ظہیر مہاروی

محمدظہیراحمد مہاروی سرائیکی زبان دا شاعر تے لکھاری ہے۔ ٢٥ اپریل ١٩٨٧ء کوں میانوالی وچ ڄمے۔انہاں دیاں ترائے کتاباں ہنجوں ،ریت ہوا،لُکار،تے الا چھپ چُکین

نثری لکھت دا ہک نمونہ

تصویر اچ نظر آنونڑ آلا ڈاند (سنگاں آلا) صرف میڈا نئیں،چھیں ہور بنداں دا وی ہے جہڑاں میکوں آپڑیں حصے دے پیسے تاں ڈے ڈتن پر ڈاند گھننڑ، بدھنڑ چھوڑنڑ تےکھلواونڑ پلواونڑ توں گھن کے قصائی گولنڑ تئیں دے سارے عذاب میڈے گل پا ڈِتن.

منڈی اچ بہوں رش ہئی اتوں گرمی دا عذاب، ہک وپاری توں ڈاند دے پیسے پچھم،آکھس نوے ہزار، پنجھتر ہزار اچ سودا تھی گیا پیسے ڈیونڑ لگاں تاں اوندا بھرا آ گئے

پچھس کتنے دا ویچئی؟

وپاری آکھئے پنجھتر دا

آکھس ڈاند تاں اسی ہزار دا ہے

"شنا توں وی اُکا ڈاند ایں "

بہرحال سودا ترٹ گیا میں ہک ہور وپاری توں گانہہ ونج پچھی آکھس اسی ہزار دی ڈیساں میں آکھئے ستر ڈیساں سودا تھی گیا اتوں میڈا ہک دوست آ تڑتا آکھس کتنے دی گھندا پیا ہیں میں آکھا ستر دی آکھس گانہہ تاں سٹھ ہزار دی ہے.

"شنا توں وی اُکا ڈاند ایں"

بہرحال پھرداں پھرداں ہک ڈاند پسند آ گیا،سودا تھی گیا ہنڑ مسئلہ گھر گھن کے ونجن دا ہئی ہک چنگچی ڈالے آلے کوں آکھم پہنچا ڈے،اساں ڈاند ڈالے تے لڈنڑ دی کوشش کیتی تاں ڈاند مچھر گیا قابو نہ آوے ہک بندے امداد کرنڑ دی کوشش کیتی ڈالے تے کھلو کے زور جو لایس ڈالے دا گیٹ تڑت پیا تاں ڈرائیور اس کوں آکھا

یار انجے کملا زور نی لویندا

"شنا توں وی اُکا ڈاند ایں"

آخر تنگ آ کے میں پیدل ٹر پیاں تے ڈاند گھر گھن آیاں دریخ نال بدھم اندر گیاں پچھوں ڈاند چھڑا گیائے، سارے گھر دی ہر شئے تِلی وِلی کر سٹی ہِس شور سنڑ کے باہر نکلاں تاں بابا جی ڈاند نپ کے دوبارہ بنھیندے پئے ہن نال آھدے پئے ہن.

چوکھر انجے بنھیندن ؟

"شنا توں وی اُکا ڈاند ایں"

دیگر تھئی تاں دھا دھو کے ڈاند نال سوہنڑاں جیا فوٹو بنڑا کے وڈے بھرا پروفیسر سیف اللہ سیفی کوں وائس اپپ کیتم فوٹو ڈیکھن توں بعد ریپلائی کیتس

