عبدالرشید اشتر

عبدالرشید اشتر سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔

کتاباں

• پکھنڑو

نمونہ کلام

ݙوہڑے

ݙوہڑہ

اِیں مَندردے تا لے نَہیں کُھلدے دِل کا فرتھی بَھگوان وَ ٹا

وَنج دَستک ڈے کَہیں بے دَرتے مَجبوریں دے عُنوان وَ ٹا

یا سَہہ وَنج جو پئی تِھیندی اے ۔۔۔۔ یا آس وَٹا اَرما ن وَ ٹا

یا اُشتر زَ ہردا پیا لہ پی جِند جا ن کُوں چُھوڑ جہا ن و ٹا

ݙوہڑہ

ہے سیت نصیب دی ونڈ ساری

او پھوت بدھے اساں چھج بدھڑن

اوندی عزت وقارچودھار ہووۓ

اوندی شان ودھےاساں چھج بدھڑن

اوندے بخت اقبال دی حد کینی

اساں درد لدھے اساں چھج بدھڑن

کل بعد مدت آئی نیندر "اشتر"

اساں خاب لدھے اساں چھج بدھڑن.

ݙوہڑہ

کہیں بار کو اج نہ بار سمجھ اج نندر دے بار تے نندر کروں

اج نندر کروں ۔کروں کرکر نہ ہر گالھ وسار تے نندر کروں

اج پہلی آخری نندر کروں اج پھل بݨ خار تے نندر کروں

متاں اشتر نیناں نہ بخشن ہیں دار ہلار تے نندر کرو..

ݙوہڑہ

ہاسے اتناں اُتناں جے جتناں خس خواب تھئے اس کس کھادے ۔ ۔

ساڈی ہینڑی باھاں مروڑ کرائیں ساڈا سب کجھ. ہر کہیں کھس کھادے ۔ ۔

ساڈی چُنج توں چوگ وی نکل پئی اساں پھس موئے کیا ڈس کھادے ۔ ۔ ۔

اساں اشتر بے وس کھادے گیوں ساکوں وس والیں لا وس کھادے۔۔۔!!!

سائیں عبدالرشید اشتر

ݙوہڑہ

جیکوں کھیڈ بنڑا کے تروڑ سٹی میڈے گالھے بال ھن آلھنڑیں وچ"

ہک منٹ دے وچ برباد کیتی میڈے گزریے سال ہن آلھنڑیں وچ"

تیڈے کیتے مٹھ ھئی ککھیں دی میڈے عیب اعمال ھن آلھنڑیں وچ"

تیڈے کیتے "اشتر"کاں ھن پئے میڈے قیمتی لال ھن آلھنڑیں وچ۔۔

ݙوہڑہ

ﭼﻠﻮ ﺁﮔﺌﮯ ﻭﻗﺖ ﺗﺎﮞ ﺑﮭﻮﮒ ﻭﯾﺴﻮﮞ ݙﮐﮫ ݙﺳﮑﯿﺎﮞ ﺁﮬﯿﮟ ﻧﮧ ݙﯾﺴﻮﮞ"

ﭼﭗ ﮐﺮ ﮐﮯ ﺩﺭﺩ ﮐﻮﮞ ﺳﮩﮧ ﻭﯾﺴﻮﮞ ﮐﮩﯿﮟ ﺑﺌﮯ ﺩﮬﺎﮬﯿﮟ ﻧﮧ ݙﯾﺴﻮﮞ"

ﮬﻨﮍ ﮐﮩﯿﮟ ﮐﻮﮞ ﮬﺎﮞ ﺗﯿﮟ ﻧﮧ ﺭﮐﮭﺴﻮﮞ ﮨﺮ ﻋﺎﻡ ﮐﻮﮞ ﺟﺎﮬﯿﮟ ݙﯾﺴﻮﮞ"

ﮬﻨﮍ "ﺍﺷﺘﺮ ﺳﻮﭺ ﮐﮯ ﻻﻭﻧﮍﯼ ﮬﮯ ﺍﻧﮍ ﺟﺎﻧﮍ ﮐﻮﮞ ﺑﺎﮬﯿﮟ ﻧﮧ ݙﯾﺴﻮﮞ۔

ݙوہڑہ

جیرھا گھر ہوندا ہا پکھیاں دا او بدل کرائیں بیا گھر تھی گئے

او درخت پرانڑاں صدیاں دا او کرسیاں میزاں در تھی گئے

اے حال اساݙے ݙیکھ کرائیں ساݙے پکھڑو ڈھیر سفر تھی گئے

ساکوں اشتر کہیں دی نظر لگی اساں ماکھی لوک زہر تھی گئے...!!!

