جہانگیر سوز
جہانگیر سوز سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔پہلی جنوری١٩٨٧ء کوں ڄمے۔ تونسے نال تعلق ہے۔
اصل ناں محمد جہانگیر
قلمی ناں جہانگیر سوزؔ
جٖمنْ 1976ء
تعلیم ایف اے
پیشہ زمیندارہ
فون نمبر 0342 7004457
جاہ پتہ قصبہ مٹھے والی وہوا تحصیل تونسہ شریف
نوجوان شاعر جہانگیر سوز دا تعلق قصبہ مٹھے والی نال ہے جیڑھا جو کوہ سلیمان دے دامن اچ آباد شہر وہوا دے اُبھّے پاسوں واقع ہے۔جہانگیر سوز دا شعری مجموعہ’’ سنویں سنج دا سفری‘‘ دے حوالے نال معروف شاعر شفقت بزدار لکھدن جو’’جہانگیر سوز اپنْے حسبی نسبی سوز سمیت بلا شُبہ سنویں سنج دا شاعر ہے کیوں جو ڈٖوپہراں والا شاعر وی دوکھا ہے تے نماشاں والا اتھوں اوکھا ہے۔شاعری کیتے وقت دا تعین چہ معنی دارد۔اگر سوز ہووے تاں اندر ساز خود بخود ونجٖنْ پئے ویندے‘‘۔بہر حال جہانگیر سوز دامان دا نوجوان شاعر ہے تے سرائیکی شاعری دیاں ڈٖوجھیاں صنفاں دے نال نال غزل وی خوبصورت لکھدے۔نمونہ کلام حاضر ہے۔
(1)غزل
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]اجٖنْ تانْی حیاتی دا پتے کتلا سفر کرنْے
سنویں سنج دے مسافر ونجٖ پڑاہ کیڑھے نگر کرنْے
ہے زادِ راہ فقط اِتلا غزل ، ڈٖوہڑے تے کجھ نظماں
اے کل زندگی دا سرمایہ فقط اوندی نذر کرنْے
او آوے منہ ڈٖکھاونْ لو یا نہ آوے اوندی مرضی
لڈٖے ویندے ہیں وستی چوں سجٖنْ کوں با خبر کرنْے
محبت روح دی منزل ہے اے روح کوں رو وی ڈٖیندی ہے
محبت عین مقصد ہے ایں مقصد کوں امر کرنْے
اے ڈٖکھ سکھ سوزؔ سانجھے ہن ازل کولوں حیاتی دے
جیو جھئیں یار جھٹ آون حیاتی کوں بسر کرنْے
نمونہ کلام
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]چندر. چؤڈھی دا ھا اپڑیں جوبن اتیں
رات ڈینھ وانگوں روشن ھئ ھک رات دی
ھک مجبور انسان لٹھ دے اتیں
بیٹھا محفل سجائ ھئ خیالات دی
اینجھا دھت ھا تخیل دے نشے دیوچ
کوئی خبر کائینا ھئ اوکوں کائینات دی
اپڑیں الله کنوں اپڑیں مجبوب دی
بھیک منگدا بیٹھا ھا ملاقات دی
یاد گزریا ھویا وقت آیا جوھس
تھی کے مجبور ھنجوں ڈھواونڑ لگے
رناں ایں ھے جو کنیں الا نس گیا
جی کوں جی بھر کے رج رج رواونڑ لگے
چندر منزل دو ویندا سفر کر گیا
رات پوه آلی خاموش ڈھلنڑ لگی
گھلی سیکر سوالیں دی عقل اتیں
سوچ منفی اچ جوابیں دی ھلنڑ لگی
دل دے ارمان دل اچ مچنڑ پۓ گۓ
بھاه دردیں دی سینے اچ بلنڑ لگی
سبھے تلخیاں حیاتی دیاں سھونڑ لگا
بے آرامی طبیعت دو ولنڑ لگی
بانگ ڈتی مؤذن فجر دی جڈاں
تھی کے مایوس گھر دو روانه تھیاء
سوز او شخص میکوں ولا نیں لبھا
جیکوں لبھدا وداں ھک زمانه تھیاء
سئیں جہانگیر سوز
غزل
[لکھو | ماخذ وچ تبدیلی کرو]میں تیڈی وستی دا اللّہ راسی سنجانڑ سگدیں سنجانڑ میکوں
میں خود کوں کیتا ھے تیڈے نانویں توں جانڑ بھاویں نہ جانڑ میکوں
خداگواہ ھے میں تیڈے کیتے خدا توں اکثر دعائیں منگداں
توں میڈے خوابیں دا خان جیویں ھے ذات تیڈی تے مانڑ میکوں
کون اپڑاں تے اوپرا ھے اے وقت آونڑ تے علم تھیندا
جے وقت پووے تاں آپڑیں کوں وی وقت ڈیندا ھے چھانڑ میکوں
متاں حیاتی دے رنگ وٹیجن متاں نصیحت کئ ھاں تے پووے
عمر رسیدہ بزرگ لوکیں دے بہہ سنڑا اج اکھانڑ میکوں
نکھیڑے تیڈے دے بعد ٹک ٹک گھڑی دی لگدی ھے سخت میکوں
گزردے ویلھے دے نال رل کے اے وقت ڈیندے مکانڑ میکوں
جہانگیرسوز