فاروق روکھڑی
فاروق روکھڑی دا پورا ناں، سردار عُمر فاروق خان روکھڑی ہے- ٢٩ مئی، ١٩٢٩ء کُوں میانوالی دے شاہر روکھڑی وِچ ڄَمے ہَن- روکھڑی صیہب سرائیکی زبان دے ہِک وَݙے شاعر ہِن- اُنہیں کُوں "ٻاٻائے تھل" آکھا ویندے- محکمہ ریلویز وچ ١٩٤٩ء کنوں گھن تے ١٩٨٤ء تائیں ملازمت کِتونے- ریلوے وچ ملازمت وی کیتی ہانے اتے نال نال شاعری وی کریندے ریہے- شاعری دے کم دا منڈھ انہاں ١٩٦٩ء وچ ٻدھا ہئی اتے ہِک وَݙے شاعر دی حیثیت نال سامݨے آئے ہَن- شاعری دی وجہ توں انہاں کُوں ڈھیر ایوارڈ ݙِتے ڳئن- انہاں دی ہِک مشہور اردو غزل ہئی، "ہم تم ہوں گے بادل ہوگا، رقص میں سارا جنگل ہوگا"- اِیں غزل کُوں مسعُود ملک، پاکستان ٹیلی ویژن تے ڳایا ہئی- فاروق روکھڑی ٦ اپریل ٢٠٠٨ء کُوں میانوالی وچ وفات پا ڳے ہَن اتے اُتھائیں روکھڑی وچ دفن ہِن-
کلام
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]فاروق روکھڑی دے کلام کُوں، مشہور انٹرنیشنل سرائیکی گلوکار عطاء اللہ عیسیٰ خیلوی ڳائے- اُنہاں دا ہِک مشہور ڳاوݨ ہے:
کنڈیاں تے ٹر کے آۓ تیݙے کول پیرو واہݨے
اڳے تیݙی مرضی ڈھولݨ توں ڄاݨے یا نہ ڄاݨے
اساں تیݙے کول راہندے تو ساݙے کول رہندا
ساݙے وس دے کولوں ٻاہر ٻہوں دور دا اے پینڈا
اساں اس زمیں دے واسی تیݙے چن تے ہن ٹکاݨے
تینوں مرض کیہڑا ݙسیے جدوں سڑ ڳیا نصیبا
ساݙا سینہ زخمی زخمی توں ویکھ لے طبیبا
کُجھ پھٹ نے ساݙے تازے کُجھ پھٹ نے ٻہوں پراݨے
ساݙے نال زندگی نے کیتے عجب تماشے
ساݙے دل دا چین لُٹیا اساں ٹردے پھردے لاشے
ساݙا بھار کس نے چاݨا ساݙے درد کس ونڈاݨے
تینوں ماݨ اے حُسن دا آج ہے تے کل نہ ہوسی
اساں ہاں فقیر تیݙے کل ساݙی لوڑ پوسی
ہک جئیں ݙین٘ہ نہ راہندے ہک جئیں نہ اے زمانے
ہر ڳل تیݙی منیسوں چا دشت ݙیرہ لیسوں
تیݙا حُکم ہووے ماہی تیݙا شاہر چھوڑ ویسوں
اساں پیار دے مسافر، عاجز تے ٻہوں نماݨے
ایہو ہا تُہاݙی خواہش پوری کر ڳیا ہے
خوشیاں مناؤ سڄݨو فاروق مر ڳیا ہے
ہُݨ کیوں اے روݨا پایا تساں لاش دے سِراݨے
ایوارڈ
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]فاروق روکھڑی کوں ٻہوں ایوارڈ ݙتے ڳئن، انہاں کوں ملݨ آلے کُجھ ایوارڈاں دا زکر تلے ݙِتا ڳے:
- المنصور ایوارڈ
- سان٘ول ایواڑ
- خواجہ غلام فرید ایوارڈ