اخلاق مزاری
اصل ناں اخلاق احمد
قلمی ناں اخلاقؔ مزاری
جٖمنْ 1968ء
تعلیم بی اے
پیشہ معلم
فون نمبر 0300 6736953
جاہ پتہ موضع کچہ چوہان تحصیل روجھان ضلع راجن پور
ع دھرتی ڑی او دھرتی اماں اپنْے پیر چمنْ ڈٖے
ایں مصرعے دے خالق اخلاقؔ مزاری اپنْی ماء دھرتی ، اپنْی تہذیب و ثقافت تے اپنْے وس وسیب نال سچی تے کھری محبت کرنْ آلے منفرد لبٖ و لہجے دے شاعر ہن۔’’پانْی رنگیاں اکھیں ‘‘انہاں دی شعری کتاب چھپ چکی ہے۔ڈٖوجھا شعری مجموعہ’’ عشق جڈٖاں در کھانْیں گھڑیا‘‘زیرِ اشاعت ہے ۔اخلاق مزاری شاعری دے نال نال ہک پختہ کار نثر نگار وی ہن ۔’’اوں جنگل دے پار‘‘ انہاندا افسانوی مجموعہ زیرِ اشاعت ہے۔اخلاق مزاری اپنْیاں ادبی خدمات دے اعتراف اچ کئی ایوارڈز تے کئی اسناد وی حاصل کر چکے ہن،تے ضلع رحیم یار خان دیاں کئی ادبی تنظیماں نال وابستہ ہن۔ن
اخلاق مزاری سرائیکی شاعر ہے۔جدید تے نویکلے لب ولہجے دے شاعر سیں اخلاق مزاری دے اعزاز ءچ خان گڑ ھ ݙونمہ تحصیل علی پور ءچ اُتھوں دی ادبی تنظیم وسدی جھوک ادبی سنگت دی طرفوں ہک شاندار شعری نسشت دا اہتمام کیتا گیا جیں وچ مقامی شعرا تے وسدی جھوک پاکستان دے شاعریں شرکت کیتی جیندے وچ شباب بلوچ جام عارف جام شوکت عزیز خصوصی شرکت کیتی.سیں اخلاق مزاری دے شعری مجموعہ ،، پاݨی رنگیاں اکھیوں،، دی مہرے آلا اچ گھنڈ کھلائی سرائیکی لوک سانجھ دے کٹھ کو رومینٹک کر ݙتا۔ سیں اخلاق مزاری دی شاعری آتے ایندے اتے دانشوریں تے شاعریں دی گفتگو ݙوڑی چس چوایی۔ بھوایں وزڈم رکھݨ آلا اے شاعر آپݨی شاعری آلی کار بہوں سونھڑا، جادوئی آتے کمال بندہ ہے۔ اخلاق مزاری، روجھاݨ مزاری ضلع راجن پور نال تعلق رکھݨ آلے ہک مہاندرے سرائیکی شاعر تے دانشور ہن۔ یکم جنوری 1978ء کوں ڄمے۔ انہاں دا ہک سرائیکی رسالہ "سوجھلا"، جیندے اچ مختلف سرائیکی لکھتاں شامل ہوندن، مشہور اے۔
ڄم پل
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]پہلی جنوری ١٩٧٨ء کوں ڄمے۔
کتاباں
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]- پاݨی رنگیاں اکھیوں
نمونہ کلام
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]شعر
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]اوندے گھر ݙو ویندے
اکھیں لتھے رستے
پڑھیاں عشق کتاباں
خالی رہ گۓ بستے
اخلاق مزاری
شعر
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]کوفے دا امیر آگے توڑیں سر دے برابر
بعیت کروں دشمن دی اے منطق نئیں رکھیندے
بازو جے کٹیے گیئن تاں اخلاق ولا کیا
کجھ صاحب کردار اتھاں نک نئیں رکھیندے
سندھ جیویں......... شالا جی
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]سندھ جیویں......... شالا جی
لکھیں جوڳا................ .. تھی
رݨک ہمیشہ روݨق.......... تیݙی
کٹیاں منجھیاں........... .... دی
پاڑے وسدیاں مچھیاں تیݙیاں
تیݙے یار....................... پکھی
اپݨے لوکیں اپݨے..... جھو کیں
اپݨا......................... پاݨی پی
لائیاں لاݨے............ پتر مہاݨے
ٻیڑی.................... تیݙی دھی
سندھو سئیں..... پارت ہووی
بھلی کر................ یار بھلی
نکےنکے جھیڑے ہن
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]نکےنکے جھیڑے ہن
اونویں تاں نکھیڑےہن
تیݙے سنگ سانولا
ساݙے کیا دے جھیڑے ہن
سک دے بزار ءن
مونجھ دے وپار ءن
اساں گھاٹے نفعے سارے
اللہ اتے چھیڑے ہن
امڑی
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]بختیں والی سݨ وو امڑی
سݨ وو میݙی............. ماء
اکھیں تیݙیاں دھیریں امڑی
اکھیں ناں.................. پرناء
چار ݙیہاڑے انہاں کوں وی
دنیا ݙیکھݨ............... ݙے
اونویں تاں ہے دھن پرایا
بابل کوں................ سمجھا
ہک واری تاں انہاں کوں وی
پینگھاں جھوٹݨ....... ݙے
مر پوون تاں ٹاہلی تلے
