سارے دوستاں دی خدمت وچ
بہوں ادب دے نال گزارش ھے جو میکوں کجھ ڈینہہ دی چھٹی عنایت کیتی ونجے چھٹی گھننڑ دی وجہ بیان کریندیں ھاں ڈلدا کھڑے تساں وی کلیجے تے ھتھ رکھ تے میڈا ڈکھڑا سنڑو
قربانی والی عید دی آمد آمد ھے ھر صاحب استطاعت مسلمان ھر سال قربانی واسطے کجھ نہ کجھ اپنڑی ھستی مطابق انتظام ضرور کریندے ایں سال میں اتے تساڈے بھتریجے عمر خاں وی قربانی واسطے ھک ڈاند اتے ھک لیلا رکھیا ھاسے اے ڈوھیں اساڈے گھر دے پالیئے ھوئے جانور ھن اتے شریعت وی اینویں اھدی اے ڈاند دا ناں میں دلبر رکھیا اتے عمر سئیں لیلے دا ناں سانول رکھیا کٹھے پلنڑ اتے کھیڈنڑ دے نال نال سانول اتے دلبر دا آپت اچ بہوں پیار ودھ گیا ھک بئے نال بہہ تے گھنٹہ گھنٹہ ملکی حالات تے گالھ مہاڑ کرن ھا کٹھے کھاونڑ پیونڑ سب کجھ سانجھا
عمر خاں اپنڑیں لیلے (سانول) کیتے جھنگ توں ٹلی منگائی اتے اوندے گل وچ پاتس سانول دا قد کاٹھی اینویں ھئی جیویں کوئی فلمی ھیرو شوٹنگ تے آیا ودا ھووے اتوں اوندیاں نشیلیاں اکھیں ڈیکھ تے کئی بکریں دے بکاٹ نکل ویندے ھن دلبر تاں ھا ای دلبر اوندیں مچھیں کوں روغن بادام لیندے ھاسے تاں بھوریاں تے کالیاں مچھاں ڈیکھ تے گنویں چرنڑ بھل ویندیاں ھن ڈند اینویں چٹے سفید جیویں انار دے دانڑیں ھوون اتے جئیں ویلھے ترچھی اکھ نال ڈیکھ تے کھلدا ھا لوکیں دے ساہ رک ویندے ھن اونکوں پڑھنڑ دا وی ڈاڈھا شوق ھا اے بی سی تاں بغیر قاعدہ ڈٹھیں پڑھدا ھا
ھک جیہاڑے عمر آکھیا ابا سئیں اے ڈوھیں یار کٹھے بہہ تے خالی منہ چلیندن بیٹھے انہاں کوں چیگم گھنا ڈیووں کھیڈ لگے بیٹھے رھسن اوں توں بعد روزانہ ڈونھیں یار چیگم نال وڈے وڈے بلبلے بنڑا تے کھیڈدے ھن دلبر کوں تلے والی جتی دا شوق لگا تاں اساں اوندے ناپ دی سپیشل جتی بنڑوا تے اوندی سالگرہ تے اونکوں گفٹ کیتی
پیپسی اتے میکڈونلڈ آلا برگر دلبر کوں ڈاڈھا پسند ھا وت میکوں کہیں سنگتی ڈسیا جو اے موئے انگریز پتہ نی وچ کیا کیا بلائیں پیندن تساں دلبر کوں اے نہ کھوایا کرو میں وی سوچیا اھدے تاں سچ ھن اوں ڈینہہ توں بعد میں اونکوں دیسی گھیو دی چوری کھواونڑ شروع کرڈتی دلبر کجھ نراض رھنڑ پئے گیا خیر نویں خوراک دلبر کوں راس نہ آئی تے اوندا ھاضمہ خراب تھی گیا کہیں سیانڑے ڈسیا جو اینکوں ھک ٹائم لچھا کھواو اتے رات کوں سمہنڑ توں پہلے پٹھانڑیں خاں دی کافی ۔۔۔میڈا عشق وی توں میڈا یار وی توں سنڑواو ۔۔ کجھ جیہاڑے دے بعد دلبر ٹھیک تھی گیا مگر اوندی لچھے کھاونڑ والی عادت اتے نراضگی ختم نہ تھئی میں سوچا بال ماء پیو کنیں رسدے رھندن دلبر وی تاں بالیں وانگ ھا کجھ ڈینہہ تئیں آپے منیج ویسی ھک جیہاڑے میں اوندے گل والا کھبڑ انوٹھے نال بدھی بیٹھا ھم اتے شاکر دے ڈوھڑے اونکوں سنڑویندا بیٹھا ھم پتہ نئیں کیڑھی گالھ توں کوڑیج تے چھکی مار تے بھج پیا میڈا انوٹھا ترٹ پیا میں کجھ تونڑی پچھوں بھجیئم پر ھتھ نہ آیا ھوک تے گھر ول آئیم اے سوچ کراھیں جو
جذبات اچ کر بے رخیاں گئے دل حوصلہ کر آپے ول آسی
ترائے ڈینہہ گزر گئے دلبر دی تانگھ وچ اساکوں روٹی روح نہ ڈیوے سانول تاں مونجھ کنوں اپنڑی گل دی ٹلی لہا تے بھنوا سٹی عمر خاں وی مونجھا مونجھا
وت کہیں ڈسیا جو مائی سبھل تعویذ ڈیندی اے تے ھک ٹک اے اوندے کولوں تعویذ گھننڑ ٹر گئیوسے مائی آکھے پنچ سو تیرھاں روپے توں آنہ گھٹ نہ گھنساں اساں آکھیا چلو ٹھیک اے دلبر دا سر صدقہ گیا تعویذ گھننڑ توں بعد ڈوجھی شرط اے ھئی جو وستی وچ جیڑھا ساریں کنوں اچھا ککر ھووے اوندی ٹوشی تے بدھو
وستی وچ سب توں اچا تے قدیمی ککر بگو میراثی دے گھر ھا پہلے تاں ادھا گھنٹہ اوں ککر دی شان وچ قصیدے سنڑائے اوندی بے سری آواز سنڑ تے دل اھدا ھا بندہ کڈاھیں منہ کر ونجے اتے واپس ھوں ڈینہہ آوے جڈاں بگو میراثی دے قل ھوون دلبر دی محبت وچ اے وی برداشت کیتوسے آخر بگو میراثی اجازت ڈتی سئیں تساں میڈے بالیں کوں قلفی گھنا ڈیوو اتے تعویذ چھی وجنڑ توں پہلے پہلے بدھ گھنو کیوں جو چھی وجے توں بعد سارے میراثی کٹھے تھی تے ریاض کریسن ۔۔بالیں دی ھک فوج قلفی قلفی کریندی باھر نکل آئی کوڑا گھٹ کرتے انہاں کوں ھزار ڈتوسے قلفی والا سونھاں نکلیا کجھ اوں ادھار کیتا اللہ دا ناں گھن تے ککر تے چڑھیوسے انوٹھے دا درد پہلے نکلیا ھویا ھا پتہ نی کیویں ککر تے ٹنگیئے ھویئے دول کوں ھتھ لگ پیا دول دی آواز سنڑ تے پوری میراثی برادری کٹھی تھی گئی تعویذ تاں جیویں کیویں بدھیج گیا لیکن میراثی ۔۔۔۔اللہ امان ڈیوے باقی جیڑھے پیسے ھن ویلھیں اچ گئے
گھر آیم تاں بخار توں دماغ پھٹدا ھا ڈو جیہاڑے بگو میراثی دی آواز اتے دول دی ڈھم ڈھم کنیں وچ وجدی رہ گئی تعویذ دا فائدہ کوئی نہ تھیا الٹا نقصان تھیا جیڑھی مائی لکھ ڈتا ھا ڈوجھے جیہاڑے اوندا گھر والا کھٹڑے توں ڈھہہ کراھیں فوت تھی گیا
سجنڑو اے ھئی میڈی داستان چھٹی ھیں سانگے ضرورت ھے جو وڈی عید کوں باقی کجھ ڈینہہ ھن اتے دلبر کوں گولنڑ واسطے خود ونجنڑ چہنداں میڈے واسطے اتے میڈے دلبر واسطے وی دعا کریسو اللہ پاک اساں ڈوھیں تے اپنڑی خاص رحمت فرماوے.
تحریر: سنئیں فیض بلوچ [١]