انہاں چوں ڈاند کہڑَئے ؟

کتاباں

• ہنجوں،ریت، ہوا 2006
• لُکار 2012
• الا 2018

نمونہ کلام

دید جوگی سہی

دید جوگی سہی ، تاب جوگی جو نی 

رات لمبی تاں ہے، خواب جوگی جو نی

ساڈے پیراں تلے بھوئیں دا ہووݨ تاں ہے 

ساڈے متھے دی محراب جوگی جو نی

تیڈے کولوں دوا ہوسی.........ہر مرض دی 

کیندی جب توں لگے گھاب جوگی جو نی

سجھ کنوں روشنی ہے ....ستاراں کیتے 

ساڈی قسمت دے ماہتاب جوگی جو نی

ہے کہاݨیں ظہیر.......... آخری موڑ تے 

کندھ کھلاروں تاں ہا داب جوگی جو نی

محمدظہیراحمدمہاروی

گِݨھ کے ڈیندا عذاب ہیں

گِݨھ کے ڈیندا عذاب ہیں، توں وی

بے وفا...... بے حساب ہیں توں وی

یا میڈی سوچ...... سنگِ مر مر ہے

یا کوئی آفتاب ہیں........ توں وی

میں تاں صدیاں توں سچ گلینداہم

ناں منیندا جو خواب ہیں توں وی

شکر کر.......... میں نشے دا عادی ناں

نئیں تاں قسمیں شراب ہیں توں وی

محمدظہیراحمد

(لُکار 2012 وچوں)

ہجر دے دانگ

ہجر دے دانگ ہک لاگ دھوتے ونجن

غم دی کندھ نال تصویر بئی تھی ونجے

درد پیتا ونجے، اتنا پیتا ونجے

زھر دی شکل و تاثیر بئی تھی ونجے

نندر پیٹھی ونجے خواب چھاݨاں ونجے

کیا پتہ بُھر کے تعبیر بئی تھی ونجے

ناچ اینویں کوئی پِڑ تے نچیا ونجے

اینویں چھݨکے جو زنجیر بئی تھی ونجے

ہنج دے چہرے کوں انج لال کیتا ونجے

حرف کالے ظہیر انت مٹدے ونجن

متاں لکھی ہوئی لوحِ محفوظ تے

کجھ فقیراں دی تقدیر بئی تھی ونجے

محمدظہیراحمد

تقدیر بدلُو ہے

ولا اسمان ہلدا پۓ ، دعا تقدیر بدلُو ہے

ولا معصوم لوکاں دی صدا،تقدیر بدلُو ہے

ولا کݨیاں دا ہک ٹولا سمندر پار لہندا پۓ

ولا اجڑے علاقے دی ہوا، تقدیر بدلُو ہے

ولا کمبدا کھڑے مجرم عدالت دے کٹہرے وچ 

ولا کہیں بے گناه دی، ہک گواه، تقدیر بدلُو ہے

ولا ہک شخص مون٘ہ ویڑھی ودا لوکاں دے ڈنگ پچھدے

ولا کہیں ملک دی ہک بادشا،تقدیر بدلُو ہے

ولا نچدا هویا قاصد ظہیر آندا پیاۓ پاروں

ولا لگدے فقیراں دی خدا ، تقدیر بدلُو ہے

(محمدظہیراحمدمہاروی)

الا وچوں ہک غزل

میں تے بلفرض جے زوال آندے

ݙیکھساں کوݨ کوݨ نال آندے

ساڈا مرݨاں ٻہوں ضروری ہے

ہجر توں بعد ہی وصال آندے

توں کڈاہیں نی بُکھا مر سکدا

تیکوں یاراں دا استعمال آندے

ساڈے گھر تُوں مزار چنگے ہن

اُتھاں ݙیوا تاں کُوئی بال آندے

کیا گُزرسی ؟ ظہیر پچھلاں تے

کہیں کوں اتنا کتھے خیال آندے

محمد ظہیر احمد

"الا" وچوں غزل

واہندی وگدی ہوا بݨیساں میں

چُپ دے پِڑ تے الا بݨیساں میں

نندر اج رات آپڑیں سمساں

خواب تیڈے سوا بݨیساں میں

توݨیں ککھیں دا گھر اے، گھر تاں ہے

توں ڈہیسیں ولا بݨیساں میں

دل وچوں درد کجھ نکل گئے تاں

تیڈے جوگی وی جا بݨیساں میں

او وی آھدئے ملݨ دا ذہن بݨا

میں وی آھداں جو ہا بݨیساں میں