اکھیں چا............. دفناء
تیݙے ہتھ وصال ڑی امڑی
تیݙے............ ہتھ وصال
برہا روپ وٹیندیاں اکھیں
برہا پیوء تے............. ماء
اخلاق مزاری
کِکرّ آ وؤ کِکرّ آ
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]کِکرّ آ وؤ کِکرّ آ
پھل تیݙے پیلڑے
چھاں تیݙی ویلڑی
تلے مٹی میلڑی
اتے رنگ نیلڑے
چیچکیں دی چنگ ھے
ساوی تیڈی لنگ ھے
ساون سئیں دے حیلڑے
رتیں رنگی پگ نئیں
ول لتھے بگ نئیں
پکھی تھۓ پسیلڑے
اخلاق مزاری
غزل
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]من منوتیاں درگاہیں تے انت وکاݨے پھل
کئیں دے کیتے روندے رہ گن اللہ جاݨے پھل
کتواں ݙینہہ ء مونجھ کنوں وی بلبل کینی بولی
اللہ خیر کرے نئیں ساݙے نال الاݨے پھل
گلوں ننگئیں وستیں اندر سروں ننگیاں رتاں
پیروں راݨے سارے پوپٹ کنݙو راݨے پھل
ہک ݙینہہ مونجھ دا جنگل جھاگ تے باہر جھاتی پیسوں
ساݙا رستہ ݙہدے ہوسن ہنجوں ہاݨے پھل
اوندے لب کوں ݙیکھ تے فطرت مونہہ اچ انگلیں پیسے
اوندیں اکھیں اگوں لگسن اندھے کاݨے پھل
جیندے واروں اساں روح دے روزے پورے کیتے
عید اتے اخلاق نئیں بھیجیے اوں فطراݨے پھل
اخلاق مزاری
غزل
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]وصل شیشہ تیݙا ہجر جھاتی تیݙی
منی پئے ہیں مٹھا گل تے کاتی تیݙی
چندر چہرے تیݙے ڳل دے سہرے تیݙے
کھل وی تھوݙیں اتے ہے براتی تیݙی
سارے لالݨ تیݙے اݙدیاں کونجاں تیݙیاں
سرمی رنگی ہے سانول حیاتی تیݙی
ساݙے سینے اتے تیݙے دڑگار ہن
سلطنت اے وی ہے یار ذاتی تیݙی
توں نئیں ملدا تیݙی مونجھ ملدی تاں ہے
او وی مل پمدی ہے چپ چپاتی تیݙی
روح رنݙیپے تیݙے نت کلھیپے تیݙے
کھا ڳئی اے زندگی بے ثباتی تیݙی
توں نکھڑ ڳئیں تاں اخلاق احساس تھئے
مونجھ لڳدی وی ہئی کال واتی تیݙی
شاعر۔۔۔۔۔۔۔اخلاق مزاری
اساں اکھیں ٹنگیاں ۔۔۔۔ نظم ۔۔
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]مونجھاں ڄاوݨ لا دیاں
وستییں بیریں رادھیاں
ٹر پیاں پیر پیا دیاں
سدراں گلوں ننگیاں
اساں اکھیں ٹنگیاں
پپلیں دے وچ پوتیاں
اساں اکھیں دھوتیاں
رتیں میندیاں لو تیا ں
مونجھ ہتھیلیاں رنگیاں
اساں اکھیں ٹنگیا ں
نہ جنگل نہ گونجاں
لالن نانویں مونجھاں
ویݨ کریندیاں کونجاں
وستی اتوں لنگھیاں
اساں اکھیں ٹنگیاں
جنجوں وچ کچا وے
نہ کوئی کھل الا وے
نہ کوئی درشن پاو ے
نہ شیشے نہ کنگھیاں
اساں اکھیں ٹنگیاں
اخلاق مزاری
ہک نظم
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]دھرتی جینویں تریمت ہووے
مٹی رنگیا چہرہ ہووے
مونجھاں اوندیاں اکھیں ہوون
دریا اکھ دا پانی ہووے
پلکاں لئی تے لاݨی ہوون
ٹالھیاں کن دیاں والیاں ہوون
والیاں لال بھنوالیاں ہوون
بوچھݨ ست اسمانی ہووے
تارے اتے ٹاکیے ہوون
سجھ متھے دا جھمر ہوووے
چندر ہتھیلیں ٹکا ہووے
گوپہ نک دا پوپہ ہووے
پتن منارا بانہیں ہوون
بانہیں نال پناہیں ہوون
پار ݙراور ” بردا “ ہووے
اوندی جھولی دے وچ جینویں
تسا ستلج مردا ہووے
کچھی اوندی ویݨی ہووے
ویݨی روہ دیاں ونگاں ہوون
جنگل ھتھ بوہاری ہووے
تھل دامان کچاہری ہووے
دھرتی میݙی امڑی وانگے
ایندا دم غنیمت ہووے
دھرتی جینویں تریمت ہووے
اخلاق مزاری
ہک واری لہہ اسمان کنوں!!!!!
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]ہک واری لہہ اسمان کنوں!!!!!
انسان دے رادھے مسلک دے
ایں گھاٹے گھاٹے جنگل وچ
میں کلھا ھاں کجھ مونجھاں ہن
کئی گلوں ننگیاں کونجاں ہن
اے کونجاں میݙیاں اکھیں ہن
اے اکھیں میݙیاں دھیریں ہن
اے دھیریں تیݙی گول پچھوں
تھی رول تے مندر ونج وڑیاں
وت نال کلیسا ونج کھڑیاں
توں نئیں ملیا تیݙی گول پچھوں
ونج نال مسیت پیاں ھانی
تیݙے پڑھݨ سیپارے گیاں ھانی
معصوم نماݨیاں ݙو اکھیں
کل رات مسیتوں ولیاں نئیں
کینات دا وارث جلدی کر
ھک واری لہہ اسمان کنوں
میݙیاں اکھیں گول مسیت دے وچ
. . . . . . . . . . . . . . اخلاق مزاری