نقوی احمد پوری

اصل ناں    محمد باقر شاہ

قلمی ناں    نقوی احمد پوری

جٖمنْ        1928ء

شعری مجموعہ ’’قطب تارا‘‘ تے ’’دیوانِ نقوی‘‘دے خالق نقویؔ احمد پوری دا شمار سرائیکی دے ممتاز شعرا ء وچ تھیندے۔آپ ہک عروض دان ، کہنہ مشق استاد شاعر ہن۔اوہ سرائیکی دے نال نال اردو شاعری وی کریندے ہن۔انہاں اپنْی شاعری وچ لفظیں کوں بے صوت تھیونْ توں بچائے تے لفظیں دی صوتی حالت ہر ممکن قائم رکھ کے صاف ستھری شاعری کیتی ہے۔آپ دا نمونہ کلام حاضر ہے!

غزل

جڈٖاں پرہ دے وچ وڈٖیرے بٖولیسن

اے چوراں دے جھالو چکھیرے بٖولیسن

جنہاں ہوٹھاں اُتے توں پہرے بٖلہیندیں

او شامیں بٖولیسن ، سویرے بٖولیسن

جنہاں بٖولنْاں ہے کتھاں چپ او رہسن

توڑے تھی ونجٖن بٖیرے بٖیرے بٖولیسن

اساں سادھ ہاسے نہ ساکوں خبر ہئی

جو لُٹ تے اساکوں لُٹیرے بٖولیسن

جڈٖاں ’’پیرڑی‘‘پیرے چوراں دے چیسن

تاں چپ وچ وی چوراں دے پیرے  بٖولیسن

جو ہَن نال سکھ وچ ،ڈٖکھاں وچ تاں نقویؔ

او تھی تے پریرے پریرے بٖولیسن

؎ولدے توں بے شک ولا ڈٖیویں ہا کاغذ پھاڑ تے

ساڑ چھوڑے تَیں تاں ہاں میڈٖا ،میڈٖے خط ساڑ تے

تیڈٖا ساڈٖا پیار کیا نبھسی جو کیڈٖا فرق ہے

میں تاں دھرتی تے کھڑا ہاں، توں کھڑیں ست ماڑ تے

؎ساڈٖے گٖلشن وچ بہاراں نے وی پھیرا پاونْے

رات توڑے جتنی دگھرے انت سجھ نے آونْے

؎کچے جھونپڑ تے محل ڈٖہدا کھڑاں

ویڑھ گٖئی ہے سب کوں چھل ڈٖہدا کھڑاں

بٖدھیاں پِن کتنیاں انہاں وچ عصمتاں

میں تیڈٖی پٹکی دے ول ڈٖہداکھڑاں

؎ یار دیاں نظراں شیشے تے ہن

شیشے دیاں ہن یار تے نظراں

نقویؔ میڈٖے من وچ وس گِٖن

اوندے لب ، رخسار تے نظراں

٭٭٭