عمران سولنگی

عمران سولنگی سرائیکی زبان دا شاعر ہے

ڄم پل

رحیم یار خان نال تعلق ہے۔ ١٥ فرری ١٩٩٨ء کوں ڄمے۔ کراچی وچ راہندے۔

نمونہ کلام

شعر

سمندر وچ جیویں کہیں کوں لبھے کوٸی قیمتی زیور

ونجا بیٹھاں میں ہیرے کوں ڈسانواں کیا توں کیا ھانویں

عمران سولنگی

زندگی تیں تے میڈا احسان ھے من یا نہ من

وانگ بالیں دے تیکوں غربت دے وچ پالی وداں

عمران سولنگی

غزل

سمندر تھی کراٸیں اج تار لہہ گے

”میڈی اکھ توں ہنجوں دا بار لہہ گے“

مسلسل مونجھ تیڈی کھا لتھی ھے

اے دل مجبور تھی لاچار لہہ گے

تیکوں پھُلیں دی خوشبو دان کیتم

میڈےگل دے جو بھانویں ھار لہہ گے

تیڈیں یادیں دے ڈیوے بال رکھداں

میڈی تقدیر دا سجھ پار لہہ گے

جینکوں اسمان تے میں ونج کھڑایاٸے

ھوا اینجھی لگی ھِس یار لہہ گے

تیڈی نفرت دے بوٹے ول نِسر گے

تیڈے چیتے کنوں اقرار لہہ گے

ستمگر ڈیکھ تے کیوں مونھ لُکیندیں

میڈے دل توں کڈنڑ دا پیار لہہ گے

سبھے عمران تُحفے موڑ چھوڑیم

میڈے سِر قرض ھا دلدار لہہ گے

عمران سولنگی

غزل

تیڈی میڈی یاری

سَڑدی دنیا ساری

قاتل نین نشیلے

توبہ میڈی زاری

پیار دی گالھ نہ کر کُٸی

شہر اے کاروباری

تیڈیاں بے پرواہیاں

ویندین میکوں ماری

کچا گھڑا نہ ہا

سوہنی ہٸی انڑ تاری

اساں نوکر تیڈے

تیڈے سِر سرداری

مَن دا ٹوبھہ سُکا

اکھیں توں رَت جاری

ہنڑ اتبار نٸیں میکوں

ڈیکھ تیڈی فنکاری

میں تاں زندگی اپنڑیں

تیڈے ناں تے واری

عمران سولنگی

غزل

مونجھیں دا اَنبار اے

دل بے قرار اے

اوکھی اوکھی جندڑی

عشقے دا وار اے

اکھیاں فریبی ہن

کوڑا تیڈا پیار اے

چن جِیہا مُکھڑا

ایہو میڈا یار اے

کِنتے پیا ویندیں ؟

راہ دشوار اے

تیڈے حصے خوشیاں

میڈے حصے ہار اے

جیڑھے ھاں مقام تے

اماں تیڈا پیار اے

عمران سولنگی

فادر ݙے

بابا سٸیاں توں جو ہانویں

مونڈھے چڑھ تے کھیڈدا ہامی

مِٹھیاں مِٹھیاں گالھیں کرتے

اپنڑی ضد منوا گھندا ہم

سارے شوق مٹاگھنداہم

لوک جوتیکوں آن آکھے ہا

تیڈا بال شرارت کر گے

سامھے اوندے مار گھنیں ہا

کاوڑ بہوں ڈکھلیندا ہانویں

بعد اچ خود منویدا ہانویں

تیڈا لاڈلا بال جو میں ہم

کہیں شے دی فرماٸش کراں ہا

شہر کماونڑ ویندا ہانویں

تیڈے رستے مل بہداں ہم

کجھ ڈینہہ بعد جو ولدا ہانویں

جُتی کپڑے ڈھیر کھڈونڑے

تیڈے ہتھ وچ ہوندے ہن پٸے

بھج تے گل چا لیندا ہانویں

رج رج پیار کریندا ہانویں

ہنڑ توں کیڑھےشہراچ ٹرگٸیں

ول آونڑ دا ناں نٸیں چاٸیندا

راہ تیڈے بہہ روز تکینداں

امڑی کولوں پچھداں جیکر

ہک ہک گالھ تے رو ڈیندی اے

کٸی وی گالھ ڈسیندی کاٸنی

کتنے سال گزر گن بابا

جتی کپڑے چھوٹے تھی گن

کھرے پیسے کھوٹے تھی گن

امڑی شودی کٹھ تے بہہ گٸی

کون دلاسے ڈیوے میکوں

کوٸی نٸی حال ونڈاونڑ والا

اتھ کے ہرکوٸی آپ ٕچ گم اے

کہیں کوں کوٸ پرواہ جوکینی

کون کھوا وے روٹی میکوں

رورو بُکھا رات کوں سمداں

فوٹو تیڈی ڈیکھ تے چمداں

کوٸی شے دی بس لوڑھ نی میکوں

ہنڑ نہ کوٸی فرماٸش کریساں

تیڈا بال شرارت کر گٸے

کہیں جاہ تو نہ گلا ملسے

میڈا تٸیں نال وعدہ تھی گیا

بس ہنڑ جلدی واپس ول آ

میڈے درد ونڈا ونج بابا

گل عمران کوں لا ونج بابا

۔۔۔۔۔۔۔ عمران سولنگی ۔