شانی خان دمانی

شانی خان دمانی سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔

کتاباں

• نماشاں

نمونہ کلام

ہک شعر

توں جنگ دا درس نہ ڈے میکوں میں ہاں متلاشی امن دا.

میں ہتھ ا چ گرز نمی چایا میں گل اچ پاکے دول آیاں.

(شانی خان دامانی )

ݙوہڑہ

محبوب مٹھا ڄݙاں فرش تے آئے او بختاں والی رات ء

تھیا روشن گھر ھائی آمنہؓ دا تھئی رحمت دی برسات ء

اوندے نوری نور تجلے ھن پڑھی حوراں رل صلوات ء

جیندے کیتے شانی زمن بݨے او خاص حضور دی ذات ء

ݙوہڑہ

میں رل گئی کوں نئیں کئیں رولا ایویں سمجھو آپ کوں میں رولے۔

میں ڈس نہ سگدی ناں اوندا ھک حسن دا شاہ ھائی جئیں رولے۔

ول شانی پیار دے نال پچھس اڑی ڈس تاں سہی تیکوں کئیں رولے۔

میکوں روندے روندے کھل آگئی نہ آکھ سگی جو تئیں رولے۔

(شانی خان دامانی)

غزل

لٹھے دیاں چادراں مزیرے کیتی ودے ھن.

پھٹیاں تے چیریاں وڈیرے کیتی ودے ھن.

کانواں دا تاں ایویں خالی ناں بدنام ھے.

ملخ تباہ سارا گیرے کیتی ودے ھن.

چوریاں کریندا ہیں تاں پیرے وی مٹائے کر.

تیکوں بدنام تیڈے پیرے کیتی ودے ھن.

مچھیاں تاں اصلوں خداؤں بے سکون ھن

پونگے بے آرام اے مچھیرے کیتی ودے ھن

سپڑیں دے وانگ ہئی لیک تیڈی بوچھڑاں

تہوں تاں محاصرہ سپیرے کیتی ودے ہن

اکھیں مصروف ہن یار کہیندی گول وچ

ہتھ مصروف اے بٹیرے کیتی ودے ھن.

ایویں کئی رعایا نال ظلم کریسی نہ

جیویں اے سیاستی لٹیرے کیتی ودے ھن

شانی انہاں نال ھے انویں اونویں تھیوݨی

ساڈے نال جیری جیری جیرے کیتی ودے ھن

(شانی خان دامانی)

غزل

توں ساڈا یار ہیں سوھنڑاں نہ ڈر کئیں دشمنڑاں کولوں

جےوڑنا تئیں ھے پانڑیں وچ نہ ڈرتوں چھینڈکاں کولوں

۔

میکوں ھک شخص آکھا ھئی میں تیڈےناں توں ٹھرداھاں

خبرنئیں کیوں اوھو اجکل ھے سڑدا میڈے ناں کولوں۔

۔

جے نئیں لکھیا مقدر اوں میڈے ہتھ دے لکیراں وچ

کیہاں فالاں محبت دے کڈھا نواں جوگیاں کولوں۔

۔

چلو اج نئیں تاں کل تیکوں انہاں لوکاں دی کل پوسی

توں رج ویسیں انہاں کولوں نئیں راھندا اج جنہاں کولوں

۔

میں گلشن کوں بچانونڑ دے وڈے تنڑ ماری بیٹھا ھاں.

مگر ھنڑ میڈے وس اچ نئیں بچانواں کیا خزاں کولوں۔

۔

اے کل تئیں میکوں آکھیا ھے ولا ویساں نہ میں انتے

میں ھنڑ ڈٹھن تیڈے پیرے رقیباں دے گھراں کولوں۔

۔

جے مر گیاۓ تاں ساڑو چا ایندی تدفین نئیں کرڑیں

میں سنڑیاۓ شانی سڑدا ھائی اے میڈے دوستاں کولوں

غزل

آ ڈیکھ تاں سہی تیڈی خاطر میں گھن تحفہ ہک انمول آیاں

تئیں جہڑے رنگ دیاں آکھیاں ہن اوں رنگ دیاں ونگاں گول آیاں

ہاں یاد ہے شہر بدر تھیونڑ بیا کوئی شے یاد نی رہی میکوں

میں کیشے کیشے گال آیاں میں کیشے کیشے رول آیاں

توں جنگ دا درس نہ ڈے میکوں میں ھاں متلاشی امن دا

میں ہتھ اچ گرز نمی چایا میں گل اچ پاکے دول آیاں

کئی دیہہ پریاں دا سایا ھے کئیں پھل کیتن ول چپ نی تھئ

کئیں سیہہ دا کنڈا پورا ھے میں ساری وستی پھول آیاں

بے خبرا ھم نہی سدھ میکوں توں شہ رگ دے نزدیک ہانویں

تیڈی گول اچ دنیا چھا نڑی ھے تیڈی گول اچ جندڑی رول آیاں

میں اکھیں نوٹ اتبار کیتے اوں ا کھیں بھال أجا ڑا ھے

میڈے جام اچ زہر ملیندا رہ جیندے جام اچ امرت گھول آیاں

میں خواب اچ گرجھیں ڈٹھیاں ہن کئی واری نندر وی أکھڑی ھے

کل حاکم دے دربار دے وچ میں شانی أچا بول آیاں..

شانی خان دامانی

.

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ غزل ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

اے واہ جو ساکوں چنگائی ملی ھے

چنگائی دے بدلے بُرائی ملی ھے

اساں وڈپ دے اُزا نئیں مارے

وِراثاتن جو جھکائی ملی ھے

توں میکوں ملائیں تا ایویں لگے

جو جیویں کوئی باد شاہی ملی ھے

دوا تاں ہوندن جو مرض ہووے

ایں روگ دی کوئی داوائی ملی ھے

تہاکوں سنگت تے مانڑ ہوسی

اساکوں سنگت ازائی ملی ھے

ہیں اساں ڈُکھ دے ایں اندھے کُھوہ وچ

اساکوں ایندی کُھدائی ملی ھے

ایہو ایں عشق اچ ڈِھیئے نتیجہ

جو دار تے آکے پھائی ملی ھے

حیاتی ساری دے درد چائے ھم

تے لحظہ کھن وی نی ساہی ملی ھے

توں آپ مالک ہیں بعد رب دے

خدا دی تیکوں خدائی ملی ھے

اساں تاں اوہیں ، ہیں اوندی قید اچ

اے کیویں ساکوں رہائی ملی ھے

حیا کتھائیں وی نئیں ٹکرا شانی

نگر نگر بے حیائی ملی ھے

(شانی خان دامانی)

.

ڈو شعر۔

کہیں کوں راضی کرنڑ کیتے جھکڑاں پوے جھکو

جہڑا بندہ جھکا تھیندائے اوھو اچا ھوندے

۔

اساں تتےگھڑےساڈےکولوں دھپ دا پچھو

ٹھڈا گھڑا ہٹھے ویلےچھاں تے پیا ھوندے

۔

(شانی خان دامانی)