ابنِ حنیف
مرزا ابن حنیف (پیدائش: 30 دسمبر، 1930ء - وفات: 29 جولائی، 2004ء) پاکستان نال تعلق رکھݨ والے اردو دے ممتاز ادیب، ماہرِ آثار قدیمہ، محقق تے مورخ ہن جیہڑے اپݨی کتب، مصر کا قدیم ادب، سات دریاؤں کی سرزمین، دنیا کا قدیم ترین ادب تے جنوبی پنجاب کے آثار ِ قدیمہ، دی وجہ نال شہرت رکھدے ہن۔
پیدائش[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
ابن حنیف 30 دسمبر، 1930ء کوں گاؤں کلیانہ، ضلع حصار، برطانوی ہندوستان وچ پیدا تھئے۔ انہاں دا ناں مرزا ظریف بیگ ہئء۔[١][٢]۔
ادبی خدمات[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
انہاں نے آثار قدیمہ دے موضوع تے ٻہوں نادر و نایاب کتاباں تحریر کیتیاں جنہاں وچ ہزاروں سال پہلے ، گل گامش کی داستان، سات دریاؤں کی سرزمین، دنیا کا قدیم ترین ادب تےجنوبی پنجاب کے آثار ِ قدیمہ، مصر کا قدیم ادب،بھولی بسری کہانیاں ، مصر کی قدیم مصوری تےتخلیق کائنات کے نام سرِ فہرست ہن۔[١]
تصانیف[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
- ہزاروں سال پہلے
- جنوبی پنجاب کے آثار ِ قدیمہ
- مصر کی قدیم مصوری
- سات دریاؤں کی سرزمین
- دنیا کا قدیم ترین ادب
- تخلیق کائنات
- گل گامش کی داستان
اعزازات[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
حکومت پاکستان نے 2005ء وچ ابن حنیف کوں انہاں دی خدمات کے صلے وچ ستارہ امتیاز عطا کیتا۔[١]
وفات[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
ابن حنیف نے 29 جولائی، 2004ء کوں ملتان، پاکستان وچ وفات پاتی۔[١][٢]