا ہیں میڈے اتے اجکل

درد ٻاکاں ودا بھریندا ہے

نہ دعا کر دراز عمراں دی

او تاں خود کوں ودا مریندا ہے

صرف اوندا قصور اتنا ہے

دار تیں وی او سچ الیندا ہے

خود کشی دا جڈاں وی سوچاں میں

ہجر تیڈا میکوں بچیندا ہے

قطعہ:

زندگی توں وی خوبصورت ہے

موت تئیں کیں وڈی حقیقت ہے

ہک نہ ہک ڈینہ سنبھال گھنسی او

زندگی موت دی امانت ہے

غزل:

سَاݙے مُصّور دا خَواب کِتھ ہے

جَوان سَاݙا عُقاب کِتھ ہے؟

ہِے جیندی خُوشبو جَہان دے وچ

پھُلیں دا شاہ او گُلاب کِتھ ہے؟

ہَا ماݨ تیکوں وی جیندے اُتّیں

اُو تیݙا جانی شَباب کِتھ ہے؟

مَیں مُنتظر ہاں تیݙی عطا دا

بَقایا مَیݙا عَزاب کِتھ ہے؟

نَمازی مارین رُکوع دے وچ جئیں

ثَواب کیتے ثَواب کِتھ ہے؟

اَساں نکھڑسوں نہ زندگی تئیں

اَساݙیں اکھیں دا خَواب کِتھ ہے؟

مَیں صدقے گھُولی ہزار واری

دِلیں دی دھڑکن جَناب کِتھ ہے؟

حَیا نئیں رہ گئی شَباب رنگ ءچ

اَساݙا وِرثہ حِجاب کِتھ ہے؟

ہَا جیندا عنوان صرف الفت

سُنہرا ساݙا او بَاب کِتھ ہے؟

غزل:

رات وکھرا میں خواب ڈِٹھے می

تیڈیں نیناں دا جام پیتے می

مڑ کے آسی میڈی حیاتی وچ

اپݨے دل کوں فریب ڈتے می

مونجھ تیڈی ملوک زادی ہے

خون اپݨا میں ڈے کیں پالئے می

پیار میکوں وی کئی کریندا ہا

میں کڈاں دا وسار چھوڑیے می

اپنے اندر میں جھانک ڈِٹھا ہے

مثلء دنیاں میں خود کوں پاتے می

چھوڑ میکوں نئیں فرق پوندا ہݨ

ڈینہ ہجر دے گزار ڈٹھے می

درد تیڈا وصال کیتے میں

اپݨے رب کیں میں آپ منگے می

عشق تیڈے دا بھوت میں جانی

اپݨے سر توں اتار چھوڑے می

تیرگی کوں مٹاوݨا ہے میں

تہوں قلم دا سہارا گھدے می

پیار جاوید نال کرکے میں

اپݨا جیوݨ حرام کیتے می