باقر نیازی

پاقر نیازی سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔

کتاباں

• جھانولا

نمونہ کلام

ݙوہڑے

تیڈٖے ڈٖکھ وی پیارے لگٖدے ہن ڈٖیویں جتنے ڈٖکھ اساں ڈُٖکھیاں کوں

ڈٖکھ یار آماندے نئیں ساکول نئیں ڈٖکھ دی بکھ اساں ڈُٖکھیاں کوں

اساں در در پھر کے ڈیکھ گھدا،نئیں لبھدے سکھ اساں ڈُٖکھیاں کوں

جیندے پیار اچ کملے تھئے باقر نئیں ڈٖسدا ، مُکھ اساں ڈُٖکھیاں کوں

۔۔۔۔

جاں ٹردی ہاں میں ویہڑے وچ آندا چھنْکار ہے ونگاں دا

میڈیاںچٹیاں چٹیاں بٖاہواں وچ کیڈٖا سوھنْا شاہر ہے ونگاں دا

تونْے کچ دیاں ہن میکوں بھاندیاں ہن ڈٖتا تحفہ یار ہے ونگاں دا

نمی باقرؔ جھنگ دی ونگ منگدی میڈٖے کول بازار ہے ونگاں دا

۔۔۔۔۔

تیڈٖے عشق ساکوں برباد کیتے آیا پیار نہ تیڈٖا راسے

ساڈٖے گٖل وچ ویس پرانْا ھِ ،ہن ہتھ وچ کھومیں کاسے

تیڈٖے ہجر دے صدمے مار گھتے نئیں پھیرے اجٖ تئیں پاسے

اج ڈٖیکھ کے حالت باقرؔ دی پئے لوک کریندن ہاسے

۔۔۔۔

جٖیویں میں مجبور ہاں دنیاں تے ایویں کوئی مجبور نہ تھیوے

ہر کئیں کوں پیار نصیب تھیوے کوئی کئیں تُوں دور نہ تھیوے

جٖیویں جگ تے میں بد نام تھیاں ایویں کوئی مشہور نہ تھیوے

کئیں بشر دا باقرؔ میں وانگوں ایویں جگر تنور نہ تھیوے

۔۔۔۔

تیڈٖی دید اچ چن ہے عید میڈٖی آ دید کرا میڈٖی عید تھیوے

تیڈٖے ملنْ دی آس ہے عرصے توں میڈٖی آس پُجٖا میڈٖی عید تھیوے

میڈے مونجھے دل دی سانول سئیں آ مونجھ مُکا میڈٖی عید تھیوے

میڈٖی باقر ؔ سُنجٖنْی جھوک اُتے آ پھیرا پا میڈٖی عید تھیوے

غزلاں

غزل

اساں اڈٖدے لفافے ہیں خبر نئیں کیڑھی جھا ڈٖھاسوں

جتھاں ساکوں ہوا چھوڑا اتھائیں ونجٖ بھوئیں تے ٹھا ڈٖھاسوں

اساں سجھ دے سڑے لوگو انگاراں وانگ تھی گٖئے ہیں

جڈٖاں ڈھاسوں زمین تے ہنْ تاں بنْ کے بٖلدی بھا ڈھاسوں

ہوا دے جھولے جھل جھل کے،سکے پتراں دا کیا پچھدائیں

اساں ڈٖکھاں دے سنگتی ہیں تے ول ڈٖکھاں دی راہ ڈھاسوں

ساڈٖی اوقات کیا باقرؔ اساں کاغذ دے پرزے ہیں

ہوائیں نال اڈی پوسوں یا ونْ دی گھن پناہ ڈھاسوں

غزل

بوہے توں کئیں سوالی کوں ولاونْ ٹھیک نئیں ہوندا

اے کاسہ کھس فقیراں تُوں بھکاونْ ٹھیک نئیں ہوندا

انہاں دے نال کاوٖڑ دا الاونْ ٹھیک نئیں ہوندا

میں ھاں دیدار دا پننْاں تے کر دیدار ٹرا ویساں

بھکاری وی اساں وانگوں خدا دی پیداوار ہوندن

محبت دے پجاری کوں ستاونْ ٹھیک نئیں ہوندا

تیڈٖے ہتھوں تاں دلبر سئیں میں خش تھی زہر پی گھنساں

رقیباں کول عاشق کوں کہاونْ ٹھیک نئیں ہوندا

میں پننْے کوں تیڈٖے در توں ملی خیرات پتھراں دی

دیوانے تے نمانْے کوں رلاونْ ٹھیک نئیں ہوندا

وڈٖا اوکھا تھیا اے سانول ملنْ ساڈٖے نصیباں دا

ذرا جٖئیں گٖالھ تے باقرؔ ونجٖاونْ ٹھیک نئیں ہوندا