سَیݨ بتول رحمانی

بتول رحمانی ١٩٥٥وچ بہاولپور وچ پیدا تھئ. گورنمنٹ گرلز ھائ سکول بہاولپور تُوں میٹرک دے بعد ایف ایس سی تے بی ایس سی گورنمنٹ کالج برائےخواتین بہاولپور تُوں پاس کیتو نیں ایم ایس سی اسلامیہ یونیورسٹی بہاولپور توں کرݨ دے بعد گورنمنٹ کالج برائےخواتین بہاولپور وچ بطور استاد تعیناتی تھی گئ. اسلامیہ یونیورسٹی دے شُعبہ سرائیکی وچ وی اعزازی طور تے کلاس پڑھیندے رہ گئن. ایندے نال کیمسٹری وچ پی ایچ ڈی وی کریندے پئے ھَن پر وقت نے اُنہاں کوں زیادہ مُہلت نہ ݙتی تے اُو ایں دُنیا توں رُخصت تھی گئ. اُنہاں دی وفات سرائیکی افسانوی ادب وچ بہوں وَݙا خَلاہے جیہڑھا شایدکݙاہیں پُر نہ تھی سگے. بتول رحمانی نے لکھݨ پڑھݨ دا آغاز چُھوٹی عُمراں توں کیتا ھا. پہلے ٻالاں دے مضمون لکھدے ھن ول افسانے والے پاسے متوجہ تھئے اُنہاں ابتدا زبان اُردو توں کیتی ہئ اُنہاں دا پہلا افسانہ١٩٧١ءوچ ”لہریں”لکھیا جیڑھاتَرائے سال بعد اخبارجہان وچ چھپیااُو١٩٧٥ وچ ریڈیو پاکستان بہاولپور توں منسلک تَھئین تے بطور اناؤنسر کم کریندیاں رہ گئین. ١٩٧٦وچ دوستاں دے صلاح مشورہ نال سرائیکی وچ لکھݨ دی ابتدا کیتی. تے سَبھ تُوں پہلا اپݨا سرائیکی افسانہ روہی روپ جنوری ١٩٧٦ءوچ لکھیا. سرائیکی ادب وچ بہوں گَھٹ تریمتیں ہن جنہاں اپݨی ماء ٻولی دا حق ادا کرݨ دی کوشش کیتی ھےمُسرت کلانچوی دے بعد اساکوں بتول رحمانی نظر آندن.