جاویدآصف،پورھیا رمضان آرائیں

نویں مجموعہ کلام وچوں ہک غزل

نال محبتیں میں بھرجائی کوں بھیݨ کریساں اوپری دھی کوں گھر اپݨے دی سئیݨ کریساں

میں تیڋی مستانی آکھ تے غزلاں لکھساں میں وسبے دی غربت تے وی ویݨ کریساں

میں نہ کہیں وزبر کوں حق آکھݨ توں چکساں میں ہر پتھر دل کوں ہک ڋینہہ میݨ کریساں

پڑھ بسم اللہ پیار تیڋے دا کھیر ڄویساں اپݨا ساہ ساہ اوندی یار سبیݨ کریساں

کہیں مجبوری جے کر کئی نشہ کروایا دل کوں تیڋی آصف ڈھول نشیݨ کریساں

جاوید آصف غزل پتے کیندا کر تے حیا رُکی کھڑی اے فجریں کراؤ ُ دی ہوا رُکی کھڑی اے

لگدے جو شاہ دی سواری پئی اے لنگھدی ہر پاسوں خلق خُدا رُکی کھڑی اے

دم پیا ڈیندا اے مریض ایمبولینس اچ جتھ جیرھی شے ھے اوہا رُکی کھڑی اے

کہیں تاں خطا میڈی روکیا اوندا راہ اے عرشاں توں اُر تے دعا رُکی کھڑی اے

کہیں ڈتے آنھے اتے کہیں وُنڑیا جال اے کر جیں تے فوج وِسا رُکی کھڑی اے جاویدآصف اونکوں آپ توں کیویں رخصت کراں ہا

دل توں اوندا کیں احساس نکھیڑاں ہا

چنڳا تھیا او میکوں ڋس تے کائنی ڳیا

میں ناخن توں کیویں ماس نکھیڑاں ہا

جاویدآصف غریبی او ناگ اے جیندا منتر سونے دی سِل تے لکھا ویندے غریب دی اکھ اچ خوابیں دا جنگل تھیندے تے کوئی ٻوٹا پَھل نی چیندا غریبی او دریا اے جیندے تل اچ ریت وہندی اے غریبی او بیل اے جیندے اتے بُکھ دے گُچھے لڳدن غریبی او تنور اے جتھاں ھݙیاں دا ٻالنڑ ٻلدے تے روٹی ول وی نی پکدی غریبی او کھیت اے جیندی فصل پکݨ توں پہلے ہالی دےبدن دی کھاد منگدی اے

(سید اختر عباس) غزل

مل دے دھوں جیرھی آلودگی رادھی ھے ساول چھٹ تے اساں زندگی رادھی ھے

تیݙے ساہ دی مہک ضرورت پئی اے تاں میں اگواڑ تے انت چنبیلی رادھی ھے

بے گھر تھیندے پکھی آنھݨے جوڑ سڳن میں ایں سوچ تے گھر اچ ٹالھی رادھی ھے

ہار اپݨی کوں اتنا وی نہ ہاں کوں لا گودا تیݙی ہار تاں تیݙی رادھی ھے

تل دئیں چڑیاں کوں وی چوڳا لوڑھ ہوسی نال کپاہ دے میں کجھ ٻاجھری رادھی ھے

جاویدآصف غزل

اچݨ چیتی جو ہم پوتھی پھلوری سال پہلے دی بݨی تیڋی محبت ہئی میموری سال پہلے دی

مدت دے بعد دل کوں دھڑکدا واپس ڋٹھے جاہ تے ولے واپس جیویں تھی ڳئی کئی چوری سال پہلے دی

نویں کوئل دی کو کو ھے نہ نغمہ خوانی بلبل دی ایویں ہئی چندر دی سک اچ چکوری سال پہلے دی

پڑھݨ تے پتہ لڳے پیا جو تھئی کتنا پراݨی اے لکھی ہوئی ہک غزل نویں نکوری سال پہلے دی

تیڋی ایں اہل ترسی وچ تیڋا کئی رولا شامل ھے اے نینگر ہئی نتاں چھوری ندوری سال پہلے دی

کتی تلخیں دی تلچھٹ ھے میکوں برداش کرݨی پئی تیں بس آصف ھے بس ہک ڳالھ ٹوری سال پہلے دی

جاویدآصف مظہر حسین دی اتم شاعری۔۔

ساہ نکلے تاں میڈیاں اکھیں کہیں اندھے کوں چا ڈیواہے اے وی آکھ چھوڑاہے رنگاں بھری دنیا ڈیکھیں ڈکھاں والے نقش نہ ڈیکھیں ایں کراہے۔۔۔۔۔۔! کجھ لنگاں دی کیری سندھو دے وچ لوڑھ چھوڑاہے کجھ کوں وادی اندر بھوئیں کوں سانبھ ڈیواہے کجھ کوں گجھاں کھاون اسماناں تیں اڈدیں چس وی ڈاڈھی آسی۔۔ Mazhar Hussain غزل

سینے سانگاں سانبھیاں لاتھئین تانگھاں تلخیاں سانبھیاں لاتھئین

میں تاں اوور ایج تھیا ہاں ول کیوں سنداں سانبھیاں لاتھئین

آؤسیں تیکوں پا ڈکھلیساں ونگاں ، والیاں سانبھیاں لاتھئین

گل اچ پین معاش دے مسئلے پیار محبتاں سانبھیاں لاتھئین

اگلے سال بھرا کوں ڈیساں قلم کتاباں سانبھیاں لاتھئین

ہک ہک تیڋے نام کریساں غزلاں نظماں سانبھیاں لاتھئین

کہیں دے بکھے جنج پئے لنگھدن کہیں دیاں کنڑکاں سانبھیاں لاتھئین

ڈکھیں نال نبھیندی پئی ہاں تیں لئو خوشیاں سانبھیاں لاتھئین

تیکوں رڄ تے ڋیکھساں ہک ڋینہہ ایکھاں اکھییاں سانبھیاں لاتھئین

آصف میڋے نیناں دے وچ تیڋیاں صورتاں سانبھیاں لاتھئین