پُرسوز بخاری

سید احمد حسن پُرسوز بخاری سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔ انھاں دی حیاتی وچ چھپنْ والا اِنھاں دا ادبی پورہیا ایہ ہے

کتاباں:

• کچی تند
• حُسین میڈا یزید تیڈا
• خالق دا مانْ محمد۠

کتابچے:

• ارمان لگدے
• سِدھا راہ
• الشمس

اُنھاں دی حیاتی دے بعد چھپنْ والیاں کتاباں:

• مدینہ نجف کربلا
• سانول سِک سکرات

پُرسوز بخاری سئیں اپنْی حیاتی وچ ڈوں سلسلہ وار سرائیکی ادبی مجلے

• شعاع سرائیکی
• دھانہہ

دے کُجھ شمارے وی شائع کیتے

اولاد

• غیور بخاری پتر ہے۔

نمونہ کلام

قطعہ

مظلوم جیکوں ظلم دا سامان وی رو پئے

دردیں دا وزن ݙیکھ تے میزان وی رو پئے

سامت کوں جݙاں سانگ تے ناطق نے پڑھیا ھے

جبریل جیہاں قاریِ قرآن وی رو پئے

پُرسوز بخاری

ݙوہڑہ

سو سُول سمندر میں جھاڳاں پر توں نہ ککھ بھَن ݙوڑا کر،،

میݙے سامہیں سیجھ توں لہہ نہ توں نہ ماھی مَیلا جوڑا کر،،

میں سہساں سہݨ سہاپ سبھے کن غیر دی ڳالھ توں ٻوڑا کر،،

ہر ڳالھ ذمے پُرسوز دے لا بس تھوڑی کوں چن تھوڑا کر،،

(سیئں پُرسوز بخاری)

غزل

اڄ نی نیڑے اَمدے میݙے،،

کل ہَن ڳاوݨ گمدے میݙے،،

ویندن نین وسمدے میݙے،،

ساہ تے ساہ نیئں ممدے میݙے،،

توں جے ڳئیں تاں ساہ وی چا ونڄ،،

ایہ ہُݨ کائینی کمدے میݙے،،

اوں آکھیے ہُݨ کائناں آساں،،

کاں کیوں در تے لمدے میݙے،،

یاد ہئی منہ دو ݙہدا ہانویں،،

اڄ تاں ٻول نی بھمدے میݙے،،

روھی، تھل، دامان دے وارث،،

ایہ بھیئوال اِن غم دے میݙے

ہر پُرسوز کوں ݙاݙھے بھاندن،،

لکھیے شعر قلم دے میݙے