عارش گیلانی
عارش گیلانی سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔[١]
اصل ناں فیاض حسین
قلمی ناں عارش گیلانی
جٖمنْ 1973ء
تعلیم انڈرایف اے
پیشہ دکانداری
فون نمبر 0301 7845486
جاہ پتہ پپلی سیداں شریف ،جمن شاہ ضلع لیہ
عارش ؔگیلانی دا چوتھا شعری مجموعہ ’’میکوں محسوس کیتا کر‘‘ میڈٖے سامنْے ہے، میں ایکوں پڑھ کے غزلاں دا انتخاب کرنْ لگٖا تاں بعض شعر پڑھ کے میں عارشؔ کوں خود ساختہ داد ڈٖیندا بٖیٹھا ہم (واہ بھئی واہ ، خوب ہے)مثلََا آپدا ہک شعر ڈٖیکھو جیندے وچ اوہ مختصر زندگی گھن کے انسان دے آونْ تے ونجٖنْ دا منظر پیش کریندن تے آہدن۔
؎جَٖم کے رو پئے تاں لوک کھل پئے ہن
چپ تھیا ہے تاں لوک رو پئے ہن
عارش دی شاعری دا مرکزی نقطہ محبوب نال بے پناہ عشق و محبت ہے ۔مگر محبوب بے پرواہ ہے ، وصال نصیب نہیں تھیندا ، ہر ویلے ہجر و فراق دا سامنْا ہے ،محبوب رنج ہے ۔
ع۔جے نندر آوے دوستا! تیکوں منیندا رہ وینداں
ڄم پل
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]عارش گیلانی پہلی مارچ ١٩٧٣ء کوں طالب حسین گیلانی دے گھر جمن شاہ لیہ وچ ڄمے۔
کتاباں
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]- اڈراک
- ٻُک پاݨی دا
نمونہ کلام
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]چنگیں وات گریڑہ عارش
کم آویسی بک پاݨی دا
شعر
غضب ناک اے لب و لہجہ تہوں لا خوف راہندے ہیں
ہوا دے رخ تھئے روشن ودے ݙیوے بلیندے ہیں