شہباز تبسم

شہباز تبسُمؔ سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔

ڄم پل

کوٹلہ شیر محمد تحصیل و ضلع راجن پور نال تعلق ہے۔ ٤ نومبر ١٩٨٥ء کوں ڄمے۔

تعلیم

ایم فل سرائیکی

نمونہ کلام

کافی

بھوئیں اپنی تےشہر اپناہے

شام سلونا پہر اپناہے

سکھ دے سانول کال ہن سارے

ہک بلہانگ تے سال ہن سارے

میڈے سر تے قہر اپنا ہے

سالہہ گریڑا گھر ہے اپنا

کانئیں سجیا در ہے اپنا

ٹوکرے بدھنا اہر اپناہے

او بھٹہ واہن بھنبھورہے اپنا

اٹھ اپنے ہن چورہے اپنا

خان پنل دا دہر اپناہے

عشق اچ بلدی ہیر ڈٹھومی

امداسر توں چیر ڈٹھومی

وت وئی سارا ٻہر اپناہے

تبسمؔ کیندے جھیڑ کوں ڈیکھوں

آجڑی ڈیکھوں چھیڑ کوں ڈیکھوں

بھیڈاں اپنیاں نہر اپناہے

شہباز تبسمؔ

(کوٹلہ شیر محمد)

ٻَلدا ݙیوا

ٻلدا ݙیوا

ڳالھ ݙیوے دی چھڑ پئی ہےتاں ݙیوےکوں کائنات اچ وکھری حثیّت حاصل ہےجیندی اہمیت دا انکار ممکن نئیں ایں ڳالھوں جو ݙیوا گپ اندھارے کوں مکاوݨ دےنال نال انسان کوں شعور ݙیوݨ دا گر رکھیندےاےوی سچ ہےݙیوا ٻلدا تے ٻجھدا راندھےپر

سوجھلا ضرور ݙیندےاندھارےہوا تے جکھڑ نال کھیݙ کےانسان کوں دلی سکون تے حق سچ دا کھرا راہ ݙکھیندے۔

ڳالھ ٹردی ٹردی ٻلدےݙیوےتوں ادب تےآ ڳئی ہےتاں ݙسیندا ڄلاں ادب تے ݙیوے دی جڑت پراݨی ہےسرائیکی ادب نال ݙیوےدا ڳانڈھا ٻہوں پراݨا ہے۔اللہ دے فضل و کرم نال ساݙےسرائیکی وسیب دےبھاڳ بھاڳےھن اتھاں شروع توں گھن کےہنݨ تئیں بےبہا ݙیوے ہواواں تےاندھاریاں نال ثابت قدم تھی کےجہان کوں سوجھل کریندےراہےہن

سرائیکی ادب زبان  تےثقافت ہݨ زندہ ہےتاں ایندےوچ ساݙےسرائیکی وسوں دے شعرائےکرام  دا کردار صف اوّل ہے

ایں جہان تے6 ہزار توں ودھ زباناں ہن

جیڑھیاں ساݙےکیتےساریاں قابل احترام ہن۔پر ݙکھ دی ڳالھ ہک ہےجو کجھ زباناں سڄاڳ ٻلدے ݙیوےدے سوجھلےتوں اوڈھر راہےڳیاں اخیر زباناں اپݨی موت مر ڳیاں۔ساݙی ماء ٻولی سرائیکی ٻولی ھݨ جو موجود ہےتاں ایندےوچ ضرور ٻلدےݙیوے دا ہتھ ہے

ٻلدا ݙیوا سوجھلےدے

نال نال وسوں دی ساول وی ہوندے محرومی ݙڈھب ظالم رسماں دیاں وانڳاں موڑ ݙیندے اپݨے اپݨےسوجھلےدےنال برائیاں دا ستیاناس کر ݙیندے۔

ݙیوا ضرور انسان کوں اپݨےرب اپݨے نبیﷺ ، اپݨی کتاب دا اپݨےسوجھلےنال راہ ݙکھیندے

بندے کوں بندے دےحق رہݨ سہݨ ہک ݙوجھےکوں پیار دا شیشہ ݙکھیندے

ٻلدا ݙیوا اپݨی شعاء نال جہان کوں جگمک روشن چٹا کھیر چانݨ کریندے

جہان تے ٻلدےسڄاگ ݙیواں دی فہرست ٻہوں طویل ہےمیں ایں ویلے صرف سرائیکی وسیب دےھک اللہ دےݙتےہوئے ٻلدے ݙیوےتوں سوجھلا گھن تےجہان تےدان کرینداں

