روحانیت

بسم اللہ الرحمٰن الرحیم°‍

قسم ہے زمانے دی، انسان خسارہ تے نقصان وچ ہے پر او لوگ ایندے توں مستثنٰی ہن جیہڑے رسالت تے قرآن دے تعلیمات کوں اپنا کے ایندے تے عمل پیرا تھی ڳئے.

-=-=-=-=- (القرآن) -=-=-=-=-

ڄمݨ دے بعد انسان دا تعلق ترے نظاماں نال اے. پہلا نظام او ہے جتھاں ایں نے خالق حقیقی کوں ݙیکھ کے اوندے منشاء کوں پورا کرݨ دا عہد کیتا. ݙوجھا نظام او ہےجینکوں اساں عالم ناسوت، دارالعمل یا امتحان گاہ آکھدے ہیں. تے تریجھا نظام او ہے جتھاں انسان کوں امتحان دی کامیابی یا ناکامی نال باخبر کیتا ویندے.

انسان دی کامیابی دا دارومدار ایندے تے ہے کہ او اے ڄاݨ گھنے کہ اوہنے اللہ دے سامݨے عہد کیتا ہے کہ اللہ اوندا خالق تے رب اے. علمائے باطن آکھدے ہن کہ انسان ستر ہزار پرت دا مجموعہ اے. اللہ تعالٰی دے قانون دے مطابق انسان جݙݨ عالم ناسوت وچ آندے تاں ایندے اتے ہک پرت ایہوجیہا غالب آویندے جیندے اندر سرکشی، بغاوت، عدم تحفظ، عدم تعمیل، کفران نعمت، ناشکری، جلدبازی، شک، بے یقیقنی تے وسوسیاں دا ہجوم ہوندے. ایہا او ارضی زندگی اے جینکوں قرآنِ پاک نے اسفل سافلین آکھا اے.

انبیاء کرام دے تعلیمات اے ہن کہ پوری کائنات وچ ݙو طرزاں کم کریندیاں پئیاں ہن. ہک طرز اللہ کیتے پسندیدہ اے تے ݙوجھی طرز اللہ کیتے ناپسندیدہ اے. او ناپسندیدہ طرز جیہڑی بندے کوں اللہ توں دور کریندی اے اوندا ناں شیطنت اے تے او پسندیدہ طرزِ فکر جیہڑی اللہ نال بندے کوں نیڑے کریندی اے اوندا ناں رحمت اے.

روحانیت دے رستے تے چلݨ والے مبتدی دے ذہن وچ اے ڳالھ راسخ ہوندی اے کہ انسان دا کردار اوندی طرز فکر نال تعمیر تھیندے. طرز فکر وچ جے ݙِنگ ہے تاں آدمی دا کردار وی ݙِنگا بݨ ویندے. طرز فکر الٰہی قانون دے مطابق راست ہے تاں بندے دی زندگی وچ سادگی تے راست بازی کارفرما ہوندی اے. طرز فکر اگر سطحی اے تاں بندہ سطحی طریقے تے سچیندے. طرز فکر وچ گہرائی اے تاں بندہ شے دی حقیقت ڄاݨن واسطے تفکر کریندا اے.

حقیقت پسندانہ طرز فکر ہر آدمی دے اندر موجود اے پر ہر آدمی اینکوں استعمال نی کریندا. آدمی ݙیکھدے تے سمجھدے ہوئے وی غیر حقیقی ڳالھیاں کوں اصل تے حقیقی سمجھدا اے. سالک جݙݨ راہِ سلوک وچ قدم ودھیندا اے تاں والدین تے معاشرے کولوں ملی ہوئی غیر حقیقی طرزِ فکر تبدیل تھی ویندی اے.

جس قسم دا ماحول ہوندے ہوں طرز دے نقوش کم و بیش ذہن وچ نقش تھی ویندن. جیں حد تک اے نقوش گھاٹے ہوندن ہوں مناسبت نال انسانی زندگی وچ طرزِ فکر تشکیل تھیندی اے. ماحول جے اینجھے کرداراں نال بݨیا اے جیہڑے ذہنی پیچیدگی، بے یقینی، بددیانتی، تخریب تے ناپسندیدہ اعمال دا مظاہرہ کریندن تاں فرد دی زندگی امتلا وچ مبتلا تھی ویندی اے. ماحول میں اگر راست بازی تے اعلٰی اخلاقی قدراں موجود ہن تاں ایہوجیہے ماحول وچ پروان چڑھݨ والا فرد پاکیزہ نفس تے حقیقت آشنا ہوندے.

