سرائیـکی شاعری

فرھاد فریدی

اے غلطی تہاں نہ کریجو

کرینداں لوکو صاف میں ڳال

تھی گے میݙا اوکھا حال

چھوٹے سن دی پرنیوم چھوری

پیوء ماء اونکوں پرنایا زوری

حکومت توں یارو چوری

بݨی میں تے یار وٻال

جیں ٹائم وینداں اوندے نیڑے

لیندی اے میݙے نال او جھیڑے

کھلویندی اے میں تے سارے ویہڑے

اہدی اے حالی ہاں میں ٻال

نیڑے ونجاں چھرکیاں بھرے

بہے میں کنوں پرے پرے

سݨ تے ناں او میݙا ڈرے

بہندی نی او میڈے نال

میں تاں رہ گیم انویں کنوارہ

بھانویں شادی کیتم یارا

کیویں کراں یار گزارا

صبر کراں بے کتنے سال

نہ او میڈے کپڑے دھووے

ہر ویلھے او بیٹھی رووے

نت ہار ہنجوں دے پووے

مردا پے میݙا بھوکا مال

رووے یار سویر تے شام

تھی گیاں میڈیاں نندراں حرام

تے توڑیں پیواں صبر دے جام

ڳل پے گیا ݙکھیں دا گڑدھال

جہڑے چھوٹی عمر وچ چا پرنیندن

او اپݨے ٻال تے ظلم کریندن

سارے یار قانون ونجیندن

کیتے برباد ساکوں اپݨیں اعمال

فرھاد خدا دے خوف توں ݙرو

نہ چھوٹی عمر وچ شادی کرو

ایجھے جیوݨ توں اوہو ٻݙ مرو

برابر عمر دا ہووے بئھیوال

اقبال سوکڑی

'میڈیاں محبتاں ملامتاں ہن، میڈے عقیدے عذاب جوگے'

'ثواب وی نئیں گناہ جوگے ، گناہ وی نئیں ثواب جوگے'

'اے شہر اندھے، ڳلیاں وی اندھیاں، لپھڑدے ویندے ہیں کیا کریجے'

'اساڈیاں اکھیں کھسیج ڳیاں ہن، نہ نندر جوگے نہ خواب جوگے'

'چنانہہ دی کندھی تئں سوہنڑی مہنیوال دی جے برسی مناوڑی ہے'

'غریب یارو! کچئں گھڑئں دے ہمار لا ڈیو چناب جوگے'

'میں لوظ چنڑ چنڑ کرینہاں، ککراں توں اپننڑڑیاں انگلیاں ونڄا کھڑا ہاں'

'نہ میڈیاں نظماں نصیب جوگیاں، نہ میڈے پورھیے نصاب جوگے'

'اساڈے ہوونڑ دے فیصلے تاں کڈاہیں وڈی دیر بعد تھیسن'

'اساں تاں کجھ نئیں، تساں تساں ہو، اساں کڈاں ہیں جناب جوگے'

'میں اپنڑے چہرے دے ودھر شیشے دے منہ تے مارین تے کھل پیا ہاں'

'جواب اے آئے جناب ہوریں اجاں وی ہن پئے شباب جوگے'

'اے کینجھی محفل ہے؟ چپ چپاتی تے گونگی باتی! الا ای کوئنی'

'جواب ہک ڈو سوال جوگے، سوال ہک ڈو جواب جوگے'

