اساطير

اساطیر اسطورہ دی جمع ہے۔ جیندے معنی قصہ یا داستان دے ہن۔ اسطورہ آباؤاجداد دے زمانے توں چلی آوݨ آلی ہک ین٘جھی داستان کوں آہدے ہن، جیکوں ہک تاریخ دی حیثیت نال من گھد ڳیا ہووے۔ تے ایندے کھرے ہووݨ دا تاثر ایں وسیب وچ پایا ویندا ہووے۔ ایں طرحاں دیاں داستاناں توں کہیں ثقافت یا معاشرے دی دنیادے بارے وچ نظریات دا پتہ لڳدے۔

اساطیر دی بݨیاد انسان دے ابتدائی حسی تجربے ہن۔ انسان دی نظر نے مختلف سطح تے اساطیر تخلیق کیتی ہے۔ اساطیر دا مطالعہ زندگی دے المیے دے گہرے اچرات تے موت دے پُراسرار خوف دے جذبے دا وی مطالعہ ہے۔ قبل از تاریخ کہاݨیاں ہوندیاں ہن جنہاں دا ایں مادی دنیا نال کوئی تعلق معلوم نی تھیندا بلکہ ایندے وچ انساناں کوں جنّاں بھوتاں وان٘گوں سمجھیا ویندے تے انھاں دستاناں دے کردار عجیب و غریب ہوندن، تے این٘جھیاں حرکتاں کریندن جہڑیاں اڄ دی دُنیا وچ ناقابلِ یقین ہن۔ [[ونکی:سرائیکی زبان تے ادب]]