ہک حکایت
حکایت
لولی (ہک افریقی حکایت دے دھیانوں)
اوہ پے نال کھیت وچ جوار پئی چَھڑیندی ہئی ' بال اوندا سجایا ہک کَھٹڑی دے پنگھوڑے وچ جھوٹے پیا گھندا ہا ' ہک مائی کالے کپڑیاں وچ پُج اُتھاہیں آئی
میں موت ہاں ' تیڈے پَے کوں گِھنڑ کیتے آئی ہاں ' میں اینکوں موت دے دَگ اُتے نال اپنڑے نیساں ' تو اینکوں چھیکڑی پھیریں ڈیکھ گِھن مِل گِھن ' اوہ تریمت روونڑ پئے گئی ' بال میڈا چالیہ ڈینہ دا پورا حالیں تھیا نئیں ' ایں پیو اپنڑا ڈِٹھا نئیں ' میں کلہی اینکوں کینویں پَلیساں ' میں اینکوں پیو ایندا کینویں ڈِکھیساں ' کھوہی وچوں پانڑی میں کینویں چِھکیساں ' شہر بہوں دور ہے میں گھر کیتے کھنڈ لونڑ گھیو کینویں اَنیساں ' تو مائی اِتھاہیں بیہ تیکوں جوار دے ڈھوڈے مِٹھے ڈیواں ' ٹھڈا پانڑی کھوہی دا پِلواواں ' میڈا نکا جہا بال اے ایندے پیو کوں نہ گِھن ونج
موت اگوں کِھل پئی چلو ! بھلا اینویں کریندے ہَیں ' میں تیکوں ناں اپنڑا ڈَسیندی ہاں ' توں اینکوں پکا گِھن ' میں وت کڈاہیں آساں جے تیکوں ناں میڈا یاد ہویا ول ویساں نہ تاں تیڈے پَے کوں نال اپنڑے گِھن ویساں " تریمت اگوں خوش تھئی توں ناں اپنڑا ڈس ہمیشاں اینکوں یاد میں رَکھیساں موت اگوں بولی " پوپل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی دِرگھے ' ناں میڈا یاد رکھ " تریمت اوندے سامنڑے ناں اوندا پکایا " پوپل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی دِرگھے "
تریمت کم اپنڑے توں واندی تھئی بال کوں پنگھوڑے وچ لولی ونج ڈِتس " پوپل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی دِرگھے " تریمت گھر اپنڑے گئی ویڑھے وچ پینگھا جو اَڈیس لولی بَیہ ڈِتس " پوپل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی دِرگھے " تریمت رات جو سُتی بال کوں ڈُدھ چُنگایس پاسے نال سمایس لولی وت ڈِتس " پوپل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی دِرگھے "
ڈینہ پِچھوں ڈینہ گزر گئے ' موسم پِچھوں موسم لنگھے ' جواراں رَہیجیاں, ہکلیجیاں, کپیجیاں, چَھڑیجیاں ' املتاساں پھُل پیلے چاتے 'شرینہاں دیاں پَھلیاں چَھنڑکیاں ' ککراں تے پُھل آئے ' تریمت پیکے گئی ول آئی ' اوہ ڈینہ وچ کئی پھیریں لولی بال کوں ڈیوے " پوپَل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی دِرگھے " کھوہی وچ پانڑی جھکا بہوں لیہ گیا ' ٹوبھے آئے پانڑی ول تَر آیا ' وستی وچ پرنیوے تھئے بال جمیے ' اوہ بال اپنڑے کوں لولی روز ڈیوے " پوپَل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی درگھے " بال وڈا تھی گیا ' اوہ ویڑھے وچ کھیڈے ' ما اونکوں چوری کُٹ کَھواوے لولی سُنڑاوے " پوپَل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی درگھے " بال وڈا تھی گیا اوہ گلیاں وچ کھیڈے ' ما اونکوں ویڑھے گِھن آوے کول بِلہاوے لولی سنڑاوے " پوپَل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی دِرگھے " بال چِھیہاں وَرہیاں دا تھی گیا
بال بارھاں سالیں دا تھی گیا ' اوہ پیو نال کھیت وچ کم کرواوے ' بکریاں کوں پانڑی پِلواوے ' کُکڑیں کوں نماشاں ٹوکریاں تلے ڈیوے ' لولی دے ڈینہ کتھاہیں دُھپاں دے بارشاں دے گاونڑ وچ وٹیج گئے ' تریمت اپنڑے کوٹھے تے رتیاں مرچاں سُکاوے ' گھنگھلواں دے ڈَکرے بَنڑاوے سُکنڑے پاوے ' ڈُدھ کوں پِھٹاوے پنیر بنڑاوے ' تریمت اپنڑے بال کوں پے کوں ڈیکھے خوش تھیوے ' لولی دے ڈینہ کتھاہیں پِچھاں بہوں رَیہ گئے ' اوہا کالے کپڑیاں وچ موت ہک ڈینہ پُج آئی " توں میکوں ناں ڈسا اج میڈا نہ تاں تیڈے پے کوں میں گِھنڑ کیتے آئی ہاں "
تریمت بولی " پوپل پپلانڑی دھگانڑی دُر دُر درگھے کالڑی " توں ناں میڈا بُھلی ہِیں میں پے تیڈا گھدی ویندی ' تریمت گھابر گئی تے بولی " پوپل پپلانڑی کالڑی دھگانڑی دریہ دریہ درگھے ' موت اوندے پے کوں گِھن تے ٹر پئی ' تریمت پچھوں بھجی تے وینڑ الایا پپل پپلانڑی دھگانڑی کالڑی درگھے دریہ دریہ " موت اوندے پے کوں گھن تے جنگل دے دگ تے چڑھ گئی ' بال اوندا جو گھر آیا ما رووے پئی موت تیڈے پیو کوں اج گِھدی ویندی ' میکوں اوندا ناں اینویں بُھل گیا ہے ' پپل پپلانڑی.........."
بال پچھوں دُرک پیا اوں موت کوں جنگل توں پہلے ونج جھلیا ' اوں موت کوں ناں اوندا ڈسیا " پوپل پِپلانڑی دریہ دریہ دِھگانڑی کُر کُر کالڑی دِرگھے " اوہ پیو کوں موت توں چھڑوا کر گھر اپنڑے گَھن آیا۔ رفعت عباس