امیر بخش دانش
سرائیکی شاعر
استاذلشعراء حاجی امیر بخش دانش صاحب تقریباً سن 1915 اچ بستی جاگیر صاحب یار خان موضع مراد پور سیال اچ تحصیل لیاقت پور اچ پیدا تھئے ۔۔۔۔آپ دے والد بہوں غریب انسان ہن۔۔۔دانش صاحب کوں پچپن توں ہی محنت تے مہمان نوازی دا شوق ہا۔۔۔۔جوانی آئی تاں دانش صاحب اٹھ(اونٹ) لڑاوݨ دا شوق تھیا تے آپ نے ہک اٹھ گھدا تے اویندے تے مزدوری وی کریندے ہن تے شوقیا لڑیندے وی ہن۔۔۔ہزاراں دے مجمعے اچ کھڑ تے گال وی کریندے ہن۔۔۔۔وقت دے نال نال اٹھ لڑاوݨ دی وجہ توں الله نے بہوں عزت ڈتی ہانے۔۔۔۔۔ہک لڑائی دے دوران اٹھ دی لت ٹرٹ گئی ۔۔۔۔غربت دا دور ہئی دانش اٹھ گھن وی نا سگدے ہن تے نقصان تھیوݨ دی وجہ توں آپ نے اے شوق چھوڑ دتا۔۔۔۔۔۔۔اٹھ لڑاوݨ دے دور اچ آپ سرائیکی جھومر وی بڑے زور دی کھیڈ دے ہن انہاں دی پوری ٹیم ہئی انہاں لیاقت پور اچ ہک مقابلے دے وچ جھومر دا ایوارڈ وی چیتیا ہا۔۔۔۔۔۔۔۔انشاء الله بہوں جلد ہک 6 سال پرانا جھومر دا ویڈیو کلپ وی تہاڈے نال سانجھ کریساں ۔۔۔۔۔۔ول جڈاں شاعری دا دور ہا مشاعرے عام ہوندے ہن لوکیں اچ سݨ دا شوق ہا تاں استاذلشعراء سئیں حاجی امیر بخش دانش صاحب دی وستی اچ ہک پروگرام تھیا تاں استاذلشعراء سئیں صوفی فیض محمد دلچسپ رحمتہ الله علیہ وی اتھاں آئے دانش فرمیندن کے میں انہاں کوں سݨیا تاں میڈے دل اچ امنگ پیدا تھئی جو میں وی شاعر بݨاں ہا۔۔۔۔۔دانش صاحب نے دلچسپ صاحب کوں دعوت ڈتی کے میڈے کول تشریف گھن آؤ ۔۔۔۔دلچسپ صاحب دانش صاحب کول تشریف گھن آئے۔۔۔۔۔دانش صاحب نے اپݨی خواہیش دا اظہار کیتا تاں دلچسپ صاحب نے پچھیا کے کتنا پڑھے ہوئے ہیووے ۔۔۔۔۔۔تاں دانش صاحب نے جواب ڈتا جو میں پڑھا لکھا تاں کئنی تاں دلچسپ صاحب نے فرمایا جو توں تساں آرام کرو تساں شاعر نئی بݨ سگدے۔سویرے دوبارہ انہاں دے گھر پیدل جندو پیر پج گیم اتھوں پتا چلیا جو او لیاقت پور اپݨیں دوست کول گئے بیٹھے ہن دانش صاحب جندوپیر توں لیاقت پور بھج پئے۔۔۔۔۔استاذلشعراء سئیں حاجی امیر بخش دانش صاحب دا شعر یاد آگئے۔۔۔۔۔۔
ایجھا حضرت عشق مریض کیتے کوئی کیں آہدے کوئی کیں آہدے
نسے اج تئیں منزل چھوڑ سگیے کوئی اوں آہدے کوئی ایں آہدے
اساں ہر ہک گال کوں سݨ گھندوں ہر بندہ جو کجھ جیں آہدے
اساں دانش اُیندے بردے ہیں جیکوں خالق آپ حسیں آہدے
ایں شعر دا اتھ مقصد صرف اتنا ہے جو عشق تے جنون سر تے ہووے تاں ول کجھ وی دور نہیں نظردا۔۔۔۔۔۔۔۔اتھاں جہڑے ویلے دانش صاحب گئے پج گئے تاں اتھ ونج تے دانش صاحب نے سلام کیتا تاں چاچا جاگ استاد دلچسپ صاحب دا دوست ہا تے پنجابی دا شاعر وی ہا نال بیٹھے ہن ۔۔۔۔چاچے جگ نے پچھیا جو امیر بخش کیویں آوے تاں استاد دلچسپ رحمتہ الله نے فرمایا جو جوان کوں شاعری دا شوق ہے تے ا ب وی کئینی جاݨدا تاں چاچے جگ نے آکھیا جو بندہ تاں سمجھ دار معلوم تھیندے اٹھاں دے میل اچ ہزاراں لوکاں اچ کھڑا تھی تے گال مہاڑ کریندے تے استاد صاحب نے فرمایا جو او وکھری گال شاعری ہک الگ چیز ہے اگر شعر بݨا آمسی تاں میں اصلاح کریساں تاں او ایکوں بھل ویسی۔۔۔۔۔۔۔۔