عزیزشاھد،پورھیا رمضان آرائیں

کوئ 'رت وی ھووے ایں پݨیال پووے ، تیݙی مونجھ دا 'پھل کماݨاں نہ تھیوے

طلب تاں میݙی ڄان ! بے انت تھل اے ، طلب دا کتھئیں وی ٹکاݨاں نہ تھیوے

میکوں تانگھ تاوے میکوںسک ستاوے میکوں 'ہس ھنڈاوے میکوں چپ نہ آوے

میݙے مونھ توں شالا نہ کوئ حرف ڄاوے ڄے تیݙے لباں لمس ہاݨاں نہ تھیوے

میں ڄاڳاں تاں ڄیندیں تیݙے نین پانواں ، سماں تاں نہ او تئیں سروں چین پانواں

ڄݙاں تئیں تیݙی مونجھ لولیاں نہ ݙیوے تے ڄے تئیں تیݙی بانہہ سرہاݨاں نہ تھیوے

توں ہر نال ریتاں 'کریتاں نبھانویں میکوں صرف اپݨیں رضا تیں ھنڈانویں

ڄݙاں جھات پانویں نویں رنڳ لانویں تیݙا رنڳ کوئ وی پراݨاں نہ تھیوے

میݙا دل د_وانہ اے کملا اے ڳالھا کتھئیں تاں میݙا ݙکھ وی سمجھے ہا شالا

مڳر تیکوں 'بھل کے اے ڄیوݨ دی سوچے اے دل اے تلا وی سیاݨاں نہ تھیوے

بھلا کون شاھد او شاعر او پاڳل او روڳی او ڄوڳی دعائیں کریندا

اے تھی وی نئیں سڳدا ، تیݙے نانویں لڳدا فقیریں دے وانڳوں نماݨاں نہ تھیوے

دید کوئ درمیان ہووے پئ

کوئ نہ کوئ ڄاڳ ڄان ہووے پئ

کوئ متاں تیݙا ناں 'پچھے میں توں

میݙے مونھ وچ زبان ہووے پئ

اچھا ول بادشہ کوں نندر آ ڳئ

اے کہانی بیان ہووے پئ

ھڄر دی رات آس رکھ آئ اے

رات کھن دی میمھان ہووے پئ

بۓ ڄنم تئیں 'سڄاک سک میݙی

تیݙے کولوں امان ہووے پئ

من مسیت اچ متاں کوئ لنگھ آوے

کہیں دے ناں دی اذان ہووے پئ

اپݨیں پیرے مٹا مٹا کے ٹرو

بے کسی بے نشان ہووے پئ

🍃🌿🌺🌷🌹

اونویں تاں وار ہے کاری تاں کۓ نی

تیݙے سنڳ پیار ہے یاری تاں کۓ نی

وݙا پتھر سہی موڄود پل وی

میݙے سر توں مڳر باری تاں کۓ نی

وݙا بئ مان دل ہے نئیں منیندا

اے دل ہے کہیں دا درباری تاں کۓ نی

وݙی پیاری ہے ڄندڑی ڄان میݙی

تیݙے پیریں کنوں پیاری تاں کۓ نی

اوندی 'ڄتیاں دے ڄوڑے تھۓ کڄوڑے

کتھئیں سفریں تیں ول تیاری تاں کۓ نی

ڄے ویندیں میݙے ساہ وی نال چئ ونڄ

میکوں ڄیوݨ دی لا چاری تاں کۓ نی

محبت وصل دی ھک رات شاھد

اوہا ھک رات وی ساری تاں کۓ نی

🍃🌿🌺🌹🌷

" کون پچھو تے ولے "

بیڑیاں ساڑ 'سوا کر چھوڑین

کجھ نئیں چھوڑیا پلے

کیا ونڳاں کیا وال ولانڳے

کیا مندریاں کیا چھلے

ویڑھ 'سوا کوں لوڑھ ݙتا ہے

وہندی سیڑھ دے رلے

کون پچھو تیں ولے

ھݨ تاں ھک بے نام طلب دا

تھل اے پیریں تلے

کون پچھو تیں ولے

ھݨ تاں ڄے تئیں نال تھلاں دے

روح دی ریت نہ رلے

کون پچھو تیں ولے

🍃🌿🌺🌷🌹

اینویں 'رلدے 'رلدے اۓ ہاسے بھانویں شک پوندے وت 'رل ڳۓ ہیں

تیݙے در تیں آ کے یاد آیا کجھ آکھݨاں ہا پر بھل ڳۓ ہیں

کہیں 'ڳجھڑی بند اچ بند اساں او وی 'ڳݨڄی 'مݨڄی تند اساں

کوئ بند بھلا کیا 'کھلݨی ھئ بس اپݨیں آپ تیں کھل ڳۓ ہیں

کوئ اندر قہر قیامت ھئ ول کنڈ تیں پنڈ ملامت ھئ

تیݙے ناں دی نسبت رنڳ ݙتے اساں نال 'پھلاں دے تل ڳۓ ہیں

`ہن سر تیں بار پہاڑیں دے `تیں سنڳ ہن سانڳے ڄے توڑیں

ڄݙاں سانڳے بے بنیاد لڳے ، تھی ساڳی پھل دے پھل ڳۓ ہیں

کہیں در دا کوئ بھرواسہ کیا لب صدا کہیں ہتھ کاسہ کیا

'رلݨے تاں ول ارمان کیہاں کتھ رلݨاں ھا کتھ رل ڳۓ ہیں

کیا 'سدھ ھئ بولݨاں پۓ ویسی اے راز وی کھولݨاں پۓ ویسی

اساں ھاسے لوک فقیر کوئ اینویں مفتے شاعر ہل ڳۓ ہیں

🍃🌿🌹🌺🌷

کیوں بھلا کہیں دے ستم کہیں دی ڄفا یاد کروں

آپ کوں یاد نسے غیر کوں کیا یاد کروں

یاد آسن اوہے ویلھے تاں ولا رو پوسوں

ڄان  ! کیا فیدہ اوہے ویلھے ولا یاد کروں

وصل تاں خیر ہے خیرات نصیبیں دی سڄن

روندیں روندیں کینویں تھئے ہاسے ڄدا یاد کروں

کتنی سچی ہئی قسم پیار دی پہلی پہلی

پیار دی پہلی قسم پہلی دُعا یاد کروں

چݨڳ چولے کوں لڳی خواب ڄلیے گھر وی ڄلیا

چݨڳ کوں رووں یا خوابیں دی سُوا یاد کروں

کیں لہئی اے تیݙے سر توں میݙے خوابیں دی رِدا

آ تیݙے چہرے دی معصوم حیا یاد کروں

🌿🍃🌼🌺🌷

'لرکدی ھیل ، تھل ، سک دی سسی ، پنل ، ھڄر دی رات ، پچھلا پہر ، چاندݨیں .

اساں کرݨاں ہے قصہ تیݙی مونجھ دا ، سنڳ سینڳی سہیلی امر چاندݨیں ..

اساں اندھے اندھاریں دے ماریے ھوۓ اساں وستی دے واسیں کوں ھݨ 'سدھ ملی .

تیݙیں بانہیں دا بیلہ ہے رنڳیں بھریا ، تیݙے ریشم بدن دا شہر چاندݨیں ..

اڄ وی ہر رات کوں چندر تاکیں وچوں جھاتیاں پا پا ڳولیندے بچھانویں تیݙے .

تیݙی ھک رات آنوݨ دی منت ہے چن ! نہ تاں اساں فقیریں دے گھر چاندݨیں ؟

🌿🍃🌱🌷

شام لتھی تے ترٹ پیا میلہ ، 'لٹ پۓ ڳئ ہر پاسے

اپݨیں آپ توں وچھڑ ڳیاں کوں ݙیوے کون دلاسے

نہ کوئ پیرا نہ کوئ راہ اے ، عذر کوں اکھ اچ ڄاہ اے

'ڑلݨے تاں ول 'رل ونڄݨاں ہے ول کہیں آسے پاسے

سیپ سلاریں والے بوچھݨ بدھ کے چور اکھیں کوں

لک چھپ لک چھپ کھیݙدے ہاسے کینجھے ھوندے ہاسے

سک 'رس ڳئ اے سنڄ 'رس ڳئ اے اکھ توں ہنڄ 'رس ڳئ اے

ہݨ تاں 'رس توں رنڄ 'رس ڳئ اے _کھل توں 'رس ڳۓ ہاسے

پل ݙو پل دا روپ تماشہ ، شاہ دا لاݨھاں خاشہ

آندے ویندے ساہ دی کھیݙ اے ساہ دے کہیں بھرواسے

کوئ جھاتی کوئ جھات ولیکھا کوئ ویلھے دا ویکھا

شالا _وس پوون `وس پوون نیناں درس پیاس

🌿🍃🍀🍁

ڄوڳ تے 'ڄڳ ڄہان جھئیں شۓ ہے

ڄیوݨیں درمیان جھئیں شۓ ہے

شۓ دا ہر حسن شۓ دے اندر ہے

لامکاں وی مکان جھئیں شۓ ہے

کہیں دے رستے تیں دل وچھا ݙیوݨ

دل وی ڄینویں دکان جھئیں شۓ ہے

ھک مسلسل دھمال دھپ ، چپ دی

دل دی دنیا دمان جھئیں شۓ ہے

رنڳ وی روپ وی تماشہ وی

بندا وی بانو بان جھئیں شۓ ہے

اپݨیں اکھ دا یقین وی شاھد

اپݨیں من دے ڳمان جھئیں شۓ ہے

♥♥♥ ♥♥♥

نہ رنڳ ، روپ نہ رخسار ، لب تماشہ ہے

اصل فقیریں دی اپݨیں طلب تماشہ ہے

اونکوں ڳولیسیں نہ ملسی ، نہ ڳول مل پوسی

تماش بین طلب دا عڄب تماشہ ہے

ھکے شڄر دیاں شبیہاں لڑی ، پھلی ، شڄرے

اے ذات پات ، لقب ، ناں نسب تماشہ ہے

او ساکوں میلہ ݙکھیندے نچا کے انڳلیں تیں

ول ایں وی اھدے ڄو نہ ݙیکھ سب تماشہ ہے

عڄیب دور ہے شاھد عڄب تماشہ ہے

ڄو ذرے ڄیݙی زمیں ، کئ ارب تماشہ ہے

 🍃🍀🍀🍁

کوئی رُت وی ہووے، ایں پنیال پووے تیݙی مُونجھ دا پھُل کُماناں نہ تھیوے

طلب تاں میݙی ڄان بے انت تھل اے، طلب دا کتھئں وی ٹِکاناں نہ تھیوے

میکوں تانگھ تاوے، میکوں سِک ستاوے، میکوں ہُس ہنݙاوے، میکوں چُپ نہ آوے

میݙے مُنہ توں شالا نہ کئی حرف ڄاوے ڄے تیݙے لباں لمس ہاناں نے تھیوے

مَیں ڄاڳاں تاں ڄیندیں تیݙے نین پانواں ، سماں تاں نہ او تئیں سروں چین پانواں

ڄݙاں تئیں تیݙی یاد لولیاں نہ ݙیوے، تے ڄے تئیں تیݙی بانہہ سرہاناں نہ تھیوے

تُوں ہر نال رِیتاں کُریتاں نبھانویں ، میکوں صرف اپنی رضا تے ہنڈانویں

ڄݙاں جھات پانویں نَویں رنڳ ݙکھانویں تیݙا رنڳ کُئی وی پُراناں نہ تھیوے

میݙا دل دیوانہ اے کملا ڳالھا، کتھئں تاں میݙا ݙکھ وی سمجھے ہا شالا

مڳر تیکوں بھُل کے اے ڄیون دی سوچے اے دل ایتلا وی سیاناں نہ تھیوے

بھَلا کون شاہدؔ ، او شاعر، او پاڳل، او روڳی، او ڄوڳی دعائیں کریندا

اے تھی وی نئیں سڳدا تیݙے نانویں لڳدا فقیریں دے وانڳوں نماناں نہ تھیوے

  🍃🍀🌿🍁

پوہ دے کال، کُریہہ دِیاں راتیں آخِر وِسرن پئے ڳیاں

پھَڳُّن دی سَغراند لڳی تاں کنکاں نِسرن پئے ڳیاں

کنکیں اندر آن لدھو سے پھُل پِیلا سرمی دا

شالا خیر دا چیتر ہنڈاویں تُوں تِیلا سرمی دا

🍃🌿🍀🍁

اپنے آپ توں رُس وی بہوں آں اپنا راہ وی بھالاں

اپنے من دی من تیں بہہ کے ڄاڳاں، ڄیون ڄالاں

اپنیاں باہیں ونڳیں وانڳے ڳل پانواں وچل پانواں

بالیں وانڳے ڳالھے دل کوں ٹھڳلیاں نال ٹھڳالاں

سدھ نئیں کینجھے وسریے ویلھے نسریے پھُل سرمی دے

سمدیں سمدیں ترم پوندیاں ہن پلکیں توں پنیالاں

سدھ نئیں کینجھی جھانجھر ہئی ڄو پیریں توں رُس ڳئی اے

سدھ نئیں ناچِن کن تیں ڳئی اے کِن تیں ڳئین دھمالاں

سدھ نئیں کون اے کن تیں ڳیا ہے چیتے چنتے لا کے

سدھ نئیں کیندی تانگھاِچ ڳُم ہن ڳونڳیاں دل درسالاں

سدھ نئیں کون کݙاں وچل آوے آوے ول ناں آوے

اپنے آپ اِچ وَل وَل وسماں، وسماں وَل وَل بالاں

سدھ نئیں کیندے پیر پسانواں وسدے پئین پچھانویں

وسدیاں جھوکاں لہون اپنایاں سنبھالاں

صدقے پیر پٹھاڑ دے شالا جھوکاں وسدیاں رہون شالا

وہندی زلف دیاں جھالاں ݙیندین لہندی شام دیاں شالاں

تُساں ڄہیں سوہنیں لوکیں ڄہیں تاں شاہد کُئی شے کئے نی

اساں ڄہیں ڳالھے لوکیں دیاں بعد ݙیندن لوک مثالاں

🍃🍀🌺🌹

مکان خالی کھلئے ہوئے در ہکو ڄہیں ہن!

میݙی ڳلی دے مکین منظر ہکو ڄہیں ہن

خلا دے وچ تھئی شکار ڄوڑی کبوتریں دی

نکھڑ کے آئے پر زمین تے پر ہکو ڄہیں ہِن

ڄو ہر نماشاں توں خاب ݙیکھن فڄر تئیں ڄاڳن

میݙے قبیلے دے لوک اکثر ہکو ڄہیں ہن

اے خاب ڄہیں ونکو ونک چہرے تے خوف سجھ دا

مصوم نسلیں دے ذہن وچ ݙر ہکو ڄہیں ہن!

نہ اوہو توں ہیں نہ اوہو مَیں ہاں نہ اوہا رُت اے

ݙوہیں دیں پلکیں دے پاند تاں تر ہکو ڄہیں ہن

اوہے میݙے ہتھ اوہو میݙا لِیر لِیر چولا!

ڄو ان پھریں دے ازل کنوں پھر ہکو ڄہیں ہن!

اوہا میݙی تریہہ اوہے تیݙے قُرب دیاں ’’سبیلاں‘‘

ایں ریت رستے دے لفظ لشکر ہکو ڄہیں ہن

اوہو میݙا دل اوہے اوندے لاݙ لمس تیݙا

رُتاں بدل ڳیاں مڳر ایندے شر ہکو ڄہیں ہن

اوہا میݙی روح اوہو کلہیپا کُہیڑ وانڳوں

سبھے اندھارے، اندھارے اندر ہکو ڄہیں ہن

اوہا میݙی اکھ اوہے ہنڄوں دیاں دھنک دھمالاں

ڄو ایں قبر دے سبھے مُزاور ہکو ڄہیں ہن

اوہو میݙا لا شعور، بلدا تنور تس دا

حواس وچ بے لباس محشر ہکو ڄہیں ہن

طلب تے تریہہ دے سفر دے وچ انت انت پاتم!