سوجھلا اللہ دی ݙتی ہوئی ہک نعمت ہے

اللہ تعالی دی ݙتی ہوئی نعمت دا ذکر ناں کراں تاں ناشکری ہے جو ناانصافی ہے ایں سنڄاڳ تےٻلدےݙیوے دا ڳانڈھا

سئیں خواجہ غلام فرید(رح) دی نگری  نال ہے ٻہوں سوہݨا تےمٹھا بےپناہ صفتاں دا مالک محبتیں بھرا جوان ایم فل سرائیکی زبان ثقافت دا ترجمان،کالم نگار،

نامور ادیب ،

بےباک لکھاری انقلابی شاعر

سئیں شہباز تبّسمؔ۔

شہباز۔تبّسم۔ ݙولفظ ہن

جیڑھےسئیں دی خود عظمت بیان کریندے کھڑݨ۔اےݙولفظ اپݨی اپݨی جھاہ تے سوجھلا ݙیندن

اگر اےݙو لفظ کٹھےتھی ونڄن تاں جہان تےاللہ دےحکم نال اندھارے دا ناں نشاں مٹا ݙیندن

عظیم سرائیکی شاعر سئیں عاشق بزدار ، سئیں جمشید کمتر،

سئیں اسلم رسول پوری،

سئیں صوفی تاج محمد گوپانگ ( ڄیڑھےکجھ ݙینہہ پہلےجھوک لݙا ڳائین اللہ دا بخش ہووے)

سئیں مرشد تبّسم دے ڳواہڈھی ہن۔

سئیں دا ڄم پل وستی کوٹلہ شیر محمد ضلع راجن پور  تھائے ڄیڑھاجام پور توں 55 کلومیٹر دےفاصلےتےواقع ہے۔ راجن پور کنوں 41 کلومیٹر تے دریا سندھ دی پچادھی مݨ تے سندھو سئیں کنوں 21 کلومیٹر پچادھ ڈو ٻیٹھن۔ ایں وسوں ہمیش ادب سانگے وݙے وݙے لوک پیدا کیتن تے ایں دھرتی کوں ادب دی دھرتی آکھیا ویندے۔ کجھ ناں میں پہلے چا چکیاں جنہیں ادب وچ کارنامے نمایاں سر انجام ݙتن۔ سئیں شہباز تبّسم وی ایں وسوں دا ہل سوجھوان ہے۔ منڈھ وچ انہاں دا ہک قطعہ ݙیکھو جیڑھا حقیقت دے قریب ترین ہے:

دھرتی  ماء  دا  جایا ہَم

جگ  تے  روب سَوایا ہَم

ظلم دی چکی پِسدا پیاں

ماء  کوں  یار  ڈُکھایا ہَم

ایں قدرت دے ٻلدےݙیوےنال میݙیاں کئی ملاقاتاں ہن اٹھدےٻہدھیں ٹردیں پھردیں خودبخود جہان کوں سوجھل کر ݙیندن۔ اے صفت یا کُئی وی صفت اللہ سئیں دے طرفوں عطا ہوندی ہے او جیکوں چاہے جیویں ݙے ݙیوے۔ شہباز تبّسم مختلف اصنافِ سخن تے لکھئے تے بھرپور توانائی نال لکھئیے۔

میں سئیں شہباز تبّسم دے کلام وچ وسوں دا ݙکھ وی محسوس کیتے تے ریتیں رسمیں کوں نبھاوݨ دا ڈھنگ وی ݙٹھے۔

انہاں دی ہک کافی جیڑھی میکوں بہوں بھاندی ہے ݙیکھو تے ہوندی چَس تساں وی چاؤ:

