حسن رضا

حسن رضا شاعر ہے۔

ڄم پل

کوٹ شادا شاہ پور نال تعلق ہے۔

استاد شاعری

• اسماعیل ارشد دے شاگرد ہن۔

نمونہ کلام

ݙوہڑہ

میں منداں چن انکاری کائی نہی _ روہسے جائز ہوندِن سجناں تے

مجبور آں بہوں مجبور دی عرضی _ من ونج اللّہ پاک دے ناں تے

نہ رسیا کر ، نہ رسیا کر _ جاں رنج ہونائیں دکھیاں تے

تیرے حسن رسیمیں جَر نہ سگدا _ بہوں بھار آ ویندائے ہاں تے

حسن رضا

سوالی جوابی ݙوہڑے

سُرمے دا سوال

کسے بشر توں ہک دیہوں پُچھ لیا سُرمے _ کیہڑا خوف دماغ اچ راہندائی

شک پوندائے جلدی مُک ویساں _ اسے حول توں جگرا ڈھاندائی

تیری جھوک توں اج میں نئی ہلنڑاں _ سچ حسّن دسا جے بھاندائی

جداں مین اکھیاں وچ پاونڑاں نہوں _ کس کانڑ خرید کے آندائی

بندے دا سرمے نوں جواب

تین پلکاں ہیٹھ سجا تاں لئیں ہا _ کیہڑا سال مہینہ لگنڑاں

پر حسّن نوں پک اے ہک گل دا _ توئیں منٹ کھلو نہی سگنڑاں

جداں تاہنگ شدید تے ہُسڑاں توں _ دریا نیراں دا وگنڑاں

توئیں سانگا کر کے ہنجواں دا _ لُہڑ ونجنڑائیں جھٹ نہی تگنڑاں

حسن رضا کوٹ شادا "شاہ پور" سرگودھا

ݙوہڑہ

ہتھیں ملکھ دے وچ میں بے کس دی _ اکا سِیس نِوا نہوں چھوڑی

ساری زندگی دی ہنجے لحظے وچ _ پوئیوں بوڑ وفا نہوں چھوڑی

دے حسن نوں جرم حقیر دے بدلے _ وڈی سخت سزا نہوں چھوڑی

ویہلی پال کے ضد لاغرضیا سجناں _ میری عید ونجا نہوں چھوڑی

حسن رضا