ہنڄوں، پسینہ، اتے سمندر. ہکو ڄہیں ہن

ہکا طلب ہے اکھیں دی، دل دی، بدن دی شاہدؔ

اے ڳردوارے، مسیت، مندر ہکو ڄہیں ہن

🍃🌿🍀🍁

🍃🌿🍀🍁

لا انت ولو وَل زلفاں ہن ہر وال ولانڳے وَل پئے ہن

لکھ حمد ڄو نال نماشاں دے ساݙے سیت ستارے رَل پئے ہن

دل ہا ڳُستان دی چُپ وانڳے ارمان دمان دی دُھپ وانڳے

اوندی مُسک لباں دی یاد آ ڳئی قبریں تیں ݙیوے بل پئے ہن

اونویں ہر شئے اونویں اونویں ہے اونویں کئی شئے اونویں اونویں نئیں

اے میندیاں ہن اے ونڳاں ہن اے باہیں ہن اے ڳل پئے ہن

ٹر ڳئیں دے پیرے ٹر ویندن رستے رستیں وچ بھُر ویندن

او رستیں وچ پتھر بندے ڳئے ڄو لوڳ پچھو تیں وَل پئے ہن

بس اتنا تھئے تھل شھر بنیے شہریں توں چاندی رُس ڳئی اے

شھریں دے شُوکدے شوریں وچ اونویں اڄ وی وسدے تھل پئے ہن

🍃🌿🍀♥

محبت تاں الستی ڄہیں الستی ہے

محبت کاغذی پھُل نئیں

پرئی سک نال سِتریا

مانڳویں رنڳیں دا چِتریا

موڄ میلے وچ

کتھئیں کہیں مُل تیں مل پووے

ڄیکوں بندہ بدن دے بند کمرے وچ سڄا ڳلدان رکھ چھوڑے

بدن تاں ڄاڳدی ہوئی ڄیندی وستی ہے

ڄیویں وسدی ہوئی وستی وچ کوئی ڳستان رکھ چھوڑے

خود اپنے من دے مندر ۔۔۔ اندری اندر

اے تاں اپنی بُت پرستی ہے

محبت تاں الستی ڄہیں الستی ہے

محبت ماوریٰ مُل توں

مہانڳی ہے نہ سستی ہے

محبت شاخ ہے زیتون دی

ڄو سنڳِ مرمر دے وچوں مر مر کے ڄیندی ہے

محبت کیتی نئیں ویندی نہ کہیں دے نال تھیندی ہے

محبت اپنے رنڳیں اپنا ہوون آپ سیندی ہے

محبت نت نویں پل پل مسلسل کُن دی مستی ہے

ایں مستی وچ محبت آپ ہستی ہے

محبت تاں الستی ڄہیں الستی ہے

🍃🌿🍀🍁

او خُشبو ہے تیں رنڳیں وچ سماوی کینویں سڳدی اے

اوندے اندر اسوری ہے لُکا وی کینویں سڳدی اے

تیݙے تل دی لُکی لک چھپ لڳی دل نال رہ ڳئی اے

دمانی دل ہے تیݙے تل بھُلا وی کینویں سڳدی اے

میݙی بانہہ تیں اونویں اڄ تئیں تیݙیاں زلفاں سُتیاں پیاں ہن

میݙی بانہہ کہیں دے ناں دی ونڳ پا وی کینویں سڳدی اے

تیݙے پیریں دے صدقے ڄاڳ پئی نسبت نصیبیں دی

ہوا تھل دی تیݙے پیرے ونڄا وی کینویں سڳدی اے

طلب تاں ذرے ذرے وچ رہا سڳدی اے سِک اپنی

نمانے نین روندے ہوئے رہا وی کینویں سڳدی اے

🍃🌿🍀♥

نماشاں وی تیݙی ہم زلف ڄہیں کئی جھال لڳدی اے

سویں سنڄ نال سہڄوں لسکدی ہوئی شال لڳدی اے

محبت تاں کوئی تن تار ڄہیں من مست میندی ہے

ڄو رنڳیں وچ تاں ساوی ہے لڳے تاں لال لڳدی اے

کوئی سک اے ذری ڄیݙی تھلاں دے نال سفریں وچ

کݙی تِل اے کݙی تارا کݙی پنیال لڳدی اے

سݙا گھندی ہے اپنے وسدے ویڑھے چاندنی ہُن وی

ملن دے میل لڳدے ہن تے لک چھپ نال لڳدی اے

تیݙی نسبت دے صدقے تے ڄاڳ پئے متھڑے نصیبیں دے

بھلے متھڑے نصیبیں دے تیݙی درصال لڳدی اے

اونویں تاں سائیں سسندھڑے دی مسافر من دے واسی ہیں

دمانی دل دی جھُوری جھوک تونسے وال لڳدی اے

🍃🌿🍀🍁

خاکیں وچوں کئی خاک ہئی

رنڳیں توݨیں رَس نئیں سڳی

رنڳیں توں رِس وی نئیں سڳی

جھوکیں وچوں کئی جھوک ہئی

اندر توݨیں وَس نئیں سڳی

اندر توں وِس وی نئیں سڳی

سدھریں وچوں کئی سدھر ہئی

ڳونڳی ڄو ہئی ݙَس نئیں سڳی

اندھی ہئی ݙِس وی نئیں سڳی

کَونیں وچوں اے کون ہے

بیٹھا ہے رستے بھال کے

قبریں تیں ݙیوے بال کے

🌿🍀🍃🍁

بس ہک سک اے اندھی ڳونڳی لڳدی لڄ وی کئے نی

باقی ساری ریت اے سکھڑیں کاسے کڄ وی کئے نی

اپنے پیریں اپنے پیرے آپ کڄیندے رہ ڳیوں

توں تاں کل وی کئے ناں ہانویں توں تاں اڄ وی کئے نی

کئی ہک ونڳ وی ترٹ پووے ہا ترٹ کے ملدے ہاسے

ونڳاں ڄو ہُن کئے نی رہ ڳیاں کئی ترٹ بھڄ وی کئے نی

چندر ہتھیں دے وچ پا کے بہہ اسمان چھَڑیندے ہاسے

نیناں بار ہنڄوں وی کئے نی پلکاں چھڄ وی کئے نی

دل دامان ونڄا کے اپنے ڄان سیانے تھئے ہیں

چیتا وی ہُن ڄاہ تیں کئے نی دل دی دھن وی کئے نی

مُکدے میلے وَل ولدیں ہوئیں کون مُکان جھلیندے

پِڑ وی دھوڑو دھوڑ اے وڄ دولی آ وڄ وی کئے نی

اساں تاں قیدی کالی کُنڄ دے وسدے سکدی سُنڄ دے

لوڑاں کئے نی تھوڑاں کئے نی اونویں رڄ وی کئے نی

♥♥♥

ساݙے تاں خاب نیناں

نیناں وی صرف تیݙے

خابیں غلاب نیناں

نیناں وی صرف تیݙے

ساݙے تاں نین ڄنڳل

ڄنڳلیں دے وچ پۓ نچدن

من مست مور نیناں

نیناں وی صرف تیݙے

تیݙے تاں نندر نیناں

نیناں دے نور وانڳے

تیݙی تاں مونجھ ماہی

مݨ دی اسور وانڳے

تیݙا تاں لمس ریشم

سرور سخی دے میلے

تیݙا تاں ڄسم جھوکاں

وسوں تمام بیلے

بیلے دی شام وانڳوں

شرمو شمور نیناں

نیناں وی صرف تیݙے

اساں نماݨیں مٹی

اوکھا وی کیا الیسوں

کیں نال شر کریسوں

دعوے حشر کریسوں

ساݙے تاں چور نیناں

نیناں وی صرف تیݙے

🌿🍃🍀🌷

توݨیں پتھر وی ہوون کئی نہ کئی رستہ نکل آندے

ڄے شیشہ سامنے ہووے وچوں چہرہ نکل آندے

ہے ہر کئی کہیں نہ کہیں ڄمع، نفی ، حاصل دے رولے وچ

اونویں ݙسدا تاں بندہ ہے وَلا کئی بیا نکل آندے

اونویں ݙیکھاں تاں ہر شئے تیں بیڳانی برف ڄم ڳئی اے

اونویں ݙیکھاں تاں ہر شئے نال کئی رشتہ نکل آندے

عڄب ہے شھر اپنی وی ڄتھاں ہر رات سڑکیں تیں

ستارے ہوندیں سوندیں ہر کوئی کلہا نکل آندے

سمل، سفریں دی تیاری کئی سواری لوڑ لیلیٰ دی

ڄتھاں کئی قَیس وسدا پئے اتھیں صحرانکل آندے

عڄب سُندھڑا ہے سینے ونڳ وانڳے سنڳ سئے سانڳے

پھُلیندا پھُل ہاں میندی دے وچوں کیا نکل آندے

توں نہ ہونویں تاں مُسکن کیا تے لُسکن نال ݙسکن کیا

توں مل پوویں تاں یکدم لاݙلا بچہ نکل آندے

توݨیں سجھ لہہ ونڄے روہ دا پچھانواں نال رہ ویندے

اساں لوکیں دی جھوکیں ان چِتا دریا نکل آندے

اساں ایں ڄڳ دے میلے وچ بھلا اَئے ہیں تاں کیا اَئے ہیں

ڄینویں بے رِیت راہ ریت دا ذرہ نکل آندے

🌿🍃🍀🌷

سک سمندر سیڑھ کے ہک تار تارا ݙیکھنے

ٹھِل ونڄن تاں مل ونڄن ہے کیا کنارا ݙیکھنے

پیش ہیں وت وقت دے فرعون دے دربار وچ

لعل دا کیا خیال کرنے وت انڳارا ݙیکھنے

دل کیادربار کیا کئی پار کیا اروار کیا

سئیں فقیریں تاں تیݙی اکھ دا اشارا ݙیکھنے

ہک تاں توں وسدا وی نئیں ول سانولا ݙسدا وی نئیں

اپنے اندھے وہم دی کیا کیا اندھارا ݙیکھنے

اوندی سک اکھیاں وچوں سِمدی ہوئی گھِمدی ہوئی

اوں تاں بس پلکیں اُتیں پنیال پارا ݙیکھنے

آ سما ونڄ آخری ساہ وچ سما ونڄ وَل میکوں

بعد وچ تاں حشر تئیں اکھیاں ڄڳارا ݙیکھنے

پینگھ وانڳوں ونڳیں والی کئی خیالی ساند ݙے

ساہ دی سُولی تیں اساں اپنا ہُلارا ݙیکھنے

اَئے تاں ہاسے میلے ݙیکھن سنڳ سنڳت نال نال

کیا خبر ہئی میل وچ وی دل اوارہ ݙیکھنے

🌿🍃🍀🌹

شھریں وسدے گھرہوندے ہَن

کُھلیاں باہیں در ہوندے ہَن

ہک اُݙرن دی سک ہوندی ہئی

پکھیاں دے وی پر ہوندے ہَن

بُجھ ویندے ہَن روڳ اندر دے

بندے نُور نظر ہوندے ہَن

سچ سی سوبھ کچاری اندر

کُوڑ دے قصے در ہوندے ہن

اے نہ ہووے او نہ ہووے

بالیں وانڳوں شر ہوندے ہَن

لہڄے لمس لطیف لباں دے

پھُل پَنیالوں تر ہوندے ہَن

سلک سلوک ملوک ہتھاں توں

کُھل نہ پووے ݙر ہوندے ہن

🌿🍃🍀🌹

بندہ ذات وچھوڑے دی

ذات صفات وچھوڑے دی

ڳُھل پئی سک پھُل سرمی ڄہیں

چُل پئی تات وچھوڑے دی

اکھیاں شام شوال دیاں

دل شب رات وچھوڑے دی

ڄیون تھل اے کربل دا

نال فرات وچھوڑے دی

کُل کونین دا مُل ہک پھُل

پہلی رات وچھوڑے دی

فکر اے فقر فقیریں دا

ذکر زکوٰۃ وچھوڑے دی

قُرب کروب دی واچھڑ ہے

بُعد برات وچھوڑے دی

ملدی نال نصیبیں دے

کئی پربھات وچھوڑے دی

🌿🍃🍀🌹

تھئی ہنڄ ہنڄ اکھ تھئی ویران کیا کریڄے

وستیاں تاں لُڑھ ڳیاں ہِن ڳستان کیا کریڄے

ساݙے تاں پیریں کولوں بھوئیں وی کسیڄ ڳئی اے

رہ ڳیا سر تیں خالی اسمان کیا کریڄے

کھل نال راند تلدی تلنال شاند دل دی

دل رُل ڳیا تاں تل دا ارمان کیا کریڄے

وس توݨیں تن وی مارے تھل چھان چھن وی ماریے

تَو بن تاں نئیں گُزردی ڄند ڄان کیا کریڄے

بُجھ ڳئین رنڄ رُسیمیں رُجھ ڳئین کہیں رُجھیمیں

مونہیں ملوک منہ دی مسکان کیا کریڄے

اَوی سِر تیں رات پوہ دی پوہ رات اووی روہ دی

کُئی مونجھ رات کھن دی مہمان کیا کریڄے

لوکیں توں جھوک رُس ڳئی جھوکیں توں شام رُس ڳئی

ڳونڳا تھیا دل دا دامان کیا کریڄے

سر تیں سراب تھل دے متھڑے حڄاب پل دے

دل

🌿🍃🍀🌹

تھئی ہنڄ ہنڄ اکھ تھئی ویران کیا کریڄے

وستیاں تاں لُڑھ ڳیاں ہِن ڳستان کیا کریڄے

ساݙے تاں پیریں کولوں بھوئیں وی کسیڄ ڳئی اے

رہ ڳیا سر تیں خالی اسمان کیا کریڄے

کھل نال راند تلدی تلنال شاند دل دی

دل رُل ڳیا تاں تل دا ارمان کیا کریڄے

وس توݨیں تن وی مارے تھل چھان چھن وی ماریے

تَو بن تاں نئیں گُزردی ڄند ڄان کیا کریڄے

بُجھ ڳئین رنڄ رُسیمیں رُجھ ڳئین کہیں رُجھیمیں

مونہیں ملوک منہ دی مسکان کیا کریڄے

اَوی سِر تیں رات پوہ دی پوہ رات اووی روہ دی

کُئی مونجھ رات کھن دی مہمان کیا کریڄے

لوکیں توں جھوک رُس ڳئی جھوکیں توں شام رُس ڳئی

ڳونڳا تھیا دل دا دامان کیا کریڄے

سر تیں سراب تھل دے متھڑے حڄاب پل دے

دل دھیان کیا کریڄے درمان کیا کریڄے

🌷🌷🌷

تیݙی اکھ دے اشارے یاد آویندن

زمانے ڈھیر سارے یاد آویندن

تیݙی قامت قیامت دا خیال آندے

مسیتیں دے منارے یاد آویندن

سنویں سنڄ نال رس ونڄ نال نکھڑن تیں

تیݙی ہنڄ دے ستارے یاد آویندن

ڄݙن وی سک دی بلکسن ڈھیر چھَلکِن پئی

تیݙی بانہہ دے کنارے یاد آویندن

حویلیاں سنڳ سہیلیاں کھیݙدی لُک چھُپ

تے پِڑ پِڑ شاہ کنارے یاد آویندن

رسانون رڄ سُہانون پینگھ سانون دی

تیݙیاں پینگھاں ہُلارے یاد آویندن

🌷🌷🌷

"""میݙا توں"""

انویں تاں سچ اے

توں میݙے پل پل دے نال ہوندیں

تیݙی طلب نال

میݙے ساہیں دی سانجھ وی ہے

تے اے وی سچ اے

ڄو تیݙے میݙے اے سارے رشتے

عڄیب رشتے غریب رشتے

عڄیب ایں ہن

ڄو توں تاں وسدا ہیئں

دھڑکنیں وچ دعا دے وانڳے

غریب ایں ہن

ڄو توں تاں ہوندا ہئیں نال میݙے خدا دے وانڳے

اندھاریارں راتیں میکوں ݙریندن

میکوں کلھیپا عذاب ݙیندے

میں اپݨے اندر دے شور توں

پہر پہر توݨیں سنبھل نئیں سڳدا

میں اندھے کھوہ توں نکل نیئں سڳدا

توں کتھاں ہوندیں؟؟؟؟

🌷🌹🌷🌹🌷🌹

عڄیب سک اے تیݙی ڳلی وچ پھُلاں دے وانڳے نِسر ونیڄے

نصیب تھیون متاں تیݙے پیر تیݙے رستے تیں کِر ونیڄے

تیݙیں اکھیں دے کڄل کلھیپے دے وانڳ وہندی ہوئی نماشاں

دل اہدے ہُن اپنے گھر ونیڄے تے نال کڄلے دے گھِر ونیڄے

خیال وچ رنڳ رنڳ دی ونڳ نال سِتریاں ملُوک باہیں

ملن کݙاہیں تاں مر ونیڄے تے مر کے ڄیون وسر ونیڄے

نصیب نسبت ہے تیݙے در نالرول بے شول سِرپھریں دی

کوئی قیامت گُزر ونڄے شالا در ونیڄے نہ سِر ونیڄے

تیݙی ڳلے دے سوا وے سانول فقیر دی سونہہ سنڄان کیا ہے

تیݙی ڳلی توں گُزر ونیڄے جُمل جہانوں گُزر ونیڄے

عزیز شاہد دے ناں دا ہک شخص ہُن تاں شہ رڳ شریک تھئی ڳئے

تے اوں کنوں ہن مُکر کے کیا اپنے آپ توں وی مُکر ونیڄے

🍃🍀🌷🌹

کہیں پاسوں کئی کَو نئیں آندی ہوئی ان ہوئی دی ہَونئیں آندی

ہن تاں نیناں نال نماشاں

کھیݙن وی لُک چھُپ نئیں آندی

ستری چِتری چُنی وانڳے

رات اندھاری گھپ نئیں آندی

مونجھی ماندی کہیں دے ناں دی

چھاں نئیں لہندی دُھپ نئیں آندی

ہَیں ڑی تیکوں چُپ نئیں آندی

🍃🌿🌹🌷

اینویں 'رلدے 'رلدے آۓ ہاسے بھانویں شک پوندے وت 'رل ڳۓ ہیں

تیݙے در تیں آ کے یاد آیا کجھ آکھݨاں ہا پر بھل ڳۓ ہیں

کہیں 'ڳجھڑی بند وچ بند اساں او وی 'ڳݨڄی 'مݨڄی تند اساں

کوئ بند بھلا کیا 'کھلݨیں ہئ بس اپݨیں آپ تیں 'کھل ڳۓ ہیں

کوئ اندر قہر قیامت ہئ ول کنڈ تیں پنڈ ملامت ہئ

تیݙے ناں دی نسبت رنڳ ݙتے اساں نال پھلاں دے تل ڳۓ ہیں

ہن سر تیں بار پہاڑیں دے تئیں سنڳ ہن سانڳے ڄے تاݨیں

ڄداں سانڳے بے بنیاد لڳے ، تھی ساڳی پھل دے پھل ڳۓ ہیں

کہیں در دا کوئ بھرواسہ کیا لب صدا کہیں ہتھ کاسہ کیا

'رلݨیں تاں ول ارمان کیہاں کتھ رلݨاں ہا کتھ رل ڳۓ ہیں

کیا 'سدھ ہئ بولݨاں پۓ ویسی اے راز وی کھولݨاں پۓ ویسی

اساں ہاسے لوک فقیر کوئ اینویں مفتے شاعر ہل ڳۓ ہیں

🍃🌿🍀🌷

ہیں جھوکیں وسدے لوک میاں

ساکوں ڄانڳ توں نہ روک میاں

ڄو ݙر ویندے سو مر ویندے

ہئی ڳال ہکا ݙو ٹوک میاں

کل بے کل دی کئی کل کئے نی

ہن سارے حال اڄوک میاں

کہیں بئے دا کیا بیا کُئی کئے نی

سر اپنے نانویں ہوک میاں

ہر مال ادھار تیں مل سڳدے

ہئی ساہ دا سودا روک میاں

ہر پیڑ پچائیں پچ ویندی

بہوں اوکھی چُپ دی چوک میاں

پل تاں پرچُون دی پونی ہے

تھل نال تھلاں دے تھوک میاں

اتھ کئی وی کہیں دی نئیں سُندا

چودھار لڳی بھڄ دروک میاں

ہک ہڄرت ہے سو ساڳی ہے

ہر جھوک فنا دی جھوک میاں

ہر شئے کوں پتریں کِیر لڳی

نت سادی سک دی سوک میاں

ساکوں لڳڑی ڄاڳ نماشاں دی

ہیں ڄاڳدے ہوئے نندروک میاں

تن ہاڑ ہڄر دی اکھ اِچ ہے

سک سانون دی چندروک میاں

ہک رنڳ دے روپ تماشے ہن

کیا لوک تے کیا پرلوک میاں

سب لمس لباں دے قصے ہن

کیا آیتاں کیا اشلوک میاں

کجھ ککھ ہن کالے کر بہندوں

ہک رات دا ہے سنڄوک میاں

🌿🍃🌺🌷

ݙہدیں ݙہدیں 'رل ڳیوں 'رل کے ݙٹھے ول پھیر تئیں

سک دے سارے سلسلے ہن صرف ساہ دی گھیر تئیں

اݨ _چتی ھک نم ہتھیلی ان لتھی پلکیں 'اتیں

مہکدیاں رہ ڳئین میندیاں دور تئیں بہوں دیر تئیں

جھانجھرو ڑی جھانجھڑو ! ہئ پل دی جھمر کھیݙ گھن

کیا پتہ ول کون ول سڳدا ہے ولدے پھیر تئیں

ڄد کہیں شد مد کہیں کوئ حد کہیں بے حد کہیں

کیا پتہ کیا پیش پووے کہیں زبر کوں زیر تئیں

ہر زمانہ ھک زمانہ در زمانہ پینگھ جھئیں

ہر زمانہ ھک فسانہ پل دی پتریں کیر تئیں

پہلی واری پیار آۓ اپݨیں پچھانویں تیں میکوں

میں کنوں وی پہلے 'پڄ ڳیا ہے پنل دے پیر تئیں

پل دے اپݨیں پیر ہن پیریں دے اپݨیں بیر ہن

کیا پتہ گُزری ہے کیا کہیں پیر کوں کہیں بیر تئیں

کیا پتہ ہے کون ڄیندا ناں پتہ وی نئیں کوئ

کیا پتہ ݙھلدی ہے کیا کہیں خیال کوں کہیں شعر تئیں

🌿🍃🍀🌹

رُل گئیں دی کُئی ڈس نئیں رہ گئی

جگ جیون دی چس نئیں رہ گئی رُسن دیاں رِیتاں رُسدیاں ویندین

کہیں رشتے دی رس نئیں رہ گئی

کون سہاوے کون مناوے

کہیں دی کُئی اَس کَس نئیں رہ گئی

من کوں میت ملانون والی

سک نئیں رہ گئی تس نئیں رہ گئی

دل ہِن دلدل تھیندے ویندن

کئی شئے کہیں دے وس نئیں رہ گئی

سینہ خالی خالی لگدے

کہیں دی سک تاں ہَس نئیں رہ گئی

سُر کیا سنگ سنگیت سُہاوے

کُئی شے وی کن رس نئیں رہ گئی

کیا خط، پتر، سلام، سنیہے

کاغد قلم تے مس نئیں رہ گئی

کیا پچھدیں تیں نال وی سانول

سئیں! کیا آکھاں بس نئیں رہ گئی

منہ دے مانگوںی روپ اِن شاہد

اندر دی کھِل ہس نئیں رہ گئی

🌺🍃🍀🌹

ڈے کے میکوں لفظ دی جاگیر دا گُنگ دام راج

کَیں میڈے سر تیں رکھئے احساس دا بے نام تاج

غم میڈیں پلکیں دا وارث، ڈُکھ میڈی، ہنج دا شریک

تریہہ میڈی اَکھ دا مقدر، چُپ میڈے لب دا رواج

مونجھ میڈی روح دا زیور، ہنج میڈی اَکھ دا سہاگ

سُکھ سدا دا غیر محرم، کِھل میڈی دل دی پہاج

بے وسی ہے سِر دا اوچھن، بے کسی تن دا لباس

ہتھ میڈے چولے دے ویری، سِک میڈی اندھی مُتھاج

تریہہ میڈی واسی تھلاں دی، لفظ، لہجے لیر، لیر!

سجھ اے ساڑا تن میڈے دا، رات میڈی ہم مزاج

ہجر ہے سر دا سرہانہ نندر کہیں پاگل دا خاب!

