شبیر شوکت سعیدی دی نعتیہ شاعری
تاجدارِ انبیاء ، محبوبِ خدا حضرت محمد مصطفیٰ صلی اللہ علیہ وآلہٖ وسلم دی شان اِچ مولود آکھݨ کائنات دی سب توں وݙی سعادت تے برکت ہے۔ انسان تاں کیا حجر و شجر ، نباتات و جمادات ، جن و ملائک اَتے تمام مخلوق دے ناں نال خود خالقِ کائنات وی ثناء خوانِ مصطفیٰؐ ہے۔
اللہ دا کلام قرآن مجید آپؐ دی تعریف دا مکمل دیوان ہے۔
آپؐ دی تعریف تے توصیف صرف عربی زبان وچ نی بلکہ ہر ٻولی تے ہر زبان وچ تھئی اے۔
حضرت حسانؓ توں گھن تے حضرت امام بوصیریؒ ، رومیؒ ، جامیؒ ایویں سرائیکی زبان وچ ہک ہزار سال پہلے مولوی نور الدین دے نورنامے توں گھن تے اڄوکے دَور تئیں مولود لکھݨ تے پڑھݨ دی روایت قابل فخر وی ہے تے قابل تقلید وی ۔سرائیکی زبان دی مٹھاس ، نرمی تے ملائمت اَتے ݙوجھے پاسے اللہ تعالیٰ دے مٹھے محبوبؐدا ذکر ، سبحان اللہ ، ایویں لڳدے جو سرائیکی زبان پیدا وی محبوبؐ دے ذکر واسطے تھئی ہے۔
اڄوکے دور اِچ سرائیکی زبان دے بے شمار شعراء کرام لکھدے پن کوئی اپݨے محبوب دی تعریف اِچ غزلاں لکھدے تے کوئی دنیا دار تے قصیدے ، کوئی مال و دولت واسطے لکھدے تے کوئی عزت و شہرت واسطے کوئی ظلم و جبر کوں لکھدے تے کوئی بے بسی و صبر کوں ، ہِیں قلم قبیلے دا ہک فرد شبیر شوکت سعیدی وی منظوم اندازاِچ طبع آزمائی کریندا پئے لیکن ایں اَحٖ توڑیں نہ کہیں دے ظلم و ستم کوں لکھیے تے نہ کہیں دے رحم و کرم کوں ، نہ روزی دے غم کوں لکھیے تے نہ زُلفیں دے خم کوں نہ حُسن و زینت کوں لکھیے تے نہ کہیں دی سیاسی کوں اگر ایں لکھیے تاں صرف اَتے صرف مدینے دے ماہی کوں ، بھاگ وند ہے ، شبیر شوکت سعیدی جہڑا جو صرف نعتیہ شاعری کریندے۔ شبیر شوکت سعیدیؔ1969ء کوں سچے ، کھرے تے دیندار شخصیت سئیں حاجی اللہ ݙیوایا صاحب دے گھر پیدا تھئے۔
دریا سندھ توں جاری تھئی مظفرگڑھ کینال تے قائم ہیڈ46موضع ولی داد کھلنگ چوک کرم داد قریشی مظفرگڑھ دے رہݨ آلے ہِن ، 11سال دی عمر اِچ قرآن مجید حفظ کیتا ۔ مزید تعلیمی قابلیّت ،فاضل عربی ، او ۔ ٹی ، ایم اے عربی تے اسلامیات ہے۔ محکمہ تعلیم اِچ بطور ٹیچر عرصہ 23سال توں تدریسی فرائض سر انجام ݙیندے پِن۔
سیّدُالشعراء شہنشاہِ ݙوہڑہ سئیں سیّد غلام اکبر شاہ آزادؔبخاری دی شاعری توں متاثر تھی 1990ء توں اُنہاں دی شاگردی اِچ نعتیہ شاعری شروع کیتی تے جہڑی تاحال جاری ہے۔
خوبصورت اَتے چوݨویں لفظیں دا استعمال انہاں دی شاعری دا خاصہ ہے جوشیلے تے جذباتی انداز اِچ کلام پڑھدن تے سامعین توں خوب داد حاصل کریندن۔
مِلݨ توں پہلے ہک ٻئے دے سونہے ایویں ہاسے او وی جھوک تے میکوں ڄاݨدے ہَن تے میں وی اُنہائیں دا کلام سُݨیا ہویا ہا ۔ خاص طور تے انہاں دا جڳ مشہور ݙوہڑہ