سیف اللہ آصف

امڑی وو امڑی وڈی روٹی ڈے

باہروں پکیاں بیریں مسیت میڈا چئے

امڑی وو امڑی نیلی نیلی گھوڑی

میں کڈاں پیساں چلکیں دی جوڑی

امڑی وو امڑی بکھ لگی ہے

رتڑی جوار دے پھلے بھن ڈے

امڑی وو امڑی گڈیاں دی شادی

کنڑک دی روٹی اے گوش دی بھاجی

سائیں ساقی سمینوی

قربان جان میڈی تیڈے ستم ستم تیں

کر کر کے یاد میکوں روسیں قدم قدم تیں

الفت دی رہگزر وچ جند جان وار ڈیساں

بےشک نمک برک ڈے میڈے زخم زخم تیں

میڈی وفا دے قصے تیڈی جفا دیاں گالهیں

زندہ ہمیش رهسن سہنڑا قلم قلم تیں

صحرا کنوں گزرسن ماتم بنڑا کے ٹولے

ت حریر ہوسی نانواں میڈا علم علم تیں

پر ناز نازیں والا نازیں دی خیر ہووی

کہیں دے رلا ڈتے نی سجدے قدم قدم تیں

ساقی کوں جام الفت جیکر نہ چن پلایو

الزام بے وفائی دا اوسی صنم صنم تیں

امیر راول

ہک من بھانڑاں من کوں بھانڑاں

کر گئے میکوں دانڑاں دانڑاں

موتی دانڑاں دل دے اندر

دل میڈا ہے وانگ سمندر

دل میڈی ہے سہکدی سپی

سپی اندر پیار ہے گوہر

موجاں چا اچھلن باہروں

سپی ریت ءچ ٹردی راھوے

گوہر کہیں دے ہتھ نہ آوے

کیا آخر ہے سپی اندر

دل ہے میڈا وانگ سمندر

انڑ کھٹ ایندا پیٹا تانڑاں

ہک من بھانڑاں من کوں بھانڑاں

راقم چنڑ :-

عشق سوکھا ھےپندھ اوکھا ھے

زندگانی وی انت دوکھا ھے

کجھ منیندا نی دل انوکھا ھے

روح مونجھی ھے جسم کھوکھا ھے

ایہ حیاتی وی تیڈا پوکھا ھے

ہجر پچھدا ھے درد چوکھا ھے؟

جان راقم دی کیندا موکھا ھے

سہیل دانش الحسینی علی پوری

ساڈے دل دے ورق تے نقش تھئ،اقدس تصویرمدینے دی

سوہنڑے رب ساکوں ہے دان کیتی،اے کل جاگیرمدینے دی

جتھاں کل کائنات کوں شرف ملے،ہے اوتاثیرمدینے دی

ساڈے دل دی دانش تختی تے،لکھی ہے تحریرمدینے دی

نجیب اللہ نازش

جڈاں تئیں محبت بُھلا ڈیونڑی ھے

اساں آپنڑی زندگی مکا ڈیونڑی ھے

مریندا ھیں ساکوں غریبی دے طعنے

اساکوں وی روزی خدا ڈیونڑی ھے

جاوید عنصر

موسم سان٘وݨ ، تیݙا آن٘وݨ ، ڳلکڑی پان٘وݨ ، وݙی ڳال اے

کٹھے رہان٘وݨ ، نہر تے دھان٘وݨ ، دل وندلان٘وݨ ، وݙی ڳال اے

ناں لکھان٘وݨ ، ماھیے ڳان٘وݨ ، چوڳ ن٘وݨ ، وݙی ڳال اے

عنصر لان٘وݨ ، توڑ نبھان٘وݨ ، دل نہ چان٘وݨ ، وݙی ڳال اے

. جاوید نواز عنصر

زاہد اقبال زیدی

ہک وار ولا ایویں ہووے ہا

وا ٹھڈڑی ٹھڈڑی گھلے ہا

کہیں پاسو کوئی ہک ککھ اڈ کے

میڈی اکھ دیوچ آ پووے ہا

ہک وار ولا ایویں ہووے ہا

او اپڑیں چنری دا پلو

اوویں رکھ کے میڈی اکھیں تے

وت پھوکے مار کے آکھے ہا

شالا زیدی ککھ دا ککھ نہ رہے

جیں حد توں ڈھیر ستم کیتائے

جیں تیڈی اکھ کوں نم کیتائے

۔شاعر زاہد اقبال زیدی خوشاب اچھالی

• اچھالی وادی سون ، اعواݨکاری لہجے دا علاقہ ہے۔

قاسم ضامن

دل ونگاں ڈیکھ کے لجھدی پئیں میں ونگاں پانواں کئیں سانگے

