نازش

نجیب اللہ نازش سرائیکی شاعر ہے۔ انہاں دا تعلق لیاقت پور نال اے تے آپ دلچسپ سرائیکی ادبی سنگت دے چئیرمین وی ہن. اے تنظیم سرائیکی زبان و ادب دی سیوا واسطے بݨائی ڳئی اے. انہاں دی تاریخ پیدائش یکم مئی ١٩٥٨ء دی اے. آپ اپݨی تنظیم دے ذریعے سرائیکی دی سیوا کریندے پن. انہاں دے کلام دے کجھ نمونے درج ذیل ہن.

سرائیکی شاعری دے بارے

سرائیکی ادب موجودہ عہد اچ اپنڑے چھویں دور اچ داخل تھینداپئے۔۔۔دنیا دیاں تمام زباناں ترقی تیں ارتقا توں گزردیاں پن۔۔۔ہر زبان اچ شاعری تیں عروض اچ کم تھیندا پئے۔۔۔ہر زبان جدید توں جدت دی طرف ویندی پئے۔۔۔اردو ادب اج وی اسمان دے بلندیں تیں کھڑے۔۔۔اردو شاعری دا سحر کوئی وی زبان نیں تروڑ سگی۔۔۔اج وی اردو ادب اچ غالب تیں میر دے دور وانگوں شاعری تھیندی پئے۔۔۔ڈوجھا اساں اپنڑی سرائیکی زبان تیں شاعری تیں نظر دوڑاؤ روز با روز زوال دی طرف ویندے پئے۔۔۔شاعری پڑھ تیں ایں محسوس تھیندے جو اساں کوئی غزل نیں بلکہ خبریں اخبار بیٹھے پڑھدے ہیں ہکو موضوع ہکو تختیل کھڑے۔۔۔میڈی سرائیکی شعرا توں درخواست ہے جیکر شاعری نوی کر سگدے تاں چھوڑ ڈیو۔۔۔ایویں سرائیکی زبان کوں بدنام نہ کرو۔

سرائیکی دی ڈوجھی بدقسمتی ہے اے سارے سرائیکی زبان کوں ان پڑھ شاعر ٹکرین۔۔۔عروض دے منکریں توں میں پچھن چاہنداں لکھدے عزل قطعہ رباعی ہاو۔۔ولا آہدو سرائیکی شاعری دا کوئی وزن کائنی جیکر نوے میندے تاں مہربانی کر تیں سرائیکی ادب وچ اپنڑیاں نویاں صنفاں ایجاد کرو جتھاں عروض نہ لگدا ہووے۔۔۔رحم کرو سرائیکی زبان تیں۔۔۔میڈی ما بولی دے شاعرو۔۔یا وت ساڈے شاعر حضرات نکل تیں لگیے پن۔۔۔جمیشد ناصر سرائیکی زبان داشاعر ہے۔۔۔تیں اردو شاعری کوں سرائیکی اچ منٹ توں پہلے تبدیل کر گھندے۔۔۔زیر نظر ہک جون ایلیا دا شعر ڈتا کھڑے۔۔۔جناب رتی برابر وچ شرم محسوس نسی کیتا۔۔۔تبدیل کر چھوڑیس سی۔۔۔اے تاں ہک جھلکی ہئی۔۔۔تساکوں ڈسن دی سچ ڈکھالن دی۔جیکر سرائیکی دا ایہو معیار رہے گیا۔تاں ساڈے سرائیکی ادب دا معیار مک ویسی۔۔۔۔رحم رحم رحم کرو سرائیکی زبان تیں شاعری نوے کر سگدے ناں کرو ایویں چبلیاں ناں مارو۔۔۔۔کمنٹ کر تیں اپنی رائے ضرور ڈیسو۔۔۔۔۔سانجھ سرائیکی سنگت.

نمونہ کلام

نازش ہوراں دا اے خوبصورت کلام اے جیہڑا نمونے دے طور تے پیش کیتا ویندے.

• تیڈے ہتھ دی حِنا ہونواں ہا،تیڈی اَکھ دا کجل ہونواں ہا
  

جیکوں توں گُنکناویں ہَا سئیں،میں ایہو جیہی غزل ہونواں ہا

زُلف تیڈی توں قربان میں تیڈے چہرے تے لُرلے سدا

کائنی اوقات پر آہدے دل زُلف تیڈی دا وَل ہونواں ہا

شرط ئِ دیدار سِر ہوو ے ہا،کراں ہا التجا رب اگوں

منگ دے لَکھاں دفعہ زندگی،ہر دفعہ میں قتل ہونواں ہا

میں سیان�±ا جو ہم دنیا نے کر گدھا قید رسماں اندر

قید وچ میکوں احساس تھئے ،ٹھیک ہا بے عقل ہونواں ہا

میڈے سر تے تون�±ے تاج ہے،وَل وی میڈی ہے خواہش ایہا

ڈیواں بوسے ہا تلیاں کوں میں ،جُتی تیڈی دا تل ہونواں ہا

تیڈا ہونواں ہا شیشہ سجن�± ،تیڈے رنگ وچ ونجاں ڈھل ہا میں

میکوں ڈیکھیں ہا نازش جڈاں ،میں وی تیڈی شکل ہونواں ہا

انہاں دے کلام دا ہک ٻیا نمونہ پیش خدمت اے.

• اساں دنیا توں ویسوں پے تاں ساکوں برملا لکھسن

کوئی تاں باوفا لکھسن تے کوئی بے وفا لکھسن

کوئی لکھسن سمندر ھن کوئی لکھسن جو دریا ھن

کوئی برسات لکھ بہسن تے کوئی بلبلا لکھسن

اساں بچپن اساں جوبن اساں مالک ضعیفی دے

اساں کء روپ وچ رھ گیوں پتہ نی کیا توں کیا لکھسن

تخیل دے خزانے ھن کیتے ھن دان تئیں نازش

تونے جو بادشاہ لکھسن تیڈے در دا گدا لکھسن