زاہد مستوئی

زاہد مستوئی سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔

نمونہ کلام

اساں سِک دے سِیتے چولے ہیں نِسے ڳل دی لیر جو

لٙیہہ ویسوں

ساݙی روح دیاں روہ اچ پاڑاں ہِن کندھ ریت دی نٙئیں جو

ڈٙھیہہ ویسوں

ساکوں گھومرئیں گھاݨ بݨا چھوڑئیے نسے لوڑھ دی نئیں جو

ویہہ ویسوں

اساں زاہد انت حشر دا ہیں متاں سمجھیں تراݙ تے چھیہہ

ویسوں

زاہد مستوئی

غزل

وَقت وحشی لَائے زخم تُھوڑے تاں نَئیں

وَرنہ جِیونڑ لِیوں اے دَم تُھوڑے تاں نَئیں

رُوز دِیاں مُونجھاں سَمبھینداں شام تَئیں

کَلھے دَم کوں اِتنے کَم تُھوڑے تاں نَئیں

کِیوں بَھلا سارے سِتم گِنتی کَراں

ہِک تیڈے نِکھڑنر دے غَم تُھوڑے تاں نَئیں

مئیں تاں ہَر پَل جِیندا مَردا رِہ وِ ینداں

جَانیاں مِیڈے جَنم تُھوڑے تاں نَئیں

جِینداں پِیاں زاہد تِیڈی ہِک آس تے

وَرنہ جَگ کیتے سِتم تُھوڑے تاں نَئیں

زاہد مَستوئی صَاحب