موت اَن چِتا رنڈیپا، زندگی ساہ دا وِہاج

شام ہر سِجھ دا قضیہ، رات ہر رُت دا اچھاڑ

ہنج بے کفنا جنازہ، روگ سارے لا علاج

شاعری لفظیں دا ماتم، شعر حرفیں دی مُکان

’’آہ‘‘ سکھڑیں اشک شوئی، ’’واہ‘‘ بے قیمت خراج

🌿🍃🍀🌹

ڈیکھ ونج چاندنی تیڈی وستی دیوچ کون آیا ودے کیا کریندا ودے

تیڈی گلیاں دے ککھیں کوں چُم چُم کراہیں کئی پچھانواں پچھانویں گولیندا ودے

ہک پچھانواں ہا سِمدا ستارہ جیہاں تیڈی دیوار در دے پچھانویں تلے

ہک پچھانواں ہا بکدھا انگارا جیہاں اپنی ہُس دے حشر دے پچھانویں تلے

ہک پچھانواں ہا کنبدا کنارہ جیہاں اپنے اندر دے ڈر دے پچھانویں تلے

ہک پچھانواں ہا اندھا اندھارا جیہاں اپنی ہر شئے دے شر دے پچھانویں تلے

ہر پچھانواں اِتھاں ہک پچھانواں تھیا بھُل کے وی کُھل ونجے کُئی گلانواں تاں نئیں

کئی دفعہ خیال اَئے میں جو رُلدا وداں میں وی تیڈی گلی تاں پچھانواں تاں نئیں

کُئی عجب جادونگری ہے تیڈی گلی وقت وی جینویں گھِر گئے تیڈی یاد وچ

شاخ پلکیں دی سِمدی تے ترمدی رہی تیڈے نیناں نِسر گئے تیڈی یاد وچ

ہزاریں قطاریں دی ہئی ہک لڑی کئی زمانے گزر گئے تیڈی یاد وچ

صرف ہک رات وچ کئی دفعہ بعد وچ تیڈا در وی وسر گئے تیڈی یاد وچ

تیڈے لب یاد اَئے کئی طلب جاگ پئی پھُلیں وانگوں اساں ہَولے پھُل تھی گئے

تیڈی چُپ یاد اَئی اساں وسمیے گئے اساں موئے گئے ساڈے قُل تھی گئے

کوئی عجب رات ہے جینویں شب رات ہے اپنے آسیں دے آسن مُہیندی ہوئی

من دیوچ مونجھ میندیاں لُویندی ہوئی تن دیوچ تانگھ پیرے رنگیندی ہوئی

سانجھ سیجھیں ستارے سجیندی ہوئی سک صفیلیں تیں ڈیوے بلیندی ہوئی

اوبیں کھربیں تے ضربیں زمانیں کنوں تیڈی پازیب چھَن چھَن کریندی ہوئی

کئی دفعہ تیڈی مانوس مہکارتیں اینویں محسوس تھئے جینویں مل پئی ہونویں

کئی دفعہ اپنے خوابیں تیں کھل آگئی کئی دفعہ جینویں توں نال کھل پئی ہونویں

کئی دفعہ اپنا احساس کاسہ لگے تیڈی خُشبو وی خیرات وانگے لگی

ہوندان ہوند دی ایں پلک پینگھ تیں اپنی سک ساکوں سکرات وانگے لگی

ساکوں وِسدی وی نئیں ساکوں ڈِسدی وی نئیں تیڈی ہک ہک ادا جھات وانگے لگی

تیڈی گلیاں دیوچ آخری رات وی ساکوں معراج دی رات وانگے لگی

سک دے سانگے لگی تانگھ کانگے لگی ونگ وانگے لگی رات دھمدی رہی

تیڈی چوکھٹ دے سجدیں توں ساڈی جبیں ولدی ڈھلدی تے بلدی وسَمدی رہی

🌿🍃🍀🌹

ڈیکھ ونج چاندنی تیڈی وستی دیوچ کون آیا ودے کیا کریندا ودے

تیݙی گلیاں دے ککھیں کوں چُم چُم کراہیں کئی پچھانواں پچھانویں گولیندا ودے

ہک پچھانواں ہا سِمدا ستارہ جیہاں تیڈی دیوار در دے پچھانویں تلے

ہک پچھانواں ہا بکدھا انگارا جیہاں اپنی ہُس دے حشر دے پچھانویں تلے

ہک پچھانواں ہا کنبدا کنارہ جیہاں اپنے اندر دے ڈر دے پچھانویں تلے

ہک پچھانواں ہا اندھا اندھارا جیہاں اپنی ہر شئے دے شر دے پچھانویں تلے

ہر پچھانواں اِتھاں ہک پچھانواں تھیا بھُل کے وی کُھل ونجے کُئی گلانواں تاں نئیں

کئی دفعہ خیال اَئے میں جو رُلدا وداں میں وی تیڈی گلی تاں پچھانواں تاں نئیں

کُئی عجب جادونگری ہے تیڈی گلی وقت وی جینویں گھِر گئے تیڈی یاد وچ

شاخ پلکیں دی سِمدی تے ترمدی رہی تیڈے نیناں نِسر گئے تیڈی یاد وچ

کئی ہزاریں قطاریں دی ہئی ہک لڑی کئی زمانے گزر گئے تیڈی یاد وچ

صرف ہک رات وچ کئی دفعہ بعد وچ تیڈا در وی وسر گئے تیڈی یاد وچ

تیڈے لب یاد اَئے کئی طلب جاگ پئی پھُلیں وانگوں اساں ہَولے پھُل تھی گئے

تیڈی چُپ یاد اَئی اساں وسمیے گئے اساں موئے گئے ساڈے قُل تھی گئے

کوئی عجب رات ہے جینویں شب رات ہے اپنے آسیں دے آسن مُہیندی ہوئی

من دیوچ مونجھ میندیاں لُویندی ہوئی تن دیوچ تانگھ پیرے رنگیندی ہوئی

سانجھ سیجھیں ستارے سجیندی ہوئی سک صفیلیں تیں ڈیوے بلیندی ہوئی

اوبیں کھربیں تے ضربیں زمانیں کنوں تیڈی پازیب چھَن چھَن کریندی ہوئی

کئی دفعہ تیڈی مانوس مہکارتیں اینویں محسوس تھئے جینویں مل پئی ہونویں

کئی دفعہ اپنے خوابیں تیں کھل آگئی کئی دفعہ جینویں توں نال کھل پئی ہونویں

کئی دفعہ اپنا احساس کاسہ لگے تیڈی خُشبو وی خیرات وانگے لگی

ہوندان ہوند دی ایں پلک پینگھ تیں اپنی سک ساکوں سکرات وانگے لگی

ساکوں وِسدی وی نئیں ساکوں ڈِسدی وی نئیں تیڈی ہک ہک ادا جھات وانگے لگی

تیڈی گلیاں دیوچ آخری رات وی ساکوں معراج دی رات وانگے لگی

سک دے سانگے لگی تانگھ کانگے لگی ونگ وانگے لگی رات دھمدی رہی

تیڈی چوکھٹ دے سجدیں توں ساڈی جبیں ولدی ڈھلدی تے بلدی وسَمدی رہی

کوئی عجب جھات ہے الوداعی جھات وی تیڈے وانگے ہئی وسدی گلی چاندنی

پھُلیں وانگوں تیڈے سر توں پیریں تونڑیں چاندنی چاندنی سانولی چاندنی

تیڈے لب دی مُساگی کلی چاندنی لب طلب چاندنی بے کلی چاندنی

سک سہاگن دی چُنی ہئی چندریں چُنی گانگ چُنی دے سر توں ڈھلی چاندنی

ساڈے ساہیں کوں سغران 🌿🍃🌹🌷

اے _چتری 'چنی دی چاندنی دیاں شرارتاں _ہن .

پلک پلک تئیں جو نقطہ نقطہ عبارتاں _ہن ..

سجاک سجھ روز شام کوں میڈی ہنج کوں اہدے .

میڈے ولنڑ تئیں وسیب دیاں تیکوں پارتاں ہن ..

میں تریہہ کوں پینداں ، اے زندگی !

بجھ میں کون تھینداں .

فقیر لوکیں دیاں کینجھیاں 'بجھیاں بجھارتاں ہن ..

اجنڑ تونڑیں نندر بانھ توں خوشبو دے سیک آندن .

ملائم زلفیں دیاں کیجھیاں ریشم حرارتاں ہن ..

او آکھ گے جو عزیز شاہد کوں آکھ "کتھ ھئیں"؟

نہ کہیں کوں ملدیں نہ تھیندیاں تیڈیاں زیارتاں ہن ..

🌿🌷🌿🌷🌿

اوھے ساریاں گالھئیں جو ہنڑ یاد آندین

تاں رج پیاری لگدی ھےہر بدتمیزی

میڈا اونکوں آکھنڑ او شمی نکمی

اوندا ول چڑاوانڑ عزیز گزیزی

اساں صرف ھک رات رل کے ملیوسے

نہ ول مل سگیوسے نہ او رات دھمی

انویں اوندی کئو ہے عزیزی گزیزی

انویں اپنڑے اندر ھے شمی نکمی

زمانے گزر گئے ھکے پل دی پل تے

گزر گئین کیا کیا زمانے وی بھل گئے

پتہ نی جو کتھ ھےاو شمی نکمی

عزیزی وی رل گئے گزیزی وی رل گئے

🍃🌿🌺🌹🌷

واہ سانول سرت سنبھال لدھی واہ پیتم پیتاں پالڑیاں

کتھ نیر تے ساڈے نین کتھاں کتھ گل ساڈے کتھ لالڑیاں

کئ پار کیہاں اروار کیہاں او جھوک تیڈی اے راج تیڈا

اینویں پار اروار پچھاویں دیاں ساکوں رہ گیاں روز بھنوالڑیاں

نہ کہیں کن وچ کؤ کئ رہ گئ نہ سک رہ گئ نہ سوئی رہ گئ

کتھ رہ گۓ سمے سیون دے کتھ رہ گیاں کنیں والڑیاں

متاں کئ ذرہ متاں کئ تارا تیڈی سمت سفر دی ڈس ڈیوے

ودی گولاں پیرے رل گئیں دے لو میندیاں والیاں تھالڑیاں

او وسدا بدلا ساون دا اوندا کیا کئ محل تے جھپڑی کیا

اوندی مرضی ہے جتھاں وس پووے کیا گوریاں تے کیا کالڑیاں

اساں شاہد جو کچھ آکھنا ہا کوئی اساں توں پہلے بول گیا

"کتھے مہر علی کتھے تیری ثنا گستاخ اکھیاں کتھے جا لڑیاں"

🍃🌿🍀🌷

ساں ڈُو بیڑییں دے بوڑیے ہوئے اساں ادھ ادھوانیں گھِریے ہوئے

اساں پاندھی پٹھڑے پیریں دے اساں اندر تئیں سر پھریے ہوئے

اساں اپنی شاخ امید کنوں گُل برگ غلاب دے کِریے ہوئے

ساڈی رت اِچ رس جو نئیں رہ گئی اساں وانگِ سَریّے سِر پے ہوئے

اینویں لُٹ نئیں پئی بُٹ باہیں تیں ساڈے شوق دی رنگ ادھوری اے

اساں عشق ادھورے کیتے ہن تہوں ساڈی جنگ ادھوری اے

ڈر لگدے گال کریندیں ہوئیں ڈر سانجھا تھیون نئیں ڈیندے

ساڈے ساہ دیاں ستراں لیر تھیاں ساکوں لیراں سیوننئیں ڈیندے

چُپ زہر داگھٹ اے اصل تاں ہے اوہو گھٹ کھن پیون نئیں ڈیندے

کہیں بئے دا کیا خود آپ اساں ہک بئے کوں جیون نئیں ڈیندے

سب کیتیاں کرنیاں اپنیاں ہِن کجھ اپنے ذِمّے لا ڈیکھوں

نِت رِنپڑیں جھولی خالی ہے کئی شئے تاں پَلّو پا ڈیکھوں

اساں بارہاں سال حیاتی دے اینویں اپنی اول اِچ رہ گئے ہیں

سُدھ نئیں کیا رول کے اَئے ہاسے سُدھ نئیں کَیں گول اِچ رہ گئے ہیں

اونویں اپنے جان تاں ویلھے دی کہیں وہندی چھول اِچ رہ گئے ہیں

اکھ کُھلی تاں اپنے پیریں توں گل تئیں کشکول اِچ رہ گئے ہیں

کشکول اِچ پئے ہوئے قصے دے کُئی حِصّے بخرے کیا کرنے

ساکوں چِٹیاں تِتلیاں سُدھ پئی اے نچنے تاں نخرے کیاکرنے

ایں توں پہلے جو انگلیں قلم تھی ونجن ایں توں پہلے جو اپنا قلم ترٹ ونجے

ایں توں پہلے جو کئی تار ترٹی ونجے میڈی نظریں توں میڈا بھرم ترٹ ونجے

وقت دے پھیر وچ کہیں گھمر گھیر وچ ساہ تچم تھی ونجے میڈا دم ترٹ ونجے

ہک علم دے تلے ہک قسم چاتی ہئی متاں کہیں موڑ تیں او قسم ترٹ ونجے

🌿🍀🌹🌷

بے لوث محبت نئیں کیتی تہوں نفرت وے نسے کر سگدے

اساں جیون شروع ای نئیں کیتا بھلا مویا کینویں مر سگدے

جیویں چاندنی چاندنی ہوندی اے جینویں سک ساگی سِکہ ہوندی اے

جیویں جھڑی دی رم جھم ہوندی اے جینویں گھڑی دی ٹِک ٹِک ہوندی اے

ہر شئے دی اپنی ہک حد اے اوہا حد تاں ہک ٹِک ہوندی اے

کئی شئے وی ڈُو شئیں نئیں وہندیاں جو ہوندے اے ہک ہوندی اے

عطریں دے قطرے ککھ ہوندن ککھ سندھ یا دجلہ نئیں ہوندا

ہر سانول کجلا پا کھڑدے ہر سانول کجلا نئیں ہوندا

اساں کُٹھڑے بابر شاہی دے مُٹھڑے غیر غلامی دے

ساڈا ماضی موت پرستی اے ساڈے حال اِن خَیر غلامی دے

کیا ذات صِفاتوں نِسر سگے ساڈے اندر اَیر غلامی دے

ساڈیں نسلیں کوں وی ویڑھ گوے سَو مونہیں وَیر غلامی دے

اساں مُہرے شک شطرنجیں دے شاطر دیاں کھیڈاں کیا جانڑوں

بھلا کیا ہن نِیتاں نہریں دیاں اساں بھولیاں بھیڈاں کیا جانڑوں

🌿🍃🍀🌹 آ پیار کروں ول پیار کروں آ سانول سانول پیار کروں

آ ہک تھی کہ ہک سک تھی کے کُئی سانجھی سُرت سنگار کروں

کہیں رستے رَل کے ٹُر پوووں کہیں رشتے دا اتبار کروں

تَیں کیا کیتے ہیں کیا کیتے کیا تَیں میں دی تکرار کروں

تکرار بھلا کیا تھی سگدے چن چوڈی نال چکوریں دا

جیوین کہیں کاں دی کَر کَر نئیں جیون تاں رقص ہے موریں دا

جیون تاں رِیت ہے رشتیں دی ہک رمز اے اندری اندریں دی

جیون تاں من دی مُندری وچ مُندری ہوئی چاندنی چندریں دی

جیون تاں سک ہے صحرا دی جیون تاں سُرت سمندریں دی

جیون فِطرانہ فطرت دا نئیں گال مسیتیں مندریں دی 🍃🍀🌷🌹

چُنی ہوئی کُل کتابیں دی سُنی ہوئی یار لوکیں دی

سلیقہ سب توں سوہناں دلبری دلدار لوکیں دی

طبیعت ہے عجب اپنی تیڈے لب جہیں طلب اپنی

دوا وی ہے شفا وی ہے اساں بیمار لوکیں دی

اکھیں دے سنگ بہہ روون دلیں دے سنگ بہہ دھوون

ایہا ہک مونجھ موڑی ہے اساں بیکار لوکیں دی

اساں تاں یار بھَو وچ ہیں نہ کَو وچ ہیں نہ رَو وچ ہیں

تیکوں وی ویڑھ گئی اے بھانویں چُپ چودھار لوکیں دی

اتھاں ہن لوک لوکیں نال رَل بہون وسر گئے ہن

جو اندر تئیں اُسر گئی اے کوئی دیوار لوکیں دی

🍃🍀🌹🌷

وس پیا جتھ پیاوس وے سانول

اساں تاں تیڈڑ وس وے سانول

توں وارث توں سر دا سائیں

کوڑی کُل اس کس وے سانول

کُوڑیاں کھیڈاں راس نئیں آیاں

بس وے سانول بس وے سانول

توں جوگی توں چور دلیندا

کہیں دے نال تاں رس وے سانول

سم گئے چھالے تھل دی چھاں تیں

ہُن کہیں قلم تے مس وے سانول

سر تئیں تار متار تلائیاں

تس رہ گئی اے تس وے سانول

لانول ڈے پیریں کوں میندیاں

پیر نہ پوسن گس وے سانول

🍃🍀🌹🌷

گُستاخ اکھیاں سبھی ہوئی پتھاری

دے وارث دے استان تیں

کوئی بندہ

اُلٹ پھیر پَبّیں تیں گُھمدا کھڑاہا

’’اے کیا پیا کریندیں ‘‘۔۔۔!

اکھیں

’’دُھوڑ وع دُھوڑ پِّیا کرینداں

میں تیڈی وڈَئی کوں‘‘

’’ذرا اے وی ڈیکھیں

کریندا پیا ہیں توں میجھی وڈئی نال‘‘

اند دی مستی الانی

زمانے گزر گئے زمانے کوں اپنی پَرَئی گھن لتھی اے

ڈوہیں کوں ڈوہیں کوں وڈئی گھن لتھی اے

🍃🌿🍃🌿🍃

کیا تھیسی

ودھ اتنا تھیسی

توں مل پوسیں

میں جی پوساں

تریہہ مر ویسی

بُکھ مر ویسی

ڈُکھ ۔۔۔۔۔۔ مر ویسی؟

🍃🍀🌺🌹

اکھیں وچ آ کے وس پئے کئی عجب گُستان کہیں جاہ دا

کوئی ارمان کہیں جاہ دا کوئی ارمان کہیں جاہ دا

پتہ نئیں اپنے گھر وچ کون کَیں ناں نال جِیندا پئے

پچھوں چہرہ ہے کہیں جاہ دا اگوں دربان ہے کہیں جاہ دا

تیڈی چُنی وچوں جینویں تیڈے رنگ روپ بکھدے ہوئے

عجب ہوندا ہے کُئی تاریں بھریا اسمان کہیں جاہ دا

عجب دل ہا الستی دلبری وچ مست رہندا ہا

تے دل بئی مان کر گیا کوئی بئی مان کہیں جاہ دا

🌹🍃🍀🌺

لگیاں لاگ لگے

جوگنڑ جاگ لگے

اکھیاں لب ہوون

کجل مساگ لگے

نت پردیسیاں کوں

ولدی واگ لگے

بیلے شام لہے

مونجھ مہاگ لگے

سینے سک تیڈی

جنگل جھاگ لگے

خیر اسمانیں دی

بھوئیں کوں بھاگ لگے

ویڑھے پئوں پانویں

بھاگ سہاگ لگے

🌿🍃🍀🌺🌷

شام ہئی تاں شیشہ ہئی وال کُئی وی کئے ناں ہئی

رات اَئی تاں قیامت ہئی نال کُئی وہ کئے ناں ہئی

جینویں پتر کِر ویندن وت نویں نِسر ویندن

جینویں لوک ملدے ہن ملک کے ول وسر ویندن

گال اینویں ہوندی تاں گال کئی وی کئے ناں ہئی

سَنج سنبھال رکھنی ہئی ہنج سنبھال رکھنی ہئی

مونجھ وَل ملنوالی انج سنبھال رکھنی ہئی

کیا سنبھال رکھنی ہئی بھال کئی وی کئے ناں ہئی

کیا سُنجان تیریں دی کیا مُکان لیریں دی

کاسے وانگ خالی ہئی گودڑی فقیریں دی

یار پھولن کیا ہئی لال کوئی وی کئے ناں ہئی

وقت ٹھسل تاں پوندا ہا دل ہا کھل تاں پوندا ہا

اینویں راہ ویندیں ہوئیں ڈھول مل تاں پوندا ہا

پر اینجھے وچھوڑے دا خیال کئی وی کئے ناں ہئی

🍃🍀🌺🌷

(کراچی۔ سائیں خواجہ فرید سئیں دے صد سالہ جشنِ وصال دے حوالے نال)

