زبیر احمد چچہ
زبیر احمد خاں دیرہ غازی خان دی تحصیل تونسہ نال تعلق رکھدن.
پیشہ
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]پیشے دے لحاظ نال اُستاد ہن، مگر استادی کنوں ہٹ کراہیں اَنھیں کوں شہرت اور عزت شاعری کنوں ملی.
کتاب
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]انھیں ہک کتاب[١][٢] لکھی جیندا ناں "چاندی مڑھیے طاق" ہے. جیھری انھیں کوں شہرت دے بُلندیں تیں گھن گئ. انھیں دی شخصیت دے متعلق اے گاہل مشہور ہے کہ اُنھاں کڈھائیں کوئی مشاعرہ نئ پڑھیا اور اکثر لوگ انھیں دی شکل کنو ووی واقف کائینی. انھیں دی کتاب پڑھ کنو لوکیں انھاں کوں بَنی دا اشو لال آکھیے..
نمونہ کلام
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]الحمد پڑھاں
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]الحمد پڑھاں
تیں آپ کوں سوہراں
آپ کوں ڈیواں شارت
اپݨی آپ عبادت کراں
آپ کوں ڈیواں پارت
آپ ہی پِناں درشن اپݨے
آپ دی کراں زارت
آکھ زبیر فقیر سائیں دا
جیوݨ ڃوگ ٻُجھارت
زبیر احمد چچہ
اساں موئے مِتراں دی۔
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]اساں موئے مِتراں دی۔
اَکھ بَݨ ٻانہدے ہیں۔
جَھڑی جَھڑی لاہندا اے
مینہہ ساڋے گَھراں وچ
پَکھی جڋاں روندے ہِن
مونہہ کَڄ پَراں وچ
اساں اُنہاں پَراں دی
رَکھ بَݨ ٻانہدے ہیں۔
نِکی نِکی ڳالھ وی
دیر تئیں روویندی اے
مونجھ ساڋی اکھیں وچ
آلھنڑیں بنڑیندی اے۔
اساں انہاں آلھنڑاں دے
کَکھ بَݨ ٻانہدے ہئیں۔
اساں موئے مِتراں دی
اَکھ بَݨ ٻانہدے ہئیں۔ ۔ ۔ ( زبیر احمد چچہ)
شاعر ٻس اوہو ہوندے
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]شاعر ٻس اوہو ہوندے
جیکوں ڈیکھݨ دا جچ ہووے
جیہرا قطرے دے وچ دجلہ
جے ڈیکھے تاں ڈکھاوے وی
جیہرا موجود لمحے دے
اگو تھی کے الاوے وی
جیہرا راتیں دے جنگل دے
پرو دا نور تک ڈیکھے
جیہرا ٻہوں دور تک ڈیکھے
زبیر احمد چچہ
رات ہے
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]رات اے
چارے پاسے رات دا ہئو اے
سچ دا سنتری
خوش فہمی دے ہر موڑ تیں کھنگدے
وقت دے ریسٹوران دے اندر
زنگ زنگال سنجانؕ دے موسم
نویں آدم
نویں گاہک
نویں حرف دی سِک دے سانگے
میلے مُہت کچیندے بیٹھن
کِھل اے
چارے پاسے کِھل دی کئو اے
سنڈھ سویر دے صحن دی آدھی
خالی "بے بی واکر" لاتھے
سرائیکی ادب
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]سرائیکی ادب سرائیکی زبان دے ادب کوں آہدن ۔ سرائیکی زبان اپنڑے اندر بہوں مِٹھڑے تیں سوہنڑے الفاظاں دا ذخیرہ رکھدی ہے ۔ ایں واسطےسرائیکی زبان دا ادب وی بئی کئی زباناں کیں وسیع ہے . سرائیکی ادب دے وچ مضامین , نثر , آزاد شاعری , نظم , غزل , قصہ , کہانی مثنوی , مرثیہ , قطعات , ماہیے , ٹپے , ڈوڑھے , وار , گیت اور کافیاں شامل ہِن.جیویں سرائیکی وسیب دے لوکاں دا احساس محرومی تے مزاج دی عاجزی ساڈے کافی دوہڑے، مثنوی، گیت تے مرثیہ وچوں ابھری اے تے ایندے نال ایہہ جیہڑی پیڑاں بھری رومانیت دی فضا تخلیق کرڈتی اے، اوہ پوری دنیا وچ مشہور اے، پر حیرت تے خوشی دی گال ایہہ ایں پیڑاں بھری رومانیت دی فضا اج دی جدید سرائیکی نثر ،افسانہ، ڈرامہ، ناول تے شاعری، غزل، جدید نظم سرائیکی وچ رَچی وسی ہوئی اے۔