فیض روکھڑی

فیض حمید فیض روکھڑی سرائیکی زبان دا ہک شاعر ہے

ڄم پل

میانوالی وچ راہندے

تعلیم

یونیورسٹی آف سرڳودھا توں پڑھے۔

نمونہ کلام

قابل غور سرائیکی نظم

اس دنیا دا اُوپرا رواج ہے۔

گُنگی نگری تے ڈوریاں دا راج ہے۔

اِتھے گل کوئ کرے چا سِیاݨی تاں لوک اونکو پاگل آکھِدن۔

سارے جگ دے وَڈیرے بائیمان ہن۔

ہک ڈوجھے کوں لَڑیندے شیطان ہِن۔

بَھا بَلدی تے سَٹے کوئ پاݨی تاں لوک اونکو پاگل آکھدِن۔

اس گل دی تَہہ تے کوݨ اَپڑے۔

بھانویں مَنگ۔پِن کے وی گِھنو کپڑے۔

جے گھر وچ تاݨے چا کوئ تاݨی تاں لوک اونکو پاگل آکھدن۔

رناں ٹھگݨ دے نویں رنگ گولے ہِن۔

گھر۔گھر وچ بیوٹی۔پالر کھولے ہِن

اِیہا کم جے کوئ کَرے چا نِیاݨی تاں لوک اونکو پاگل آکھِدن۔

اج رَنگلے۔پَلنگ کِتھے رہ گئے۔

بے۔حیائ کیتےڈبل۔ بَیڈ آگئے ۔

اج منجھے دی کوئ چھکے چا وڈاݨی تاں لوک اونکو پاگل آکھِدن

ہِک دور ہائی جو رَلے سارے باہندے ہَسے۔

ھکے چُلہے اُتے باہ کے روٹی کھاندے ہَسے

فیض گزری سݨاوے چا کہاݨی تاں لوک اونکوپاگل آکھدن۔

فیض حمید فیض روکھڑی

ہک پُل روکھڑی دا

(دلچسپ سرائیکی نظم۔ھک پُل روکھڑی دا)

کئ صدیاں توں پل نَہر دا ہائی

اتھوں لانگا روکھڑی شَہر دا ہائی

کافی عرصے تو بیمار ہائی

کھڑے ہووَݨ توں لاچار ہائی

اَگوں پاݨی دا وی زور ہائیی

اُتوں پل شودا کمزور ہآئی

کُل گِٹے گُوڈے ہَل گئے ہس

نالے چاروں مونڈھے گَل گیۓ ہس

شودا رات ڈیاں کُرلاندا ہائی

درداں تو اُٹھدا باندہ ہائی

نا کوئ اس دی گل بات سُݨیں

نا اس دے کوئ جذبات سُݨیں

جاں پل دا سفر کردے ہسے

پہلے کلمہ شہادت پڑھدے ہسے

نالے دل کوں وی سمجھیندے ہسے

اتوں ڈر ڈر قدم رکھیندے ہسے۔

بس ساہ بند کرکے لنگ ویندے

کر موت دے نال جو جنگ ویندے

کئ سال اے سلسلہ چَلدا رۓ

ساڈا ہوش ہواس وی رَلدا رئے

کئ وڈ۔۔وڈیرے آندے رائے

خالی سیلفیاں بݨوانے رائے

ھک جاندا ڈوجھا آندا ہائی

گلاں نال پُلا پکاندا ہائی

کدی میڈیا والے آویندے

زخماں تے مرچاں لا ویندے

ھک ڈیہہ زخماں توں چور ہوکے

حالات کولوں مجبور ہو کے

کوئ رات دا پچھلا پار ہائی

اونکو ہک ڈیہہ سخت بخار ہائی

بلآخر ہمت ہار گیا اے

ڈھا آخر گوڈاں بھار گیااے

جاں وڈلے اٹھا شار ہائی

پل پیا کنڈھ دے بھار ہائی

گل پہنچ گئ میڈیا والاں

کُل روکھڑی شار دے بالاں تے

اتوں ۔D.C..A.C اَپڑ گئے

گل میڈیا والے پکَڑ گئے

ساڈے ایم۔پی۔اے۔نوں خیال آیا

سوہݨا بَھج پُلساں دے نال آیا

کائیں کِیتی کال وَزیراعظم تے

ونج پہنچی گَال وزیراعظم تے

اس آکھیا مسئلہ حل کرݨا اے

اس پل دا کم اج کل کرݨا اے۔

اے سارے آمیں کریندے رئے

بس کُوڑ تے لارے ِلِیندے رئے

اس گل کوں مہینا گزر گیا۔

پل اجے۔ وی انجے آر پیا اے

اساں نت پٹڑی توں ویندے ہاں

سر مٹیاں نال بھریندے ہاں

اے کم ہائی نہر دے محکمے دا۔

اِس لُٹ۔لُٹِیر دے محکمے دا

کیڑے کم دے یار سیاسی ہن

ساڈے کُل بےکار سیاسی ہن

اے رشوت باج نئ کم کردے

دل گلاں۔نال نرم کردے

اساں پئے عذاب تے چڑھے ہاں

پَئے سیاسیاں تے اُکا سَڑے ہاں۔

جڈاں آیا موقع ووٹاں دا

پھٹکار ہوسی ہِکا سوٹاں دا

اونکوں ووٹ نا بلکل یار ڈیسوں

اوندے گل جتیاں دے یار پیسوں۔

اے فیصلہ سارے شار دا ہے

اے فیض ساڈے غمخار دا ہے

شاعر۔۔فیض روکھڑی۔