گال ٹوری جلوں

حال ٹوری جلوں

کَو اُساری جلوں

بھَو وساری جلوں

اپنے برہوں دے کِرہوں قطاری جلوں

وانج بھوری جلوں سانجھ سوری جلوں

اپنے ڈکھ سکھ دے بھئی وال ٹوری جلوں

اپنے خوابیں کوں وی نال ٹوری جلوں

گال ٹوری جلوں

دُکھدی پئی اے نویں شام وستیں اُتیں

ڈُھکدی پئی اے نویں رات رستیں اُتیں

اَپنیں جھوکیں کوں سینے دیوچ سانبھ کے

مال ٹوری جلوں

پل دے قِصّے وچوں

اپنے حِصّے وچوں

نویں صدّی نواں سال ٹوری جلوں

گال ٹوری جلوں حال ٹوری جلوں

🌿🍃🍀🌹🌷

تن ساڑے سبھ ہاڑ دا

اتیں کنکیں گاہ لگے

گالھے نین فقیر ویں

ونج اوکھی جاہ لگے

سانون سانگ سُہیلڑا

لتھی لوڑھیاں لہندی نَیں

وچ شریکیں سانولا

میڈی ونگ چا تروڑی تَیں

بدرہ بدر بلا تھیا

اوہو سانون ہووے ہا

نکھڑ گیاں پردیسیاں

وَل آنون ہووے ہا

اسوں وسّوں جھوک دی

چڑھی کنڈیاں کنڈ کنڈیر

وت پتھریں سنگ یاریاں

وت پھَل پئی گھر دی بیر

کَتّیں کَتنی بھال دی

اتے بھلیاں لاج بھلی

کتھ ابھریاں سجھ سُول دا

اتے کِتھ ونج شام ڈھلی

منگھر منگھ سُہانون دا

اتے بیلے بُور و بُور

ہک تاں بانہہ ملُوکڑی

ول ونگاں چیناں چُور

نِمی نماشاں پوہ دی

بہہ چُلھ تیں رات کرے

بند بُوہے درسال تیں

لہہ چاندنی جھات کرے

مَہمان چھِلّا چھولواں

بھلا چھالیاں دی کہیں چھِل

کجلے نیناں والڑا

کڈی ترس چا کر ہک تِل

پھَگُّن لَگُّن آسرے

اتیں مِٹیاں رُوپ وَٹئے

کندھیاں پار اروار دیاں

اتے پھُلیں دے پھُل ہمسئے

چندریں چاندنی چیتر دی

بھانویں وعدے بھُل گئے نی

چُپ دی چوک دے ہیلکے

سئیں! پکھڑو رُل گئے نی

میلے میل وساخ دے

نہ سنگھ ریہے نہ سنگ

رُل گیاں چُنیاں چونویاں

نہ رُوپ ریہے نہ رنگ

چار چُدھار اندھاریاں

لتھی وسدی پہلی جیٹھ

بدھیاں کمراں عاشقیں

اتے دِلّی دَنَّور ہیٹھ

🍃🌿🌹🌷

شالا کہیں دے پیر پسانویں

رول پچھانویں

اپنے پیریں پوون

شالا تن دی تریہہ توں ترڑ کے

اندروں پھُٹ کے

اندری اندر روون

شالا کہیں ٹوبھے دی من تیں

وسدے ون تیں

پکھڑو پَر بہہ دھوون

سئیں کوں پار تاں ہوون

🍃🌿🌹🌷

اہدن اصل تاں وسدا ہاڑ اے

ناں سانون دا ہوندے

ویندی واری بدرہ کوں،

گللا کے سانون روندے

بدرہ اسّوں وسوّں تیں

بہہ بلدیاں دُھپیں دھوندے

اساں وی اینویں کہیں رُت وانگے

بے وسیاں وس پوندے

کیا ہوندے ناں ہوندے

🍃🌿🌹🌷

جینویں چکی چلدی پئی ہووے

جینویں چکی چلدی پئی ہوئے

کوئی گاسہ نوح دے بیڑے دا

جینویں چَندریں چِتری

بانہہ اے بلدی پئی ہووے

کوئی شرمو شال شبیہیں دی

جینویں جنم جنم توں

ولدی ڈھلدی پئی ہووے

کوئی پھَلی پھُلاں دے ویڑھے دی

جینویں پل دے پینگھ پنگھوڑے

پھَلدی پئی ہووے

کوئی لولی اﷲ تُوں والی

جینویں ان ڈِسنی

ڈُکھ ڈور اے ہلدی پئی ہووے

جینویں ذرّیں نال زمانیں دی

کوئی چُنگ اے رَلدی پئی ہووے

جینویں چکی چلدی پئی ہووے

🍃🌿🌹🌷

کُئی رُت اے ڈھیر اُبالھڑی

سَو مُونہی کُوکدی ریل

چودھاروں بھِیڑ بھنوالڑی

نہ واند نہ کہیں کوں ویل

سک ویڑھی چلکدی لالڑی

لگی گلیاں ساہ دی سیل

میڈی ڈُکھے کنیں دی والڑی

سُوئی سون دی نویں نویل

اُتوں لہہ پئی شام شوالڑی

نہ سہندی چِرک سویل

ہک پل دی چندر ڈکھالڑی

وَل وال توں پتلی چیل

رُت اَمنیں چَمنیں والڑی

سُکھ سانجھے صحن حویل

کوئی دلڑی کملی گالھڑی

کر سَو سَو مال اُلیل

لو میندیاں والڑی تھالڑی

ودی ورتے عطر پھُلیل

لگی شرمو شرم دھماڑی

پھُل باہیں ہار حمیل

اڑی چُنی آپ سنبھال ڑی

اڑی بانہہ کر بانہہ دی بیل

اڑی ملیے نصیبیں نال ڑی

میڈے من کوں من دا میل

ہر دلڑی تُوں نہالڑی

ہر جندڑی سئیں دی ویل

ہر کہیں دے ڈھول خیالڑی

ڈُکھ ڈِیوے تن دا تیل

کوئی ساری رار وصالڑی

رج سوہنی سِلک سویل

کُل گلیاں، ویڑھے بارکاں

ہر جیل اندر بی جیل

کیاں عیداں، عید مبارکاں

کہیں گَلّے کہیں سر میل

🍃🌿🌹🌷

جیون ویڑھے وسدی دُھپ چھاں، چُنی چندر ستارے دی

دھمی دھمی دے میل سہاوے نیناں جاگ جگارے دی

باہیں بُٹ تھیاں پچھلی لُٹ دیاں ہن تاں ونگاں ترٹ پیاں ہن

منگ سہیلیں وی نئیں رہ گئی سکھڑیں شاند اشارے دی

گلی تھلی تیں کلی کلی دے روپ جھماکے جھُم تھئے ہوئے

رُلی بھُلی تیں کُھلی ناں اج تئیں تاکی چور چُبارے دی

وہندی شئے وچ خیال پچھانویں نانویں لانویں لہندے ہوئے

جھِلمل جھلمل جھال کناری پانی نال کنارے دی

اساں پندھیڑوں ان کُھٹیاں دے اساں سنیھڑو پھُٹیاں دے

اپنے جان پتہ نئیں کیا کیا اندر اول اندھارے دی

🍃🌿🌹🌷

توں پورن ماش میں تیڈی چکوری

الستی شام مُندری تیڈے ناں دی

میں پا ٹھمکا سُتی سدھراں سراندی

تیڈی سک اِچ سدا وہندی وہاندی

لباں تیں لسک پئی تیڈے لباں دی

تیڈی جُوٹھی میڈے من دی کٹوری

توں پورن ماش میں تیڈی چکوری

تیڈی ست مال اسمانیں کچاری

میڈی اپنے پریں تئیں کل اڈاری

لچاری کوں لگی بے اختیاری

لہئی بیٹھی آں ہن تاں تانگھ ساری

کھسئی بیٹھی آں گُھنڈ اسچ گُڑ دی بھوری

توں پورن ماش میں تیڈی چکوری

میں تیڈی مِلک میڈا مِلک توں ہیں

میڈی مالا تے متھڑے تِلک توں ہیں

میڈا تاں ساہ سبھا دا سِلک توں ہیں

میڈے اندر دی چِیڑی چِلک توں ہیں

چُدھاروں چلکدی ہوئی چوری چوری

توں پورن ماش میں تیڈی چکوری

میڈی پیکی سُریجی سِتر توں ہیں

میڈا من میت موہناں مِتر توں ہیں

میڈی ان گِتر نَیناں نِتر توں ہیں

میڈی تاں چون چُنّی چِتر توں ہیں

تیڈے نانویں میڈے جی بُت دی ڈوری

توں پورن ماش میں تیڈی چکوری

تیڈی کھِمنی کھِمے کھوئی ونجاں میں

تیکوں ڈیکھاں مُٹھی موئی ونجاں میں

تیڈے پیریں میں لگاں لوئی ونجاں میں

نہ ہوندی ہاں نہ ہاں ہوئی ونجاں میں

سما جھولی تیکوں بہہ ڈیواں لوری

توں پورن ماش میں تیڈی چکوری

🌹🌷🌹🌷🌹🌷

مل پوویں ہا

مل پوویں ہا

وے سانولا! متاں ولا نہ مل سگوں

مل پوویں ہا

میلے کوں پچھلی شام ہے

کُہرام ہے

مل پوویں ہا

ایں چُپ چِریندے شور وچ

وہندا سمندر دُھوڑ دا

ہر پل بھنور اندر بھنور

وچ کُوکدی ہوئی دھاں

متاں کھوئی ونجے

مل پوویں ہا

پل دے پھچانویں پار مل

ہک وار مل سک نال ہک

میں ہوواں ہا توں ہوویں ہا

مل پوویں ہا

مل پوویں ہا

وے سانولا متاں وَلا نہ مل سگوں

مل پوویں ہا

🍃🌿🌹🌷

چِیچی بولی ۔۔۔۔۔۔ کھؤں پکؤں

وچلی بولی ۔۔۔۔۔۔ کتھوں آنوں

ادھلی بولی ۔۔۔۔۔۔ کہیں توں رقم اُدھاری چؤں

انگل گواہی بولی ۔۔۔۔۔۔ کون لہیسی!

الف انگوٹھے سئیں فرمایا ۔۔۔ میں جو ہاں

’’میں جو ہاں‘‘ دی سکھڑیں دھج تیں

کتنیں گُنگ زمانیں کولوں

پتھرالیں درسالیں اُتّیں

کتنے سوجھل مَتھڑے گِس گئے

انگلیں دی ہر پُور وچالوں

پھُٹدے نور دے سُدھ سر چشمیں

وِسدے وِس گئے

مِسدیں مِسدیں مِس گئے

بھوپا گولوں

چِیچی پکڑے

اندرے دے اوں جِن کوں جَکڑے

جیڑھا لوبھ سوچیندے

🍃🌿🌺🌹🌷

واہ سانول سرت سنبھال لدھی واہ پیتم پیتاں پالڑیاں

کتھ نیر تے ساڈے نین کتھاں کتھ گل ساڈے کتھ لالڑیاں

کئ پار کیہاں اروار کیہاں او جھوک تیڈی اے راج تیڈا

اینویں پار اروار پچھاویں دیاں ساکوں رہ گیاں روز بھنوالڑیاں

نہ کہیں کن وچ کؤ کئ رہ گئ نہ سک رہ گئ نہ سوئی رہ گئ

کتھ رہ گۓ سمے سیون دے کتھ رہ گیاں کنیں والڑیاں

متاں کئ ذرہ متاں کئ تارا تیڈی سمت سفر دی ڈس ڈیوے

ودی گولاں پیرے رل گئیں دے لو میندیاں والیاں تھالڑیاں

او وسدا بدلا ساون دا اوندا کیا کئ محل تے جھپڑی کیا

اوندی مرضی ہے جتھاں وس پووے کیا گوریاں تے کیا کالڑیاں

اساں شاہد جو کچھ آکھنا ہا کوئی اساں توں پہلے بول گیا

"کتھے مہر علی کتھے تیری ثنا گستاخ اکھیاں کتھے جا لڑیاں"

🌺🍃🍀🌹

ہِک خواب وَل ݙیکھیجے

رُل ڳئیں کوں رَل ݙیکھیجے

ہِک ٻانہہ ملوک ہووے

ول اپݨا ڳل ݙیکھیجے

ڳل نال لاکے تیکوں

ٻاہیں دا ٻل ݙیکھیجے

ہِک چندر نال ہووے

لیّے دا تھل ݙیکھیجے

سسی دے نال رُل کے

رُل ڳیا پُنل ݙیکھیجے

ہِک وار تیݙی اَکھ کوں

پا کے کجل ݙیکھیجے

کہیں رات اپݨے دَر تیں

جھولی کوں جھل ݙیکھیجے

سانوݨ دی چاندݨی وچ

تونسے دا تل ݙیکھیجے

ٻس ݙیکھݨے تاں ٹُر پو

کیا اَڄ تے کل ݙیکھیجے

سِک اے سلوک ساہ دا

کیا کوئی سمل ݙیکھیجے

کہیں شام اَپݨے اندر

سجھ نال ڈھل ݙیکھیجے

🍃🌳🍀🌿🌷🌹

لرکدی ہیل ، تھل ، سک دی سسی پنل ، ہجر دی رات ، پچھلا پہر ، چاندنی

اساں کرنڑاں ہے قصہ تیڈی مونجھ دا ، سنگ سینگی سہیلی امر چاندنی

اساں اندھے اندھاریں دے ماریے ھوۓ ، اساں وستی دے واسیں کوں ہنڑ 'سدھ ملی

تیڈیں بانہیں دا بیلہ ہے رنگیں بھریا ، تیڈے ریشم بدن دا شہر چاندنی

اج وی ہر رات کوں چندر تاکیں وچوں جھاتیاں پا پا گولیندے پچھانویں تیڈے

تیڈی ہک رات آنونڑ دی منت ہے چن ! نہ تاں اساں فقیریں دے گھر چاندنی ؟

🍃🍀🌿🌾

یار ہک واری ولا کوئ جھات پا کوئ در لہا

وچ تھلاں دے ہک ابھردے چندر دا منظر لہا

کنبدیاں رہ ویندین سریراں ہجر کیا تے وصل کیا

میڈے اندر جذب تھی ونج میڈے سارے ڈر لہا

🌺🍃🍀🌹

یاعلیؑ  ! حسنینؑ دا بابا علیؑ

"سَدّرتہ الّثقلین" سردا سئیں علیؑ

خاک توں اَفلاک تئٰں چرچے تیݙے

یاعلیؑ مِٹیاں تیں کینویں پئیں علیؑ

یاعلیؑ ہَر رُوپ وچ توں ہَئیں علیؑ

یاعلیؑ تیݙے سوا کَئی نئیں علی ؑ یاعلیؑ والیں موالیں دا علیؑ

یاعلیؑ سِکدے سوالیں دا علیؑ

یاعلیؑ تیݙی تاں اَپݨی اول ہے

اَپݨے دَر تیں اَئیں دا آدُر یاعلیؑ

فِی سَبیلِ اللہِ اُنظُر یَا عَلِیؑ

🍃🌱🍀🌹

ساہ دی سنگت جہان وچ رہ گئ

سک تاں ہک دے دھیان وچ رہ گئ

دل تاں _ٹھل پئ یقین دے پر تیں

بے یقینی گمان وچ رہ گئ

اوں ڈتی ہئ زبان "میں تیڈی"

اوھا چس رس زبان وچ رہ گئ

ورد رہ گیا ہے جان جان میڈا

تہوں میڈی جان جان وچ رہ گئ

خیال نت لا مکاں دے سفریں تیں

مونجھ من دے مکان وچ رہ گئ

پانونڑ آئ ہئ سہاگ دیاں ونگاں

گالھی دلڑی دکان وچ رہ گئ

رات نیناں دی منڑ تیں دھمدی اے

شام دل دے دمان وچ رہ گئ

🍃🌱🍀🌹

نماشاں ہیں

تے کہیں ڈھلدی نماشاں نال ڈھل ونجنڑے

'رلی ہوئ ریت ہیں

کوئ پیر پاوے چا تاں بسم اللھ

لہا کے 'ٹر ونجے تاں

ول ہوا دے رل ونجنڑے

کوئ گم نام جھئیں گونگی گلی ہیں

کہیں گلی دی گول وچ ہیں

کہیں گلی وچ انت گل ونجنڑے

اساں تاں یار میلہ ڈیکھ ول ونجنڑے

تے کہیں ڈھلدی نماشاں نال ڈھل ونجنڑے

🍃🍀🌺🌹

مَیں خود کوں لُکانواں یا سجھ دے ستم توں بچانواں پچھانواں!

او پیریں تیں ڈہ گئے تے پیریں توں کینویں ہٹانواں پچھانواں!

بہر دُھپ قہر دی وَلا چِٹ تیں ہک جیندے جی دا تماشہ

اندر تریہہ تھلاں دی ودی کُوکدی ہے پچھانواں پچھانواں

تکھی تیز لکھ اے جو ریتاں اڈردین اکھیں پیاں پُریندن!

مگر من دیاں مستیاں جو وَت وی تھلاں کوں ونڈانواں پچھانواں

اگوں صرف سِجھ اے پچھوں صرف سایہ اوہو وی پرایا

کتھئیں چھاں تیں بہواں مگر پہلے سر توں لہانواں پچھانواں

بہوں لوگ پچھدن ڈسا تیڈی روح کوں ہے کیا روگ پچھدن

مَیں تُر تُر کے ڈیکھاں بھلا کیکوں کیکوں ڈکھانواں پچھانواں

کڈی اہڑ سر تیں کڈی شام روہ تیں کڈی رات وِبھ تیں

کڈی تن تیں پانواں کڈی کنڈ تلے چا وچھانواں پچھانواں

کڈی نندر آوے اونویں چیتے چکریاں اونویں بھوئیں بھنوالیاں

اونویں سر ننانواں اونویں میڈے گل دا گلانواں پچھانواں!

فجر تھیندی پئی اے نویں نسل دا سِجھ ابھردا پیا ہے

نویں ڈینہ دا پندھ اے وَلا ہولے ہولے جگانواں پچھانواں

طلب تماشے بنڑا ڈتے ھِن

چدھار شیشے سجا ڈتے ھِن

ذرا تاں نیناں کوں کھول ..... کیا ھے ...؟

تیڈی طلب دے سوا وے سانول اساں فقیریں دے کول کیا ھے ...؟

🌱🍃🍀🌹

ہن ایں تھی گئے

اساں پیر سُنجانو پل پل دے

اساں پیت پندھیڑو جل، تھل دے

ساڈی اکھ وچ مونجھ مدامیں دی

ساڈے لب تیں مُرک حیاتی دی

اساں دھوڑ کلہیپ قبیلے دی

اساں رُت ہیں ریتلے ٹیلے دی

اساں مٹی وہندے دریا دی!!

اساں کال کُریہہ دے ماریے ہوئے

اساں ایں ساون وی نئیں رُنے

اساں اینجھی تریہہ دے ماریے ہوئے

اساں جھوکی جاگدیں جھوکیں دے

اساں راکھے سُتے لوکیں دے

اساں جوگی من دی مستی دے

اساں وسدے وستی وستی دے

اساں وسّوں وقت وساخیں دی

اساں سہرے سوبھ کچاریں دے

اساں جھومری میلیں ٹھیلیں دے

اساں ناچے نِندر حویلیں دے

اساں پگھرو پانی پیریں تئیں

ہن ایں تھی گئے

اساں نچدیں نچدیں تھک گئے ہیں

دل دھرتی ساوے موسماں دی!

