دلاور دلبر

دلاور دلبر سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔

ڄم پل

کوٹ قیصراݨی وچ ١٩ نومبر ١٩٩٧ء کو ڄمے۔

نمونہ کلام

غزل

کجھ حقیقت ڈسا جوانی دی

اپنڑی گزری سنڑا جوانی دی

تیڈے پیریں پہاڑ آ ڈھاون

اینجھی طاقت ڈکھا جوانی دی

ہنج ڈھاوے تاں ہنج ہتھ ت رکھ

ہنج مشعل بنڑا جوانی دی

کہیں دے ہٹکیے تے عشق نئ راہندا

اے ہے گالھی بلا جوانی دی

کہیں دے قدمیں ت ڈھ کے جیونڑ توں

ٹھیک ہے پئ قضا جوانی دی

غم،کلہیپا تیں روز دا روونڑ

اے ہے "دلبر" عطا جوانی دی.

سئیں دلاور حسین دلبر تونسہ شریف

غزل

پچھاواں میݙا نِت میݙے نال ٹردے

بھاویں اُچ ت جِھک آٸن ہر حال ٹردے

اوکوں میں تاں ٹُرݨاں سکھایا ہا ایویں

جیویں پیر جھل جھل کوٸی بال ٹردے

میݙے من دی مستی ہے محتاج تیݙی

تیݙے ہک اشارے ت سُر تال ٹردے

جہڑا عشق دی چھیکڑی تہہ ت پہنچے

اوہو عشق وچ اپݨاں سِر ڳال ٹردے

میݙی اکھ ت اکھیں دا دم کر ہاں”دلبر“

میݙی اکھ ت سایہ کوٸی لال ٹردے

دلاور دلبر

غزل

جہڑا سکھݨاں اَلا نٸ ݙے سڳدا

دردِ دل دی دوا نٸ ݙے سڳدا

میݙی بیڑی کوں سِیڑھ ت ماریس

میں ہوا کوں دعا نٸ ݙے سڳدا

پیر چَیسوں تاں پندھ کُھٹسی کجھ

ایویں منزل خدا نٸ ݙے سڳدا

اویں آٶ تاں فقیر حاضر ہے

پر فقیر ہݨ دعا نٸ ݙے سڳدا

باشزادی اجاں تاٸیں قید اچ ہے

میں تاں قصہ ودھا نٸ ݙے سڳدا

سوچ تیݙی دا سجھ تاں سچے پر

کُوڑی بھوٸیں ت اُشا نٸ ݙے سڳدا

تیکوں جِھݨکیس تاں ول او دلبر ناہ

برف لہجہ تاں بھا نٸ ݙے سڳدا۔

لکھاری=دلاور حسین دلبر

غزل

مونجھ سینے سمبھیج سگدی ہے

ہنج اکھ اچ ُلکیج سگدی ہے

میڈیں اکھیں توں اتلیاں ہنجوں ہن

تیڈی مہندی لویج سگدی ہے

صاحبزادی کوں عشق تھی گۓ ہنڑ

صاحبزادی لُٹیج سگدی ہے

کوٸی ضروری نٸ ہوندا جیونڑ لو

کلہی زندگی کٹیج سگدی ہے

توں فقیریں کوں نہ آوازے ڈے

تیڈی شاہی کھسیج سگدی ہے

ایویں لحظے لو کھل ضرورت ہے

مونجھ گروی رکھیج سگدی ہے؟؟؟

حُسن دلبر دا مثلِ یوسف ہے

تیڈی انگل کٹیج سگدی ہے

لکھاری=دلاور حسین دلبر

شعر

پیر تیڈے جو چُم گیا ہامی

نندر ابدی میں سُم گیا ہامی

دلاور دلبر [[ونکی:سرائیکی شاعر]]