خ

پھول کیوں اے پھلیندی توں ظالم سجن تن ھے زخمی میڈا ایہو سالم سجن

میڈے دل تے لگے ہوئے زخم سانولا بے وفا ھن تیڈے سب کرم سانولا

بہروں خوش ہیں مگر سئیں اندر چور ھے سکدا سڑدا میڈے اکھیں دا نور ھے

دل سڑیندا ریہوں رت روویندا ریہوں نین رہندے ایں ڈکھ وچ وو نم سانولا

تیڈا وعدہ ھا تیکوں چھوڑیساں نہ میں تیکوں ڈکھہ زرے جنتا وی ڈیساں نہ میں

سب او وعدے بھلائی میڈی زندگی ونجائی میڈا رکھیا تیں ایویں بھرم سانولا

اے تاں توں ہیں سجن معاف کیتی ویندوں زہر تیڈے ہجر دا وی پیتی ویندوں

ہوندا اتھ کوئی بیا میکوں ڈیندا دغا کچھ گھندا میں اوندے قدم سانولا

پیار بئی جا تے عادل کریساں نہ میں خود کوں الفت دی سولی ٹنگیساں نہ میں

سنڑ سجن بے وفا ذات رب دی گواہ کینی رکھنڑا بیا کوئی صنم سانولا

بے وفا ھن تیڈے سب کرم سانولا

شاعر عادل گبول