جیندی ساگی سیندھ سندوری اے

اساں ایں دھرتی دے سینے وچ

نِت چُپ دیاں چُنگاں پاتیاں ہِن

دل رادھیاں چُپ دیاں چاتیاں ہِن

ہن ایں تھی گئے

اساں اپنی چپ توں اک گئے ہیں

ہن ایں تھی گئے

ساڈے لب تیں چاک اِن چِتریے ہوئے

ساڈیاں پلکاں پُنبلاں سرمی دیاں

ساڈے چہرے بلدیاں لاٹاں ہن

ساڈے سینے فصلاں کرنیں دیاں

کُئی لَو کرے اساں پک گئے ہیں

🌿🍀🌺🌹

رستہ کن تے ویندا پۓ

پیرا کن تے ویندا پۓ

دھوڑ دھمال جہانیں دی

کیا کیا کن تے ویندا پۓ

ویلھا ول نئیں ول سگدا

اچھا ! کن تے ویندا پۓ

گونگا اونویں ڈورا تھیا

اندھا کن تے ویندا پۓ

ساکوں وی مل ڈیکھیں ھا

میلہ کن تے ویندا پۓ

'چم کے ریشم زلفیں کوں

جھولا کن تے ویندا پۓ

شیشے چار 'چدھار لگے

چہرہ کن تے ویندا پۓ

ذرہ کینویں ڈس سگدے

صحرا کن تے ویندا پۓ

تار سمندر چھولیاں ہن

قطرہ کن تے ویندا پۓ

'رس کے اپنڑیں چانڑیں توں

چندا کن تے ویندا پۓ

سوئیاں ھاں دے پار لتھیاں

دھاگہ کن تے ویندا پۓ

'رل گئ ریت وساخیں دی

قصہ کن تے ویندا پۓ

کھیڈ عجب اسرار بھری

آندا کن تے ویندا پۓ

ہر شۓ اپنڑیں راہ تیں ھے

بندہ کن تے ویندا پۓ

🌿🍀🌺🌹

رستہ کن تے ویندا پۓ

پیرا کن تے ویندا پۓ

دھوڑ دھمال جہانیں دی

کیا کیا کن تے ویندا پۓ

ویلھا ول نئیں ول سگدا

اچھا ! کن تے ویندا پۓ

گونگا اونویں ڈورا تھیا

اندھا کن تے ویندا پۓ

ساکوں وی مل ڈیکھیں ھا

میلہ کن تے ویندا پۓ

'چم کے ریشم زلفیں کوں

جھولا کن تے ویندا پۓ

شیشے چار 'چدھار لگے

چہرہ کن تے ویندا پۓ

ذرہ کینویں ڈس سگدے

صحرا کن تے ویندا پۓ

تار سمندر چھولیاں ہن

قطرہ کن تے ویندا پۓ

'رس کے اپنڑیں چانڑیں توں

چندا کن تے ویندا پۓ

سوئیاں ھاں دے پار لتھیاں

دھاگہ کن تے ویندا پۓ

'رل گئ ریت وساخیں دی

قصہ کن تے ویندا پۓ

🍃🌺🍀🌹 ہاں دے وچ وہندی لتھی ہک زہر لہجے دی لکیر

جینویں چٹے کھیر ورقے تیں کوئی کالی لکیر

’کُن‘ جنوں ہوون دا پہلا پل صفر دا سوجھلا

سب صفر دے ہن سفر نہ تاں اِکئی اندھی لکیر

توں میڈے پل پل دا وارث توں میڈا شہ رگ شریک

توں میڈے ہتھ دا اِکاسی توں میڈی شمسی لکیر

قُرب تیڈا سہکدے ہوئے خاب اووی سر مُتوں

ہجر تیڈا وسمیے ہوئے پتھر اُتے گونگی لکیر

تیڈا ناں آیا تیڈے غم نال یاد آندے گئے

سوجھلے وچ سوجھلے دی جینویں ہک لمبی لکیر

مونجھ تیڈی جینویں تارے جینویں تیڈے سر دے وال

یاد تیڈی چاندنی وچ سیندھ دی سانجھی لکیر

وقت او گُندرا سمندر شَوہ نہ جیندا انت کُئی

زندگی ہک ریت رُخ تے ہنج دی وہندی لکیر

اپنا کُئی غم کُئی نماشاں کُئی کلہیپا کُئی کُہیڑ

لِکھ میڈے چہرے اُتے ول ڈیکھ توں ٹردی لکیر

🍃🌺🍀🌹

بے زار اساں بے زور اساں

کیا گھِن سگدوں کُئی پور اساں

اساں پَیلاں پائیاں پیار دیاں

پر ہیں جنگل دے مور اساں

اساں خان پُنل سک سسیاں دے

مکران اساں بھنبھور اساں

اساں راہ پندھیڑو وستیں دے

پر ہیں اندر دے چور اساں

ہر کہیں کوں کھِل کے ملدے ہَیں

ہک آپ تیں ہَیں تنگ تور اساں

دل تاکیاں تانگھ دیاں بند کر ڈے

نئیں سہہ سگدے بیا شور اساں

بَہوں لوک تِکھے ہَن ٹُر گئے ہِن

پر یار ونجئی نئیں ٹور اساں

ہر طعنہ سُن کے چُپ کر گیوں

ایں حال ہنڈایا ڈور اساں!

اساں دھرتی ست اسمانیں دی!

خود آپ ہَیں چندر چکور اساں

مینار! توں اونکوں ڈس ڈیویں

اَئے ہاسے شہر لہور اساں

🍃🍀🌺💚

نکھڑ ونجن وی کئی سوکھا نہ ہا اجاں تاں بیا ہک عذاب کرنے

ہُن اوندی خُشبو وسارنی ہے تے دل کنوں وی حجاب کرنے

توں کَیندا غم ہیں مَیں کَیندا ناں ہاں توں کیندا سِجھ ہیں مَیں کیندی چھاں ہاں

جے وَل نئیں ملنا تاں ول نئیں ملنا مٹھل ولا کیا حساب کرنے

اے زندگی کئی رومال، کئی ونگ کُئی نشانی غُلابی رنگ دی

اج اوندا ناں پیا مچلدے دل وچ اساں لباں کوں غُلاب کرنے

نہ کچی نِندروں جگا اساکوں لِڈکّا گھر اے ہتھیں نئیں آندا

لباں اونویں جان جان کرنے اکھیں اونویں خاب خاب کرنے

اساکوں روح دی حِرا دے وچ غم قلم کریندیں چلہینواں سال اے

اساں ہنجوں حرف حرف کرنیں اساں تاں سینہ کتاب کرنے

🍃🍀🌺🌹

مکان خالی کھلئے ہوئے در ہکو جہیں ہن!

میڈی گلی دے مکین منظر ہکو جہیں ہن

خلا دے وچ تھئی شکار جوڑی کبوتریں دی

نکھڑ کے آئے پر زمین تے پر ہکو جہیں ہِن

جو ہر نماشاں توں خاب ڈیکھن فجر تئیں جاگن

میڈے قبیلے دے لوک اکثر ہکو جہیں ہن

اے خاب جہیں ونکو ونک چہرے تے خوف سجھ دا

مصوم نسلیں دے ذہن وچ ڈر ہکو جہیں ہن!

نہ اوہو توں ہیں نہ اوہو مَیں ہاں نہ اوہا رُت اے

ڈوہیں دیں پلکیں دے پاند تاں تر ہکو جہیں ہن

اوہے میڈے ہتھ اوہو میڈا لِیر لِیر چولا!

جو ان پھریں دے ازل کنوں پھر ہکو جہیں ہن!

اوہا میڈی تریہہ اوہے تیڈے قُرب دیاں ’’سبیلاں‘‘

ایں ریت رستے دے لفظ لشکر ہکو جہیں ہن

اوہو میڈا دل اوہے اوندے لاڈ لمس تیڈا

رُتاں بدل گیاں مگر ایندے شر ہکو جہیں ہن

اوہا میڈی روح اوہو کلہیپا کُہیڑ وانگوں

سبھے اندھارے، اندھارے اندر ہکو جہیں ہن

اوہا میڈی اکھ اوہے ہنجوں دیاں دھنک دھمالاں

جو ایں قبر دے سبھے مُزاور ہکو جہیں ہن

اوہو میڈا لا شعور، بلدا تنور تس دا

حواس وچ بے لباس محشر ہکو جہیں ہن

طلب تے تریہہ دے سفر دے وچ انت انت پاتم!

ہنجوں، پسینہ، اتے سمندر. ہکو جہیں ہن

ہکا طلب ہے اکھیں دی، دل دی، بدن دی شاہدؔ

اے گردوارے، مسیت، مندر ہکو جہیں ہن

🍃🍀🌺🌹

وقت دے لہجے دے وچ جے کجھ لچک آنونڑ لگے دوستو ! سمجھو جو وت رسی کوں پک آنونڑ لگے

اؤ بچؤں سانونڑ کوں ایں گندریل 'رت دے زہر توں کیا کریسوں ول جڈاں امبیں توں اک آنونڑ لگے

شئیت تھی گۓ کھوکھلا سینہ ضعیف اسمان دا سجھ میڈی دھرتی دا تھی 'لولھا لبک آنونڑ لگے

'بھردا ویندے بہر کولوں کچا کوٹھا ذات دا جسم دی دیوار کوں اندر دے دھک آنونڑ لگے

ہک اندھاری رات ہے ول ذات وی کئینات وی روح دے رشتیں تیں جڈاں بندے کوں شک آنونڑ لگے

آ سما ونج میڈے سینے وچ کجھ اینجھی 'سرت نال میکوں میڈے ساہ کنوں تیڈی مہک آنونڑ لگے 🍃🍀🌺🌹

بھنوالڑیاں

ناں رہ گئی ریت سفیلیں دی

ناں ستر سفیلیں تھاں رہ گئے،

ناں رہ گیاں کندھاں تار اونویں

ناں کندھیاں لوندے کاں رہ گئے،

ناں دیدیں درشن پیاس رہی

ناں یاد کہیں دا ناں رہ گئے،

او ڈتیاں وقت بھنوالڑیاں

کوئی سدھ نئیں کون کتھاں رہ گئے.‏

🍃🍀🌺🌹 گھب گھب مٹی اے،

چھا تیڈی کھٹی اے،

مکھنڑ تیڈا پیلا اے،

سونے دا نہیلا اے،

گھب گھب مٹی اے،

انڑ سونہی سہانونڑی،

انڑ ڈٹھی ہنڈانونڑی،

جاگ جاگ لانونڑی،

کہیں کوں کیا ڈسانونڑی،

رات کیویں کٹی اے،

گھب گھب مٹی اے،

جاگ وی خمار وی،

یاد وی وسار وی، پیار وی وپار وی،

جیویں آر پار وی، حیرتیں دی ہٹی اے،

گھب گھب مٹی اے،

کوئی کتھاں وے سانولا،

سر دی چھاں وے سانولا،

نا وے نا وے سانولا،

اساں تاں وے سانولا،

تیڈی تانگھ سٹی اے،

گھب مٹی اے،

ہوونڑی دا حیلا اے،

نا ہوونڑی وسیلا اے،

سونے دا نہیلا اے، مکھنڑ تیڈا پیلا اے،

چھا تیڈی کھٹی اے،

گھب گھب مٹی اے،

گھب گھب مٹی اے،...!!!

🍃🍀🌺🌹

ہتھ اِچ پرایا پاند ہا، آخر ہتھوں چُھٹنا تاں ہا

ہیٹاں وی ہم ضدی وی ہم دھاگا کتھؤں تُرٹنا تاں ہا

ہک نال ڈو دا بول ہا میں خاب دا تے لا ڈتن

تیڈا شہر ہا جانیاں آخر کہیں لُٹنا تاں ہا

پلکیں دے پرّے ہن تونڑیں ہک ہنجھ لڑھ کے ٹُر جُلی

سِجھ ناں سہی تارا سہی پرّہ وچوں پُھٹنا تاں ہا

توں چاندنی توں سوجھلا تھل کوں ڈسیندا رہ گیاں

سر تے ہجر دی رات ہئی چن کُوڑ کُئی کُٹنا تاں ہا

چن مَیں تاں اپنے آپ وچ بُوتھیا ہویا بُک ریت دا

او ریت کِردی رہ گئی مَیں کُھٹ پیاں کُھٹنا تاں ہا

🍃🍀🌺🌹

سر تیں سانون پیریں پانی ڈھہندین انت دیواراں

پار اُروار ہے ڈھا کندھیاں کوں کیکوں ہکلاں ماراں

جے تئیں جاگاں کنڈورانے سِجھ دیاں دُھپّاں جھاگاں

نندر کراں تاں خابیں وچ وی ٹردیں رات گزاراں

روح دا کھوہ نئیں وسوں تھیا ’’من مالھ‘‘ جڈن دی ترٹی

اکھ دی من تیں سال پسالی وہندیاں پیئن جھلاراں

ہر واری اندر دا سیبا پلکیں تئیں آویندے

تریہہ دا شوق اے ایں واری مَیں اَیرے آپ اُساراں

سکھڑاں سوچن نال جِتھاں مرجان دیاں شاخان جاگن

صحیح سچ لمس لباں دا ملے کیا کیا رنگ اُبھاراں

🍃🍀🌺🌹

سانجھی ہئی مٹی دی مہک، سنگت دی پت وت سانجھ تھئی

پیریں دے چھالے کم لگے کل دی کمت وت سانجھ تھئی

ہک پل دی ساری سوچ ہئی ہک خاب وسدی جھوک دا

گھر نال گھر، کندھ نال کندھ، چھت نال چھت وت سانجھ تھئی

🌹🍃🍀🌺

جیوݨ ہار نہ جیت فقیرا !

پَل ݙُو پَل دی پیت فقیرا !

سِکدے ساہ دی سِک دے سیک اِن

سارے سُر سَنگیت فقیرا !

دِل درویش دے خویش قبیلے

مَندریں نال مسیت فقیرا !

بھیت اَندر دا ریت تھلاں دی

رمز بھری ہِک ریت فقیرا !

صَوم ، صلات ، زکات ، زواری

اپݨے اَندروں نیت فقیرا !

اوّل ، آخر ، ظاہر ، باطن

پیتم ، پریم ، پریت فقیرا !

مِتر تاں ہوندن سِتر سُنڄاݨاں

مَن ہے مَن دا میت فقیرا !

اَصل ہے اَنت اَلستی مَستی

کیا کئی رِیت کُریت فقیرا !

🍃🍀🌺🌹

کیہ جھئیں تھی گئے ہیں؟

گونگے تھی گئے ہیں

پیریں رُلدیں ہوئیں

رستے تھی گئے ہیں

لفظیں زہر گُھلی

ڈورے تھی گئے ہیں

اپنڑی گلی اساں

کہڑے تھی گئے ہیں

کاغذ مُل ساڈا

سستے تھی گئے ہیں

مونجھے ہاسے پئے

ماندے تھی گئے ہیں

نین سوالی تھئے

کاسے تھی گئے ہیں

وسدے میلے وچ

کلھے تھی گئے ہیں

اکھیں رجدیاں نئیں

بُکھے تھی گئے ہیں

سکدیں سکدیں ہوئیں

بُڈھڑے تھی گئے ہیں

🍃🍀🌺🌹

ڈہدیں ڈہدیں 'رل گیوں 'رل کے ڈٹھے ول پھیر تئیں

سک دے سارے سلسلے ہن صرف ساہ دی گھیر تئیں

انڑ چتی ہک نم ہتھیلی ان لتھی پلکیں 'اتیں

مہکدیاں رہ گئین میندیاں دور تئیں بہوں دیر تئیں

جھانجھرو ڑی جھانجھڑو ! ہئ پل دی جھمر کھیڈ گھن

کیا پتہ ول کون ول سگدا ہے ولدے پھیر تئیں

جد کہیں ، شد مد کہیں ، کوئ حد کہیں ، بے حد کہیں

کیا پتہ کیا پیش پووے کہیں زبر کوں زیر تئیں

ہر زمانہ ہک زمانہ در زمانہ پینگھ جھئیں

ہر زمانہ ہک فسانہ پل دے پتریں کیر تئیں

پہلی واری پیار اۓ اپنڑیں پچھانویں تیں میکوں

میں کنوں وی پہلے 'پج گیا ہے پنل دے پیر تئیں

پل دے اپنڑیں پیر ہن پیریں دے اپنڑیں بیر ہن

کیا پتہ گذری ہے کیا کہیں پیر تیں کہیں بیر تئیں

🍃🍀🌺🌹

پیرے کوں پیشانی دی پوشاک پوانواں

اپنا سجدہ اپنی بھوئیں تیں سجدا ڈیکھاں

خاک چُماں جو تیڈی خشبو آندی پئی اے

چُم چانواں تے ہر ذرے کوں وسدا ڈیکھاں

پَل پَل دیاں پازیباں پانواں تیڈے پیریں!

ہر گھنگرو کوں اپنی سُر وچ وجدا ڈیکھاں

او انگلیں او جوگ جگیندیاں ریشم تاراں

اپنا نہ سہی کہیں دے ناں دا چھلّا ڈیکھاں!

او بانہیں او کہیں دے سر دے سُرت سرہانے

کُئی گل پاوے مَیں تاں چِٹّا چُوڑا ڈیکھاں

شام لہے تاں چن دی چاندنی چُنّی چُن کے

کھیر ہتھیلی تے میندی دا ٹِکّا ڈیکھاں

توں ہک خاب تے خاب تاں اپنے وس وچ ہوندن

خاب تاں ڈیکھاں خاب مگر مَیں کیا کیا ڈیکھاں

🌹🌹☔☔☔🌻🌿⛅☁⛅

سانونڑ مینگھ ملھاراں موسم

جنگل بیلے وسوں

آسانول ول وسوں

پلکاں 'جھوریاں نال پھلاں دے

پھلیں ترمدیاں تسوں

آ سانول ول وسوں

مانڑوں سانجھے ہیل ہلارے پینگھ رسا کے رسوں

آ سانول ول وسوں

وسوں سانگے کیا کوئ سانونڑ

کیابدرہ کیا اسوں

آ سانول ول وسوں

🍃🍀🌺🌹

رَتیاں ریخاں، رُن راوے، بُھنگ بھنجر ریت تھلاں دی

خابیں وچ وی گھر کر گئی اے، بے گھر ریت تھلاں دی

ذرے ذاتی اَس کَس اپنی ٹیلے قوم قبیلے

اپنی جنگ ہوا دے نال اے لشکر ریت تھلاں دی

سینے کئی شئے سہکدی پئی اے پانی، پانی، پانی

ماندے مُنہ وچ آ پوندی اے اکثر ریت تھلاں دی!

اکھ دے کھارے پانی نہ پی تریہہ کوں تھل تھی ویسیا

ایں دھرتی دا بہر سمندر اندر ریت تھلاں دی!

وسدی پئی اے روح دی روہی سدا سہاگن روہی!

چاندنیاں راتیں جیندیاں چُنیاں چادر ریت تھلاں دی

بھنور بنا کے نانگیں وانگے شوکن تیز ہوائیں

کون پُچھے کیوں پیندی پئی اے جھمر ریت تھلاں دی

ہک ڈینہ شاہد ساڈے پیریں چھالے مہندیاں لیسن!

سنگت توڑ نبھیندی رہ گئی جیگر ریت تھلاں دی

🌹💚🌹💚🌹💚

سُن سانول میر مہاندڑا

اساں پیت پریت دے پاندھڑی

ساڈے مونڈھیں مونجھ مہار

اساں اندر تئیں من مونجھڑے

ساڈے لب تے کھل مُسکار

ساڈے گزرن پل پل اوکھڑے

سر سَو سَو وہم وِچار

ساڈی سِک دے اپنے سیدھڑے

اساں اپنی مستی تار

اساں وسدی من دے واسڑی

ساڈے رشتے پار اُروار

اساں کمی در دے بانڑھیں

اساں فصلیں دے لئی ہار

ساکوں لگڑا عشق رنجھٹیڑا

ساڈی دھرتی ہیر کنوار

اساں تھل دامان دے جھومری

ساڈے نال اے وقت وِنگار

ساڈے گل وچ لُنگیاں لالڑیاں

اساں پِڑ دے ہار سنگار

ساڈے ہتھ اِچ چُپ دیاں چپڑیاں

ساہ گھنگھرو دے چَھنکار

سن سانول میر مہاندڑا

اساں کرنِن بہوں کم کار

رَس گئی اے جُھمّر جھوک تے

ذرا لاڑا زور دا مار

🍃🍀🌺🌹

وَل وَل وعدے وعدے ونگاں ونگیں دے رنگ ساوے

اج یا کل ترٹ ویسن ونگاں، ونگاں کُئی نہ پاوے

چِلکدیاں چیڑیاں چنگیاں لگدین تونڑیں کوئی رُت ہووے

اونکوں آکھو چُپ تھی گئی اے کہیں دے نال الاوے

دھرتی دھرتی پَیلاں پَیندیں پیریں چھالے پھس گئے

اونکوں آکھو ساڈے سر توں پُھل تاں آن لہاوے

اکھ دی حد تئیں ککیاں ریتوں بلدی سِک دے وانگے

پل پل ٹُردے ساہ دے کِرہُوں، کِرہُوں کنڈ کچاوے

اکھیں پتھر، پلکاں پتھر، پتھریں مونجھ مسافر

کلہے سر تیں شالا کہیں کوں روہ وچ رات نہ آوے

مونجھ تیڈی ہک سدا سہاگن سِر تیں چُنی چُپ دی

شالا سیجھ سہاوے اپنی چُنی آپ ہنڈاوے

وقت کرے ہک واری سِک کوں اندھا تھیندا ڈیکھاں

من اسمان سواں ہووے تے من وچ مونجھ نہ ماوے

ہکے ساہ وچ مہک بدن دی نس نس اندر رس گئی

اکھیں بلکیاں مونجھاں چھلکیاں خوشبو کون پچاوے

ہک شاعر مرحوم دا مصرعہ غزلاں پیا لکھویندے

’’مفت خرید کرے کوئی ساکوں یار دا حال سُناوے‘‘

🍃🍀🌺🌹

🍃🍀🌺🌹

میں اکثر خاب ڈہدا رہ وینداں

ہر خاب تصور دی ہک تاکی 'کھلیندے تے

ول سارا عالم ہک تصویر وچ ڈھل ویندے ~ ~ ~

کوئ خاب تیڈی جھانجھر تھی ویندے

تے میڈے پیریں وچ چھنڑ چھنڑ کریندا رہ ویندے ~

کوئ خاب تیڈی ونگ تھی ویندے

تے میڈیں بانہیں وچ چھنڑکدا رہ ویندے ~

خاب تیڈے لب تھی ویندے تے میڈے اندر لسکدا رہ ویندے~

کوئ خاب تیڈے نین تھی ویندے

ول او اتھئیں وس پوندے

تے تیڈے نیناں وچوں میکوں اپنڑیں جھال ڈیندا رہ ویندے

کوئ خاب تیڈی زلف تھی ویندے تے میڈے دل دی دمانی جھوک تیں سانونڑ دی شام لہہ پوندی اے ~

کوئ خاب تیڈا رنگ تھی ویندے تیڈا روپ تھی ویندے

تے ول تیڈی قامت توبہ دی ہک اینجھی لڑی لگدی اے

جیندی سدا بہار چھاں تیں سارے جہان امن امان وسدے پۓ ھوون ~¤~

کڈاہیں کڈاہیں میں بہوں مونجھا ماندا تھی وینداں

تے ول ہک خاب آندے

میکوں اہدے

مونجھا نہ تھی

تیڈے خاب انت انت لہسن ¤

🍃🍀🌺🌹

اساں تاں دھاگے گُنجیئے مُنجیے توں ہک ریشم شال!

