سرائیکی اچ رپٹ
سرائیکی وچ رپٹ لکھاوݨ دا صحیح طریقہ ۔ ۔
میڈا ناں مِیرو ۔۔۔پِیؤ دا ناں جمالݨ ۔۔۔۔۔۔ذات عَمرانی ۔۔۔۔باھݨ والا موضع عَمرانی دا۔۔۔۔ حد یَارو دی ۔۔ کم رڑہ رھاوݨ دا ۔۔۔۔۔ عمر پنجویں ورَھیں ۔۔۔ ۔حال اے ھِ میں اپݨے مال نال ھَم موضع چھابری اُتلی دے پچادھوں مال میڈا ٻکریں دا ھا میں مال ودا چریندا ھَم . پاݨی دی ھک کوڈی میڈے نال ھائی ۔اُتّھَیں جنگل دے میدان وچ میکوں بِجراں مِلیا اَتّیں میں کَنّوُں پاݨی منگِیُس ۔۔ ۔میں اونکوں کَھلی ڈیڈتی ۔۔۔اوں کھلی سَٹ ڳھتّی اَتیں میݙے چونݨیں کَنوں پَکڑ گھدُس ۔۔۔ ۔پِچھیں کِھیا اَتیں سُوبھا دُرکدے آئے اَتیں ݙونہیں میکوں سِر وچ اَتیں مونݙھے تے چُھرِیان ماریاں ۔۔۔۔ پِچھیں جیرھے ویلھے مں مار اَتیں رَت وَھݨ کِنُوں بے ھوش تھیوݨ لڳُم او میکوں چھوڑ تے ڄُلے ڳئے حاجی عَمرانی تے گنھور عَمرانی میݙے گواہ ھِن ڈونھیں اُنھیں کوں مریندے ڈِٹھے ۔۔۔ حاجی تاں پہلی مار دے وقت ڈِٹھے اَتیں گنھور اوں ویلے جیرھے ویلھے جو او میکوں ماری تے وَلے ویندے ھَن ۔۔۔اَتیں میں موقع کنوں اٹھیا ھویا پچادہ دوں اپڑیں جُھڳے دوں ویندا پیا ھَم ۔۔۔۔ جو اُتّھیں کولھوں موقع تے گنھور مِل پیا ۔۔۔۔۔ اَتیں اوں میکوں انھیں کِنوں مرِیندا اَتیں اُنھیں کوں ویندا ڈِٹھا ۔۔۔۔جیرھی جاہ دا بِجر اَتیں سوبھا اَتیں کھیا اَھدِن جو ڄال دا ھِک درخت اَتیں اُندے اُتّے زال چڑھی کھڑی ھائی ۔۔۔اَتیں میں تَلے کھڑا ھَم ۔۔۔۔۔او جاہ بِھڑاند دے موقع کِنُّوں بہوں پَریں ھائی ۔۔۔۔۔۔۔۔ اَتیں جال والی جاہ تیں کہیں زال دَا پَیرا وی نہیں ۔۔۔او میݙے اُتّیں کوُڑ لیندن ۔۔۔بھِڑاند دے موقعہ تے بے ھوش اَتیں جِند دے خَوف کَنّوُں ھِک پزار جُتّی دا میں کَنّوُں رہ ڳیا ۔۔ پِچھیں اُونھیں ڈینہہ تے میں گنھور اَتیں کَرَم اَتیں مِرن نال ونڄ کے تھاݨہ یارو وچ رَپَٹ لکھوائی[١]
حوالے
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]- ↑ Linguistic Survey of India 1901Page No.354 -355..