دل آہدے میندی لانواں میں میں لونواں لانواں کئیں سانگے

میکوں سکھیاں مہنڑیں ٹھک ڈیسن میں ویس وٹانواں کئیں سانگے

سنگ ضامن سجڑیں عیداں ہن میں عید منانواں کئیں سانگے

قاسم ضامن

غلام عباس سیفی

رسدی راند اچ رل ونج یارا جهمر پل ڈو پل دی

اجھڑوں ابهریے فجر دا تارا جهمر پل ڈو پل دی

پیر دهمالوں چکدے ویندن گهنگهرو کردے ویندن

تار نشے دا انت اتارا جهمر پل ڈو پل دی

شرنا وینڑ کریندی پئی ہے آخر جھوک فنا دی

دم دم وجدے نال نغارہ جھُمر پل ڈو پل دی

بانہیں دے وچ بانہیں پا گهن پیریں پیر ملا گهن

ول مل پوونڑ سکهنڑاں لارا جهمر پل ڈو پل دی

ترائے تاڑی دے نال بهنوالی بهوئیں بهوندی ہے

تنک تن تن تن تارا جهمر پل ڈو پل دی

سارے رنگ خدا دے "سیفی" ہک تصویر وچ ڈیکهوں

رل مل کهیڈے عالم سارا جهمر پل ڈو پل دی

"غلام عباس سیفی"

یوسف سن٘جراݨی

مونجھ منجھاری گل پئے گئی ہے

یار دی یاری گل پئے گئی ہے

تیڈے نال میں پیار کیتا ہے

دنیا ساری گال پئے گئی ہے

سینگھی توں تاں آ نکھتی کر

چار دیواری گل پئے گئی ہے

حشر دا ڈیہنہ ہے ڈینہ نی مکدا

کار گزاری گل پئے گئی ہے

گھر تئیں ویندیں شام تھی ویسی

دور اڈاری گال پئے گئی ہے

مالک بھیج بلال کوئی اساڈو

رات اندھاری گل پئے گئی ہے

وقت وصال آ آونڑ دی کر

ہجردی گاری گال پئے گئی ہے

یوسف پیار دی مار کے نکھتاں

دنیا داری گال پئے گئی ہے

دلناز سمین

ساڈے حال اوتے میڈا چن ماہی جگ کھلنڑا ہا اساں رولنڑا ہا

تیڈی مونجھ وی ساڈی خوشیاں دا چم چھلنڑا ہا اساں رولنڑا ہا

ساڈا سکھ وی ڈکھ دے ویلنڑے وچ ایویں ویلنڑا ہا اساں رولنڑا ہا

ساکوں سٹ دلناز تائیں غیریں کوں ونج ملنڑا ہا اساں رولنڑا ہا

دلناز سمین

ݙوہڑہ

دل گال منیندی نہ ہاویں ہنڑ روز رویندے چنگا تھئی

ودی پچھوں اوندے بھجدی ہائی او ناز کریندے چنگا تھئی

جیندا ڈکھ نہ سہندی ہاویں توں اوہو درد ودھیندے چنگا تھئی

وڈا مانڑ ہاوی دلناز اوتے ودا پیریں ڈیندے چنگا تھئی

دلناز سمین

نوی نکور غزل جناب امیر راول صاحب دے ڈتے ہوئے مصرع تے

غزل

سجنڑ میڈا اتھاں زندگی دا ول پرکھنڑ ضروری ہے

نقل پرکھنڑ ضروری نئیں اصل پرکھنڑ ضروری ہے

ہزاراں عیب ہوندے ہن انسان اندر توں سوچا کر

اندر اپنڑے دے شیشے وچ شکل پرکھنڑ ضروری ہے

ہر لفظ ہوندے معیار اندر توں وی معیار سنجانڑ اپڑاں

لفظیں دے زخیرے وچ غزل پرکھنڑ ضروری ہے

سجنڑ او وی اتھاں ہن پئے جہڑھے یاریں تے سر ڈیندن

تیکوں سدھ اے وی ہوے پئی نسل پرکھنڑ ضروری ہے

میڈو وی بھال بھالی کر تیکوں اے دل ہے کیا اہدا

بیا کجھ نہ اکھیں دا چن کجل پرکھنڑ ضروری ہے

تیڈا دشمن تیڈا یار ہے تیکوں اے وی پتہ کائنی

میڈا دلناز دشمن کوں اول پرکھنڑ ضروری ہے

فرید ناچیز

ݙوہڑہ

کڈاں حسرت مکسی دنیا دی کڈاں حرس توں چھٹسی جان اے::