اپنی تند ہتھیں نئیں آندی ریشم آپ سنبھال

ویڑھ گئی چودھار بدن کوں اندھی کالی شام!

تلویں تہ وچ سانبھیے لاتھن اج وی لال رومال

شیئت اونکوں وَل یاد آ گئی اے خوشبو دی خیرات

اینویں کون بھجیندے کہیں دو خط اِچ سر دا وال

ستویں سانون ستویں امب تے خالی ستویں پینگھ

ست پینگھاں ست سانون وی ہِن ست سانون ست سال

لُرکدیاں آندین مست ہوائیں من دیاں مینڈھیاں کھول

گم سم پل دے گھنگرو پا کے رج کے کھیڈ دھمال

اساں کہیں کوں کیا ڈس سگدوں ساڈے کتنے رُوپ

اساں تاں شاہدؔ اپنے در تیں اج وی آپ سوال

🍃🍀🌺🌹

او ہک پل ہا جو ڈے کے لمس دی خشبو گذِر گیا ہے

اینویں لگدے جینویں میڈے لباں تے پُھل وسر گیا ہے

اجاں تاں پہلی پہلی شام دا سِجھ ہن ودا لہندے

اجاں تاں رات وی تھیسی اجاں تاں اج فجر گیا ہے

اوں آکھیا ہا اے پُھل ہئی سانبھ رکھ مَیں یاد رہ ویساں

اونکوں آکھیں تیڈے پُھل دا اخیری پَتر کِر گیا ہے

اوں آکھیا ہا میڈے گھر دی گلی دا در کُھلیا رہسی

اونکوں آکھیں تیڈے در توں کوئی کل رات پھر گیا ہے

اوں آکھیا ہا اندھارے دا سفر تَیں آپ خود کرنے

اونکوں آکھیں جو وَل آوے جو ہن تاں سجھ اُبھر گیا ہے

میڈے تن دے تنانویں ترٹدے ویندن جان! سنبھلن ڈے

وگھِر کیا ہے کجل جینویں جنم وی نال گھِر گیا ہے

🍃🍀🌺🌹

کجھ گلیاں کجھ چاندنیاں کجھ تریہہ ملی کجھ تھل ملیے

سجھ بدن کوں کر ڈتن چھالے پچھیں جنگل ملیے

اکھ ملی نہ ہنج ملی ول سجھ ملئے نہ سنج ملی

ہک تیڈے نکھڑن دا پل ہر موڑ تے وَل وَل ملیے

ہک دفعہ ہک سانونی ہک ون تلے ہک پل دی چھاں

وَل اوہو جیہاں وَن ملئے نہ چھاں ملی نہ پل ملیے

بانہہ اوندی رکھ کے سراندی سر تلے مَیں سم گیاں

اکھ کُھلی رہ گئی کُھلی نہ بانہہ ملی نہ گل ملیے

مَیں ہوا او مہک مَیں بے خاب تھل او چاندنی

او تے مَیں بس کیا ملیوں پاگل کوں بیا پاگل ملئے

🍃🍀🌺🌹

روسݨ دی ہئی عادت تاں مناوݨ دا وی ݙا سکھ

ممکن ہے کتھیں کوئی ملے تیں جیہاں تیکوں

تیں وانگ جیکر او وی ہووے عادی رسݨ دا

ول کیویں منیسیں آ منا ہاں انویں میکوں

🍃🍀🌺🌹

اجاں تاں اونویں خالی پئی اے چُپ دی چندر چنگیر

اجاں تاں پتھّوں پان نئیں پیٹھی اجاں تاں چکی پھیر

حرف ہنباہ تیں دُکھدی رہوے دُھوں دی گُنج لکیر

متاں پندھیڑو پل آ ڈیوے تانگھی پِڑ تیں پیر

کئی نہ کئی تاں کنڈیاں کوں ڈے ویندے ہنج دی آب

لوکیں کوں کئی اینویں تاں نئیں ملدے کِکرُوں بِیر

ہک دھڑ تھی دریا نئیں وہندے نہ ہک من تیں نیں

اج تھل اے کل جھوکاں ہوسن ولدے پھِردے پھیر

کہیں نہ کہیں کندھی لگ ویندن پانی ٹھِلدے لوک

ٹُردا انت کتھئیں پُج ویندے ہِن پیریں دے بیر

مونجھ مِلی تاں سُدھ پئی اے سچ آکھیے یار فرید!

’’درد منداں دے دیرے ہن جتھ کِرڑ کنڈا بوئی ڈھیر‘‘

بعد اِچ سوچ سہاگن چُنّی چُنّی روح دی رنگ

تن ترکلے تیں پہلے شاہدؔ ساہ دا سُتر اٹیر

🍃🍀🌺🌹

سر توں ڈھلدے ڈیکھ پچھانویں شام توں پہلے

شالا وقت کرے ول آنویں شام توں پہلے

روندیں روندیں سجھ دے نال روانہ کیتم

ول سگدیں تاں ول کہیں ترانویں شام توں پہلے

سکدے پۓ ہن خالی صحن حویل اکھیں دے

اللہ بھانویں پیلاں پانویں شام توں پہلے

اساں اگو نہیں قرضے چاتے آس تیڈی تیں

ساہ تھی گۓ ہن لانویں سانویں شام توں پہلے

ساڈے سرتیں رات آگئ اے توں وی کۓ نی

جان! اگیں ول آندا ہانویں شام توں پہلے

اساں تاں شاھد آنون والی رات دا ڈکھ وی

لکھ چھوڑیا ہے تیڈے نانویں شام توں پہلے

🍃🍀🌺🌹

یار! کے تئیں اپنے گھر وچ بہر دیاں گالھیں کروں

کیوں نہ اپنی جھوک اپنے شاہر دیاں گالھیں کروں

چؤں وَلا قسماں اساں صحیح سچ دے سچے پیار دیاں!

کھیر دے لہجے دے وچ وت زہر دیاں گالھیں کروں

عدل دی چوکھٹ تیں آخر مر گئی گُنگ دام چیک

ظلم دے دربار وچ کُئی قہر دیاں گالھیں کروں!

اپنی چپ دی سیجھ تیں سَم گئی سہاگن زندگی

وقت قاتل نال کیا حق مہر دیاں گالھیں کروں

رات کوں کھیسے دے وچ پا کے ٹروں بھالیں دے بھانج!

ڈینہہ کوں لنگھنے پیٹ سر آئے پَہر دیاں گالھیں کروں!

کینجھے سہمئیے ہوئے اساں شاہدؔ ہیں اپنی ذات دے

اپنی تنہائی توں. ڈر کے دَہر دیاں گالھیں کروں!

🍃🍀🌺🌹

اے میڈی اندھی انا! جُھک ونج ذرا

فیصلہ ہے وقت دی تلوار دا

اے میڈی ننگی نظر! در بند کر

وَین سُن کہیں ہنج پردے دار دا

اَے میڈا چھتا کلہیپا! سر سنبھال

سلسلہ در نال ہئی دیوار دا

کتنا کلہا ہاں بھریے اسمان وچ

کئی ستارہ نئیں میڈے معیار دا

تُرٹدا ویندے ساہ میڈا شاہ رگ کنوں

کُئی ہٹاوے پیر پہرے دار دا

یار! توں تاں بانہہ بیلی تھی میڈا

توں تاں شیشہ ہیں میڈے کردار دا

توں میڈا ہمزاد، ہمسایہ میڈا

توں میڈا بھئی وال جِت تے ہار دا

توں میڈی گمراہ سوچیں دی پناہ

توں کنارہ مونجھ دی منجھدھار دا

توں میڈے سفریں دا نقطہ مرکزی

توں میڈے چودھار پر پَرکار دا

توں میڈی قامت دے میچے دا لباس

مَیں تاں بس ہک تِل تیڈے رخسار دا

آ بچاؤں اسمان کوں بھوئیں امب کنوں

سُرخ تھی گئے رنگ وت کہسار دا

آ جگاؤں فطرت دی چُپ چیڑی کوں ول

کر بہانہ چلکدے چلکار دا

🍃🍀🍀🌹

بیڑیاں ساڑ 'سوا کر چھوڑین

کجھ نئیں چھوڑیا پلے

کیا ونگاں کیا وال ولانگے

کیا مندریاں کیا چھلے

ویڑھ 'سوا کوں لوڑھ ڈتا ہے

وھندی سیڑھ دے رلے

کون پچھو تے ولے

ہنڑ تاں ہک بے نام طلب دا

تھل اے پیریں تلے

کون پچھو تے ولے

ہنڑ تاں جے تئیں نال تھلاں دے

روح دی ریت نہ رلے

کون پچھو تے ولے ~ ~ ~

🍃🍀🌺🌹

تیڈی سک وی عجب سہیلی ہے

آپ کوں نت سجا کے رکھدی ہے

رات ساری جگا کے رکھدی ہے

میں کتھئیں ہوواں ، ہوواں نہ ہوواں

میکوں ول ول و_سا کے رکھدی ہے

آندی اے چپ چپاتی انڑ چیتی

تانگھ ساری لہا کے رکھدی ہے

آپ تونڑیں 'رٹھی 'رٹھی رہوے

میکوں وت وی منا کے رکھدی ہے

میڈی نس نس توں _سمدی ترمدی ہوئ

میڈیاں پلکاں 'پسا کے رکھدی ہے

جے کڈی جلدی سم ونجے تاں وی

پیریں پازیب پا کے رکھدی ہے

رنگ تے روپ دے تماشے وچ

اپنڑیاں پینگھاں رسا کے رکھدی ہے

دل تیں ، باہیں تیں ، اکھ تیں ، سینے تیں

آپ کوں آپ آ کے رکھدی ہے

میڈی ہر شۓ اوندی حویلی ہے

تیڈی سک وی عجب سہیلی ہے

🍃🍀🌺🌹

کوک

ویلھے وانگوں وسوں بیلے

بیلیں وسدا چور

میلے وانگوں جاگن جَنگل

جنگلیں نچدا مور

جنگل بیلے بیل تھلاں دی

تھل گھنڈیاں دے شور

تس دے نال تندیراں تس دیاں

کچّی تن دی ڈور

من مکران اسمان دا واسی!

وسدا رہی بھنبھور

کِرہوں ہولے ٹور

🍃🍀🌺🌹

تیڈی طلب دے سوا وے سانول

(اپنے یار دلدار ملک حسن وقار جکھڑ دی مُحبت نانویں)

تیڈی طلب دے سوا وے سانول!

اَساں فقیریں دے کول کیا ہے؟

اساکوں کیا سُرت ساڈے اندر

کڈاں دے تھل اِن کڈاں دی تریہہ اے

کڈاں دی روہی وِران پئی اے

کڈاں دی ٹوبھیں دی سُنج حویلی تیں

چندر جھاتی ولا نئیں پاتی

اے ریت کیا ہے اے بھیت کیا ہے؟

اے ٹیلے ٹیلے دی ٹور کیا ہے؟

اے ذرے ذرے دی گول کیا ہے؟

تیڈی طلب دے سوا وے سانول

اساں فقیریں دے کول کیا ہے؟

اساکوں کیا سُرت ساڈے اندر

کڈاں سمندر سُجاک تھئے ہن؟

کڈاں دے ساہ چاک چاک تھئے ہیں

اے چندر راتیں دا شول کیا ہے؟

اے لہر دے نال لہر دی گول پھول کیا ہے؟

اے موج کیا ہے اے چھول کیا ہے؟

سمندریں دے سفر وچالے

اے قطرے قطرے دی جول کیا ہے؟

تیڈی طلب دے سوا وے سانول

اساں فقیریں دے کول کیا ہے؟

اساکوں کیا سُرت ساڈے اندر

اے کون نچد

🍃🍀🌺🌹

تیڈی طلب دے سوا وے سانول

(اپنے یار دلدار ملک حسن وقار جکھڑ دی مُحبت نانویں)

تیڈی طلب دے سوا وے سانول!

اَساں فقیریں دے کول کیا ہے؟

اساکوں کیا سُرت ساڈے اندر

کڈاں دے تھل اِن کڈاں دی تریہہ اے

کڈاں دی روہی وِران پئی اے

کڈاں دی ٹوبھیں دی سُنج حویلی تیں

چندر جھاتی ولا نئیں پاتی

اے ریت کیا ہے اے بھیت کیا ہے؟

اے ٹیلے ٹیلے دی ٹور کیا ہے؟

اے ذرے ذرے دی گول کیا ہے؟

تیڈی طلب دے سوا وے سانول اساں فقیریں دے کول کیا ہے؟

اساکوں کیا سُرت ساڈے اندر

کڈاں سمندر سُجاک تھئے ہن؟

کڈاں دے ساہ چاک چاک تھئے ہیں

اے چندر راتیں دا شول کیا ہے؟

اے لہر دے نال لہر دی گول پھول کیا ہے؟

اے موج کیا ہے اے چھول کیا ہے؟

سمندریں دے سفر وچالے

اے قطرے قطرے دی جول کیا ہے؟

تیڈی طلب دے سوا وے سانول

اساں فقیریں دے کول کیا ہے؟

اساکوں کیا سُرت ساڈے اندر

اے کون نچدا پیا ہے میندی دے تھال چا کے

اے کیندے پیریں دے نال …… گھُنگھرو مثال

نچدے پیوں اساں وی دھمال پا کے

دھمال کیا ہے اے دول کیا ہے؟

طلب تماشے بنا ڈِتے ہِن

چودھار شیشے سجا ڈِتے ہن

ذرا تاں نیناں کوں کھول …… کیا ہے؟

تیڈی طلب دے سوا وے سانول

اساں فقیریں دے کول کیا ہے؟

🍃🍀🌺🌹

سُرت سَفر

اجاں تاں سانول!

سئیں دے ”سُرت سَفر“ دی رَہ تیں

جاہ اَن جاہ تیں

بکھدے پئے ہن کُوڑ بکھیڑے

اجاں تاں تار تنبورا تن دا

نئیں پیا وَجدا سانجھے ساہ تیں

لُڑھ پئے ویندے

وونت وُٹھے دی سُر جو چھیڑے

اجاں تاں کلہی کوٹھی من دی

ہِن پئے ہک تے ڈُو دے جھیڑے

اجاں تاں خَیر تے شر دے ویہڑے

نئیں پئے تھیندے انت نکھیڑے

نَس نَس ہسدا وسدا سانول

اجاں وی نیڑے اجاں وی نیڑے

🍃🍀🌺🌹

اَساں تاں رُلدے ککھ وے سانول

ککھ کیا جانِن لکھ وے سانول

ککھ کیا پانوِن کُئی شے پانوَن،

ککھ کیا سمجھن رکھ وے سانول

بھاہ بِرہوں دی دُھونی لائی

ککھ تاں پئے ہن بَکھ وے سانول

بھاہیں جانن ککھ پئے جانِن

سِیندھ سُہاگن مَکھ وے سانول

رَج کے ڈیکھ توں شیشے اندر

اساں تاں تیڈی اکھ وے سانول

🍃🍀🍀🌹

حرفیں انت فنا

”الف“توں ”ی“ تئیں

سارے حرف سمندر ……

سانوَن …………

ترمدے تار جھباروں تارے ِسِجھ دی سُونہہ

اَسمان دی وسوں ………………!

پَر اَسمانیں پاروں تاں

بے اَنت رُتاں ہِن

حرف جتھاں کہیں کم نئیں آندے

حرفیں نال تاں سکھڑیں ساہ دی

سِک نئیں لہندی

رہندی تَس اے چُپ دی

حرفیں انت فنا ہے بابا

جیون رس اے چُپ دی

نَس نَس اندر وسدے ویہڑے

ویہڑیں وَہندی نَیں

نَیں دیاں اپنیاں مَستیاں مَوجاں

وِچ مَوجیں مَیں تَیں وَہن ہنڈایا کیں؟

🍃🍀🌺🌹

(سجو گالھا)

ہک تاں سجو گالھا ہا

ول "ما" تاں اصلوں گالھی ہئ کوئ اوندی

سجو تاں نت سفریں رہنڑاں راتیں رل رل ونجڑاں

سجو! سجو! کوکدی پگلی بوچھنڑ بھل بھل ونجڑاں

ول ہک شام لتھی کئ اینجھی مر گئ ما سجو دی

اتے رل گیا سجو گالھا۔۔۔۔۔

سدھ نئیں کینجھی ما مر گئ اے

رل گےء سجو گالھے۔۔۔۔۔۔۔۔!