ݙوہڑہ

ﺗﯿﮉﺍ ﮨﺘﮫ ﻫﺎ، ﺩﻧﯿﺎ ﮨﺘﮫ ﻭﭺ ﮨﺌﯽ ﺗﺌﯿﮟ ﮨﺘﮫ ﭼﮭﮍﻭﺍﺋﮯ ﻣﯿﮟ ﺭﻝ ﻣﻮﺋﯽ ﺁﮞ ..

ﺗﯿﮉﮮ ﺳﺎﻧﮕﮯ ﮈﮬﯿﺮ ﻋﺮﻭﺝ ﻫﺎﻧﻤﯽ ﺍﺝ ﻭﻗﺖ ﺟﻮ ﺁﮰ ﻣﯿﮟ ﺭﻝ ﻣﻮﺋﯽ ﺁﮞ ..

ﺗﻮﮞ ﺭﺱ ﮔﯿﮟ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺱ ﮔﺊ ﻫﮯ ﺭﭨﮭﮯﺣﻖ ﮨﻤﺴﺎﮰ ﻣﯿﮟ ﺭﻝ ﻣﻮﺋﯽ ﺁﮞ..

ﺟﮓ ﻭﺍﻧﮕﻮﮞ ﺍﺷﺘﺮ ﺫﺍﺕ ﺗﯿﮉﯼ، ﺟﮉﺍﮞ ﺟﮭﯿﮍﺍ ﻻﺋﮯ ﻣﯿﮟ ﺭﻝ ﻣﻮﺉ ﺁﮞ

عبدالرشید ﺍﺷﺘﺮ

ڈوہڑہ

کہیں پیت دے پیر آزما ساکوں چاباری بارتے نچدے ہیں

اساں ناچے نتھ بن نچدے ہیں اساں سوز ستارتے نچدے ہیں

پا پیلاں گھنگھرو پیریں وچ کر چهن چهن کارتے نچدے ہیں

اساں اشتر جیت کے نئیں نچدے اساں ہر دم ہارتے نچدے ہیں

ݙوہڑہ

تیڈا وقت جو ھے ہر وقت تہوں تیڈے در تے شام سَویر کھَڑِن

تیڈے ہَتھ دھو دھو کھڑے پیندے ہِن تیڈے جھُک جھُک چُمدے پیر کھَڑِن

ساڈا کوئی کائے نی ساہ جِتنی توں توں جو ڈھیر جو ھیں تیڈے ڈھیر کھَڑِن

پر اُشتر طوطے او تئیں ہِن جے تونڑی بیر تے بیر کھَڑِن

ݙوہڑہ

تیڈے کُؤڑ مِٹھاج تے مُس پئی آں، ہاں آپ کوں مُفتا گال کھڑی

کھا جِھنڑکاں کُوں جَھل گھنڈیاں دی ہاں آپ کوں آپ ٹھگال کھڑی

ہیں آس تے اوڑک ٹھہہ پوسی تھی خاک دی چاک میں نال کھڑی

آج اُشتر اصلوں تھک پئی آں اے لکڑ پئی او مال کھڑی،

غزل

قرآن کل صفتاں کیتین صفتاں وی ہن ساریاں تیݙیاں

مسجد مندر کعبے اندر تھیندیاں پیاں ہن داریاں تیݙیاں

توں من نہ من مرضی تیݙی اکھیں مگر کوڑیاں تاں نئیں

روندیاں ݙٹھم کئی بے ندا پیاریں توں ہن پیاریاں تیݙیاں

کیویں ونجاں میں او تائیں ول ول ولاں ول اے تائیں

پر پیر جے آزاد ھن گل وچ تاں ہن گاریاں تیݙیاں

بسمل وی ہاؤں مردے نسے پھڑکن جیتی پھردے نسے

قسمت ساݙی جلدی انویں مردیاں وی نئیں ماریاں تیݙیاں

پتھریں کوں کل کیری کیتی موسی کوں اج تائیں ہوش نئیں

ہئیں اج کتھاں ول تیار توں خیری تاں ہن تیاریاں تیݙیاں

سب کجھ لٹا کے وی اساں گیوں ادھ پچدھ سانگے تئیں

توں وی سجݨ اپݨی سݨا عرشیں تئیں ہن یاریاں تیݙیاں

توں جیت گئیں اشتر جیڑھی آخر اوھا ھک جیت ہئی

ہارݨ دی سدھ نئیں پئی تیکوں بازیاں جو نئیں ہاریاں تیݙیاں....