سب ڄاݨدن کہ ماں ٻولی سکھݨ کیتے ٻال کوں قاعدہ نی پڑھنا پوندا..................... شک تے بے یقینی دا پیٹرن جیں طرح ٻال دے اندر ماحول توں خود بخود منتقل تھی ویندے، ہوں طرح پاکیزہ ماحول تے روحانی استاد دی قربت نال سالک دے اندر یقین دا پیٹرن بݨ ویندے.

جتنے وی پیغمبرؑ تشریف گھن آئے سب دی طرزِفکر اے ہئی کہ ماورائی ہستی دے نال ساݙا رشتہ قائم اے. ایہا روحانی طرزِفکر اے تے ایہو رشتۂ کائنات دی رڳِ جان اے.

روحانی طرزِفکر مسلسل ہک عمل اے جیہڑا سالک دے اندر خون دی طرح دور کریندا رہندے. ایں عمل وچ وݙی رکاوٹ صدیاں پراݨیاں او روایات ہن جنہاں دا مطمح نظر مادیت اے. آدمی جس ماحول وچ جوان تھیندے او ماحول خاندان تے قبیلیاں دے روایات بݨ ویندن. روایات دے امین والدین ہوندن، بھرا بھیݨ ہوندن، کنبہ برادری دے لوگ تے تمام قرابت دار ہوندن. انسانی برادری وچ ݙو طرح دے لوگ ہن.

١. جیہڑے خاندانی روایات وچ زندہ رہندن. انہاں کوں ایندے نال کوئی غرض نی کہ دنیا وچ کیا تھیندا پیا اے تے جے تھیندا پیا اے تاں کیوں تھیندا پیا اے. انہاں واسطے اتنا کافی اے کہ ساݙے پیو ݙاݙا ایں طرح کریندے ہن.

٢. ݙوجھا گروہ سچیندا اے کہ ایویں کیوں تھیندا پیا اے؟ کیا صحیح تے کیا غلط اے.

مشرکین مکہ باوجود اے کہ ڄاݨدے ہن کہ ترے سو سٹھ (٣٦٠) بت ساݙے جیہے آدمیاں نے پتھراں نال تراشے ہن. اے آدمیاں دی طرح ٻول نی سڳدے، سݨ نی سڳدے................. پر خاندانی روایات دا اتنا زیادہ غلبہ ہئی کہ او انہاں بے جان پتھراں دے مجسم ٹکڑیاں کوں خدا دا درجہ ݙیندے ہن نہ صرف خود خدا منیندے ہن، بلکہ کوئی ایں حقیقت کوں بیان کریندا ہئی کہ ساݙے خدا پتھراں دے بے جان مجسمے ہن تاں اوندے ڳل پئے ویندے ہن. شرمناک حد تک سزاواں ݙیوݨیاں انہاں دے نزدیک بہترین عمل ہئی. صدیاں پراݨیاں روایات تے جہالت دی دھوڑ وچ اٹا ہویا ماحول انہاں دے اندروں فہم دا چشمہ خشک کرݙیندا ہئی.

ساݙے سامݨے ساݙے ٻالاں دی مثال اے. اساں جݙݨ ٻالاں کوں جہالت نال بھرے ماحول توں الگ کر کے علمی ماحول وچ سٹیندے ہیں تاں.............. دراصل جہالت دے خلاف اعلان بغاوت کریندے ہیں. میٹرک تک تعلیم حاصل کرݨ وچ ݙاہ سال لگ ویندن. ہک سال دا وقفہ شمار کریجے تاں ساڈھے ترے ہزار گھنٹے خرچ کر کے ساݙا ٻال ایں قابل تھیندے کہ او سو تک ڳݨتری یاد کر گھندے.

میٹرک تک تعلیم حاصل کرݨ وچ پینتریہہ ہزار (٣٥٠٠٠) گھنٹیاں دا وقت تے ہزاراں روپے خرچ تھیندن. انہاں پینتریہہ ہزار گھنٹیاں وچ ماں دی کوشش ہوندی اے کہ ٻال پڑھائی وچ لڳا رہوے. پیو وی ایں طرف توجہ ݙیندے کہ ٻال دی تعلیم وچ کوتاہی نہ تھیوے. بھرا وی کتاباں کاپیاں گھن کے نال ٻیہہ ویندے. بھیݨ وی پڑھݨ دی تلقین کرہندی اے. گھر دے سبھے ڄݨے توجہ ݙیندن تݙاں سیکنڈری سطح دی تعلیم حاصل تھیندی اے. اعلٰی تعلیم حالی شروع نی تھئی. میٹرک دے بعد رستہ کھلدے کہ کیہڑی فیلڈ وچ اڳوں ودھݨے. ڈاکٹر بݨنے، انجینئر بݨنے، اکاؤنٹینٹ بݨنے، جہاز اݙاوݨے، مشین بݨاوݨی اے وغیرہ وغیرہ. ݙاہ سال وچ آدمی عالم نی بݨ ویندا. قابل ذکر علوم دے حصول دے کیتے ذہنی طور تے تیار تھی ویندے.............. اے تذکرہ دنیاوی تعلیم دا اے.