🍃🍀🌺🌹

ساڈے ویڑھے ون کِکری دا

چُپّی چُپ اِچ ہاڑ ہُنالے

کلہے سر تیں جالے

کُئی اَن بہوے سَانجھی چھاں اے

سَب کُوں سانجھا جانے

جلدیاں بلدیاں دُھپّاں مانے

راتیں چاندنیاں کُوں چھانے

رنگ وِچھاوے بھوئیں تے لاوے

چھینبے چُنیاں والے

پوہ دی لمبی رات دے پالے

سُکّے پتریں، کنڈیاں نال سنبھالے

تانگھاں بالے ہِکّا رِیت سِکھالے

بھالے …… بھالے …… بھالے

🍃🍀🍀🌹

چُنّی

سانول! اَساں عیباں بھریے

چِکڑیں لَتھے …… دانگیں لگے

ہنج اپنے وس تئیں وس لتھی

کُئی دانگ وی دھو نہ سگے

تُوں اَن ڈِٹھا توں اَن سُونہاں

تَن دی طلب کے تئیں تگے

چُنّی تاں روح دی رنگ ڈے

جِینویں تیکوں سوہنی لگے

🍃🍀🌺🌹

کتھئیں کوئ چور تھیا بیٹھے

کوئ لا وارثی چپ اے

شریکا شور تھیا بیٹھے

کوئ _چھت خار جنگل ہے

تے جنگل مور تھیا بیٹھے

خیالیں دا خلا دل ہے

تے دل در گور تھیا بیٹھے

اصل کوئ اے نقل کوئ اے

وچوں کوئ ہور تھیا بیٹھے

کتھئیں کوئ چور تھیا بیٹھے

🍃🍀🌺🌹

رولے

تَو بِن سانوَل کون سُنے

قصے کُونجیں رووَن دے

تانگھاں تیڈے مِلن دیاں

وَین وِکھوہے کھووَن دے

سوئیاں ہاں دے پار لَتھیاں

موسم لڑیاں پووَن دے

پندھ اِن کالے روہیں تئیں

پَل پَل پتھّر ڈھووَن دے

شاماں ترٹ کے لہہ پوووِن

جاگے جوگاں جووَن دے

میندیاں لانوِن چاندنیاں

رنگ تاں سارے لووَن دے

رُتاں نُور اسُور بھریاں

ویلھے چکیاں جھووَن دے

چِل چِل چڑیاں جاگ لگی

منظر مَٹیاں دھوون دے

گھُب گھُب مَٹیاں شور مچئے

ہوون دے نہ ہووَن دے

نہ ہوندے تاں کِیا ہوندے

رولے وَت وِی ہووَن دے

💚🍃🍀🌺🌹💚

میڈے وس ہووے

میڈے وَس ہووے مَیں ترٹ پوواں

تیڈے پیر چُماں، تیڈے پندھ چُماں

تیڈے رَہ دی دُھوڑ دَھمال چُماں

تیڈی ونگ چُماں، تیڈے رنگ چُماں

تیڈیں پلکیں دی پنیال چُماں

تیڈے نَین چُماں، کونَین چُماں

وچ وسدی مُونجھ ملال چُماں

چُم ڈیکھاں سیندھ سندور بھری

تیڈے سِر دا ہِک ہِک وال چُماں

میڈے وَس ہووے مَیں وس پوواں

تیکوں بن کے باکروال چُماں

میڈی لُوں لُوں لُہندی لمس تیڈا

نس نس دے ڈیوے بال چُماں

میڈے لُوں لُوں لکھ لکھ لب ہوون

بے انت لباں دے نال چُماں

میڈے وَس ہووے میڈے وَس ہووے

🍃🍀🌺🌹

میندی دا ہِک بُوٹا (مرشد ارشاد تونسوی سئیں سانگے)

اساں تاں سانول! سئیں دے ریشم پیریں سانگے

سِکدے صحن حَویل دے اندر

اپنی دُھپ تیں اپنی چھاں تیں

میندی دا ہک بُوٹا لایا

آسوں پاسوں لال غلاب کُوں چِتر کھڑایا

نال ربیل چنبیلی دا ہک چھَتّر بنایا

وَسدا ویڑھا رات دی رانی نال سجایا

پُونبل پُونبل نال اَساں وَل

اپنے آپ کوں آپ رَہایا تن دِی تس تیں من مہکایا

اساں تاں سانول!

سئیں دے ریشم پیر پَسانویں ککھ لایا لکھ پایا’

🍃🍀🌺🌹

اج دِی رات وچھوڑے والی

اَج دی رات وچھوڑے والی

جو ہووے سو ہوون ڈے

سانول! رَج کے روون ڈے

سُدھ پئی لوئیاں لائیاں کُوڑیاں

بئی کُئی میندی لوون ڈے

سانول! رَج کے روون ڈے

وَہندے وقت وہیرے اندر

میل دُوئی دِی دھوون ڈے

سانول! رج کے روون ڈے

💚🍃🍀🌺🌹💚

تانگھ پُنل دی

تن کُوں تانگھ پُنل دی

پیریں پندھ ڈِکھیندی

چھِتی چھیت ہجر دی

سہجوں ٹُرن نہ ڈیندی

سوئیاں سہندیں سہندیں

لُوں لُوں پیڑ . کریندی

چھیت. ہجر دی ہاں وِچ

جُوں جُوں لہندی ویندی

اَنت پَرُون بدن کوں

لا کے مُونجھ دی میندی

پا کے کفنی تھل دی

ٹُر پئی تانگھ پُنل دی

💚🍃🍀🌺🌹💚 🍃🍀🌺🌹

"سمندر کنارے شام"

کبوتر کن تے ویندا پۓ

کجل وانگوں وگھردی ہوئ نماشاں دا

اے منظر کن تے ویندا پۓ

سمندر جھاگدی جھگ دا

اے _کھمدا کھیر جھیاں پر کن تے ویندا پۓ

اے وھندے وینڑ موجیں دے

'الردا شور لہریں دا

چلو دریا تاں وھندن کہیں سمندر ول ونجنڑ سانگے

سمندر کن تے ویندا پۓ

پتہ نئیں

میڈے اندر

میڈا اندر کن تے ویندا پۓ

کبوتر کن تیں ویندا پۓ ؟

🍃🍀🌺🌹

عجیب 'رت ہئ اسور ویلھے دے ویلھے وانگوں ،

وساخ وسوں ھئ نت وساخییں دے میلے وانگوں .

عجیب 'رت دا عجیب پل ھا ،

رچی ھوئ میندی توں مہکدے ہوۓ ملوک پیریں دا پہلا بوسہ او 'رت گذر گئ اسور ویلھے دے ویلھے وانگوں ،

وساخ 'دھنویں سمیت 'مس پئ

'رٹھے ھوۓ موسم دے میلے وانگوں ~~

مگر او بوسہ

عجیب رنگ دی لباں کوں میندی 'مساگ لا گۓ ،

اساکوں جیونڑ دی جاگ لا گۓ ..

🍃🍀🌺🌹

جی حضوری ہے حاضری ساڈی

ناتاں کیا شئے ہے شاعری ساڈی

گونگی باتی نسل دا نوحہ اے

چُپ چُپاتی پیمبری ساڈی

ساڈے رستے خلا دے وچ تردن

کیا کرے خضر رہبری ساڈی

اساں سینہ بہ سینہ چلدے ہیں!

کینویں ممکن ہے مُخبری ساڈی!

خود کوں اندری اندر پئے پیندے ہیں

سک اے ساگی سمندری ساڈی

’’روک‘‘ گھندی ہے ہر نویں رُت کوں

کینجھی دیوار اے بے زری ساڈی

بے زمینی دا غم تاں سانجھا ہا

روگ بن گئی اے بے گھری ساڈی!

ساڈے حق اِچ دُعا چا کیتی کر

یاد کر کے مسافری ساڈی

🍃🍀🌺🌹

"""""تیڈی خیر توں صدقے""""""

اساں تاں سانول ! سئیں دے راہ دی خاک تھیوسے

بلدے تھل تیں پندھ کریندیں......... ریت چھڑیندیں

تں تاں سارا چاک تھیوسے توں تاں خیر ملیا ہیں ساکوں

قطرہ قطرہ تریہہ مل پئی اے پیونڑ جوگی !

اساں تاں سانول سئیں دے انت فقیر تھیوسے

جنگلیں اندر چھتیاں کنڈیاں نال چھنبھیندے

اندر سارا لیر تھیوسے توں تاں خیر ملیا ہیں ساکوں

ھک یکسوئی دی سوئی مل پئی اے سیونڑ جوگی !

اساں تاں سانول سارے عیب قصور تھیوسے

اوچے کالے روہاں تلے ترٹ کے چینڑاں چور تھیوسے

توں تاں خیر ملیا ہیں ساکوں سمدی سمدی مونجھ ملی ھے

جیونڑ جوگی !

تیڈی خیر دے صدقے سانول

ساکوں سو سو خیر ملی ھے

تیڈی خیر توں صدقے

🍃🍀🌺🌹

نفرتاں ہوون یا لہجہ پیار دا

سِک سلیقہ لفظ دے اظہار دا

پُھنبلے پُھنبلے پیر پا پنیال تیں

پورھیا اے دھرتی دی اکھ بیمار دا

زندگی اتنا اندھارے وچ نہ رکھ

ہُن تاں ساکوں نرخ ڈس بازار دا

ہُن نہ کئی کیدُو نہ کئی رانجھا نہ ہیر

ویڑھ گئے ہر کہیں کوں غم روزگار دا

ہُن تاں ہر سر بار بن گئے جسم تیں

ہُن تاں کئی کھولے دریچہ دار دا

ہُن تاں ہر ڈھلدا پچھانواں ظلم دا

آسرا گھندا ودے دیوار دا

اے میڈی گونگی خموشی! ہُن تاں چیک

مرحلہ ہئی ظلم دے دربار دا

اے میڈی اندھی انا! جُھک ونج ذرا

فیصلہ ہے وقت دی تلوار دا

اے میڈی ننگی نظر! در بند کر

وَین سُن کہیں ہنج پردے دار دا

اَے میڈا چھتا کلہیپا! سر سنبھال

سلسلہ در نال ہئی دیوار دا

کتنا کلہا ہاں بھریے اسمان وچ

کئی ستارہ نئیں میڈے معیار دا

تُرٹدا ویندے ساہ میڈا شاہ رگ کنوں

کُئی ہٹاوے پیر پہرے دار دا

یار! توں تاں بانہہ بیلی تھی میڈا

توں تاں شیشہ ہیں میڈے کردار دا

توں میڈا ہمزاد، ہمسایہ میڈا

توں میڈا بھئی وال جِت تے ہار دا

توں میڈی گمراہ سوچیں دی پناہ

توں کنارہ مونجھ دی منجھدھار دا

توں میڈے سفریں دا نقطہ مرکزی

توں میڈے چودھار پر پَرکار دا

توں میڈی قامت دے میچے دا لباس

مَیں تاں بس ہک تِل تیڈے رخسار دا

آ بچاؤں اسمان کوں بھوئیں امب کنوں

سُرخ تھی گئے رنگ وت کہسار دا

آ جگاؤں فطرت دی چُپ چیڑی کوں ول

کر بہانہ چلکدے چلکار دا

🍃🍀🌺🌹

’’وطن‘‘۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

او دھرتی، او ملک، او تل وسیب

او شاہر، شاہر دیاں ناں بنامی سڑکاں

او گونگیاں گلیاں، او اُچیاں ماڑیاں

او کچّے پکے مکان، وسدی وساخ، کمرے، دیواراں

جالے، شتیر۔۔۔ تے ہک معصوم چیڑی دا آلھنڑاں،

بس جتھاں جتھاں کہیں دا ہے ٹکانا،

جتھاں کئی رہندے، جتھاں کئی وسدے

’’وطن‘‘ سڈیندے ’’وطن‘‘ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔

دی خوشبو، وطن دی مٹی، وطن دیاں گلیاں

وطن دے رستے، وطن دے رشتے،

وطن دے وسدے شَہَر، شَہَر دیاں شمور شاماں

سُجاک وستیاں، سُجاک وستیں دیاں چاندنیاں

چاندنی دی چادر، سفید چٹی کھنبور، اکھیں دا نور

بھرپور ہک علامت۔۔۔۔۔۔۔۔۔ ’’امن وطن‘‘ دی

’’امن وطن‘‘ دے امین سینے تیں

نکے نکے معصوم بالیں دے کُولے کُولے ملوک ریشم جہیں پیر

پیریں تیں دُھوڑ۔۔۔۔۔۔۔۔۔!

سچ کوڑ رول۔۔۔۔۔۔ چیکل چڈول۔۔۔ ہک بئے دی گول وچ

کوئی دور توں کوکڑی مریندے کوئی گولیندے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔

قسم امر کھیڈ دی خدا خود شریک ہوندے

تے اینجھے ہک لا شریک ویلھے دی وسدی رُت کوں

امن وطن دی شریک سرحد دے نیلے نیلے نہر اُفق توں

اینویں اَچن چیت۔۔۔۔۔۔

جنگ دی چیک ہے اُبھردی

بَرودی ہِل آندی ہے اُڈردی

تے بعد وِچ بم، برود، بھاہیں

اُڈردے ہوئے چیتھڑے بدن دے

کتھو دے ہتھ پیر کہیں دیاں باہیں

چُدھار۔۔۔ اروار پار ۔۔۔ ہک دُھوں اندھار

کتنے معصوم چہرے سیاہ تھی ویندن

تمام منظر تباہ تھی ویندن۔۔۔۔۔۔!

پتہ نئیں جو لوگ بم بنڑیندن

او لوگ اے کیوں نہیں سوچیندے او نفرتیں کوں جنم پئے ڈیندن

او نسل در نسل خوف دا بیج پئے چھٹیندن

او نئیں سوچیندے۔۔۔۔۔۔

اے بم جو پھٹدن تاں ملک جلدن

اوں ملک دیں سرحدیں دے رشتے وی نال جَلدِن

تے سرحدیں دی اے رشتے داری وی ہک وطن

او نہیں سوچیندے۔۔۔۔۔۔

او ملک جَلدے، اوں ملک دا شاہر شاہر جَلدے

اوں شاہر دی سڑک سڑک جلدی اے

سڑک دے اردگرد فُٹ پاتھ نال جَلدن

تے ایہے فٹ پاتھ۔۔۔۔۔۔ کہیں وی دھرتی دا کُئی فُٹ پاتھ

کتنے بے گھر غریب لوکیں دا ہک وطن اے

او نئیں سوچیندے۔۔۔۔۔۔

او شاہر جلدے اوں شاہر دی ہر گلی ہے جَلدی

(چمن دی نسبت دے جرم وچ ہر کلی ہے جَلدی)

گلی دے وچ کھیڈدے ہوئے معصوم بال جَلدن

او نیں سوچیندے معصوم بچہ وی ہک وطن اے

او نیں سوچیندے۔۔۔۔۔۔

جو کہیں وی دھرتی دا کوئی معصوم بال جَلدے

تاں ’’ما‘‘ دا سینہ وی نال جَلدے

او نئیں سوچیندے جو ’’ما‘‘ دا سینہ وی ہک وطن اے

تے اے وطن اے جیڈا وطن اے جو جیندا سرحد شریک کُئی نیں

او نئیں سوچیندے۔۔۔۔۔

🍃🍀🌺🌹

شاہدؔ ! تیکوں آکھیا وی ہم نہ کر پیار دیواریں کوں!

ہُن کیوں سِر ڈکھلیندیں ونج ہُن ٹکراں مار دیواریں کوں

دل دے صحن تیں چاندنیاں راتیں لُک چھپ لُک چھپ کھیڈدیاں ہن

بَہر اندھارے ویڑھ گئے ہِن چار چُدھار دیواریں کوں!

کئی نہیں کہیں دے درد پچیندا کہیں دا سینہ خالی نئیں

ڈیکھیں حال متاں ڈے بہویں بے اعتبار دیواریں کوں!

پتھر کیکوں حال سنیندن غم توں کیوں نَیں ڈَل پَوندے

مَیں تاں خیر سُنا گھندا ہاں ڈکھ ڈو چار دیواریں کوں!

بہر گلی وچ وحشی وَسدِن چار چدھار اندھارے ہن

کملا جانی! گھر وچ رہ ونج نہ کر پار دیواریں کوں!

🍃🍀🍀🌹

جوگ

تہوں تاں کہیں وی موڑ تیں نئیں تھئے خاب زیان سفر وچ

اَکھ اِچ پیار دا پہلا پل اے دل. دا دھیان سفر وچ

مستیاں، موجاں، لہراں، چھولیاں، بانہیں، سینہ، تانگھاں

کلہا مَیں نئیں نال میڈے ہن سو طوفان سفر وچ

🍃🍀🌺🌹

جوگ

تونڑیں سقراط ساہ سانگے ہے جیون زہر دے وانگے

اینکوں پیون پچانون لیوں لباں دا سچ ضروری ہے

فجر تھیسی تاں پوہ دے کنبدے سجھ کوں بالنا پوسی

بدن تیں برف ہووے پئی اندر دا مَچ ضروری ہے

🍃🍀🌺🌹

جان تیڈی قسم

جان تیڈی قسم!

تیڈے غم دی قسم!

لوح قلم دی قسم!

ہر قسم دی قسم!

کئی خبر نئیں جو کیوں اج تیڈا غم وی دل کوں ادھارا لگے

شام تھئی تاں شفق دا شرابی بدن

گونگے گُستان گھر دا اندھارا لگے

کئی ستارہ کتھائیں ٹمٹمانون لگے

خود فریبی دے معصوم اتبار کوں

کہیں ہجر دی فجر دا ستارا لگے

دل تاں بئی مان ہے، اینجھے بئی مان کوں

کیا کنارا لگے کیا اشارہ لگے

دل وی کِن تیں مرے؟

ہر قدم تیں تیڈے غم دا بھئی وال جو شاہر سارا لگے

ہر کُئی اپنے سینے کوں بالی کھڑے

ہر کُئی اپنا پیالا سنبھالی کھڑے

جان تیڈی قسم، تیڈے غم دی قسم!

شہر دا شہر دل کوں آوارہ لگے

اینجھی سکرات وچ کون پیارا لگے

تیڈا غم تاں وراثت ہے وجدان دی

تیڈا غم تاں امانت ہے اسمان دی

تیڈا غم تاں سفر آشنائی دا ہے

تیڈا غم تاں خزانہ خدائی دا ہے

اِتھ تاں بولے اوہو جیکوں ہر حرف سچ دا سپارا لگے

جیندیں پلکیں کوں ہر خاب تارا لگے

جیندی جندڑی کوں جاگا جگارا لگے

جان! تیڈی قسم! تیڈے غم دی قسم!

تیڈے انمول غم دا کُئی مُل نہیں ایں سچائی کوں سوغات سمجھیا ونجے

کیوں تیڈے غم کوں کم ظرف لوکیں دے وچ وقت بے وقت خیرات سمجھیا ونجے

🍃🍀🌺🌹

سینہ صحرا، اکھیں تردیاں ہوندین پیاں!

مونجھاں کونجاں جیندیاں مردیاں ہوندین پیاں

برف بدن تے سر تیں سیک ستاریں دا

پوہ دی رات وی چیتے گردیاں ہوندین پیاں

اتنا خوف سما گئے اندری اندر تئیں

خابیں وچ وی خاکی وردیاں ہوندین پیاں

نویں نسل دیں سوچیں کوں پابند نہ کر

بالیں دیاں کجھ گرمیاں سردیاں ہوندین پیاں

کہیں دے جھاتی پاون تیں بے شول نہ تھی!

چھوٹی کندھ دیاں اے بے پردیاں ہوندین پیاں

🍃🍀🌺🌹

تیڈے نکھِڑ ونجن دے بعد

جان! تیڈے نکھڑ ونجن دے بعد ۔۔۔ ہک دفعہ تاں اینویں لگے جینویں اندر دے سارے وسیب تے ہک گونگا تے اندھا اندھار مچ گیا ہووے۔۔۔ یکدم اندھارا۔۔۔ اکھیں اِچ وسدے خاب جینویں بے نور تھی گئے ہوون۔ بے سنجانی دی ایں سکرات اِچ ول ہک او گُندرا پل وی آئے جڈاں نندر توں چور تھکیڑا زہر بن کے ساڈی نس نس وچ رچ گئے تے اساں اے سوچ کے ڈھہہ پیوں جو بس مُک گئی اے۔۔۔ کُئی سُدھ کئے نی۔ ایں بے جان عذاب اِچ اساں کے تئیں گُم سُم رہ گیوں۔۔۔ جو اچن چیت کہیں دے دھندولیں توں جاگ تھئی اے، بہوں اوکھیں اکھیں وچ سنجان آئی اے۔۔۔ ڈٹھے، نجیب حیدر اپنے تمام ریشم سمیت ساڈے سر تے موجود ہا۔۔۔ نہ چہندیں ہوئیں وی جاگنا پئے۔ نجیب حیدر دے مسلسل چُنویں ساڈی چُپ کوں اپنے جگاریں دی چاندنی بخشی اے، ول تاں سئیں سرور کربلائی دا رُٹھا ہویا پیار مِل پئے، نذیر لغاری دے حوصلے مل پئین۔ اشو لال فقیردی چھاں مل پئی اے۔ حسین گوہر دی ٹیک مل پئی اے۔ سعید خاور دا سنجوک مل پئے تے ول تاں ہک ونکو ونک سوجھلا مل پئے۔۔۔ ’’من دریا تیں‘‘۔۔۔۔۔۔ تیڈے نکھڑ ونجن دے بعد اساں چھن پرون لوکیں دے پندھ دا عذاب اے، گزریئے پَل دے ۔۔۔ موجود پل نال۔۔۔ آون آلے پل دے متعلق ڈکھ سکھ دے حال ہن۔۔۔ عزیز شاہد دا ہک چہرہ او وی ہے جیڑھا اسٹیج دی شاعری دے حوالے نال پچھلے 25 سالیں کنوں خلق خدا نال سانجھا اے۔۔۔ انہاں وچ تیڈے سمیت ڈھیر سارے یار وی شامل ہِن۔۔۔ پر ’’من دریا تیں‘‘ تیڈے شاہد دا ہک اینجھا چہرہ اے جیڑھا اپنے پچھلے ہر چہرے توں ۔۔۔ کجھ وکھرا اے اتے اے سب کجھ صرف تیڈی اپنی مونجھ دا وکھرپ اے۔ جان! یاد ہئی۔۔۔ تئیں ہک ریشم پل وچ پچھیا ہا ’’شاعری کیا ہے؟‘‘ یقین کر اوں ویلے کوئی پتہ نہ ہا۔۔۔ ہن کجھ کجھ سُدھ پوندی پئی اے جو کہیں کیفیت کوں اپنے اندر دے سچ دا سیک ڈے کے اوں کیفیت دے مطابق مناسب ترین لفظیں دی سوجھل ترتیب دا ناں شاعری اے۔۔۔ ’’من دریا تیں‘‘ ایں کٹھالی وچ کتنی دیر تئیں تگ سگدی اے؟ اے وقت دا اپنا فیصلہ اے۔۔۔ اساں تاں بس اے کیتے جو ہک بھاگ سہاگ دے ویلے تیڈی مونجھ کوں دل دھرتی وچ رہائے سے۔ اونکوں ہنجوں دا پانی ڈیندے رہ گئے ہیں۔۔۔ او مونجھ ہن پھٹ پئی اے۔ اے بوٹا ہن نسرن پئے گئے۔۔۔ ایں بوٹے وچ تیڈے تے دھرتی دے رنگ وی ہن۔۔۔ خوشبو دی۔۔۔ انہاں رنگیں کوں۔۔۔ ایں خوشبو کوں محسوس کر جو شاعری محسوس کرن دی شئے ہے۔ تیڈا

🍃🍀🌺🌹

لوگ ہن یار! یار رستے دے

چھوڑ وِپرے، وپار رستے دے

کینجھے کینجھے سُجاک لوکیں کوں

مار گئے ہن اندھار رستے دے

گھر جو پہنچاں تاں جیب خالی ہئی

اونویں رہ گئے اُدھار رستے دے

بس توں اے ڈیکھ پُج تاں گیاں در تئیں

زخم نہ کر شمار رستے دے

جوگ جیون دی جاگ تھی گئے ہن

خواب وانگے، خمار رستے دے

مَن مسافر سفر ظفر ہووی

ہِن لُٹیرے چودھار رستے دے

تیڈے ناں دی سُنجان ڈے گئے ہِن

چند گمنام پیار رستے دے

ساڈے تن ہِن جنم جنم جاگے

ساڈے من ہن مزار رستے دے

شہر توں بہر آکے گُم تھی گئے

ڈیکھ شاہدؔ فرار رستے دے

🍃🍀🌺🌹

اپنیاں پَلکاں نہ یار پُر نم کر!

