سرور ؔقریشی

1925ء  تا 2008ء

سرور ؔ قریشی مرحوم وستی کلانچ والا دے جموڑ ہَن بعد اچ اوہ احمد پور شرقیہ آگئے مڈل تک تعلیم حاصل کیتی ۔روز گار دے سلسلے اچ کجھ عرصہ کراچی رہ گئے تے ول احمد پور آکے اپناں عطر فروشی دا کم شروع کر ڈتا ،ادبی محفلاں ،مشاعریاں وچ باقاعدگی نال شرکت کریندے ہن ،یاراں دے یار بیلی تے خدمت گزار ہن،ادبی بحث و مباحثیاں وچ وی دلچسپی نال حصہ گھندے ہن قریشی صاحب بنیادی طور تے غزل گو شاعر ہن لیکن بعد اچ انہاں نعت گوئی وی کیتی تے انہاں دا ہک نعتیہ مجموعہ’’تن روشن من روشن‘‘وی چھپ چکے۔قریشی صاحب دی ہک خوبصورت روایتی غزل دا نمونہ پیش خدمت ہے۔

نمونہ کلام

(1)غزل

ہوٹھ نہ کر لال اپنے ہتھ نہ کر پیلے بہوں

تیڈے آسوں پاسوں رہندن لوک دردیلے بہوں

لفظیں وانگوں نقش تیڈے چہرے دے پڑھدا ریہاں

میڈے دل کوں بھا گئے تیڈے نین شرمیلے بہوں

پیار دیاں رُتیں ولیندی ہے تیڈے رُخ دی بہار

پر تیڈے نظراں دے لگدن تیر زہریلے بہوں

میں کتھاں سوچاں کتھاں ،اکھیں کتھاں نندراں کتھاں

کیتے میکوں ہک وچھوڑے نے ویہر ویلے بہوں

توں کھڑا رستے تے سرورؔ پیر گِندا رہ گیوں

منزلاں تے پُج گے تیڈے یار پھُرتیلے بہوں

____________________

ایہ کہانی ول سُنا ول دلربا دی گالھ کر

اوندے گُن تے توں اوندے ناز و ادا دی گالھ کر

کیویں سوہنی راند ہئی،باہم محبت پیار دی

کیوں خفا تھئیں یار کُئی میڈی خطا دی گالھ کر

روز دیاں سرورؔ کریراں ،کاوڑاں اَن بَن مٹھا

چھوڑ بھیڑیاں عادتاں سوہنے نبھا دی گال کر

٭٭٭