؎ اوں جھوک دا شوکت کیا پُچھدیں ہَن وقت دے شاہ دے پندے ہن
طارق صابری دی آواز اِچ سُݨیا تاں مِلݨ دی سِک ودھ ڳئی ۔ ہک ݙینہ اللہ میل ملایا سئیں شبیر شوکت سعیدیؔ جھوک دے دفتر تشریف گھن اَئے ، بھلدا نہ ہوواں تاں دسمبر2014ء دی گاٖل ہوسے ۔ حال حویلہ کیتوسے جھوک آوݨ تے خیر دی آمد بارے پُچھیا۔
جواب ݙتونے ’’سئیأں وݙی کتاب چھپواوݨ آیاں‘‘
میں آکھیا لکھ واری چھپوائو پر میݙی صلاح ہے جو پہلے نکیاں نکیاں کتاباں چھپوائو وݙی کتاب بعد اِچ شبیر شوکت سئیں میݙی گاٖل تے عمل کیتا تے ہک ہک کرتے اُنہاں ترائے کتاباں ’’وحدت دا شیشہ‘‘ ، ودے پِندے ہَن‘‘ ، ݙو جڳ دا والی‘‘ چھپوائن ۔ صادق آباد توں دیرہ اسماعیل خان تئیں اُنہاں دا کلام پُڄ ڳئے تے پڑھیندا پئے۔
خیر گاٖل تھیندی پئی ہئی حال حویلے دی ،میں پُچھیا تہاݙے اُستاد کون ہِن؟
میݙے پُچھݨ تے اَکھیونے قبلہ آزادؔ شاہ صاحب بخاری ۔خوشی تے حریانی نال ہک دم شبیر شوکت سعیدیؔ دو ݙٹھا تے آکھیا جو خوش قسمت اَتے بھاگ وَند شاعر ہیں جو قبلہ آزاد شاہ صاحب قادرالکلام جھئیں شخصیت دے شاگرد ہووے۔
شوکت سئیں دیر نہ کیتی آزاد شاہ صاحب دا نمبر ملا ݙتا۔
میݙی خوشی دا تاں حد ٻناں نہ ہا پر شاہ صاحب وی ݙاڈھے خوش ہَن ۔ ولا ولا اَکھیندے ہَن جلدی جھوک آئوسوں ۔ سنگتیں کوں مِلسوں ، کتاباں چھپویسوں ۔ پر آس پوری نہ تھئی ۔ ترائے مہینے بعد فروری 2015ء اِچ آزاد شاہ صاحب اللہ کوں پیارے تھی ڳئے ۔ اساں جھوک دے تعزیتی کٹھ اِچ آکھیا سیّد غلام اکبر آزادؔ شاہ ٻہوں وݙا ناں ہے ، او کݙاہیں نی مردے ہمیش جیندے راہسن ، پر کتاب دی شکل اِچ ۔ میں شاہ صاحب دے بارے مضمون وی لکھیا ۔ جہڑا ’’خبریں‘‘ اخبار اِچ شائع تھیا۔ میں اُنہاں دے صاحبزایدے سیّد مظہر شاہ صاحب تے انہاں دے شاگرداں کوں وَل ول آکھداں جو شاہ صاحب دا کلام چھپوائو ’’جھوک‘‘ مکمل تعاون کریسی۔
کجھ گاٖلھیں شبیر شوکت سعیدیؔ دے کلام دے حوالے نال کریندے سے۔ جیویں چنگاں وکیل جج دے سامھے حوالے تے دلیل بِناں گاٖل نی کریندا ایویں ہر چنگاں شاعر وی جو گاٖل کریندے تُلی تکی ، پکی ٹھکی گاٖلھ کریندے ، ایویں ’’حرمین‘‘ ، ’’سایہ‘‘ ، ’’سدرہ‘‘ تے ’’سانویں‘‘ دی گاٖلھ سوہݨیں دلیلیں نال شبیر شوکت پیش کیتی ہے ۔
؎کہیں جاہ دی جھئیں عظمت ہے ، ہِن ہر جاہ توں حرمین اُتے
جیندا جڳ تے سایہ نئیں ݙسدا ، اوندا سایہ ہے کونین اُتے
کوئی سدرہ یار نی ونڄ سڳدا ، اَتے کہیں دی کو قوسین اُتے
اوندے سانویں شوکتؔ کون تھیوے ، جیندی عرش کنوں نعلین اُتے
