جلال الدین محمد اکبر
جلال الدین اکبر ، سلطنت مغلیہ دے تریجھے فرماں روا (ظہیر الدین محمد بابر تے ہمایوں دے بعد)، ہمایوں دا بیٹا ہئی۔ ہمایوں نے اپݨی جلاوطنی دے زمانے وچ سندھ دے تاریخی شہر دادو دے قصبے "پاٹ" دی عورت حمیدہ بانو نال شادی کیتی ہئی۔ اکبر ہیندے بطن توں 1542ء وچ سندھ وچ عمر کوٹ دے مقام تے پیدا تھیا۔ ہمایوں دی وفات دے وقت اکبر دی عمر تقریباً چوݙہ برس ہئی تے اوہ اوں وقت اپݨے اتالیق بیرم خان دے نال کوہ شوالک وچ سکندر سوری دے تعاقب وچ مصروف ہئی۔ پیؤ دی موت دی خبر اینکوں کلانور ضلع گروداسپور (مشرقی پنجاب) وچ ملی۔ بیرم خان نے اتھائیں سلہاں دا ہک چبوترا بݨوا کے اکبر دی رسم تخت نشینی ادا کیتی تے خود ایندا سرپرست بݨا۔ تخت نشین تھیندے ہی چاراں طرفوں دشمن کھڑے تھی ڳئے۔ ہیموں بقال کوں پاݨی پت دی ݙوجھی لڑائی وچ شکست ݙتی۔ مشرق وچ عادل شاہ سوری کوں کھدیڑا۔ ول ایں نے اپݨی سلطنت کوں وسعت ݙیوݨی شروع کیتی۔
1556ء وچ دہلی، آگرہ، پنجاب ول گوالیار، اجمیر تے جون پور بیرم خان نے فتح کیتے۔ 1562ء وچ مالوہ، 1564ء وچ گونڈدانہ، 1568ء وچ چتوڑ، 1569ء وچ رنتھمپور تے النجر، 1572ء وچ گجرات، 1576ء وچ بنگال، 1585ء وچ کابل، کشمیر تے سندھ، 1592ء وچ اڑیسہ، 1595ء وچ قندہار دا علاقہ، ول احمد نگر، اسیر گڑھ تے دکن دے ݙوجھے علاقے فتح تھئے تے اکبر دی سلطنت بنگال توں افغانستان تک تے کشمیر توں دکن وچ دریائے گوداوری تک پھیل ڳئی۔