لاحقے

سرائیکی زبان دی ہک وݙی خصوصیت ایہ ہے جو افعال دے آخر وچ کجھ ضمیراں یا انھاں دیاں شکلاں رلا تے ہک لفظ وچ فعل، فاعل، تے مفعول دا اظہار کر چھوڑیا ویندے، اضمار دے ایں طرحاں دے متصلہ لاحقے سرائیکی زبان کوں ہک منفرد حیثیت ݙے ݙیندن تے ایندی ہک علامت وی بݨ ویندن۔ انھاں لاحقیاں کجھ لفظ یا حرف ایں طرحاں دے ہن۔

١۔ فعل نال زائد "م" فعل دے پچھوں لاتے ایں کوں واحد متکلم دا قائم مقام بݨایا ویندے مثلاً کھادم (میں کھادا)، پڑھیم، پڑھیا دا الف ہٹا تے "م" پچھوں لایا ڳئے۔

٢۔ فعل نال زائد " س" فعل پچھوں لاتے ایں کوں واحد غائب دا قائم مقام بݨایا ویندے۔ مثلاً کھادس (اوں کھادا)، لکھیس (اوں لکھیا)۔ لکھیا دا الف ہٹا تے "س" شامل کیتا ڳئے۔

٣۔ فعل دے آخر وچ "م" تے "س" رلاتے "میں تے او" ضمیر دا اظہار کیتا ویندے جینویں جو مارے مس(میں اوں کوں مارے)، ݙتے مس (میں اوں کوں ݙتے)

٤۔ فعل دے چھیکڑ تے زائد "نیں" مل تے "انھاں" دا قائم مقام بݨدے۔ جینویں جو کھونیں (انھاں کھادا)

٥۔ فعل دے نال "دو" یا "ہی" پچھوں رلا تے صیغہ واحد حاضر بݨ ویندے۔ مثلاً کھادو( تیں کھادا)، کھدوہی (تیں کھادا)، کیتوہی (تیں کیتا)

٦۔ فعل دے آخر وچ "وسے" جمع متکلم دا قائم مقام بݨ ویندے، جینویں جو کھدوسے(اساں کھادا)، لکھیوسے(اساں لکھا)،ڳیوسے(اساں ڳئے)۔ فعل ماضی دا چھیکڑی الف ہٹا تے "وسے" لایا ڳئے۔

٧۔ فعل دے چھیکڑ وچ "و" یا "وہے" رلا تے صیغہ مخاطب جمع دا قائم مقام بݨیایا ویندے، ایندے وچ وی فعل ماضی دا چھیکڑی الف ہٹا تے زائد لکھے ویندن۔ مثلاً کھادا کنوں کھادو، کھدوہے، تے پتوہے وغیرہ

[[ونکی:سرائیکی زبان تے ادب]]