حضرت حلیمہ رضی اللہ تعالیٰ عنہا کنوں کہیں پُچھیا جو تہاݙے گھر ساری ساری رات سوجھلاہوندے ، ساری رات ݙیوا کیوں ٻلیندے ہیوے؟
جہڑا جواب حضرت حلیمہؓ ݙتے اونکوں خوبصورت انداز تے الفاظ شبیر کشوت ایں پیش کریندن:
جہڑا کُݨتُ کَݨزاً مخفی دی ، تِبْیان مثلِ تفسیر ہووے
جیندی صفت اوصاف حمیدہ دا ، خود واصف آپ قدیر ہووے
مَازَاغ اَکھیں رُخ وجہُ اللہ ، بے مثل جیندی تصویر ہووے
او شوکتؔ ݙیوے کیوں ٻالے ، جیندے کول سراج مُنیر ہووے
’’حدیثِ نبوی صلی اللہ علیہ وسلم ہے آپؐ فرمیندن جو اللہ سئیں عطا فرمیندے اَتے میں ونڈینداں تے تقسیم کرینداں‘‘
شبیر شوکت سعیدیؔ وی منگتا ، پنݨاں تے سوالی بݨ جݙاں خالقِ کائنات تے ݙو جڳ دے والی دے درِ اقدس تے پُڄدے تاں دِل تے ذہن رحمت دی ٹھاڈھل حاصل کریندن ۔ نظر و نگاہ نورِ معفت توں روشن تھی ویندی ہے تے کیا ݙہدے جو ہک سوالی نی بلکہ کائنات سوالی بݨ پِندی ودی ہے۔
کوئی ادبوں سِیس نوا سرخم کرکے پِندا کھڑے تے کوئی دنیا دے خواب بُھلا گنبدِ خضریٰ تے دیداں لا ودا پِندے۔ٻئے پاسے کیا ݙہدے جو کِنہائیں دے اَکھیں توں سانوݨ جھئیں برسات اے ،ڈُٖسکیاں تے ڈُٖسکار اِن ۔ مگر آواز اُچی نی کڈھیندے ۔ جو کتھائیں بے ادبی نہ تھیوے تے کیتی کرتی نہ رُل ونڄے ۔ او ساہ جھݨ جُھݨ ودے پِندن۔
بسطامیؒ جامی جھئیں انبڑیں ودے ٹردن۔ قلندر سکندر جھولیاں جھلی کھڑن تے وقت دے شاہ سوالی بݨ پِندے ودن۔
؎ ہک میں تاں نی کُل پنݨے ہَن ، لڄپال دی جاہ ودے پِندے ہَن
سرنیواں کر کوئی پِندا ہا ، کوئی نال نگاہ ودے پِندے ہَن
کوئی ڈُٖسکیاں بھر بھر ہئی پِندا ، کوئی جُھݨ جُھݨ ساہ ودے پِندے ہَن
اوں جھوک دا شوکتؔ کیا پُچھدیں، ہَن وقت دے شاہ ودے پِندے ہَن
اے او ݙوہڑہ ہے جینکوں دائمی شہرت حاصل تھئی ا ۔ سرائیکی خطے دا کوئی علاقہ اینجھا کائنی جتھاں اے ݙوہڑہ نہ پڑھیا ڳیا ہووے تے کوئی نعت خواں اینجھا کائنی جئیں ایں ݙوہڑے کوں نہ پڑھیا ہووے ۔ اکثر نعت خواں تے علماء کرام زیارت حرمین شریفین دے موقعے تے روضہ پاک اَتے بیت اللہ شریف دے سامھݨے پڑھݨ دا شرف حاصل کر چکین۔ بقول شبیر شوکت سعیدیؔ جو لڳدے اے ݙوہڑہ کہیں قبولیت دے لمحات اِچ لکھیا ڳئے۔
آپ صلی اللہ علیہ وسلم دا فرمان ہے وطن تے وسیب دی محبت ایمان دا حصہ ہے۔
شبیر شوکت سعیدیؔ وی اپݨے وسیب تے مٹی نال پیار کرݨ آلا نوجوان شاعر ہے ۔ جیویں چنگے شاعر ہِن ایویں چنگے دوست تے سنگتی وی ہِن۔
آپؐ دی تعریف تے توصیف دے موتی اپݨے وسیب آلیں کوں پیش کریندن۔
انہاں دے اے کلام نعتیہ ادب اِچ خوبصورت اضافہ ہے۔
حوالہ
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]· معروف سرائیکی دانشور سئیں ظہور دھریجہ دی کتاب سرائیکی قلم قبلیہ وچوں چوݨ