گلزیب خاکوانی
گلزیب خاکوانی سرائیکی زبان دا شاعر، ڈرامہ نگار ہے۔[١][٢][٣]
ڈرامے[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
نمونہ کلام[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
''کنَزیومر سوسایٹی اچ کلچر دی گول ''[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
نظم
جیویں کُجھ مُد اساں ݙِٹھے
جیویں اَجکل نیئں ݙِسدا
جیویں وَݙکے ݙسیندے ہَن
جیکر اجکل کُئی آرٹسٹ
کتھایئں گزریل ویلھے کوں اوہا رنگاں دے گھیرے وچ
کݙہیں تصویر کر گھندے تاں ݙِس پوندے
کتھایئں دھرتی اَلیندا شعر سُنݨدے سَے
کوئی انَدروں بولیندا لوظ پڑھدے سے
تݙاں احساس تھیندا ہے
اساں ہُݙ اوں تطرانح کایئنی
اے اَکھیں کوُڑ نیئں ݙہدے
او چٹڑے پٹکے نیلیاں لُنگیاں والے اساݙے کون تھیندے ہَن ؟
پٹھانٹرے خاں دی کافی سُنٹر تے رُو بے چین تھی ویندے
ایہا گالھ اے جو خواجہ سیئں کوں پڑھدے نیئں
جو پڑھ گھنوّں تاں وت '' موجود '' سنگ تکرار تھیندی اے
کُئی تقریر وچ اپنٹریں رواجاں دی
کُئی وسریاں ہویاں گالھیں کریندا پئے
اوہے ویلھے ، اوہا گالھیں
اوہے وہڑھے ، اوہا سالھیں
ݙسو گُزریل کتھاں ہے ؟ اوہا گزران کتھاں ہے ؟
جو پاکستان راہندے سے۔ سرایئکستان کتھاں ہے؟
تَس دا جشن[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
دنیا بھر دیاں قوماں اپنٹریاں آزادی دا جشن منیندن
اساں اپنٹری تَس دا جشن مناوݨ والے
اُٹھاں دے جتوال
دریاواں دے سُکے تَل تے
ٹُردے ٹُردے کوٹ ݙیراول آ کھڑدے ہیں
یا وت
اپنٹری تریہہ وچ تَردے
شاہر بہاول آکھڑدے ہیں
جہڑے وسدن دریاواں سنگ
انہاں کیتے پانٹری
زہر گھِڑیندیں کھواں وچوں
ساݙی انت کہانٹری
کانٹی نیوٹی[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]
انٹر ݙٹھی کُی چنتا پاروں
بہمنٹر سُک ونٹر تھی کے
چُپ کوں گھر وچ رادھی بیٹھے
نا او کھِلے نا بلواوے نہ کہیں کوں الواوے
ݙاݙی تھیوے صدکے گھولے
پر او چندرا نہ کجھ ݙسے
نا کجھ مونہہ توں پھولے
ݙاݙی پجی رام دوارے
ہتھ جوڑیس وّت سیسس نوا تے
شاستری اگوں بنتی کیتی
ݙس وے پروہت رام دا باہنا
سندھو سئیں دی دھرتی انَدر
ساݙی سامِل وستی انَدر
ہر مانٹرس بے چنت ݙسیندا
ہر کُی سانجھی خوشیاں مانٹریں
سانجھے سہرے گانہٹریں
ہر مانٹروں ہے ساوا سوکھا
لکشمی دیوی دی کرپا ہے
نہ کُی بُکھا نہ کُی ݙُکھا
وّت میݙے ایں لعنٹر اُتے
جیونٹر جوگے بہمنٹر اُتے
کہیں ان کے دروھ کیتے ۔۔؟؟
رام کرے جند جیندا راہوے
نا کُی ہووِس مونجھ مجھاری
شالا لوڑ دی تھوڑ نہ تھیوے
پر میکوں کُی سُدھ نئیں پوندی
کہیں ویکے دا تتا شودا
ہاں کوں کھادی ویندِس پِٹکا
اسلق سُک ونٹر تھی کے بیٹھے
اپنٹریں من دا بھیت ݙساوے
نا گھنے کُی ٹکر ٹیرا
نہ چلُھے چوکے دا
شاستری آکھیا
ݙیکھ ڑی اماں
تیݙی بنتی دے پاروں میں
رام دا نام جپیسا
تیݙی سمسیا ھِ بہوں گوڑھی
آنکڑیاں دی گنتی کرویساں
پڑھ پُڑھ تے ای ݙسیساں
آونٹر آلی بدھ کوں آویں
آہدن بُدھ کوں سُدھ ہوندی ءِ
وّت سئیں ہک ݙینہھ
ویلے نے وستی دے کھو توں
سئے ورھیاں دے بوکے چھِکے
وقت وہِانٹراں
رب دا کرنا
بہمنٹر ودھا
اوندیاں نسلاں
آہروں پاروں
کھِنݙیاں پُھنݙیاں
اُبھا لَماں بدھا
ہک ویلھا وت ایجھا آیا
آسوں پاسوں بہمنٹر نسلاں
سامِل سندھو دھرتی انَدر
ہر ہک کوں ویکے گنٹرواون
نا کُی مانٹروں خوش ہیا وسے
نا کُی سوکھا ساوا ݙِسے
ہر ہک جیونٹر کوں دھاں ݙیوے
ہر ہک قسمت پُنٹرے
اپنٹریں آپ تے رووے
ایہ سب ݙیکھ تے بخشو پُچھیا
اپنٹری ݙاݙی رحمت کولوں
ݙاݙی اماں
تیݙے ایں سب آکھنٹر موجب
سئے ورھیاں توں بہوں مُد پِچھاں
بہمنٹر دی ݙاݙی اُتھ پُنی۔۔؟؟؟؟؟
بُدھ دے ݙیہنھ اونکوں سُدھ ملی۔۔؟؟
شاستری وت اونکوں کیا ݙسیا ۔۔۔؟؟؟؟؟
بہمنٹر دا آخر کیا بنٹریا۔۔؟؟؟؟
ݙاݙی ٹھݙا شوکڑا بھر تے
پاند پچھوں وت جوڑی
شاستری آکھیا
ݙیکھ ڑی اماں
بہمنٹر ہنٹر نا دین دھرم دا
نا پُنیے کہیں پاپ کرم دا
بھاویں خوشیاں
ایندے در تے آن کھرووِن
بھاویں لکشمی ماتا ایں تے
اپنٹریں رحمت دی چھاں پاوے
جیں کول کُی وشواس نہ ہووے
او مانٹرس مُد شام سبھائیں
اپنٹری ہر ہک بُدھ کوں رووے
ایں جُگ یا وت کل یُگ توڑیں
اپنٹری سُدھ کوں رووے
(گل زیب خاکوانی)