غزل

ﺗﯿﮉﮮ ﻣﯿﮉﮮ ﻧﮑﮭﯿﮍﮮ ﺩﺍ ﺳﺒﺐ ﮐﯿﺎ ﮬﮧ ﮐﮉﺍﮨﯿﮟ ﺳﻮﭼﯽ.

.ﺗﻮﮞ ﮐﯿﺎ ﮨﺌﯿﮟ ﺗﮯ ﻣﯿﮟ ﮐﯿﺎ ﮨﺎﮞ ﺗﮯ ﺳﺐ ﮐﯿﺎ ﮬﮧ ﮐﮉﺍﮨﯿﮟ ﺳﻮﭼﯽ ۔۔

ﺗﻮﮞ ﺷﮩﻨﺸﺎﮦ ﮨﺌﯿﮟ ﺗﯿﮑﻮﮞ ﺁﮐﮭﻨﮍ ﻣﯿﮑﻮﮞ ﺍﭼﮭﺎ ﻧﮩﯿﮟ ﻟﮕﺪﺍ .

ﺗﯿﮉﮮ ﺑﺎﻧﺪﯾﮟ ﺗﮯ ﺑﺮﺩﯾﮟ ﺩﯼ ﻃﻠﺐ ﮐﯿﺎ ﮬﮧ ﮐﮉﺍﮨﯿﮟ ﺳﻮﭼﯽ ۔۔

ﺗﯿﮑﻮﮞ ﺧﻮﺍﮨﺸﯿﮟ ﺁﺳﺎﺋﺸﯿﮟ ﺩﮮ ﺭﻭﺟﮭﯿﻤﮯ ﭼﺎ ﺭﺟﮭﺎﯾﺎ ﮬﮧ .

ﺗﯿﮉﺍ ﻣﯿﮉﺍ ﺍﺻﻞ ﺩﮮ ﻭﭺ ﻣﺬﮨﺐ ﮐﯿﺎ ﮬﮧ ﮐﮉﺍﮨﯿﮟ ﺳﻮﭼﯽ ۔۔

.ﻭﺍﺟﺒﺎﺕ ﺍﭺ ﺗﺎﮞ ﻭﺍﺟﺐ ﮬﮧ ﻣﺤﺒﺖ ﺟﺌﯿﮟ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺩﯼ .

ﻣﮕﺮ ﮨﯿﮟ ﮬﮏ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻭﭺ ﻭﺍﺟﺐ ﮐﯿﺎ ﮬﮧ . ﮐﮉﺍﮨﯿﮟ ﺳﻮﭼﯽ . .

.ﺍﺩﺏ ﺩﺍ ﺗﺎﮞ ﺍﺩﺏ ﮐﺮﻧﮍﺍﮞ ﮬﮧ ﺗﯿﮑﻮﮞ ﻭﯼ ﻣﯿﮑﻮﮞ ﻭﯼ .

ﺍﺩﺏ ﻧﺎﮞ ﮬﮧ ﺑﮯ ﺍﺩﺑﯽ ﺩﺍ . ﺍﺩﺏ ﮐﯿﺎ ﮬﮧ ﮐﮉﺍﮨﯿﮟ ﺳﻮﭼﯽ ۔۔

ﻋﺠﺐ ﻧﺎﮞ ﮬﮧ ﺗﯿﮉﺍ " ﺍﺷﺘﺮ " ﺗﯿﮉﯼ ﮨﺮ ﺷﮱ ﻋﺠﻮﺑﮧ ﮬﮧ

ﻋﺠﯿﺠﯽ ﺗﮯ ﻋﺠﻮﺑﮧ ﻭﭺ ﻋﺠﺐ ﮐﯿﺎ ﮬﮧ . ﮐﮉﺍﮨﯿﮟ ﺳﻮﭼﯽ۔۔۔!!!

سائیں عبدالرشید اشتر