اکھ توں نیر تندیر سہیلی

رل مل سوروں پیر سہیلی

عشق دے پندھڑے پوندی رہ ڳئی

او تتڑی نت روندی رہ ڳئی

سوہݨی سسی ہیر سہیلی

ڈھیر ورہئیں توں روہی تسّی

مکھݨ ماکھی نہ ہے لسّی

رُکدے نئیں پئے نیر سہیلی

تھل وچ جݙاں بارش وسے

ڳاں روہی دی ڈھکے ݙسے

رج کے پیسوں کھیر سہیلی

اوندیاں ݙیکھ ڑی شانداں ملدیاں

لانڑئیے نال اڑانداں ملدیاں

بوچھݨ لیر و لیر سہیلی

جڳ وسدا راجہ روہی دا

سچ آکھ ڳئے خواجہ روہی دا

نین مریندن تیر سہیلی

وسدا ہے شہہ رڳ دے نیڑے

نال تبّسم ناں لا جھیڑے

کرے جڳ وستیر سہیلی

سئیں شہباز تبّسم سرائیکی شاعری دے نال نال اردو تے انگریزی شاعری وی کریندن۔

انہاں دا اردو دا کلام وی ٻہوں سوہݨا تےشاندار ہے۔ فنی حوالے نال تھی سڳدے پیچیدگیاں ہوون کیوں جو انسانی کلام ہے پر تخیّل دے حوالے نال ݙٹھا ونڄے تاں میں اے ضرور آکھ سڳداں جو انہاں کنیں نت نویں خیالات دا مجموعہ رہ ویندے۔

او بھانویں سرائیکی شاعری وچ ہووے،اردو شاعری وچ ہووے تے بھانویں انگریزی شاعری وچ ہووے۔ قارئین کرام اے ڳال وی قابل توجو ہے جو پروفیسر شہباز تبّسم شاعری دے نال نال ایں وسوں وچ نثر دی کمی کوں پورا کرݨ سانگے وی اہر کریندےپن۔

ایں ویلھے انہاں دی افسانے دی کتاب طباعت دے مراحل وچ ہے تے تحقیق و تنقید تے آپ بھرپور کم پئے کریندن۔

میں آخر تے دعا کرینداں اللہ تعالی سئیں دی عمر اچ مزید برکت عطا فرماوے

سئیں دی قلم اچ مزید طاقت عطا فرماوے

اللہ سئیں تبّسم کوں مزید لکھݨ دی توفیق ݙیوے

ݙیوےدا کم اےجہان تے

سوجھلا نچھاور کرݨا اللہ تعالی کرےتبّسم سئیں چرک تئیں سوجھلے ݙیندا راہےونڄیں

نسلاں آباد تےشاد تھیندیاں راہےونڄن

جہان سارا  سوجھل راہےونڄیں

ہر کوئی کھلدا ہسدا آباد تے شاد راہے ونڄیں۔

آمین

اللہ حافظ

رمضان عاطف

بھرمی چراغ شاہ

(بھکر)

ݙوہڑہ==

سِک تیݙی سینے سانبھ کراہیں میں ڈھاک تے بکھے بال کِھݙائے

میکوں وِپرا کھا ڳئے روزی دا تیݙے یادیں آن دھمال کِھݙائے

بکھ اوہ ڄاݨے بکھ ہووے پئی نِمی آہدی بکھ بےحال کِھݙائے

سن ݙیکھ تبسم ݙکھ میݙے چا انگلیں تے بھئیوال کِھݙائے

آزادنظم==

میݙی وستی وسبے اندر

ہک مریلا ݙانڈ وِرادھا

وݙے ستھرے بھاشن ݙیوݨ والے

ملاں دے ہتھ اوندیاں واڳاں

راہ ویندی ہوئی نینگر پچھوں

اوترا ݙاند مریلا بَھنا

ملاں ہوندے پچھوں بَھنا

ݙاند کنوں تاں نینگر بَچ ڳئی

ملاں توں ناں بَچی

واہ وئے ملاں تیݙے بھاشن

تیݙیاں درس مسیتاں کیہاں

آپݨے بھاشن آپݨیاں ڳالھیں

آپݨی ذات ءِچ ضَم کر

اساں ماء دھرتی دے نوکر

آپݨی یار مَسیت ڳلیسوں

رب کوں تیݙیاں دھائیں ݙیسوں