چاچے جگ نے پچھیا جو کوئی شعر وی بڑائی ودیں تاں دانش نے ہک بحر سݨوایا جہڑا جو انہاں کوں بہوں پسند آیا تے اوں بحر اچ دانش صاحب دا ناں ناقص ہا۔۔۔۔۔چاچے جگ نے پچھیا جو ناقص دا کیا مطلب ہے توں جاݨدی ایندا مطلب تاں دانش صاحب نے فرمایا جو ناقص دا مطلب ردی،کبار،بیکار ہے تاں چاچے جگ نے فرمایا جو توں ناقص کئینی توں تاں دانش ہیں تے اج توں تیڈا ناں دانش ہوسی تے ونج تے مٹھائی گھن آ تے میں بحجھدا گیا تے مٹھائی گھن آیا تے استاد دلچسپ رحمتہ اللہ نے میکوں اپݨاں شاگرد بݨا گھدا تے الله دے حکم نال میں 30 سال استاد نال مشاعرے پڑھدے رہ گئے ۔۔۔۔۔انہاں دے ہوندیں کئی مقابلے وی جتیے تے ٹیلی ویژن ملتان تے لاہور وی پڑھے انہاں دی وفات تے بعد انہاں اُستاد دلچسپ رحمتہ اللہ دے لاتعداد شاگرد ہن انہاں تخلیقی بگ متفقہ طور تے استاذالشعرء سئیں حاجی امیر بخش دانش صاحب کوں پوائی گئی ۔۔۔۔۔۔۔۔۔انہاں اوں پگ دی لاج رکھی جیندا اعتراف خود استاد دلچسپ رحمتہ اللہ دے باقی شعراء وی کیتے نے جیویں جو سئیں امان الله ارشد سئیں فدا حسین شہباز وغیرہ امان الله ارشد صاحب نے فرمایا جو استاد دلچسپ رحمتہ الله دی پگ بلکل ٹھیک بندےکوں پوائی گئی ہے اے دانش صاحب دا حق وی ہئی ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔اتھاں میکوں سردار خادم حسین مخفی دا شعر یاد آگئے جہڑا انہیں دانش صاحب دے ہک قصیدے دے وچ لکھیا ۔۔۔۔۔
جہڑا ہا دلچسپ شخص بندہ منیدی جیکوں ہئی خلق ساری
اوں بادشاہ دا رہیا ہے بݨ کے حیاتی ساری وزیر دانش'
استاذلشعراء سئیں حاجی امیر بخش دانش صاحب دے لاتعداد شاگرد ہن تے جہناں دے وچوں چند شاگرداں نے بہوں ناں تے عزت کمائی ہے۔۔۔جیویں جو سئیں صوفی نجیب اللہ نازش،اجمل ساجد،نذر حسین پرنم،حافظ اقبال،سید شعیب بخاری عرف بھورل سئیں تے فیض رسول سانول وغیرہ
نمونہ کلام
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]تیڈیاں تانگھاں وچ اکھیں تک تک تے ہر پاسے دید بھنویندیاں پن
توڑیں تئیں محبوب کوں غرض نہیں تیڈے رستے روز بھلیندیاں پن
تیڈے عشق نے ماہی جال ڈتے جل آپ کوں آپ جلیندیاں پن
تئیں دانش یار نہیں چھات کیتی توڑیں رت دے نیر وہیندیاں پن
آئے باد صباء لجپال کوں آکھیں روندیں وقت وہا گے
عشق تیڈے دل زخمی کیتے جاہی ضرب چلا گے
قبر اندھاری ڈسدی پئی ہے درد جگر کوں کھا گے
دانش کوں ہئی تانگھ تہاڈی ہتھ اکھیاں تے آ گے
جیندی سک وچ عمراں گزرے مردیں وقت تاں آوے
کیوں سکرات کرے ول اوکھا یار جے منہ ڈکھلاوے
عشق دے لٹیاں کٹھیاں تے بس اتنی تھورا لاوے
دانش دی جتھ قبر ہووے اتھ آپ سوہݨا پاؤں پاوے
۔۔۔تحریر
ساجد پروانہ
وفات
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]١٦ اکتوبر٢٠٢١ء کوں فوت تھئے۔