کڈاں بغض توں سینہ صاف تھیسی کڈاں ساہ تھیسن آسان اے::

کڈاں بھوئیں توں بھاہ دا راج ویسی کڈاں تھیسی امن امان اے::

کڈاں سوچ دا قبلہ ٹھیک تھیسی ناچیز تھیسوں انسان اے::

فرید ناچیز

ݙوہڑہ

آیا بخت جے وقت دا سر جھکوا -- وت گال کریسوں نال تیڈے:::

ھالی طنز مزاکاں چیٹاں کر -- فی الحال ہن بخت بھئیوال تیڈے:::

تیڈا ڈھول غرور عروج تے ہے -- ڈوجھا نخرے ڈھیر کمال تیڈے:::

ڈینہہ ڈھل ناچیز گۓ بخت جڈاں -- تڈاں پچھسوں کینویں ان حال تیڈے::

ݙوہڑہ

تیڈے قہر دے چرچے بہوں سنڑین. میڈے لب دی دھاں تاں میٹ ڈکھا::

مشہور ہئیں بھریے شہر دیوچ. میڈے من دی چھاں تاں میٹ ڈکھا::

اے وی چھوٹ ہئ اکھیں کڈھ میڈیاں. خوشحال سماں تاں میٹ ڈکھا::

ناچیز دے ٹکڑے کر بیشک . لکھیا ھاں تے ناں تاں میٹ ڈکھا::

فرید ناچیز

محسن نقوی

' بجھارت :-

' ہک شخص چٹے ڈینہہ کوں '

میڈے اکھیں دے مینہہ کوں'

چولی دا رنگ ڈے گئے '

بلدی امنگ ڈے گئے

' ہک پل نہ وساں جئیں توں'

او رس گیا ہے میں توں '

اوندا ہجر جو کھوندے '

دل کوں یقین اوندے '

ملسی تاں او وی روسی'

بجھو او کون ہوسی؟؟؟؟؟'

Sain Aziz Shahid.

🍃🌿🌺🌷🌹

سفر کرنڑے تاں کیا ڈرنڑے شہر جنگل تے تھل کیا ہے

بھلا بھنبھور کیا ، کیا کیچ ، سسی کیا پنل کیا ہے

میڈے پیرے میڈا چھاندنڑ میڈے چھالے میڈا چاندنڑ

میڈیاں اکھیاں میڈیاں سکھیاں تے وچ وسدا کجل کیا ہے

جو _ڈسدا پۓ پچھانواں ہے جو نئیں _ڈسدا اوھو سج اے

اساں _ڈکھ دے پجاریں دی اصل کیا ہے نقل کیا ہے

سفر ہے کہیں اندھارے توں ولا ھک بۓ اندھارے تئیں

امر ہے سوجھلا پل دا ابد کیا ازل کیا ہے

اساں تاں سانولا تیڈی رضا دی موج تیں _ٹھل پیوں

اساڈا کیا بھنور کیا ہے چھلوکا ، چھول ، چھل کیا ہے

اساں تاں اپنڑیں پیریں وا جھلوڑے پا کے ٹر پۓ ہیں

بھنوالیں وات ککھیں دے سوا ساڈا سمل کیا ہے

اساں کہیں انڑ 'سنڑی سک دے سفر وچ انت 'رل ونجنڑے

او _مل پوندا تاں کیا ھوندا جے نئیں ملیا تاں ول کیا ہے

( Sain Aziz Shahid)