مونجھ دا پکھی
حکایت (رفعت عباس)
مونجھ دا پکھی
ہک بندہ بہوں مونجھا ہا'اوہ ہوا کول گیا'ہوا اونکوں پیالہ ہک ڈتا جو امرت اوہ پیوے'اُتھوں اوہ دریا کول گیا' دریا اونکوں شیشہ ہک ڈِتا جو آونڑ والے ویلے کوں اوہ ڈیکھے'اُتھوں ہک باغ وچ اوہ گیا'باغ اونکوں بنچ تے بِلہایا تے پُھل اپنڑا پیش کیتا'اُتھوں اوہ بزار وچ گیا'بزار اونکوں سونے دا سکہ ہک ڈِتا جو دنیا اوہ خریدے'اوں امرت پیتا'آونڑ والے ویلے کوں ڈٹھا'اوں پُھل کوں پُھلدان وچ رکھیا'بزاروں اوں بہوں ساریاں شئں ونڑجیاں'اوں ڈٹھا جو مونجھ اوندی پہلے توں وَدھ آیی اے
بئی ڈینہوار ہک تریمت کوں اوہ ملیا'ڈوہئیں وت رل کے مونجھ دا پکھی ہک بنڑایا تے اُڈا ڈِتا