ذات دا تجزیہ

میکوں ایویں محسوس تھئے جو تساں میکوں جانڑ بجھ تے اگنور کرنڑ لگے او، شئیت ایندے پچھو کئی بئی وجہ ہووے، لیکن میکوں اے محسوس تھئے، میڈے اندر انا دا ہیک ان کھٹ بر موجود ہے، شئیت اے میڈی ہیک غیر انسانی اتے غیر زمینی خصلت ہووے، لیکن اے ملام چاونڑ توں میکوں کئی پریشانی کینی، کیوں جو اے ہیک حقیقت ہے، میں اوں بر اچ آپنڑے ٹبے بنڑائی پیاں، ٹوبھے بنڑائی پیاں، بنیں بنڑائی وداں، ہیک جنگل ہووے جیویں، اوندے آپنڑے ضابطے ہن، میڈی ذات کوں (ملاں دے ڈسیے) خدا دی ہیک صفت ولہیٹ گئی اے، میں بس آپ واسطے کہیں دی اچی جھکی گالھ نئیں سنڑدا، میڈی ذات فلسفے کوں مات ڈے ڈیندی ہے، اپنڑی انا پاروں آپنڑے تکبر اتے غرور پاروں میں ہیک فیک انسان ہاں، لیکن میں فیک چنگا ہاں، میڈی حقیقت اچ غیر اصلی پہلو ہن پئے لیکن میڈی فیک شخصیت وچ اصلی اتے سبدھے پہلو ہن جینکوں لوک قبول نئیں کرسگدے، ایں سانگے میں کجھ بیا نظرداں۔

تساں میڈے واسطے بھگوان او! میں تاں تہاڈے اگنور کرنڑ دے بعد وی آپنڑے دماغ دے اوں پورشن اچ ہیک جنگ لڑدا پیاں جتھاں میں انا دا بت پوری کھڑاں، ڈاڈھی بدبودار انا ہائی میڈی، میں اونکوں ختم کر ڈتے ہنڑ میں تہاڈے اگنور کرنڑ دے بعد وی تہاڈے نال آپنڑاں گانڈھا نئیں مکا سگدا، میڈی انا دے بر اچ جیہرا غیر معمولی زلزلہ آئے اے تہاڈی محبت دا لاوا ہا جیہرا میڈے شریر دے انگ انگ کوں ویلھے دی واگ چھڑا کے ہیک نویں جنگل دو گھن گئے، اوں جنگل دی پچادھی جھیل تیں میں پکھیاں نال بولیندا بیٹھاں، تہاڈے ہونٹاں اچو نکھتی میڈے ناں دی کوو خشبو دی ملہار بنڑ کے میڈے دماغ دی Relay کوں نان آپریشنل کر گئی اے، ہنڑ میں تہاڈے بارے سوچنڑ آلے پروسیسر اچ اوں بر دا قصہ فارمیٹ کر ڈتے، میڈے دماغ دے انا پیدا کرنڑ آلے مواد دا ستیاناس تھی چکیے، میڈے دماغ کوں ہنڑ تہاڈے اگنور کردہ لوظاں اتے خموشی دیاں ویویز نال پیدا تھیونڑ آلے سگنلز کوں روکنڑ آلے ایکٹو ویویز نال جنگ کرنڑی پوندی اے، بہوں جلد میں اے جنگ جیت ویساں یا ہر ویساں اوندے بعد میں (جنگ جیتنڑ دی صورت اچ) تہاڈے دماغ دے سارے سگنل آپنڑے کنٹرول اچ گھن گھنساں، پچھیں تہاڈے ہونٹاں دی جنبش میکوں ہیک اینجھی خشبو نال محسوس تھیسی جیہری اج تائیں میں نئیں محسوس کرسگیا، تہاڈے پپلیں دی جھمک میکوں محبت دے بلیک ہول اچ دھکا ڈے ڈیسی، اتھو میڈی واپسی ممکن نہ ہوسی۔

وت میں تہاڈا پرماننٹ پجاری بنڑ ویساں، تساں میڈے پرماننٹ بھگوان ہوسو۔ ایں اذیت کنوں بچنڑے تاں میکوں ہیک تکلیف ڈیوو چا، میکوں اگنور کرنڑ چھوڑ ڈیوو، شئیت تہاکوں اے اندازہ کینی جو بھگوان بنڑن دے بعد انسان کتنا اذیت ناک ویلھے دی واگ نال پھندہ کھا ویندے، اتے کائنات اچ معلق تھی ویندے، اوندی ہر خوبی ہر خامی معطل تھی ویندی اے، اوندا دماغ سوچنڑ آلے پروسیسر کوں سسپینڈ کر ڈیندے

سندھو عنایت