شاہد ندیم

شاہد ندیم سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔

نمونہ کلام

غزل

محبت دا موسم ہا لحظے دا موسم ، اے موسم ایویں ہوہوا تھیوݨا ہا

ایویں شام رستے اتے آوݨی ہئ ، ایویں سجھ پہاڑیں تے ٹھا تھیوݨا ہا

اے جیوݨ تاں جانی جوانی دی پل ہیٹھ واہندا ہویا فقط تیز پاݨی

ساڈے خاب ہن سارے کاغذ دیاں بیڑیاں تے کاغذ دیں بیڑیں دا کیا تھیوݨا ہا

آ ھک وار ول ، ہمسفر ول پچھو تے، سفر دی اکائ تے کلیہ وسر ڳۓ

وسر ڳۓ جو آغاز کیتا کتھو ہا ، کتھاں ان کے آخر جدا تھیوݨا ہا

نواں شہر ہا او ، نویاں رسماں ریتاں ، نویں لوک تے ضابطے وی نویں ہن

اساں لوک ہاسے ذرا ' بی ترانویں بھلا ساڈا کیویں نبھا تھیوݨا ہا

سکی ٹینگ کوں آہلنھڑے دا اڈاݨا بݨایا جو ہاوی تاں برداش کر ہݨ

ذرا رت دے بدلݨ دی ہئ دیر لگݨی تے بجلیں تاں ان کے ٹھکا تھیوݨا ہا

فلک تے سحر دا ستارا ڈسیندے ندیم اوندے آوݨ دا امکان کائینی

کڈاہیں واٹ جیندے وفا کائینی گزری کڈاں اوندا وعدہ وفا تھیوݨا ہا

شاہدندیم...

غزل

بھوئیں ھ پیریں گھمدی پئ ھ ٰ چھالے اونویں ہن پے

اکھیاں دی سک اونویں ھ پئ بھالے اونویں ہن پے

اساں نہ کہیں کار وچالے اساں روہ دے پیالے 

روہ وچالے. ہر شے بدلی پیالے اونویں ہن پے

رتاں آون پل پل پلکیں کئ کئ خاب سجاون 

روح دے اندر مونجھاں ستریے جالے اونویں ہن پے

شاھدندیم...

غزل

ڈکھاں دے جام پیوݨ دا سلیقہ آ ڳیا ساکوں

سلیقے نال جیوݨ دا سلیقہ آ ڳیا ساکوں

ہزاراں ہا ڳلے شکوے انا دے نال بھڑدے ہن

پچھیں ہونٹہاں کوں سیوݨ دا سلیقہ آ ڳیا ساکوں

محبت نال ٹردیئں ہوئیں طلب دے ریگزاریں وچ

گل و گلزار تھیوݨ دا سلیقہ آ ڳیا ساکوں

اے اپݨی کور عقلی توں ٰ ادب دی بارگاہ توݨیں

وفا دے حرف نیوݨ دا سلیقہ آ ڳیا ساکوں

جڈاں دی نال ساہویں دے ٰ ستمگر مونجھ سلڑی ہے

سبھے زخمیں کوں سیوݨ دا سلیقہ آ ڳیا ساکوں

شاہدندیم.