جہانگیر سوز

جہانگیر سوز سرائیکی زبان دا شاعر ہے۔

ڄم پل

پہلی جنوری١٩٨٧ء کوں ڄمے۔ تونسے نال تعلق ہے۔

نمونہ کلام

چندر. چؤڈھی دا ھا اپڑیں جوبن اتیں

رات ڈینھ وانگوں روشن ھئ ھک رات دی

ھک مجبور انسان لٹھ دے اتیں

بیٹھا محفل سجائ ھئ خیالات دی

اینجھا دھت ھا تخیل دے نشے دیوچ

کوئی خبر کائینا ھئ اوکوں کائینات دی

اپڑیں الله کنوں اپڑیں مجبوب دی

بھیک منگدا بیٹھا ھا ملاقات دی

یاد گزریا ھویا وقت آیا جوھس

تھی کے مجبور ھنجوں ڈھواونڑ لگے

رناں ایں ھے جو کنیں الا نس گیا

جی کوں جی بھر کے رج رج رواونڑ لگے

چندر منزل دو ویندا سفر کر گیا

رات پوه آلی خاموش ڈھلنڑ لگی

گھلی سیکر سوالیں دی عقل اتیں

سوچ منفی اچ جوابیں دی ھلنڑ لگی

دل دے ارمان دل اچ مچنڑ پۓ گۓ

بھاه دردیں دی سینے اچ بلنڑ لگی

سبھے تلخیاں حیاتی دیاں سھونڑ لگا

بے آرامی طبیعت دو ولنڑ لگی

بانگ ڈتی مؤذن فجر دی جڈاں

تھی کے مایوس گھر دو روانه تھیاء

سوز او شخص میکوں ولا نیں لبھا

جیکوں لبھدا وداں ھک زمانه تھیاء

سئیں جہانگیر سوز

غزل

میں تیڈی وستی دا اللّہ راسی سنجانڑ سگدیں سنجانڑ میکوں

میں خود کوں کیتا ھے تیڈے نانویں توں جانڑ بھاویں نہ جانڑ میکوں

خداگواہ ھے میں تیڈے کیتے خدا توں اکثر دعائیں منگداں

توں میڈے خوابیں دا خان جیویں ھے ذات تیڈی تے مانڑ میکوں

کون اپڑاں تے اوپرا ھے اے وقت آونڑ تے علم تھیندا

جے وقت پووے تاں آپڑیں کوں وی وقت ڈیندا ھے چھانڑ میکوں

متاں حیاتی دے رنگ وٹیجن متاں نصیحت کئ ھاں تے پووے

عمر رسیدہ بزرگ لوکیں دے بہہ سنڑا اج اکھانڑ میکوں

نکھیڑے تیڈے دے بعد ٹک ٹک گھڑی دی لگدی ھے سخت میکوں

گزردے ویلھے دے نال رل کے اے وقت ڈیندے مکانڑ میکوں

جہانگیرسوز