علامتی افسانہ

لُغوی اعتبار نال علامت دے معانی نشان، مارک، سراغ، کنایہ، اشارہ وغیرہ دے ہن۔ اصطلاحی مفہوم وچ علامت نمائندگی دا ایجھا ذریعہ ہے، جہڑا کہیں لفظ، شئے، کردار،یا تصور کوں کہیں خاص معنی، مقصد یا مفہوم وچ پیش کریندے۔ ڄݙاں کہاݨی دے کردار، واقعات تے مقامات وغیرہ دے ݙوں معانی ہوون۔ تاں علامتی نظام بݨ ویندا ہے۔ ایں طرحاں دے نظام وچ معانی دی سطح، علامات دی تشریح نال وجود وچ آن٘دی ہے۔تاں ول رن٘ڳاں، موسماں، جانواراں تے قدرتی مظاہر کوں اوندی بجائے کہیں ٻئی صورت وچ ورتا تے نویں معانے بݨائے ویندے ہن۔ جدید سرائیکی افسانے وچ علامتی اظہار کوں ٻہوں وݙی اہمیت حاصل ہے۔ ایندے وچ کوئی شک کائنی جو ہر چنڳا افسانہ، کہاݨی دے پچھوں موجود امکانات یعنی کہاݨی دے لکے ہوئے پہلوآں کوں سامݨے گھن آن٘دا ہے۔ لیکن ڄݙاں اساں افسانے دے علامتی شیئاں دا ذکر کریندے ہاں تاں اصل وچ ایہ آہدے پئے ہوندے ہاں جو کہیں ہک دور وچ کہیں وجہ کولوں افسانہ نگار نے واقعہ دے کدوخال کوں دھندلا کیتا ہے۔ تاکہ ایندے پچھوں لکا ہویا نقشہ شوخ تھی ون٘ڄے ۔ لیکن اتنا کانی جو کہیں ٻئے افسانے دے خدوخال بݨ ون٘ڄن۔ علامتاں ݙو طرح دیاں ہوندیاں ہن۔

ہک او جہڑیاں فہم دیاں سطح تے سوکھیاں ہوون۔ تے جنہاں دے ݙو معنیاں دے متعلق پڑھݨ آلے تے ادبی حلقے وچ ہک عمومی تاثر پاتا ویندا ہووے۔
ݙوجھی علامتاں او ہن جنھاں دا تعلق افسانہ نگار دی ذاتی من گھڑت نال وی تھی سڳدا ہے۔ لیکن ایندے کیتے قلمکار کوں افسانے دے اندر ہی وجہ ݙسݨی پون٘دی ہے، جیندے وچ پلاٹ، کردار تے حقیقی پس منظر دا کرادر اہم ہوندا ہے۔

علامت تے تجرید وچ فرق

تجرید دے معانی اشاریاں تے مشتمل شکلاں تے علامتاں دے نال آپݨے خیال دا اظہار کرݨ ہے۔ تجرید علمِ بیان دی ہک صنعت دا ناں ہے۔ جیندے وچ زیادہ لفظاں کوں ہٹا تے صرف ہک معانی نال غرض رکھیندے ہن۔ علامت دا سانگا موضوع نال ہوندے تے تجرید دا تعلق ہیت تے اسلوب نال ہے۔ [[ونکی:سرائیکی زبان تے ادب]]