مفت ضائیو نہ نین شبنم کر

مَیں تاں بے نور اکھ دا نوحہ ہاں

توں غزل ہیں نہ اے جتی غم کر

ذات دی کربلا دا قیدی ہاں

زندگی میڈی چُپ دا ماتم کر

بُھلدا وینداں سُنجان وی تیڈی

اے خدا میکوں میڈا مَحرم کر

چَندر تاریں دی خیر پئی ہووی

اوندی چادر کوں سبز پرچم کر

پی گیا ہاں مَیں زہر نفرت دا

میڈے سینے تے پیار دا دم کر

مَیں سنویں سنج دی ہنج بلیندا پیاں

ہجر دی رات! ونج کُئی کم کر

میڈے معصوم نین پیاسے ہن

اے خدا میڈی ہنج کوں زمزم کر

ہجر حیرت توں کر ڈتے پتھر

آ وَلا میڈی روح کوں ریشم کر

🍃🍀🌺🌹

بھلا کم نئیں میڈا دل! دردے ہوندیں در بدر ہوون

میڈا گھر وی تیڈا گھر اے وڈی نعمت ہے گھر ہوون

کہیں ہجرت تیں کر مجبور اندر دے اندھارے کوں

بدن کیتے ضروری ہے پچھانویں دا بَہر ہوون

میڈا سایہ میڈی قامت برابر نال ٹردا پئے

قیامت ہے کہیں اندھے دا گونگا ہمسفر ہوون

جو ساہ ساہ نال اپنے رُس ونجن دا خوف رہ ویندے

مسلسل قہر ہے اپنی نظر وچ معتبر ہوون

اجاں تاں رات دھمنی اے اجاں تاں برف جمنی اے

کوئی سوکھا تاں نئیں پوہ رات دا پچھلا پَہر ہوون

🍃🍀🌺🌹

مَیں خود کوں لُکانواں یا سجھ دے ستم توں بچانواں پچھانواں! او پیریں تیں ڈہ گئے تے پیریں توں کینویں ہٹانواں پچھانواں!

بہر دُھپ قہر دی وَلا چِٹ تیں ہک جیندے جی دا تماشہ

اندر تریہہ تھلاں دی ودی کُوکدی ہے پچھانواں پچھانواں

تکھی تیز لکھ اے جو ریتاں اڈردین اکھیں پیاں پُریندن!

مگر من دیاں مستیاں جو وَت وی تھلاں کوں ونڈانواں پچھانواں

اگوں صرف سِجھ اے پچھوں صرف سایہ اوہو وی پرایا

کتھئیں چھاں تیں بہواں مگر پہلے سر توں لہانواں پچھانواں

بہوں لوگ پچھدن ڈسا تیڈی روح کوں ہے کیا روگ پچھدن

مَیں تُر تُر کے ڈیکھاں بھلا کیکوں کیکوں ڈکھانواں پچھانواں

کڈی اہڑ سر تیں کڈی شام روہ تیں کڈی رات وِبھ تیں

کڈی تن تیں پانواں کڈی کنڈ تلے چا وچھانواں پچھانواں

کڈی نندر آوے اونویں چیتے چکریاں اونویں بھوئیں بھنوالیاں

اونویں سر ننانواں اونویں میڈے گل دا گلانواں پچھانواں!

فجر تھیندی پئی اے نویں نسل دا سِجھ ابھردا پیا ہے

نویں ڈینہ دا پندھ اے وَلا ہولے ہولے جگانواں پچھانواں

🌺🍃🍀🌹

فجر دا نکھتا ہویا شام کوں تاں ولنا ہا

اے ولدا ڈھلدا پچھانواں ہا انت ڈھلنا ہا

او آ گیا اجاں پلکیں پوشاک نئیں پاتی

اجاں تاں مونجھ میڈی وی مساگ ملنا ہا

اوندا خیال تاں مہمان ہا مسافر وی

غریب دل تیں اونکوں رات کھن تاں جھلنا ہا

اے ہنج کیا ہے بس ہک مردہ مونجھ سینے دی

سمندر لاش کوں آخر بَہَر اُچھلنا ہا

🌺🍃🍀🌹

جے ویندا پئیں تاں کھلدا ونج نہ مونجھا تھی نہ ڈرویندا

تے گن گن کے میڈے اندر دے سارے تاک بھرویندا

او پہلا پَل وچھوڑے دا جے پہلی ہنج رُک ویندی

نہ لڑھدی سالھ ساہیں دی نہ گھر ویندا نہ درویندا

اتھاں ہر بلبل ہ ہے ہک سنداری، موج منزل ہے

جے چس چانویں حیاتی دی اساڈے نال ترویندا

ذِکر ہا کہیں دے نیناں دا پڑھئے کہیں ’’فیض‘‘ دا مصرعہ

جتھاں ہا کئی اُتھئیں رُل گئے پچھیں وَل کون گھرویندا

وڈی بے مہر رُت ہئی رات چن چوڈی دا گُھن وچ ہا

توں اوں ویلے میڈا چہرہ جیکر ڈہدا تاں مر ویندا

مُکر کے اُوں مُکا چھوڑے میڈا بلکن، میڈا چھلکن

پتہ نیءں کے تونڑیں چہرے دا شیشے نال شر ویندا

🌺🍃🍀🌹

وت پیا پیار کرن تیں تُلدیں سچ تے کوڑ کوں تولن کوڑ!

لب تیں چُپ دے پہرے لاڈے اج دے بعد ہئی بولن کوڑ

سادے ساد مرادے جوگی روگی روح دے رشتیں دے

پیت پریت دے پندھڑیں دے وچ کوڑ تاں ہوندے ڈھولن کوڑ

صرف زبان دا سُودھا ہوون ساڈے سانگے سب کجھ ہے

ساڈا کیا کئی کتنا کجھ اے کہیں دا کھیسا پھولن کوڑ

تیڈی ترٹی ونگ دا چینڑاں رکھ سینے تیں سُم گئے ہیں

اج دی رات سہاگ دی رات اے تات پرائی چولن کوڑ

یار! پیار دی لک چُھپ دے وچ کوکڑیاں ماروں کے تونڑیں

بس کہیں موڑ تے آپیں ملسوں ہن ہک بئے کوں گولن کوڑ

🌺🍃🍀🌹

دید کُئی درمیان ہووے پئی

کُئی نہ کُئی جاگ جان ہووے پئی

کُئی متاں تیڈا ناں پُچھے مَیں توں

میڈے منہ وچ زبان ہووے پئی

ہجر دی رات آس رکھ آئی اے

رات کَھن دی مِمھان ہووے پئی

اچھا! ول بادشاہ کوں نندر آ گئی

اے کہانی بیان ہووے پئی

بئے جنم تئیں سُجاک سِک میڈی

تیڈے کولوں امان ہووے پئی

من مسیت اِچ متاں کُئی لنگھ آوے

کہیں دے ناں دی اذان ہووے پئی

اپنے پیرے مِٹا مِٹا کے ٹرو

بے کسی بے نشان ہووے پئی

🌺🍃🍀🌹

جِتھاں تیں پہل کیتی ہئی اُتھئیں ان الوداع کیتی

سجن ہن تئیں سمجھ نئیں آئی سزا کیتی رہا کیتی!

رَلے سفریں تیں گئے ہاوے کلہا وَل آئیں کلہے سر تیں

اونکوں کِتھ رول آئیں شاہد اے اپنے نال کیا کیتی

🌺🍃🍀🌹

ساکوں بیا کون مار سگدا ہا

ساڈیاں قاتل تاں ہن تیڈیاں اکھیں ..

اساں ہر وار مر کے ول جیسوں

اپنڑیاں اکھیں سنبھال کے رکھیں ..

🌺🍃🍀🌹

ہِک خواب وَل ݙیکھیجے

رُل ڳئیں کوں رَل ݙیکھیجے

ہِک ٻانہہ ملوک ہووے

ول اپݨا ڳل ݙیکھیجے

ڳل نال لاکے تیکوں

ٻاہیں دا ٻل ݙیکھیجے

ہِک چندر نال ہووے

لیّے دا تھل ݙیکھیجے

سسی دے نال رُل کے

رُل ڳیا پُنل ݙیکھیجے

ہِک وار تیݙی اَکھ کوں

پا کے کجل ݙیکھیجے

کہیں رات اپݨے دَر تیں

جھولی کوں جھل ݙیکھیجے

سانوݨ دی چاندݨی وچ

تونسے دا تل ݙیکھیجے

ٻس ݙیکھݨے تاں ٹُر پو

کیا اَڄ تے کل ݙیکھیجے

سِک اے سلوک ساہ دا

کیا کوئی سمل ݙیکھیجے

کہیں شام اَپݨے اندر

سجھ نال ڈھل ݙیکھیجے

🌺🍃🍀🌹

ڈے کے میکوں لفظ دی جاگیر دا گُنگ دام راج

کَیں میڈے سر تیں رکھئے احساس دا بے نام تاج

غم میڈیں پلکیں دا وارث، ڈُکھ میڈی، ہنج دا شریک

تریہہ میڈی اَکھ دا مقدر، چُپ میڈے لب دا رواج

مونجھ میڈی روح دا زیور، ہنج میڈی اَکھ دا سہاگ

سُکھ سدا دا غیر محرم، کِھل میڈی دل دی پہاج

بے وسی ہے سِر دا اوچھن، بے کسی تن دا لباس

ہتھ میڈے چولے دے ویری، سِک میڈی اندھی مُتھاج

تریہہ میڈی واسی تھلاں دی، لفظ، لہجے لیر، لیر!

سجھ اے ساڑا تن میڈے دا، رات میڈی ہم مزاج

ہجر ہے سر دا سرہانہ نندر کہیں پاگل دا خاب!

موت اَن چِتا رنڈیپا، زندگی ساہ دا وِہاج

شام ہر سِجھ دا قضیہ، رات ہر رُت دا اچھاڑ

ہنج بے کفنا جنازہ، روگ سارے لا علاج

شاعری لفظیں دا ماتم، شعر حرفیں دی مُکان

’’آہ‘‘ سکھڑیں اشک شوئی، ’’واہ‘‘ بے قیمت خراج

🌺🍃🍀🌹

کھنڈا کے خوشبو او کمرے توں آپ ہٹ گئی اے

اے کون ڈائری میڈی دے ورق اُلٹ گئی اے

میڈی انگل تیں اے گُندری لکیر مُندری دی

پلک پلک تیں نگینے نجف دے چَھٹ گئی اے

غریب جان کے ہر چندر چھوڑ گئے میکوں!

غریب جان کے غُربت وی ساتھ سَٹ گئی اے

تیڈی طلب دی تجارت وی ترک کرنی پئی

میڈے مزاج دی قیمت خرید گھٹ گئی اے

عجیب تس ہے جو تونڑیں سمُندر سینہ ہا

میڈے اندر دے کناریں کوں انت چَٹ گئی اے

توں اپنے ناں دی کوئی ہنج نہ گول پلکیں تیں

ایں تل وسیب توں اُو اپنی جھوک پَٹ گئی اے

نہ یاد کر اساں آکھیا ہا پیار ہے ساکوں!

او لاشعور دی کئی لہر ہئی پلَٹ گئی اے

🌹🍃🍀🌺

کوئ عشق دی عین عیان 'کھلے

میڈی نس نس نال نہان 'کھلے ..

میڈا دین یقین تیں ٹھل پووے

میڈا اپنڑاں وہم گمان 'کھلے ..

شہریں دے شور تے شر دے وچ

کیا اندر دا گستان 'کھلے ..

جتھ عشق وی کوڑ تے سچ ہووے

کیا کہیں تیں سود زیان 'کھلے ..

ساڈی 'چپ جو چیڑھی تھی گئ اے

گنڈھ 'کھلے تاں نال سمان 'کھلے ..

ہیں مست "نفخت' روحی" وچ

لب 'کھلن تاں نال زبان 'کھلے ..

ہے عشق تاں ول کوئ جبر کیہاں

اوندے ساڈے ہن پیمان 'کھلے ..

پل ڈو پل دے مہمان 'اتیں

کیا 'کن دا کون مکان 'کھلے ..

ہک ذرے رول کے رکھ چھوڑیے

بھوئیں 'کھلے تاں ول اسمان 'کھلے ..

ذرہ تاں بس ہک ذرہ ہے

کیا ذرے نال زمان 'کھلے ..

ہر بندا خود ہک نکتہ ہے

جیں 'کھلنڑے ، نال دھیان 'کھلے ..

کہیں پل دی پینگھ تاں رس پووے

کوئ خیال دی قوس کمان 'کھلے ..

اونکوں ظاہر حال حجاب آندے

میڈے سینے اندر آن 'کھلے ..

کھل پوون ول 'پھل سرمی دے

تیڈے لب تیں کوئ 'مسکان 'کھلے ..

کہیں روپ ءچ میکوں مل تاں سہی

میں نال میڈا ارمان 'کھلے ..

اوندی زلف 'کھلے تاں ایں لگدے

جینویں "حافظ" دا دیوان 'کھلے ..

کڈی کلھی جھوک تیں شام لہے

دل 'کھلے تاں نال دمان 'کھلے ..

میڈے سندھڑے دا گل 'کھل پووے

ول سرسوتی ، مھران 'کھلے ..

میڈی روح دی روہی وس پووے

میڈی چپ دا چولستان کھلے ۔۔۔

🌹🍃🍀🌺

جیوݨ ہار نہ جیت فقیرا !

پَل ݙُو پَل دی پیت فقیرا !

سِکدے ساہ دی سِک دے سیک اِن

سارے سُر سَنگیت فقیرا !

دِل درویش دے خویش قبیلے

مَندریں نال مسیت فقیرا !

بھیت اَندر دا ریت تھلاں دی

رمز بھری ہِک ریت فقیرا !

صَوم ، صلات ، زکات ، زواری

اپݨے اَندروں نیت فقیرا !

اوّل ، آخر ، ظاہر ، باطن

پیتم ، پریم ، پریت فقیرا !

مِتر تاں ہوندن سِتر سُنڄاݨاں

مَن ہے مَن دا میت فقیرا !

اَصل ہے اَنت اَلستی مَستی

کیا کئی رِیت کُریت فقیرا !

🌹🌺🌸🌼

تیڈی طلب تانگھ تس دے صدقے سرور وچ ہیں خمار وچ ہیں .

اساں اونویں انتظار وچ ہیں ..

اساں تاں دھمدے ہوۓ اندھارے ،

اساں وسمدے ہوۓ انگارے .

نہ دین داری نہ دنیاداری نہ ایں کنارے نہ اوں کنارے .

اساں تاں اندھے اساں تاں گونگے اساں ادھورے اساں ادھارے .

اساں تاں کل وی ادھارھاسے

اساں تاں اج وی ادهار وچ ہیں .

اساں اونویں انتظار وچ ہیں ..

پھنوار جھئیں آبشار وانگے

اکھیں تیں لہندن ملاپ تیڈے .

ہے چاندنڑیں تیڈے پیر 'چمدی

تے چندر چہندن چہاپ تیڈے .

'سہانویں یا نہ 'سہانویں

'چنی ، ستارے سہندن سہاپ تیڈے .

اساں تاں سانول تیڈی طلب دی قطار وچ نہ شمار وچ ہیں

. اساں اونویں انتظار وچ ہیں ..

ملیا ہئ کیا وے شکاری

آ پکھی واس پکھڑو شکار کر کے .

سریر کوں لیر لیر تے تار تار کوں تار تار کر کے .

تے ٹر پیا ہیں اندھار کر کے ،

دلیں دے در کوں د_وار کر کے .

فقط ہکو در د_وار نئیں تھیا ،

اساں وی ساگی د_وار وچ ہیں .

اساں اونویں انتظار وچ ہیں ..

🌹🌺🌸🌼

میں جو کجھ ہاں!

اِیہو کجھ ہاں!٠٠٠٠

میں کجھ بیا تھی نِمی سگدا

تے سچ اے ھے سِوا تیڈے

وے سانول ! جی نِمی سگدا ٠٠٠٠٠٠٠

🌺🌼🌹🌸

تیڈے کجلے نیناں کوں ڈیکھ ، اینویں لگدا ہے

کہیں دمانی جھوک تیں

شام ڈھلدی پئ ہووے

نال تیڈیں زلفیں دی

رات رلدی پئ ہووے

جیویں اپنڑیں لعلنڑ دو

کونج ولدی پئ ہووے

جیویں بہوں پریں روہ تیں

مونجھ بلدی پئ ہووے

🌺🌼🌸🌹

ہا بھاہ ، پانڑیں ، ہوا ، مٹی خلا تھی گۓ میڈا چہرا

میڈا شیشہ تاں توں ہیں یار ! کیا تھی گۓ میڈا چہرا ..

میڈی پیشی توں وی پہلے لباں تیں سیپ سیتے گۓ

ہتھوں گونگی گواہی توں سزا تھی گۓ میڈا چہرا ..

رضا تیڈی جو ہئ ، ٹر پیاں میں اپنڑیں نال جی کر کے

پچھیں ایں تھۓ جو رستے وچ رضا تھی گۓ میڈا چہرا ..

جے لوکیں کنڈ سنجاتی تاں تیڈیاں شانداں وی شامل ہن

چلو قرضو وی ، فرضو وی ادا تھی گۓ میڈا چہرا ..

سجل پل دی کجل چھاں تیں دعا منگدی ملی ہانویں

کڈی آ ڈیکھ تئیں وانگے دعا تھی گۓ میڈا چہرا ..

کڈی ویڑھے وسانویں ہا ، پھلاں جھئیں پیر پانویں ہا

بدن دی شاخ تیں شاہد ولا تھی گۓ میڈا چہرا ..

🌺🍃🍀🌼

اَنت دے اندھے اندھارے وچ قدم رکھݨا تاں ہا

اَپݨی نظریں کُجھ نہ کُجھ اَپݨا بھرم رکھݨا تاں ہا

نین جو یاد آئین کہیں دے ہِک غزل لِکھدیں ہوئیں

وَل تاں وَل وَل ݙیکھݨاں ہا وَل قلم رکھݨا تاں ہا

کمپوزر: رمضان ارائیں