استاد، استاد ہوندن
اج جیں کولو ڈاہویں دے نمبر پچھو ہزار کولو تلےنی آندا. مہنگائ نال شید قابلیت وی ودھ گئ ء. ہک ساڈا وقت ہا جو رزلٹ آلے وقت, وقت آ ویندا ہا. شید ساڈے دور اچ پڑھائ کن پکڑنڑ توں وی اوکھی ہوندی ہئ. ٹاٹ تاں ہوندےہن پر اساں باہندے ناسے جو کن پکڑنڑ توں ویلے تھیووں ہا تاں. ہا البتہ ساڈے دور دے استادیں دے بال کجھ ڈاکٹر بنڑ گۓ، کوئ انجینئر ت گۓ گزریے لو ابے سئیں دی سیٹ تاں حاضر جناب پئ ہئ. کل شانگرو دی ہوٹل ت استاد محمد خان ڈسیندے پۓ ہن جو کل کیبل خراب ہئ ٹھیک کروائ میں تاں او کیبل آلا شاگرد نکھتے ول کوٹ ادو واپڈا دے دفتر کم ہامی جیہڑے رکشے ت بیٹھاں او ڈرائیور شاگرد ہا پیسے نسی گھدے، اگو دفتر گیاں تاں چپڑاسی وی شاگرد ہا.اتھاں آ تے استاد صاحب چپ ت میں آلانڑاں تھیاں استاد جی ڈیوو حال ول واپڈا آلا کم تھیا یا کائناں؟ تاں آکھۓ نے کائنا شانو خان منہ مہابے دا دور ہے.او افسر میڈا سونهاں کئنا ها. میں دل اچ سوچۓ سچ آکھۓ وے.پود پیڑھی ت توجو ڈیوو ہا تاں اج تہاڈا شاگرد افسر ہووےہا پر تہاڈے شاگرد تاں کیبلاں جڑیندے ت رکشے چلیندے ودن ت ڈھیر خوش قسمت چپڑاسی ہن.
اپنی کتاب ( زیر_طبع) آلیاں بھنوالیاں اچو تلخیص، منصور شانی