ݙوجھے پاسے روحانی علوم ہن. ہک ہفتہ وچ ہک گھنٹے دا وقت وی آدمی بمشکل کڈھدے.ایں تناسب نال ہک مہینے وچ چار گھنٹے تے ہک سال وچ اٹھتالہی (٤٨) گھنٹے بݨدن. آدمی دے باقی معمولات وی جاری رہندن. کاروبار وی تھیندا رہندے. ملازمت وی جاری رہندی اے. شادی ویاہ تے باقی کم وی انجام ݙتے ویندن تے صدیاں پراݨے روایات تے ماحول توں وی آدمی ذہنی طور تے وابستہ رہندے.

ہک سال وچ صرف (٤٨) گھنٹے خرچ کرکے اگر اے سوچا ونجے کہ کجھ حاصل نی تھیا، میں کشف دی لذت نال آشنا نی تھیا، مافوق الفطرت ڳالھیاں سامݨے نی آئیاں تاں ایندا مطلب اے تھیا کہ روحانیت دی اہمیت دنیاوی علوم دی ابتدائی کلاساں توں وی گھٹ کر ݙتی ڳئی اے................. ݙاہ سال تک ہر سال ساڈھے ترے ہزار گھنٹے خرچ کرݨ دے بعد طالب علم ایں قابل تھیندے کہ اعلٰی تعلیم دے کہیں شعبے دا انتخاب کرے تاں ٤٨ گھنٹے دا وقت ݙے کے او کیں طرح آہدے کہ روحانی علوم حاصل نی تھیندے.

خالص روحانی ماحول وچ رائج طرزِفکر کولوں روحانی استاد دی طرزِ فکر منفرد ہوندی اے. روحانی استاد وچ توکل تے استغناء ہوندے، دنیا طلبی نی ہوندی. اوندی مرکزیت "توحید" اے.

روحانی علوم سکھݨ دے کیتے طالبات تے طلبہ کیتے ضروری اے کہ انہاں دے اندر منفی، شیطانی تے غیر اسلامی روایات توں بغاوت کرݨ دا حوصلہ تے جذبہ ہووے................ صرطِ مستقیم تے چلݨ تے مستقل مزاجی نال اڳاں ودھݨ دا عزم ہووے. سیدنا حضور علیہ الصلٰوۃ والسلام دے نقوشِ قدم تے قائم رہوے تے اللہ تعالٰی دا عرفان حاصل کرݨ کیتے طاغوتی طاقتاں تے نفس دی سرکشی نال ٹکراوݨ تے انہاں کوں زیر کرݨ دی ہمت ہووے.

پیشِ نظر صفحات وچ سیدنا حضور علیہ الصلٰوۃ والسلام دی حیاتِ طیبہ دے او پہلو جمع کیتے ڳن جنہاں وچ مثبت طرزِفکر کوں فروغ ݙیوݨ وچ شر دے نمائندیاں دے طرفوں قدم قدم تے کھڑے کیتے ڳئے رکاوٹاں دا تذکرہ اے. توحید دے رستے وچ انہاں رکاوٹاں کوں دور کرݨ کیتے حضور علیہ الصلٰوۃ والسلام دی ساری زندگی پریشانیاں تے ذہنی اذیتاں وچ لنگھ ڳئی. تے اخیر او اللہ دا پیغام پہنچاوݨ وچ کامیاب تے کامران تھئے. او اللہ توں راضی تھی ڳئے تے اللہ انہاں نال راضی تھی ڳیا.

مشن دی پیش رفت دے سلسلے وچ جے تک انسان ہر قسم دے دنیاوی مفاد، حرص و آس، حسد، طمع، کبر و نخوت، برائی، احساسِ برتری تے احساسِ کمتری توں نجات حاصل نی کر گھندا، اوندے اندر مشن کیتے دیوانگی پیدا نی تھیندی.

اے مختصر کتابچہ سیدنا حضور علیہ الصلٰوۃ والسلام دی سیرتِ پاک دے اوں حصے دا مجمل خاکہ اے، جیندے وچ حضور صلی اللہ علیہ وسلم نے تبلیغِ دین دے سلسلے وچ ٢٣ سال جدوجہد تے کوشش فرمائی اے. پیدائش دے بعد توں چالہی سال تک دی عمر وی سالکان واسطے مشعلِ راہ ہے.

خواجہ شمس الدین عظیمی

مرکزی مراقبہ ہال

سرجانی ٹاؤن کراچی.

١٢ ربیع الاول ١٤١٧ ہجری

بمطابق ٢٩ جولائی ١٩٩٦ عیسوی